Tagged definitions (17)
Showing 1-10 from 17

1. Χάχαχα!! Ρε μαλάκα, δεν υπάρχει αυτό το ανέκδοτο που είπες!!

2. Τι καμένη ταινία! Δεν υπάρχει, μιλάμε!

1. Είδα ένα θριλεράκι πολύ φοβιστερό.

2. Καλά, αυτό το φορεματάκι είναι φοβιστερό, φιλενάδα! Πού το ψώνισες;

1. Ζορικο ειναι,κλαμπισιο.Ραδιοφωνικο δε θα το λεγα,εχει κάπως ένα undergroud υφακι. Γερμανικό electro gothic μου κάνει σαν ατμοσφαιρα

2. Ευτυχώς η μουσική προχωράει και εξελίσσεται σε άλλα μέρη του κόσμου οπότε δεν στερούμαστε μουσικών ακουσμάτων...και ναι φίλε μου, ακόμα και. «κλαμπίσια»

3. Ο δισκοθέτης επέλεγε μουσική κλαμπίσια, αισθητικώς ανώτερη των γραικυλικών αλυχτισμάτων.

4. Σκέφτομαι να στήσω ένα συστηματάκι ηχείων κλαμπίσιο για να έχω «εικόνα» ήχου στυλ club

5. Όπα ρε μάστορα θα μου πείτε(με το δίκιο σας) και απο ποιότητα τί γινεται;Άμα είναι απλά να φωνάζουν πάω και αγοράζω 2 κλαμπίσια ηχεία και ξεμπερδέυω.

6. Τόπος συνάντησης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας το Villa Mercedes, έδωσε στο Γκάζι την κλαμπίσια αίγλη που χρειαζόταν.

7. Οι Llumar Titanium μπήκαν σήμερα, στο κατάστημα Ψυχικού. Όλα καλά και τιμή κλαμπίσια...
   με γεια σου σταυρο! σου ζήτησαν κάρτα μελους ή απλα ειπες οτι εισαι απο το club;

1. Οι εξελίξεις τρέχουν στην Ευρώπη και θα αναστατώσουν τη μειονότητα των καράβλαχων πιστών των χριστοπαναγιδίων (θυμίζουμε Χριστός+Πάνας+Γϊδια) στο φιλελευθεράτο της πλατείας Κολωνακίου.

2. Όπως ακριβώς - οποία σύμπτωση! - και οι αντίστοιχοι πολιτικοί, έτσι κι αυτοί οι διακεκριμένοι δημοσιογράφοι δεν διέπονται πλέον από πολιτικο-οικονομικές ιδεολογίες, δεν διαχωρίζονται σε Αριστερούς και Δεξιούς, αλλά εκφράζουν ενιαίο λόγο, απαλλαγμένο από ιδεολογικά βαρύδια και απλές, ανθρώπινες, ευαισθησίες. Βλέπουν απ' έξω την εντεινόμενη κρίση, και αποκαλούν την στάση τους πατριωτική και πραγματιστική, αλλά ουσιαστικά είναι απλώς εκείνο το παράξενο φρούτο, που πολύ ευδοκιμεί τελευταία, ένα κράμα καθημερινού φασισμού και φιλελευθερισμού - φιλελευθερισμού οικονομικού, εννοείται... ουδεμία σχέση με το φιλελεύθερο πνεύμα, την φιλελεύθερη στάση ζωής. Στην δική τους σκέψη η πρώτη ελευθερία, που χρήζει προστασίας απόλυτης, είναι η οικονομική και έπονται - αν έπονται καν - όλες οι άλλες, οι πολιτικές κι οι απλώς ανθρώπινες ελευθερίες, που, με πολλούς αγώνες και αίματα, κατοχυρώθηκαν σε όλα τα σύγχρονα Συντάγματα, για να ποδοπατηθούν στην πράξη από αυτό το συνασπισμένο, ιδιότυπο, φασιστο-φιλελευθεράτο.

3. -Συμφωνώ, ο φιλελευθερισμός σαν ιδεολογία δεν είναι μισάνθρωπη. Αλλά δεν μίλησα για τον νεο-φιλελευθερισμό ως ιδεολογία (που όπως όλες οι ιδεολογίες μπορεί να προσληφθεί και να εφαρμοστεί με πολλούς τρόπους) αλλά για τους νεο-φιλελεύθερους σήμερα που στην Ελλάδα και αλλού είναι εναντίον του «big government» συνοδεύοντας τη θέση τους πάντα με μη ρεαλιστικές εικόνες ΔΥ (βλ. δάσκαλοι στις ΗΠΑ πρόσφατα). Επίσης όπως μια θρησκεία καθαυτή μπορεί να μην κηρύττει το μίσος αλλά τελικά ακριβώς έτσι να χρησιμοποιείται, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πως πολλοί (όχι όλοι) νεο-φιλελεύθεροι διακατέχονται από ένα μίσος προς όσους δεν θεωρούν τόσο πετυχημένους ή εργατικούς όσο τους ίδιους -οι οποίοι φυσικά είναι G-d’s gift to capitalism. [...]
- Εγώ θα πω αυτό που έχει πει ένας μεγάλος σύγχρονος διανοητής: κυνικό φιλελευθεράτο με τάσεις μισανθρωπισμού.

1. Στο φιλελευθεράτο του πρόταγκον τζι αρ ονειρεύονται πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Δημοκράτες, όχι μαλακίες. (Από το Τουίτερ).

2. Κολάν, σαγιονάρες, τατουάζ. Δύσκολο να γίνεις κάτι σημαντικό μεθαύριο στο φιλελευθεράτο. (Από κοινωνικά μέσα δικτύωσης).

Ο εκσυγχρονισμός, ως σλόγκαν, έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια φανατικούς οπαδούς. Φανατισμός, ο οποίος πολλές φορές είναι τόσο έντονος ώστε να προσομοιάζει με θεοκρατισμό τύπου Ταλιμπάν. Εξ ου και ο νεολογισμός «εκσυγχρονιστάν» που έχει χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει αυτό τον φανατισμό. Η χρήση του όρου αυτού θέλει να καταδείξει την αδιαλλαξία και θρησκοληπτική σχεδόν εμμονή με την οποία προωθούν τις πολιτικές και τις απόψεις τους για την κοινωνία. Το τραγικό, αν όχι τραγελαφικό, της υπόθεσης αυτής είναι ότι στους οπαδούς του «εκσυγχρονιστάν» βρίσκεται σημαντικός αριθμός ανθρώπων που η εργασιακή τους θέση (π.χ. δημόσιοι υπάλληλοι) θα τους ήθελε ενάντια, ακριβώς λόγω των βασικών θέσεων του ιδεολογήματος αυτού. Αν αυτό δεν είναι ψευδής συνείδηση, ενδεχομένως να είναι κάτι πολύ χειρότερο, αλλά ας μην το αναλύσουμε εδώ αυτό. Ο εκσυγχρονισμός σε Κύπρο και Ελλάδα, εμφανίζεται ως όρος με τον Σημίτη στην περίοδο της διαδοχής του Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ το 1995. Οι εκσυγχρονιστές εμφανίζονταν ως μια άφθαρτη ομάδα τεχνοκρατών, έτοιμη να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ως προς το περιεχόμενο του όρου δεν υπάρχουν κοινές παραδοχές. Το ακριβές νόημα και πε­ριεχόμενο της έννοιας ποτέ δεν εξηγήθηκαν πλή­ρως, ούτε και αναπτύχθηκαν θεωρητικά. Το εγχείρημα του «εκσυγχρονισμού» οριζόταν στην ουσία με αρ­νητική παρά θετική χροιά: έπαιρνε την μορφή εναντίωσης στις παλιές λαϊκιστικές πρακτικές, καθώς και στον συντηρητικό συνασπισμό που εκπροσωπούσε η ΝΔ. Όταν οριζόταν με θετική χροιά, ταυτιζόταν με την πρόοδο και το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόταν ως ο υποστη­ρικτής των «προοδευτικών» δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία. Πίσω από την ταμπέλα του εκσυγχρονισμού καλύφθηκαν, και καλύπτονται, μια σειρά από στόχοι και πολιτικές, πολλές φορές ανόμοιες και αντιφατικές μεταξύ τους. Ο καθένας που χρησιμοποιεί τον όρο το κάνει με το δικό του σκεπτικό διότι αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να πωλήσει τη θέση του πιο πειστικά. Αποτελεί μια ωραία καραμέλα πίσω από την οποία κρύβονται επιμελώς πραγματικές προθέσεις πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματικών και μιντιακών (ΜΜΕ) ομίλων. Αν ως προς το θεωρητικό περιεχόμενο υπάρχουν ασάφειες, ως προς την πολιτική του χρήση υπάρχουν κοινές συνισταμένες και πρακτικές. Οι πολιτικές της λιτότητας, της συγκράτησης και της μείωσης του εργασιακού κόστους, του λιγότερου κοινωνικού κράτους και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των πολιτικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό, είτε δεξιών είτε σοσιαλδημοκρατών. Ταυτόχρονα, κάθε αναφορά σε κοινωνικές κατακτήσεις και κάθε προσπάθεια διατήρησης εργατικών κεκτημένων, κάθε κριτική των αγορών, συκοφαντείται από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο ως λαϊκισμός, αναχρονισμός, ή συντεχνιασμός. Ο εκσυγχρονισμός είναι μια ουδέτερη διατύπωση που αποκρύπτει τις ιδεολογικές του ρίζες και στοχεύσεις. Στην ουσία, εκσυγχρονισμός, ή νεοφιλελευθερισμός, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. (Γιάννος Κατσουρίδης εδώ).

1. Με τέτοια τερτίπια προσπαθούν να πάρουν δάνειο οι μπαταχτσήδες του εκσυγχρονιστάν. (Από το Unfollow).
2. Κρατικές επιχορηγήσεις στα ταξί επί....Εκσυγχρονισμού ... Όποια πέτρα και να σηκώσεις το εκσυγχρονιστάν είναι απο κάτω... Τι να πώ; Μετά μας το παίζουν και αδικημένοι. (Από την Παραπολιτική).
3. Με το Ποτάμι να μαζεύει όλο το εκσυγχρονιστάν και τα ορφανά του Κύρκου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ψάχνει να βρει την ψήφο του. (Εδώ).
4. Να διεκδικούν αδιάκοπα και ποικιλοτρόπως μια ανθρώπινη ζωή και τη βελτίωση της θέσης τους στην κοινωνία. Με αυξήσεις μισθών. Με συγκράτηση των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Με μείωση της υπέρογκης και άδικης φορολογίας τους. Με ουσιαστική και πλήρη δωρεάν Παιδεία και υγειονομική περίθαλψη. Με πολιτικές που θα αναβαθμίζουν τις συνθήκες εργασίας και το περιβάλλον. Ολα αυτά, όμως, στο ...«εκσυγχρονιστάν» είναι δογματισμοί και ξεπερασμένες αντιλήψεις. (Από τον Ρίζο).

1. Κρατοθεοδοκήται και νατοκεμαλική αρβύλα. Τι είναι και τι θέλει το Ισλάμ; ...και όχι το ΕΑΜ... να, ιδού κι άλλη μια λαμπρή εφαρμογή της «αρχής της ετερότητας», που λέει κι ο μέγας Σκοπιανός ή το «σεβόμαστε την διαφορετικότητα», που ψιττακίζουν οι μπουρδολόγοι του εκσυγχρονιστάν. (Εδώ).
2. Εξ "ημεδαπού πανεπιστημίου", πενιχράν έχοντες την θεωρητικήν τους σκεύην και εκτρέφοντες ευρωλιγούρικες φωταδιστικές αρλούμπες περί προόδου και ποστ-μόδερν εκσυγχρονιστάν: τ. Βίπερ-Νόρα θεληματικό πηγούνι επαναστάτες, τρίτης δροσιάς. [...] Οι σημερινοί συμπλεγματικοί ευρωλιγούρηδες και προοδευτιικοί εκσυγχρονιστάδες της καθ' ημάς οσφυοκαμψίας [...] οι σημερινοί συμπλεγματικοί γραικύλοι του εκσυγχρονιστάν ταυτίζουν ως αφασικοί ευρωπίθηκοι το σιελοπαρόν του σαρκίου τους με το αργόσυρτο διηνεκές παρόν... [...] ...τους ενοχλεί πολύ, πάρα πολύ, σ' όλα αυτά τα προσκυνημένα βλακόμετρα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τα ευρωλιγούρια και λοιπά γραικύλια του εκσυγχρονιστάν. (Αποσπάσματα ζουραρείων μπινελικίων από το πρόσφατο βιβλίο Έρχομαι από μακριά. Η αγορήνδε Ιλιαδορωμηοσύνη του Οδυσσέα Ελύτη, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2014, σ. 33, 39, 135,147).

Το άρθρο αφορά τον τέως αρχηγό και νυν επίτιμο αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ), Αντώνη Αντωνιάδη, ο οποίος, για όσους θυμούνται, το Νοέμβριο του 2006 είχε προκαλέσει κάποιο σχετικό αναπουπούλιασμα στους απανταχού θρησκόπληκτους της Λαϊκής Θεοκρατίας του Ελλαδιστάν™ (© Διαγόρας) (και ειδικά στον Βουλευτή της Ν.Δ. Γιώργο Σούρλα) δηλώνοντας ανοικτά ότι είναι άθεος.

Πάει ένας Έλληνας στη Σαουδική Αραβία. Ακούει:
-Αλ χαμπίμπ αχλάντ μπαλ αχαμπντι νουαντιν αμπντελ αμπου γκιρχιμ νταμντιζ νουχντι.
-What;
-Αλαμπαχλα ναχρι νταμαχαμπα ουλου χαμπαλι νταμντι χαμντι.
-What;
-Τζεμπ αμντιμ νταμπαρα μπιρντι αμαχντα νταλα χουαμπα αζαμ αμντι.
-Αμάν ρε φίλε. Απ' την Αλαμπούρνα σε φέρανε ή είσαι συγγενής του Παυλόπουλου;

- Άσε ρε με τα βλαχοδουκάτα των Βαλκανίων...

-Θα αλλάξουν λέει τη μυρωδιά του κόλπου με ειδικές βιταμίνες που θα τον κάνουν να μυρίζει ροδάκινο. Ελπίζω χωρίς το χνούδι γιατί έχω αλλεργία
-δηλαδή το Βελβεντό θα γίνει μουνόκαμπος;
-ο νομός θα γίνει ηβική χώρα
-ουτοπία, τα όνειρά μας παίρνουν σάρκα και οστά
-αντί για λεσβιακα θα βάζουν στις τσόντες γυναίκες να πίνουν χυμό ροδάκινο
-κατευθείαν να το γυρίσεις στο ρομαντικό εσύ
-Αφού είμαι ο Κωλέλιος (εδώ)

Γενικώς μουνόκαμπος η ΑΣΚΤ, γάμησέ τα. Ποτέ όμως δεν χέζω εκεί που τρώω οπότε ούτε με κοντάρι-ανύπαντρη/ ξανύπαντρη. Άσε που'ν'& αμόρφωτα...(εδώ)

-ρε φίλε πάλι εκεί θα πάμε για καφέ? εκει μαζεύει όλες τις φανταρίνες..
-ναι γάμα το.. μουνόκαμπος! #gynaikesstostrato

Νατάσα: Ο Γιώργος μου 'φερε μια ανθοδέσμη χθες βράδυ που 'λεγε «σ' αγαπώ μωρώ μου θέλω να μαστε μαζί για πάντα!».

Αννα: Και τα 'χετε μονο 1 βδομάδα; Ξενέεεεεεεεεε!!!