Tagged definitions (15)
Showing 1-10 from 15

Είναι η δράση του εναλλά, όστις αρέσκεται σε τέτοιο βαθμό στην εναλλακτικίλα, που τελικώς καθίσταται σταθεροτυρόπιτας.

Αψυχολόγητη πράξη, βλακώδης ενέργεια, άτεχνη κίνηση.

Χαρακτηρίζεται έτσι μια πράξη όταν, τη στιγμή που όλα πάνε σχετικά καλά, «καταφέρνει» να τα κάνει όλα σκατά.

Από το όνομα του ποδοσφαιριστή Λουκά Βύντρα.

Το ουσιαστικό εκ του επιθέτου «ζαρχίδης».

Ένα ιδιαίτερο είδος λεξιπλασιών, που φέρουν την σφραγίδα του ιδιότυπου χιούμορ του γκέι ακτιβιστή και σλάνγκαρχου Λύο Καλοβυρνά. Χαρακτηριστικό τους είναι ότι αναφέρονται σε ανθυπολεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, που αποτελούν κοινό βίωμα όλων μας, αλλά δεν τους έχουμε δώσει ιδιαίτερη σημασία μέχρι ο Καλοβυρνάς να μας επιστήσει την προσοχή σ' αυτές μέσω ευφάνταστων και ιδιοφυών λεξιπλασιών. Είναι το είδος λεξιπλασίας που ο αποδέκτης τους αναφωνεί μετά: «Τι σκέφτηκε ρε ο πούστης!» (με την καλή έννοια). Ορισμένες από τις καλοβυρνιές είναι (αυτο-)σαρκαστικές για τις αντιλήψεις που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία για τους γκέι.

Σύγκρινε: παπαρολογισμός, σεφερλίτιδα.

Η κεφαλιά από καραφλό ποδοσφαιριστή. Συνήθως είναι πολύ δυνατότερη από την κοινή κεφαλιά.

Εσκεμμένα ανυπόστατος ισχυρισμός που στόχο έχει να παραπλανήσει. Σοφιστεία. Παπαριά που θολώνει τα νερά.

Πληθυντικός, οι κουγιές.

Ίσως προέρχεται από τα γαλλικά, couille = αρχίδι ή couillon = κρετίνος, γκραν μαλάκας. Εναλλακτικά, ίσως να προέρχεται από το όνομα γνωστού μεγαλοδικηγόρου με μετάθεση του τόνου.

Όταν κάνεις την τρίχα τριχιά. Η υπερβολή η οποία χαρακτηρίζει οποιαδήποτε συμπεριφορά ή λεγόμενο.

Συνήθως χρησιμοποιείται για την αφήγηση πραγματικών γεγονότων με μεγάλες όμως δόσεις υπερβολής και φαντασίας από τη μεριά του αφηγητή.

Χρησιμοποιεί σαν πρώτο συνθετικό το μαχαιριδ- το οποίο δηλώνει την υπερβολή.

Έτσι έχει ως παράγωγα τα «μαχαιριδίζω», «μαχαιριδίζον» και οτιδήποτε μπορεί να λάβει πρώτο συνθετικό.

Η ερασιτεχνική τσόντα με τον ένα εκ των δύο συνουσιαζόμενων να είναι διάσημος (σελεμπριτάς).

Το βασικό χαρακτηριστικό της παρισχιλτονιάς είναι ότι στην ουσία δεν είναι τσόντα. Ένα σάπιο βιντεάκι για κλάματα είναι, κατά το οποίο θα δούμε αποσπασματικά το βυζάκι και την μουνοδιχάλα της γκόμενας, ίσα ίσα για να σιγουρευτούμε ότι δεν είναι cyborg, και δεν έχει το μουνί της παλαιάς Barbie (τώρα της φόρεσαν κιλότα).

Οι παρισχιλτονιές διαρρέουν πολύ συχνά από τους ίδιους τους διάσημους που καμαρώνουμε στο εν λόγω βίντεο, προκειμένου να ανεβάσουν της μετοχές τους στο star system. Εμείς οι ηλίθιοι, αν και το γνωρίζουμε, κάνουμε άνω κάτω το internet για να τα βρούμε διατηρώντας φρούδες ελπίδες μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της θέασης ότι θα δούμε κανένα ξεφτιλίκι. Αλλά αρχίδια...

Κλασσικές μαλακισμένες της φάσης είναι η Paris Hiton (που δίνει και το όνομα), η Gena lee Nolin, η Lidsay Lohan και σε μας εδώ η Στέλλα Μπεζαντάκου (η οποία μάλιστα όταν κυκλοφόρησε η παρισχιλτονιά της βγήκε σε εκπομπή κρατώντας το DVD μπροστά στην κάμερα και φώναζε: Αυτό πρέπει να καταστραφεί!)

Ευτυχώς η φάση πεθαίνει καθώς κάνει την εμφάνισή του ένα νέο είδος «πληρωμένης σκληρής τσόντας από διάσημους» με πρωτεργάτες την Montana Fishburn (κα. Καψοψάρι) και φυσικά την δικιά μας Τζούλια Αλεξανδράτου (κλαπ κλαπ κλαπ).

Από τον μέγα μιζερομίζερο τσιφούτη Ebenezer Scroodge του Ντίκενς (Ένα Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι) και κυρίως αργότερα από τον Σκρουτζ Μακ Ντακ του Ντίσνεϋ, μας έμεινε να αποκαλούμε Σκρουτζ κάθε τσιγκούνη και σφιχτό με τα λεφτά άνθρωπο.

Σκρουτζιές, λοιπόν, είναι οι μικρο-λογαριασμοί, οι λογαριασμοί επιπέδου κουμπαρά και όχι οι μεγάλοι οικονομικοί υπολογισμοί (εφορεία, δάνεια και τέτοια). Σκρουτζιές κάνουμε όταν βάζουμε κάτω τα μικρο-οικονομικά μας, π.χ. τα έσοδα του μήνα που θα γίνουν έξοδα, τα μικροχρέη του ενός προς τον άλλον, του καθενός μας προς ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κοινόχρηστα κλπκλπ, οι λογαριασμοί δηλαδή που κάνουν τους καλούς φίλους / συνεργάτες / ζευγάρι / αδέλφια / συγκατοίκους κλπ και που, αν δεν γίνουν σωστά ή στην ώρα τους, αποτελούν μέγα θέμα για καυγά και γκρίνια.

Σλανγκιά: αποτελεί ίσως τον πιο ετεροσυνθετικό Ελληνικό σλανγκισμό για έννοιες όπως αργκό, σλανγκ, καλλιαρντά, μάγκικα, μαλλιαρή, ιδίωμα της πιάτσας, κοκ.

Η καλή σλανγκιά διεγείρει την αισθητική και την νοημοσύνη του ακροατή ωσάν κρουστή σφεντονιά.

Εκ του slang < αρχαίου Νορβηγικού slyngva («εκσφενδονίζω»). Άγνωστο εάν μοιράζεται γλωσσολογικό DNA με την ημέτερη σφενδόνη.

Ασσίστ: Ρεγκίνα η καλή