Tagged definitions (655)
Showing 321-330 from 655

Ραλλιάρικη αργκό, συντάσσεται με τα ρήματα μπαίνω και βγαίνω.

1. Μπαίνω με όσα: τυπικό δείγμα οδήγησης του μακαριστού αρχιεπίγκαζου Κόλιν ΜακΡέη. Είσοδος στη στροφή με παραπάνω ταχύτητα από την επιτρεπτή, χωρίς προτοποθέτηση, πλαγιολίσθηση πριν το άπεξ με υπερστροφή ισχύος, και ακολούθως με τα 4 μέχρι την έξοδο με χαρακτηριστική χρήση όλου του εύρους του δρόμου. Αξέχαστες οι στιγμές όπου ο Νίκυ Γκριστ προειδοποιεί «over crest/over ditch» και ο Κόλιν συνεχίζει με το γκάζι τάπα. Μόνο μειονέκτημα η στροφή να κρύβει «over bump» και από την αναπήδηση να πας ευθεία.

2. Βγαίνω με όσα: απομεινάρι από τις πισωκούνες. Είσοδος στη στροφή με φρένο και κατανεμητή ρυθμισμένο στα μπροστινά για να ξεκολλήσει ο πίσω άξονας για προτοποθέτηση. Σημάδεμα του άπεξ και γκάζι μέχρι την έξοδο όλο με το πλάι. Μυθικός ο διδάσκαλος Σάντρο Μουνάρι με τη Στράτος, με τον ν6 στην πλάτη του να οργιάζει στα 580 κιλά του αμαξώματος και τον πίσω άξονα να χαϊδεύει το γαρμπίλι σαν να 'τανε μετάξι. Σαφώς πιο τρελός ο Βάλτερ Ρερλ, χρησιμοποιούσε το στυλ αυτό για να στρίψει το μακρύκωλο 131 Abarth σχεδόν επιτόπου σαν άρμα μάχης, με το μύτι-τακούνι να οργιάζει.

3. Μπαίνω και βγαίνω με όσα: η χρυσή τομή, το ασύλληπτο που όμως έγινε παρά την ανατροπή των νόμων της φύσης. Εσχάτως αποδεδειγμένο από τον απόλυτο ρέκορντμαν των ράλλυ τον Σεμπαστιάν Λεμπ. Πώς; Με τα φοβερά τσιμπηματάκια του φρένου στην είσοδο της στροφής (με το αριστερό), το κράτημα των στροφών με το γκάζι και το απίστευτο οριακό και προοδευτικό γλίστρημα προς την έξοδο έκανε τις στροφές ευθείες, έκανε το εκάστοτε Citroen να διώχνει με μίσος το έδαφος προς τα πίσω. Μόνο εμπόδιο του στυλ αυτού, το ανομοιογενές έδαφος, όπως οι βραχούμπες του Ακρόπολις, που χαλάνε αυτή τη μαεστρία, και αυτή τη μπρουτάλ γλύκα των χειρισμών.

Ο όρος ανήκει στην καγκουροσλάνγκ. Κοκοβιός λέγεται το κάλυμμα του μικροσκοπικού καθίσματος συνεπιβάτη στις streetάδικες μηχανές.

Τους κοκοβιούς, τους βάζουν τα καγκούρια, ώστε οι μηχανές τους να θυμίζουν τις ορίτζιναλ αγωνιστικές. Εξηγούμαι. Οι μηχανές που τρέχουν στους αγώνες, πέραν όλων των διαφορών με τις αντίστοιχες της παραγωγής δεν έχουν σελάκι συνεπιβάτη. Προφανής ο λόγος.

Τώρα, φανταστείτε τον κάγκουρα που βλέπει από μικρός τους αγώνες, και φτάνει η στιγμή να αγοράσει την μηχανή των ονείρων του. Μάλιστα, για την περίπτωσή μας, είναι διατεθειμένος ακόμα και να δώσει τα χίλια ευρώ παραπάνω, ώστε να πάρει τη μηχανή στα αγωνιστικά χρώματα (π.χ HONDA Repsol). Του έρχεται η μηχανή, και λέει στον μηχανικό να βγάλει τα άχρηστα πράγματα, φλάς, καθρεφτάκια κλπ. Την ξανακοιτάει τη μηχανή, και απορεί γιατί αυτοί οι τρελλοί Ιάπωνες έχουν βάλλει σέλα συνοδηγού, σε μια αγωνιστική! Οπότε παραγγέλνει τον κοκοβιό στα χρώματα της μηχανής, ο οποίος κοστίζει και γύρω στα 150 ευρώ. Πολλά λεφτά για ένα πλαστικό, το οποίο ή αντικαθιστά το σελάκι, ή το καλύπτει.

Σύνηθες φαινόμενο στους δρόμους, είναι η συνειδητοποιημένη καγκουρογκόμενα να κάθεται στον κοκοβιό!!! Και αυτό γιατί, και ο κάγκουρας αλλά και αυτή δεν θέλουν να χαλάσουν το look της μηχανής. Μπρος στα κάλλη, τι 'ναι ο πόνος!!!

Για να είμαστε ακριβείς, κοκοβιοί βγαίνουν και για κάποια γυμνά μοντέλα, τα οποία είναι βέβαια οι σπορ εκδόσεις, χωρίς τα φέρια (πληθυντικός του φέρινγκ).

Συνώνυμο: μονόσελο

Στην ραλλιάρικη αργκό, το κιβώτιο ταχυτήτων με κοντή και πυκνή κλιμάκωση των σχέσεων.

Χρησιμοποιείται στην παραγωγή σε σπορτίφ αυτοκίνητα ανεξαρτήτως μεγέθους, κυβισμού και ιπποδύναμης με σκοπό την εύκολο ανέβασμα του κινητήρα σε ενεργό φάσμα στροφών (κοντό), και την πτώση του πάλι σε μη αδρανές φάσμα κατά την επιλογή της μεγαλύτερης σχέσης (πυκνό). Κλασσική επιλογή της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας για να δίνει ακόμα και στα πιο αδύναμά της μοντέλα το γνωστό ιταλικό «νευρικό γκάζι» (βλ. Fiat Punto 6speed '94 με 6η 120 km/h @ 4500 rpm).

Στους αγώνες, σχεσάτο ονομάζεται το υπερβολικά κοντογράναζο, που χρησιμοποιείται κυρίως στις αναβάσεις και σε κάποια συγκεκριμένα ράλλυ με πολύ «κλειστά» στροφιλίκια. Στο πλείστον των υπολοίπων περιπτώσεων, χρησιμοποιείται μια πρώτη 4άδα πολύ κοντών και πυκνών σχέσεων και 1 ή 2 μακριές για να απλώσει η ισχύς στις πιθανές μικροευθείες που υπάρχουν σε μια ειδική. Χαρακτηριστική εξαίρεση αποτελούσε το ράλλυ Κένυας (ράλλυ σαφάρι) όπου οι ταχύτητες ξεπερνούσαν τα 170 km/h και ακολούθως το ράλλυ Φινλανδίας (1000 λίμνες) που ήταν το αμέσως μετά πιο γρήγορο.

Δεν αναφερόμεθα στο σύστημα ασφαλούς παρκαρίσματος parktronic.

Το συγκεκριμένο ηχητικό σύστημα υποβοήθησης στάθμευσης είναι απόλυτα αναλογικό, εντελώς δωρεάν, και μας υποστηρίζει άκρως αποτελεσματικά στη στάθμευση και τους ελιγμούς σε στριμόκωλους χώρους.

Ενδείκνυται σε παλαιότερα τουτούνια που έχουν ήδη χάσει ότι πολυτιμότερο είχαν, ή σε νοικιάρικα. Να σημειωθεί ότι το παρκάρισμα με το αυτί είναι και ιδιαίτερα αγχολυτικό, σκέτη καύλα στο μέτρο που δεν σε πιάσουν.

Βλ. και διά της ακουστικής μεθόδου.

Ο οδηγός ταξί.

Προέρχεται από το ταξί+ κατάληξη -ίστας, δηλωτική κατοχής τέχνης, όπως π.χ. μπασίστας, κιθαρίστας, κιμπορντίστας, μανικιουρίστας κ.λπ.

Ωστόσο, το λήμμα παρουσιάζει παρήχηση με τη φράση «τα ξύνω» => ξύσ 'τα μας => τα ξύσ' τα μας => ταξίστας.

Συνώνυμα: τάξμαν, ταρίφας.

Κιτ λεγόταν το νοήμον αυτοκίνητο του Ιππότη της Ασφάλτου, Michael Knight, ο οποίος μπορούσε να επικοινωνήσει και να δώσει εντολές σε αυτό, μιλώντας του μέσα από το ρολόι του.

Τώρα, το λήμμα εμείς το χρησιμοποιούμε για να ευθυμήσουμε / αυτοσαρκαστούμε / διασκεδάσουμε τη γαμωκατάσταση όπου έχοντας κόψει ήδη αμέτρητους κύκλους σε ένα αχανές - γεμάτο από αυτοκίνητα, ωστόσο - πάρκιν ενός πολυκαταστήματος, είμαστε ανήμποροι ακόμη να εντοπίσουμε το δικό μας τουτού, επειδή όταν το παρκάραμε, η προσοχή μας ήταν στραμένη στα μπούτια της συνοδηγού μας. Η οποία ήδη έχει πάρει πρέφα ότι δεν είμαστε και πολύ τακτικοί θαμώνες στο bar-restaurant εντός του πολυκαταστήματος που την πήγαμε, όπως της είχαμε αρχικά αφήσει να εννοηθεί. Το ξέρω, το λήμμα είναι και πολύ εητίλα, αλλά καμιά φορά η ζωή κάνει κύκλους (όπως και εμείς στο πάρκιν ψάχνοντας).

Υποτίθεται πως προφέροντας το λήμμα στο ρολόι μας, το αυτοκίνητό μας θα μας ακούσει και θα έρθει να μας βρει...

Ελεύθερο ταξί με αναμμένη σημαία.

Ό,τι ακριβώς σημαίνει και αγγλιστί: ιδιωτικό. Κατ'επέκταση ΙΧ.

Ψαρωτικό, όπως το «βολάν» παλιότερα, αλλά τίποτα περισσότερο από το κοινό «όχημα».

(όχι αυτή, η άλλη...)

για τον acg που απ'ότι έχω καταλάβει το ξεζαντάρει το χαμηλοπρόφιλο...

Χαρακτηρισμός που μυρίζει '80ίλα από χιλιόμετρο και αναφέρεται σε παλιές καλές καρμπυρατεράτες εποχές, όπου τα ζορισμένα καυλόγκαζα μοτέρ σπάγανε καπάκια, πετάγανε έξω τα κολάρα του νερού και γενικώς αναδύανε πολύ συχνά καπνό και ατμό, μετά από σκληρή χρήση κάποιου σιδεροφάγου χερά..

Για την ιστορία, ο όρος πρωτοαπεδόθη από τον Βρετανό σχολιαστή Φορμουλα 1 Μάρεη Ουώκερ, σε μετάδοση αγώνα απο το BBC το 1977 και αφορούσε το μονοθέσιο Ρενώ του Ζαν Πιερ Ζαμπουίγ. Πιο συγκεκριμένα, το 1977 η Ρενώ αποφάσισε να αντιμετωπίσει τα 3,5λιτρα ατμοσφαιρικά μοτέρ του ανταγωνισμού με το εξωπραγματικό τουρμπάτο 1,5λιτρο V6, που, όμως, έσπασε 4 φορές στις 4 πρώτες εμφανίσεις. Κάθε εγκατάλειψη βεβαίως συνοδευόταν και από τον αντίστοιχο καπνό. Μέχρι το 1982 πάντως όλα τα μοτέρ στην Φ1 είχαν γίνει τουρμπάτα.

Το θέαμα με την καπνίλα ήταν κοινότυπο σε πολλά street legal θηρία της εποχής. Να μνημονέυσω κάποια εξ αυτών: Lancia Beta MonteCarlo, Renault 5 Alpine turbo, Fiat Ritmo Abarth 130tc, Autobianchi A112 Abarth, Alfa 75 turbo.

Ξάδελφος του πριονού, αλλά πιο άγριος και προσανατολισμένος. Το πριόνι φτιάχνεται όμως, ενώ το καθαρό γεννιέται.

Καθαρό είναι ένα μηχανάκι ψηλό, Motocross ή Motard, άντε και Enduro, σπάνια πάνω απο 450 κυβικά, που είναι κατασκευασμένο για χρήση μόνο σε πίστα και όχι για τον δρόμο. Είναι σκληρό, άνετο όσο δέκα παλούκια στον κώλο, και δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Ένα καθαρό μηχανάκι χρησιμοποιείται για αγώνες ή για διασκέδαση, για την καύλα.

Καθαρό, από το καθαρόαιμο, σαν τα άλογα για τις ιπποδρομίες, τα σκυλιά για ειδικούς σκοπούς, αυτό που είναι μεγαλωμένο, σχεδιασμένο, αφοσιωμένο σε ένα και μόνο σκοπό και που τίποτα άλλο δεν μπορεί να κάνει.

Δεν έχει πινακίδα, ούτε φώτα πολλές φορές, ούτε ήσυχη εξάτμιση γιατί από τη μάνα του δεν έχει σχεδιαστεί να έχει. Κάτοχοί του είναι ως επί το πλείστον 20χρονοι κάγκουρες και αλητάμπουρες, γνωστοί και ως αληκάγκουρες.

Αυτό ήταν ο ορισμός. Τέλος. Ό,τι ήταν να μάθετε το μάθατε. Όποιος έχει όρεξη τώρα ας συνεχίσει.

Τα καθαρόαιμα πάντα ενέπνεαν σεβασμό και γοητεία στα απανταχού δέκα+ είκοσι+ χρονών παιδιά, αλλά και σε μεγαλύτερα, εξαιτίας της αγριάδας τους, μα πάνω απ' όλα για το μύθο και το όνειρο που συνοδεύει τα άκουσμα του ονόματός του.

Husqvarna (Παναγιά μου!), YZF και WR τα Yamaha , WR τα Χάσκυ λέω, οι Bergoι, τα CRF 450, SMR το 510, κάθε γράμμα και δέκα ιστορίες για κάποιον που την είχε και τον έφαγε, που την είχε και τη πούλησε γιατί δεν άντεχε και άλλα...

Ψηλά και περήφανα, λιτά και απέριττα, όμορφα με την γύμνια και την απλότητά τους, σέλα για έναν έχουμε, γκάζι έχουμε, φρένα έχουμε, στήσιμο περισσεύει, και τίποτα άλλο δεν θέλουμε.

Πολλοί εζήλεψαν, αλλά τα λεφτά για την συντήρηση καθαρόαιμου είναι πολλά. Κάθε τόσες ώρες λάδια και κάθε άλλες λύσιμο, είναι πολύ, ευτυχώς που υπάρχουν και τα ημίαιμα.

Τα οποία είναι ενδιάμεση κατάσταση, όπως φανερώνει και το όνομά τους. Στήσιμο, γκάζι άμεσο και απότομο, φρενάρες, παντιλίκια, σούζες, όλα. Όχι τόσο αποτελειωτικά, τόσο απόλυτα όσο τα καθαρά, τούτα εδώ δείχνουν έλεος και συγχωρούν το λάθος. Σιχαίνονται και αυτά τις ευθείες και τρελαίνονται για στροφιλίκι και γυαλισμένη άσφαλτο. Μα χωρίς την αίγλη του παράνομου. Και όσοι τα 'χουνε τους πετούνε τις πινακίδες και τα ρέστα για να μοιάσουν λίγο ακόμα παραπάνω στα αδέρφια τους.
Τα πριόνια που λέγαμε δηλαδή.

Ωσεκτουτού, όταν κάποιος αποφασίσει να βγάλει ένα από δαύτα με 17άρες στον δρόμο, μέσα στην πόλη, θα έχετε παρατηρήσει όλοι σας, ότι αυτοί που τα οδηγούν αυτά, δεεε πάνε σαν τους άλλους.

Πάνε πραγματικά ανόητα, ανώφελα επικίνδυνα, με παντιλίκια και καγκουριές κάθε είδους, θέτοντας σε ρίσκο την υγεία εαυτών και αλλήλων. Μερικοί γιατί είναι καυλοτίμονοι όπως πολύ σωστά ορίζεται, άλλοι όμως το κάνουν σε άδειους δρόμους, μόνοι τους, για την αδρεναλίνη και την ψυχική κάθαρση που προσφέρει.

Από φανάρι σε φανάρι 1η-2η-3η σκασμένη, φασαρία, ο κώλος, ωωω ο κώλος έφυγε πολύ, δεν το περίμενε ούτε αυτός, αλλά το 'σωσε. Και ξανά μανά στο επόμενο.

Ο λόγος είναι απλός.

Δεν οδηγούνται αλλιώς. Τα καθαρόαιμα τα ψηλά, αλλά και μερικά ημίαιμα, δεν οδηγούνται αλλιώς. Αν τα πας αργά σε κουράζουν.
Αν αράξεις πάνω τους, χωρίς να μετακινείς το σώμα στη σέλα, χωρίς να αλλάζεις συνεχώς γωνίες στα χέρια και στα πόδια, σε 25 λεπτά το πολύ σε έχει εξοντώσει. Με αργή οδήγηση είναι σα να σε δέρνουν 10 νίντζα.

Θέλει συνεχή κίνηση και ζωντάνια, κάτι αρχίδια ναααα και πολύ βλακεία, ροή και αγωνία και τότε μπαίνει το μηχανάκι στο στοιχείο του και τραγουδάει. Μην τους παρεξηγάτε αυτούς που τρέχουνε έτσι στους σκατόδρομους της πόλης με τα καθαρά και ημί-. Ειδικά αν φοράνε και κρανάκι και μπουφανάκι και δεν φαίνονται τελειωμένοι κάγκουρες. Οχι πως δεν είναι όλοι λίγο, αλλά το παιχνίδι με αυτά είναι τόσο εθιστικό και ερεθιστικό που δεν μπορείς να σταματήσεις.

Όταν σου μιλάει ένα μηχανάκι καθαρό, σου λέει:
«Άκου να δεις αγόρι μου, εγώ δεν είμαι για ήρεμες βόλτες, σουλάτσο το καλοκαιράκι με τη Λίλιαν πάνω (Την ποια; Να την βάλω πού;)
Δεν κάνω για αραλίκι και καθημερινή διαδρομή.
Δεν είμαι για χορούς και χάδια, αυτές είναι άλλες, (Βλ. Moto-Guzzi)
εγώ είμαι ατσούμπαλη και τα χέρια μου είναι τραχιά.
Θα σε πατήσω και θα σε γδάρω, θα σε κουράσω και θα σε πονέσω.
Τέτοια γούτσου-γούτσου μη μου ζητήσεις. Θέλω σεξ και βία! »

Για να δαμάσεις οτιδήποτε είναι τόσο εξωφρενικά καύλα και είσαι τόσο πωρωμένος μαζί του είναι πολύ δύσκολο. Θέλει υπομονή, επιμονή και αυτοσυγκράτηση. Αλλά είναι γιατρικά τα γαμημένα.

Επίσης, για τους φίλους μας τους Paul Moore είναι εξαιρετικό μέσο επίδειξης σε πιτσιρίκους άγνωστους, φιλαράκια και σελογκομενάκια στις καφετέριες, στα φανάρια, στις στάσεις ελαιοφορείων, παντού.

Το «φίλε καθαρό είναι αυτό, ε;» καθώς ζαχαρώνουν CRF, είναι προσφιλής έκφραση στα καγκούρια κάθε ηλικίας (δηλαδή μικρής) καθώς και σε αυτούς που θα ήθελαν να είναι λίγο καγκούρια.

Ααατάαα!

Το ξέρω ότι δεν είναι σλανγκ και ότι είχε κάμποσες οθονιές. Σκασίλα μου. Βαθμολογήστε με 0, πείτε μου την και σε σχόλιο και αφήστε το ήσυχο.
Εγώ μόνο να το γράψω ήθελα, γιατί δεν θα κοιμόμουν αν δεν τό 'κανα.
Και καυλώς σας βρήκα!