Μόμπιλο (ή μόμπιλε) - πληθυντικός: τα μόμπιλα ή τα μόμπιλο (ως ξενικό άκλιτο). Προφ είναι σχετικό με το αγγλικό mobility (κινητικότητα) και αφορά κάτι που κουνιέται: πρόκειται για εντυπωσιακά κρεματζόλια που αποτελούνται από διάφορες φιγούρες και λιλιά που κρέμονται από κλωστές, σπάγκους κ.λπ. και τοποθετούνται συνήθως στο ταβάνι ή γενικώς ψηλά για να κινούνται άνετα και να φαίνονται τι ωραία που είναι.
Η λέξη είναι γνωστή στις μαμάδες γιατί τα μόμπιλα είναι δημοφιλή δωράκια για μωρά (μήδια 1, 2). Το νεογέννητο γουστάρει τρελά την προβλεψιμότητα των γεγονότων γιατί νιώθει ασφαλές στον άγνωστο κόσμο εκτός μήτρας, όπου όλα είναι νέα και φοβιστικά. Σο, άμα του κρεμάσεις ένα έντονα χρωματιστό μόμπιλο κατά προτίμηση με επιπρόσθετη μηχανική κίνηση γύρω γύρω, άντε άμα παίζει και μουσικές τόσο το καλύτερο, καρφώνεται ο μπέμπης κι αποχαυνώνεται και, λαμβάνοντας οπτικοακουστικές παραστάσεις, πέφτει τέζα για ύπνο. Έτσι ξεκινάει ο δρόμος στη ζωή με χρώματα και μουσικές. Τα παιγνίδια αυτά τα ήξερα αλλά δεν ήξερα το σλανγκρ για να μάθω πώς τα έλεγαν - εσείς όμως τώρα ξέρετε.
Για μεγάλους έχει μόμπιλα με όμορφες φιγούρες, χορευτριούλες, καραβάκια, αεροπλανάκια, να π.χ. μήδι 3.
Τα γκλιν γκλιν είναι κι αυτά μόμπιλα για μεγάλους, αρέσουν όμως και στις γατούλες.
Κι άλλοι απορούσαν, τι δρόμοι ανοίχτηκαν πια με αυτό το λήμμα: Πώς λέγεται στα Ελληνικά αυτό το σκατουλάκι που κρεμάμε στο δοκάρι της πόρτας ή στο ταβάνι και κουνιέται πέρα-δώθε και μας χαλαρώνει (το ξέρω μόμπιλε αλλά κάτι πιο δόκιμο θέλω). [σ.ς. Άμα βρείτε κάτι πιο δόκιμο πέτε μου να βάλω λυνξ]
Ορίστε κι άλλο:
Οι ανοιξιάτικες βροχές βοηθάνε τα λουλούδια να μεγαλώσουν και να μοσχοβολάει όλη η πλάση! Αυτό το χαριτωμένο μόμπιλο τα λέει όλα με τον ήλιο να βγαίνει μέσα από τα σύννεφα και τις στάλες της βροχής να πέφτουν να ποτίσουν τα λουλούδια! (μήδι 2)
-Αχ πόσες φορές έχω κάνει ευχές για σένα ρε Χρύσα με αυτό το μόμπιλο που πήρες στο μωρό...
-Σώπα ρε συ, σιγά το δώρο, αν δεν είχα το δάνειο θα του 'χα φέρει κανα χρυσό, επιφυλάσσομαι στο είπα.
-Ρε τι λες, αυτό καλύτερο από χρυσό, είμαι ρετάλι όλη μέρα να με τρέχει ουά ουά, το κάνω μπανάκι, το βάζω στην κούνια με το μόμπιλο και ξεραίνεται λες και το βάρεσες με σφυρί στο κεφάλι, ζωή να 'χει το πουλάκι μου. Και βρίσκω πέντε λεπτά να κάνω ένα ντουσάκι πριν πέσω και εγώ νεκρή, την ευχή της μάνας να 'χεις κορίτσι!
