Tagged definitions (1645)
Showing 751-760 from 1645

Ίσως γνωστό από τη γνωστή λαϊκή ρήση: «Το κοκαλάκι της νυχτερίδας».

Χρησιμοποιείται για να χαρακτηριστεί κάποιο κωλαράκι κάποιας θηλυκής ύπαρξης, εννοώντας ότι αυτό το κωλαράκι είναι πολύ μικρό.

Μερικοί το χρησιμοποιούν αρνητικά με απώτερο σκοπό να χλευάσουν έναν κώλο, ενίοτε το χρησιμοποιούν για να υποδηλώσουν τα προτερήματα ενός κώλου... Αυτό βέβαια εξαρτάται από τα γούστα του καθενός και οι απόψεις διίστανται.

Λολοπαίγνιο μιας κομιλφό φράσης που αυτολεξεί μεταφράζεται σε ενασχόληση με παράνομες ουσίες.

Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούμε την έκφραση «δουλειές με φούντες» στην καθωσπρέπει εκδοχή της για να αναφερθούμε σε επιχειρήσεις (δουλειές) μεγάλου βεληνεκούς και κερδοφόρες.

Το Μείζον Ελληνικό Λεξικό (Τεγό - Φυτρά) ερμηνεύει ως «φούντα» δέσμη από κλωστές ισομεγέθεις, ελεύθερες στο ένα άκρο, ή θύσανο.

Όμως, ο όρος «φούντα» (ή νταφού) αναφέρεται και για τον ανθοφόρο θύσανο της κάνναβης (χασίς, ποτ, χόρτο, μπάφος, μαύρο, αλβανός, στριφτό, γεμιστό, γάρο, ρο ή απλά «ο».)

Στο Βυζάντιο όμως, φούνδα ή κοιλιόδεσμος ή πουγγίον λεγόταν το σακίδιο με τα χρήματα που έζωναν στη μέση τους οι Βυζαντινοί.

Η ρίζα της λέξης είναι λατινική από το fundo, που σημαίνει κυριολεκτικά βυθίζω (το καράβι ή η επιχείρηση «πήγε φούντο» λέμε σήμερα). Θυμηθείτε το Αγγλικό fund, το Γαλλικό fonds, το Ιταλικό fondo.

Μεταφορικά, fundo σημαίνει: θεμελιώνω, καθιερώνω, παγιώνω, πακτώνω και τελικά συνάπτω σύμβαση. Αυτό γιατί κατά την σύναψη μιας σύμβασης οι Ρωμαίοι συμβαλλόμενοι βύθιζαν τα ραβδιά τους στο έδαφος για να στερεώσουν συμβολικά την συμφωνία (pactun, βυζαν, πάκτον) βλ. Κ. ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΝΟΜΩΝ ή ΕΞΑΒΙΒΛΟΣ σελ. 411 και ΜΕΛ σ. 853 βλ . και την νομική ρήση «pacta sunt servanda» = τα συμφωνημένα είναι τηρητέα, πρέπει να τηρούνται. Ακόμα και τώρα λέμε «τα μιλημένα και τιμημένα» (τιμώ=τηρώ).

Παίδες δε γνωρίζω αν έχει ξαναμπεί κάπως παρόμοια το θέμα. Σε μια πρόχειρη αναζήτηση δε μου βγήκε κάτι σχετικό. Λοιπόν, πάω στο θέμα κι άμα έχει ξαναμπεί με ειδοποιάτε.

Οι τραβηχτικές, λοιπόν, είναι ένα μυστήριος όρος τής Οικονομικής Επιστήμης. Παρουσιάζει το εξής παράδοξο δε: αντίθετα με όλα τα σχετικά τής Οικονομίας, που είναι πανεύκολα στη θεωρία, αλλά παπάρια στην πράξη, οι τραβηχτικές είναι πολύ δύσκολες στη θεωρητική εξήγηση, αλλά πανεύκολες στην πράξη. Τι εννοεί τώρα ο ποιητής; Λοιπόν, ως τραβηχτικές εννοούμε τα, με διάφορους τρόπους, ποσά που ρουφάνε από τα διάφορα αρσενικά τα πάσης φύσεως θηλυκά.

Φυσικά υπάρχουν κι οι τραβηχτικές των παιδιών από τούς γονείς τους, αλλά αυτές εμπίπτουν σε άλλη κατηγορία. Τα ανά τις εποχές ευκατάστατα αρσενικά αποτελούσαν κι αποτελούν μόνιμο στόχο για κάθε θηλυκό που σέβεται τον εαυτό του και πιστεύει ακράδαντα ότι το μοναδικό μουνί που υπάρχει και αξίζει στον κόσμο όλο είναι το δικό του.

Πολύ πρόσφατα κάποια... χμ...χμ... γκεχ-γκεχ... «κυρία« Τζούλια (γνωστότατη τοις πάσι, θεωρώ) έκανε την εξής συνταρακτικότατη δήλωση: «Δεν κάνω βίζιτες, επειδή δεν υπάρχει στον κόσμο άντρας που θα πληρώσει τόσο πολλά λεφτά προκειμένου να με έχει».
Μάλιστα, κι ας πάμε παρακάτω.

Εδώ στο παρακάτω είναι και το όλο θέμα. Άμα το θηλυκό αρχίσει τις τραβηχτικές του δεν έχει τελειωμό, όλο στο φέρε-φέρε και δώσε-δώσε θα είναι. Κάποιοι τής Ψυχολογίας το λένε αυτό «γυναικεία απληστία», όμως αυτά είναι θεωρίες τής επιστήμης.

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι μέχρι και οι πέτρες κατάλαβαν το θέμα, προχωρώ πάραυτα στα παραδείγματα, μην και τυχόν ξέφυγε κάτι.

Ειρωνικό επιφώνημα θαυμασμού, συνήθως για την εμφάνιση μίας γυναίκας.

Για να πετύχει πρέπει πρώτα το επιφώνημα να αρχίσει με ένα μακρόσυρτο «Πσσσσσσς» (όπως λέμε «Πσσσσς σκίζεις»), και μετά να ακολουθεί ένα «Ω-λα-λααά» όπως λέμε «Ω λαλααά, τη γκόμενα είσαι εσύ!!»

Old -time classic ατάκα που δηλώνει την ενδοπαλάμια πεοπαλινδρόμηση (βλέπε και τη χήρα με τα πέντε ορφανά).

Φράση που σκόπιμα προκαλεί σύγχυση στους υποψήφιους παραγγελιοδότες και πολλά λολς στον πανούργο παραγγελιοδόχο.

Ακολουθείται είτε από διευκρινιστική ερώτηση (π.χ. τύπου «έχετε μείνει ή μίνι;) ή από παραγγελία ούζου μίνι ή τέλος από στροφή, με μεγάλη απογοήτευση, σε άλλου είδους ποτά.

Το από θέση ευθύνης καθαιρεθέν και πλέον ανυπόληπτο στέλεχος οργανισμού ή εταιρείας.

Λογοπαίγνιο με τις λέξεις πρώην και προϊστάμενος.

Η οδός Π. Τσαλδάρη ή Που. Τσαλδάρη. Προφέρεται έτσι για πλάκα και ειδικά αν η ερώτηση προέρχεται από γιαγιούμπα που θέλουμε να την σοκάρουμε με την απάντησή μας.

Τι μαλάκες που υπήρξαμε θεέ μου!

Ο/η υπεύθυνος γραφείου (Office Manager στα newspeak) με καλό βυζογραφικό (αλήθεια άμα είναι τεκνό πώς το λέμε;), όπου ανθυπολεπτομέρειες όπως τεχνική κατάρτιση, γραμματικές γνώσεις, ευγένεια και τακτ (και η έλλειψη αυτών) δεν μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο στον/στην φέρελπι νέο/νέα.

Τίτλος που αποδίδεται στον ανάρχα που είναι πολύ έμπειρος στο καγκελάκι, ο οποίος αναλαμβάνει ηγετικούς ρόλους στο καγκελάκι ή που το έχει ανάγει σε σκοπό ζωής.

Συνήθως σκωπτικά, από τους άλλους ανάρχες που έχουν ενστάσεις για αυτή την τακτική των μπάχαλων.