Tagged definitions (44)
Showing 11-20 from 44

Είδος τηλεοπτικού δημοσιοκάφρου, ο οποίος μέσα από το απυρόβλητο παράθυρό του βάλλει ανελέητα και αδυσώπητα κατά παντός, συνδυάζοντας αυτόχριστα την νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία σε συσκευασία 3-σε-1.

Το λήμμα αποτελεί λογοπαίγνιο του ονόματος του εκλεκτού ανθού της σύγχρονης δημοσιογραφίας Ευαγγελάτου.

Άμεσο παράγωγο του την ακούω.

Αναφέρεται στον Ζακ - Υβ Κουστώ (μέγας εξερευνητής των θαλασσών) και περιγράφει κάποιον ο οποίος έχει πιει πολύ και την έχει ακούσει.

Η τσίπα ειδικά σε θέματα κοινωνικών αγώνων, διεκδίκησης των δικαιωμάτων των μεταναστών, των εργαζομένων, των φοιτητών κ.τ.ό.

Παράγωγο απ' την τσίπα και τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

Ο Pedro Munitis είναι Ισπανός ποδοσφαιριστής, που έχει μείνει στην Ιστορία κυρίως για το όνομά του, παρά για τις αθλητικές του ικανότητες.

Η έκφραση αποτελεί συνώνυμο όλων των μειωτικών χαρακτηρισμών του μουνιού για άντρες ή καταστάσεις, όπως μουνί καπέλο, Μουνιόθ, Μουνιόθ Καπέλο κ.ο.κ.

Η ειδική σημασία του Munitis έγκειται στο ότι: α) χρησιμοποιείται με ειρωνεία για κάποιον λούζερ, που αποτελεί τραγικό πρόσωπο, καθώς κανείς δεν του δίνει σημασία. Αν θυμάμαι καλά, ο Munitis είχε φύγει απ' την Ρεάλ στα πλαίσια ανακατατάξεων, προκειμένου να έρθει ο Ρονάλντο. β) Έχει δώσει λαβές για τις πλέον αστείες ποδοσφαιρικές/αθλητικές ανταποκρίσεις και συζητήσεις φιλάθλων. Βλέπε στα παραδείγματα.

Αντώνυμο: Πουλίτου

Η λιγούρα για ευρωπαϊκά κονδύλια. Παράγεται από το «λόρδα» και τον πολιτικό Jacques Delors, γνωστό για την διοχέτευση των ομώνυμων «πακέτων Ντελόρ». Το φαινόμενο ήταν παλιότερο κυρίως στην Ελλάδα, γιατί τώρα με την κρίση είναι σκούρα τα πράγματα. Αλλά σαν νοοτροπία, αίσθημα, αλλά και πρακτική ακόμη, παραμένει.

Η σλανγκενεργός έκφραση χρησιμοποιήθηκε και ως τίτλος επιθεώρησης.

Ορθογραφική παρατήρηση (αφιερωμένη στον Πάνο Β'): Ίσως το «λόρδα» προέρχεται ετυμολογικά από το «λωρίδα», που σημαίνει την ταινία, το παράσιτο των εντέρων. Γι' αυτό λέμε και «με κόβει λόρδα». Οπότε σε αυτήν την περίπτωση, που είναι πάντως αβέβαιη, η σωστή ορθογραφία θα ήταν «λώρδα» και «ντελώρδα».

Παρωδία που έμεινε να χαρακτηρίζει τις ταινίες και βιβλία με ήρωα τον μάγο Χάρρυ Πόττερ, οι τίτλοι των οποίων κατασκευάζονται με παρόμοια τεχνική που σύντροφος σλανγκιστής εντόπισε στην κατασκευή τραγουδιών του Φοίβου, ήτοι με title-generator και film-generator. Γενικότερα δηλώνει κάθε παραπλήσια αμερικλανιά. Οι τίτλοι σχηματίζονται με το όνομα του υπερήρωα, κι ένα μυθικό-χιμαιρικό-μυστικιστικό υπεραντικείμενο που θα σαγηνεύσει το μαγικό ενδιαφέρον του Χάρρυ μέχρι το επόμενο μπεστ-σέλλερ. Το μόνο βέβαια γνήσιο ταχυδακτυλουργικό είναι πώς έχουν καταφέρει να βγάλουν τόσα λεφτά από την τσέπη μας και να τα βάλουν στην δική τους. Στην σλανγκική παρωδία, το ενδιαφέρον του μαθητευόμενου μονοπωλείται από το δοχείο νυκτός του, ήτοι το καθικάκι του. Ο παρωδιακός τίτλος κυκλοφορεί με δύο παραλλαγές, είτε Πρώκτερ για να συμφωνεί με το «δοχείο νυκτός», είτε Πόττερυ για να συμφωνεί με το «πήλινο». Θέμα της ταινίας είναι η δυσκοιλιότητα του σφιχτομούρη Χάρρυ Πρώκτερ, αλλά και κάποια ευκοίλια απρόοπτα. Μια ταινία με σασπένς για όλη την οικογένεια.

Σημειωτέον ότι το «Χάρρυ Πρώκτερ» αποτελεί και υπαινιγμό ότι ο Χάρρυ μπορεί τελικά και να το υψώνει το μαγικό ραβδάκι... Ή τέλος πάντων να είναι καθηλωμένος στο «πρωκτικό στάδιο» ανάπτυξης.

Γκόμενα με το σωματότυπο των σκίτσων, που φιλοτεχνεί ο Milo Manara, άλλως Βρωμύλος Μανάρα, κατά το Βρωμύλος Φόρμαν. Δηλαδή μπαλκόνια κι εξώστες που σκοτώνουν, αυτά που ίσως ποτέ δεν είχε η δική μας μανούλα, και ταυτόχρονα μέση δαχτυλίδι. Ομορφιά ιταλοειδής, δηλαδή συνδυασμός μεσογειακού μελαχρινού δέρματος με εκλέπτυνση χαρακτηριστικών, που συνήθως συναντάμε πιο βόρεια. Και να μην το ξεχάσω, το Μανάρα αρέσκεται στο spanking! Με λίγα λόγια το Μανάρα είναι για τον μεσογειακόφιλο / ιταλόφιλο ό,τι είναι το Λίλιαν για τον Έλληνα και η Λαρίσσα για τον σλαβόφιλο.

Προφανώς, η ιδιαίτερη αίγλη και σλανγκισμός της έκφρασης είναι ότι σε μια γκόμενα σε στυλ Μανάρα, μπορείς και να της πεις «τι σου κάνω Μανάρα μου», «μάνα μου Τουρκογύφτισσα», και τα ομόρριζα «μανίτσα», «μανάρι», «μανούλι» και μανουλομάνουλο.

Η κλωνοποίηση του ηθοποιού George Clooney, έτσι ώστε να παράγονται κλώνοι του, κλούνοι και κλουνάκια. Πολλοί ηθοποιοί την έχουν δει Κλούνι κι υιοθετούν το ίδιο στυλ του γοητευτικού Αμερικάνου ηθοποιού, που προβλέπει να είσαι πολύ μπλαζέ αλλά, ταυτόχρονα, να απομυθοποιείς και το στάτους σου ως sex-symbol. Ο φανατικός του Τζωρτζ Κλούνι μπορεί να αποκληθεί και «κλουνοποιημένο πρόβατο», ιδίως αν «συγκλουνίζεται» με τις ταινίες κοινωνικής κριτικής του Αμερικάνου σούπερ-σταρ.

Ο λόγος για τον Πρόεδρο της Γαλλίας Nicholas Sarkozy. Το παρατσούκλι- σήμα κατατεθέν του είναι Σαρκοζίξ. Από το «Αστερίξ», για λόγους ευνόητους: Όπως κι ο Γαλάτης, έτσι κι ο Σαρκοζίξ είναι ντούρασελ και κούρασελ. Και δεν ξέρουμε τι μαγικό ζωμό πίνει, ώστε να αντέχει να περιοδεύει όλον τον πλανήτη, «όπου κρίση και χαρά, η Νικόλω πρώτη!», και τις νύχτες, να συνεχίζει να είναι καρλωμένος (η ειδική καύλα προς την Carla Bruni, κατά Μητσικώστα), ώστε να ανταποκρίνεται και στις συζυγικές του υποχρεώσεις. Ναι, ο Σαρκοζίξ είναι ο μικρός στο μάτι μεγάλος στο κρεβάτι, ο νάνος, αλλά με κάτι αρχίδια ναααα.

Από την ανάρρησή του στην εξουσία έχει δημιουργηθεί στον διεθνή τύπο μια σειρά από λέξεις με συνθετικό το «Σαρκό», το υποκοριστικό του, οι οποίες μόλις κάνουν την δειλή εμφάνισή τους στον ελληνικό Τύπο. Παρόλο που δεν ανήκουν στην καθαυτό ελληνική σλανγκ, ζητώ την συμπάθειά σας να τις αναφέρω, γιατί: α) Είναι όλες αντιδάνεια από ελληνικές λέξεις (κατά το «έβρυ γουόρντ χεζ ε γρηκ όριτζιν»). β) Ο Σαρκοζίξ δηλώνει Έλληνας. (Είναι κι Έλληνας κι Εβραίος ο πούστης, απόγονος και των Ελ και των Νεφελίμ, γι' αυτό δεν τον πιάνει κανείς!). γ) Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται και στην Ελλάδα, και παρόλο που η Νατάσσα Παζαίτη δεν είναι ούτε μια μουνότριχα της Κάρλα Μπρούνι.

Στην Γαλλία, έχει δημιουργηθεί ένα σαρκόμετρο (Sarkometre), που μετράει την φιλία προς τον Σαρκοζίξ. Από το θερμό προς το κρύο έχουμε:
1. Σαρκολάτρης (Sarkolatre): Κατά το «ειδωλολάτρης», ή κατά την «σαρκολατρία», που είναι από τα σοβαρά αμαρτήματα στην εκκλησιαστική γλώσσα. Ο σαρκολάτρης είναι ο hard-core οπαδός, που θέλει να βλέπει έναν Σαρκοζίξ να γαμεί την Κάρλα και να δέρνει τους μετανάστες των παρισινών προαστίων.

1. Σαρκόφιλος (Sarkophile): Ο κανονικός οπαδός του Σαρκοζίξ, κατά κανόνα δεξιός και με διάθεση να δει μια Γαλλία τακτοποιημένη μάλλον στα αγγλοσαξονικά πρότυπα.

2. Σαρκοφοβικός (Sarkophobe): Κατά το «ξενοφοβικός», «ομοφοβικός» κ.ο.κ. Έτσι ονομάζουν τους βδελύσσοντες τον Σαρκό, οι οπαδοί του Σαρκό. Ο όρος υπονοεί πως μία ανορθολογική φοβία προς τον Σαρκό υποκρύπτεται, όπως η αντίστοιχη προς τους ξένους ή τους ομοφυλόφιλους. Κατά τους Σαρκόφιλους, οι «Σαρκοφοβικοί» αποτελούν μια παρά φύση συμμαχία που μοιάζει με τους δικούς μας μαρξορθόδοξους. Δηλαδή είναι αφενός σοσιαλιστές και αφετέρου παραδοσιακές δυνάμεις σε κύκλους Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κτλ. Με λίγα λόγια όλοι όσοι θέλουν να μείνει η Γαλλία όπως ήταν προ Σαρκό.

3. Αντισαρκωτικός (Antisarko). Κατά το «αντικαθεστωτικός». Έτσι αυτοχαρακτηρίζονται οι αντίπαλοι του Σαρκοζί. Ο όρος υπονοεί ότι δεν πρόκειται για «δυνάμεις αδρανείας», όπως στον όρο «Σαρκοφοβικοί», αλλά για υγιείς αντιεξουσιαστικές δυνάμεις που απλώς θέτουν σε έλεγχο την εξουσιομανία του Σαρκό και την διάθεσή του για άρδην μεταρρυθμίσεις.

4. Σαρκοφάγος ή Σαρκοβόρος (Sarkophage, Sarkobore). Είναι οι ορκισμένοι αντίπαλοι του Σαρκό, κατά τα ομώνυμα ζώα, και κατά το «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος» ή «Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος». O σαρκοφάγος είναι επίσης αυτός που θάβει τον Σαρκό, σύμφωνα με τους ομώνυμους τάφους της αρχαιότητας. Έχει βγει και περιοδικό με αυτό το όνομα με αποκλειστικό σκοπό την σάτιρα- θάψιμο στον Σαρκό.

Επίσης υπάρχει η έκφραση «Σαρκύλος» (Sarkule), κατά το «Γραικύλος», την οποία χρησιμοποιούν δυσαρεστημένοι οπαδοί του Σαρκό, όταν αυτός κάνει υποχωρήσεις στις μεταρρυθμίσεις και βάζει νερό στο κρασί του, λόγω διαδηλώσεων και της λαϊκής αντίδρασης. Και μια σειρά άλλων ελληνογενών λέξεων, όπως Σάρκωμα, Ενσάρκωση, Σαρκονομία, Σαρκολογία κ.τ.λ.

Αυτές τις μέρες δεν αποχωρεί Πρόεδρος τις ή πολιτικός τις, αλλά Μπους τις, που μας γάμησε τον πλανήτη επί οκτώ χρόνια, αλλά σαν παράπλευρη απώλεια μας χάρισε και μερικές στιγμές γέλιου. Γι' αυτό ως ένα αφιέρωμα στην κωμικοτραγική και σλανγκική διάσταση του Μπους θα καταθέσω μερικούς σλανγκισμούς και μπουστιές, για να προσπαθήσουν να ξεχάσουν οι παλαιοί και να ξεμάθουν οι νέοι.

Καταρχήν στις διαδηλώσεις και δημοσιογραφικές αναφορές από τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003 έπαιξε πολύ το λογοπαίγνιο «Μπους τις», κατά το πους τις, το οποίο λεγόταν ύστερα από κάθε νέο κατόρθωμα του κλανητάρχη. Η πάγια έκφραση ήταν: «Τι είπε/ έκανε πάλι Μπους τις». Ορισμένοι το λέγανε και ως «Μπούστης, ο», σλανγκική αδεία. Ή φροντίζανε να βάλουν έντεχνα το άρθρο «τις» μετά το «Μπους», ώστε να σχηματίζεται «μαγική εικόνα», όπως λέγεται το αντίστοιχο παιδικό παιχνίδι.

Στα αγγλικά έπαιξε πολύ ο σλανγκισμός «Bush» ως αναφερόμενος στον θάμνο της ήβης, στο εφήβαιο. Σε συνδυασμό μάλιστα με το ότι Αντιπρόεδρος του Μπους ήταν ο Dick Cheney. Ήταν αναμενόμενο να σχηματιστεί ο σλανγκισμός «Dick and his Bush» (ελληνιστί ο μπαργαλάτσος κι ο θάμνος του) Σύμφωνα μάλιστα με μια ανατόμηση της φαλλικής πύρ(κ)αυλης κυβέρνησης των σφηκών- WASPS (White Anglo-saxon Protestants), στην οποία από τους τρεις ο μακρύτερος ήταν ο Ντικ Τσέινι, με δεξιό του αρχίδι το Ντόναλντ Ράμσφελντ, κι αριστερό «μαύρο» αρχίδι (κατά το «μαύρο πρόβατο») τον Κόλιν Πάουελ, και τον Μπους (Bush) να περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου- θάμνου και αρχιδότριχας. Όταν μάλιστα ο Μπους αναδεικνυόταν σ' όλη την δόξα της βλακείας του, το φαινόμενο ονομαζόταν «Full Bush», που είναι αμερικανιστί το αντίθετο του παρκέ και του μπικίνι. Χρήση αυτής της έκφρασης έγινε κυρίως στην ανακοίνωση του βομβαρδισμού του Ιράκ, όπου κυκλοφόρησε ένα και καλά κατ' ατύχημα βίντεο που παρουσίαζε τον Μπους να χτενίζεται, όσο έπεφταν οι πρώτες βόμβες στην Βαγδάτη. Εξ ου και το εδώ ο κόσμος καίγεται κι ο Μπους χτενίζεται, που δυστυχώς δεν αποτελούσε σλανγκισμό, παρά πραγματικότητα!

Πάμε τώρα στις μπουστιές, τις μπούστικες εκφράσεις του Μπους, που έμειναν θρυλικές, όντας καλά επιλεγμένες από παράδοξους ίματζ-μέικερς:

1. «Ο Άξονας του Κακού», που περιελάμβανε Ιράκ, Ιράν και Βόρειο Κορέα. Όπως είπε μεταξύ άλλων ο Νόαμ Τσόμσκι, τι νόημα έχει να βάζεις στην ίδια λίστα ως καταχθόνιους συνεργάτες δύο χώρες που επί μια δεκαετία σφάζονταν μεταξύ τους και να τους κοτσάρεις και μία χώρα τόσο μακρινή γεωγραφικώς, πολιτικώς, πολιτισμικώς; Κύριος οίδε! Το μόνο σίγουρο ήταν ότι η έκφραση ήταν κατά τον «Άξονα» του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, που εκεί όμως υπήρχε γεωγραφική σημασία του όρου. Και για να νοηματοδοτηθεί το αντώνυμο «the fellowship of the willing», την ίδια χρονιά που βλέπαμε και το χολυγουντιάνικο «the fellowship of the Ring» στην Μεγάλη Οθόνη. Τελικά από τις τρεις χώρες χτυπήθηκε η μοναδική χώρα που δεν είχε ούτε δυνατότητα ούτε θέληση για πυρηνικά όπλα, κι έτσι το δίδαγμα του Μπούστη ήταν: «Κι αν δεν έχετε ήδη πυρηνικά όπλα, θα έπρεπε να τα εφεύρετε», για να παραφράσω τον Βολταίρο.

2. «Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Αν και η φράση είναι παρμένη απ' το Ευαγγέλιο, νομίζω ότι δεν απηχεί την Καινή Διαθήκη, αλλά μάλλον τον «Λόγο των Μηλίων» του Θουκυδίδη.

3. «Come on Barney». Όταν ο Μπους ανακοίνωνε τον βομβαρδισμό του Αφγανιστάν, θεωρούσε πιο σημαντικό να απασχοληθεί με το σκυλάκι του Μπάρνεϊ, παρά με τους νεκρούς των παραπλεύρων απωλειών. Χαρακτηριστική σκηνή να μιλάει κρετινοτσαμπουκαλεμένος στους δημοσιογράφους και μετά να γνέφει στο σκυλάκι (που πιθανόν να είναι πιο έξυπνο απ' τον αφέντη του): «Come on Barney». Στην συνέχεια, ονομάστηκε σλανγκικώς «Barney» ο Tony Blair, ως σκυλάκι των Αμερικλάνων. Κι όταν επισκέφτηκε τον Λευκό Οίκο ο δικός μας Καραμανλής υπέστη μια τελετουργία γνωριμίας του με τον Μπάρνεϊ, που θύμιζε τυπικό τελετών βασσάλου και φεουδάρχη. Ίσως να ήταν και η πιο αποτελεσματική επαφή που έκανε ο Καραμανλής στην Ουάσινγκτον.

4. Παρόμοια ατάκα που σατιρίστηκε πολύ ήταν το «Είδα στην καρδιά του Προέδρου Πούτιν». Ελέχθη σε μία περίοδο γειτνίασης ΗΠΑ και Ρωσίας, που δεν έμελλε να διαρκέσει. Υποτίθεται ότι ο συντηρητισμός, απολυταρχισμός και θρησκευτικότητα των δύο ηγετών τους έφερναν κοντά ψυχικώς, αλλά πολλοί θυμήθηκαν αυτήν την ατάκα σε όλους τους μετέπειτα τσαμπουκάδες που έκαναν Μπους τις και Πουτινιάρης.

5. Το «Mission Accomplished» ελέχθη στην πανηγυρική ομιλία του Μπους για την κατοχή στο Ιράκ. Μετά από την Μπούστικη ατάκα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 4000 Αμερικανοί στρατιώτες! Ούτε ο Μητσοτάκης νά 'τανε!

Και μετά τις μπουστιές, πάμε στους μπουσισμούς (Bushisms), τα μαργαριτάρια του κλανητάρχη. Λίγα από τα καλύτερα. Πλήρης λίστα στην wikipedia και σε πολλά άλλα σάιτς.

1. «Οι εχθροί μας είναι καινοτόμοι και ευρηματικοί, αλλά το ίδιο κι εμείς! Δεν σταματούν ποτέ να σκέφτονται νέους τρόπους να βλάψουν τον λαό και την χώρα μας. Αλλά το ίδιο κι εμείς!». Ουάσιγκτον 5/8/2004. Αυτό θα πει «γλώσσα λανθάνουσα»!

2. «Υπερβολικά πολλοί καλοί γιατροί εγκαταλείπουν την δουλειά τους! Υπερβολικά πολλοί γυναικολόγοι δεν είναι πια σε θέση να κάνουν έρωτα με τις γυναίκες μας σε όλη την χώρα μας!». («Ρractice their love» η επίμαχη έκφραση). 6/9/2004

3. «Η γυναίκα του φίλου μου Γερουσιαστή Μπιλ Φριστ είναι ένα κορίτσι του Τέξας, ακριβώς όπως κι εγώ!». 27/5/2004 (Μετά φταίμε εμείς που τον λέμε Μπούστη;).

4. «Αυτό πρέπει να είναι προϋπολογισμός. Έχει πολλά νούμερα πάνω του». 5/5/2000.

5. «Τον τελευταίο ενάμιση αιώνα οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν σχηματίσει μία από τις πιο σταθερές συμμαχίες». Τόκιο, 18/2/2002.

6. Πάλι για την Ιαπωνία: «Βέβαια, δεν ήταν πάντα δεδομένο ότι είχαμε καλές σχέσεις. Μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ πριν κάποιες δεκαετίες ήταν σε πόλεμο με την Αμερική». (Ήθελε να πει «Ιαπωνία» και είπε «Αμερική», γλώσσα λανθάνουσα).

7. «Ευχαριστώ την Αγιότητά Σας. Σούπερ λόγος!». Προς τον Πάπα Βενέδικτο, 16/4/2008.

8. Συν το γεγονός ότι συνήθιζε να αποκαλεί όλα τα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και τους ξένους ηγέτες με παιδικά παρατσούκλια. Ας πούμε ο Πούτιν ήταν ο «Πούτι-που» (μήπως διάβαζε slang.gr στην κυπριακή;).

9. Και το ανεπανάληπτο επεισόδιο που χαιρετούσε Αλβανούς στους δρόμους των Τιράνων κι ένας του έκλεψε το Ρόλεξ του!

Τα ήθελε ο Μπούστης ή του ξεφεύγαν;