Tagged definitions (1863)
Showing 821-830 from 1863

Αναφέρεται στην κατάσταση που έχει περιέλθει κάποιος έπειτα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ: συγκεκριμένα στην πολλαπλή αποβολή ασυνήθιστα μεγάλης ποσότητας γαστρικού περιεχομένου εκ του στόματος.

Ο «κώλος» χρησιμοποιείται αυθαίρετα και συνειρμικά, καθώς ο περί ου ο λόγος ντίρλας αποβάλει τα ίδια του τα σωθικά, έχοντας χάσει τον έλεγχο του εαυτού του.

Έτσι λένε το χρόνο που περνάει κάποιος εξασκώντας το σπορ της κτηνοβασίας για μια ολόκληρη ώρα.

Μονάδα μέτρησης της συγκεκριμένης ενέργειας είναι τα κτηνοβάτ, τα οποία καταναλίσκονται κατά την διάρκεια μιας κτηνοβατώρας.

Ο πούτσος.

Βλ. σχετικά το πολύ καλό λήμμα περτσινώνω (= γαμάω), το οποίο εγώ ξέρω ως πριτσινώνω (πριτσίνωμα = γαμήσι).

Συνηθίζεται όταν αναφερόμαστε σε μέρος που είναι γεμάτο άντρες και δεν υπάρχουν καθόλου γυναίκες (ή ελάχιστες) να λέμε ότι είναι γεμάτο πρόκες.

Μάγκικη ατάκα από την ανεξάντλητη κατηγορία των γειώσεων: «ακυρωτικές, απαξιωτικές, αποστομωτικές, αφοπλιστικές, ξενερωτικές ατάκες, εμβόλιμες στη συζήτηση με μορφή σχολίου, ή συνηθέστερα ευθείες απαντήσεις σε ερώτημα που έχει τεθεί».

Το παραπάνω γειωτικό ερώτημα είναι συν τοις άλλοις εξόχως ύπουλο. Είτε αρνητική είτε θετική απάντηση δώσεις θα βγεις εξίσου εκτεθειμένος.

Αν απαντήσεις θετικά («ναι, φτάνει και παραφτάνει γιατί την έχω 25 πόντους») τότε η επόμενη θανατηφόρα ατάκα σκάει εντός κλασμάτων δευτερολέπτου: «ε τότε χώστη μέσα».

Αν απαντήσεις αρνητικά («όχι δεν φτάνει») τότε πολύ απλά θα θεωρηθείς μικροτσούτσουνος. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή.

Η μόνη λύση είναι να αποφύγετε την μονολεκτική απάντηση και να προτιμήσετε μια σύνθετη, κεντημένη απάντηση του τύπου «φτάνει αλλά τη βάζω στο δικό σου» κλπ. Εισάγετε δηλ. μια διαφοροποίηση με τον αντιθετικό σύνδεσμο αλλά.

Πρόκειται για βρισιά ολκής αναφερόμενη σε άτομο που όχι απλά είναι αρχίδι, αλλά αρχηγός σε παρέα αρχιδιών. Είναι παράφραση της γνωστής επιτυχημένης σειράς βιβλίων και έργων «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών» που έγραψε ο Τόλκιν. Ο «άρχοντας των αρχιδιών» δεν διαθέτει όμως μαγικές δυνάμεις που τις χρησιμοποιεί για να εφαρμόσει τα υποχθόνια σχέδια του, αλλά ηγείται και αυτός μιας παρέας κωλοπαιδαράραδων και ξεχωρίζει ανάμεσά τους καθότι είναι πιο κωλόπαιδο από τους άλλους.

Φράση προερχόμενη από τη γεωμετρία, την χωροταξία και το σχήμα των τριών ανδρικών γεννητικών οργάνων. Το πέος στη μέση και τους όρχεις εκατέρωθεν.

Συνοδευομένη από το τη φράση «πήραμε τον...» αναφέρεται σε καταστάσεις όπου παρατηρείται μια χρονική σειρά τριών δυσάρεστων γεγονότων, όπου το τρίτο είναι συνήθως και το χειρότερο, μιας και δίνει το τελειωτικό χτύπημα.

Εάν προηγείται η φράση «να κι ο...», τότε αναφέρεται σε παρέα τριών ατόμων, όπου οι δύο από αυτούς εκπληρώνουν ήδη όλες τις προϋποθέσεις για να ισχύει για αυτούς η φράση: «τα αρχίδια πάνε πάντα δύο δύο» και ο τρίτος της παρέας είναι πλέον το κερασάκι στην τούρτα, ώστε η παρέα των τριών ατόμων να καθίσταται το ίδιο αξιοπρεπής όσο και τα γεννητικά όργανα.

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνη (βλ. εδώ), έτσι αποκαλείται το σπέρμα.

Χρησιμοποιείται προφάνουσλυ σε περιπτώσεις που η διακριτικότητα είναι επιθυμητή, ή απλά αν θέλουμε να κάνουμε επίδειξη των σλανγκικών μας ικανοτήτων.

Συνώνυμο: γαλατάκι.

Έκφραση υβριστική, νεοεισηχθήσα από του Κρητομακεδόνα καθηγητού Ζουράρις (πώς λέμε Sotis;) ο οποίος, προφανώς, την ανέσυρε από τα Αρχεία των Μεγάλων Παλαιών που ευρίσκονται σε διασύνδεση με την πανεπιστημιακή του γκλάβα.

Προσδιορίζει τον «βρωμιάρη», τον «κλανιάρη», κ.α. τέτχοια.
Ομόηχο του «πορτολάνος», δηλαδή πλοηγός.
Όνομα διάσημου χρήστη της Φρηκιπέδειας (καθότι το γκουγκλάραμε και λίγο, η αλήθεια είναι).

Αντιμετωπίζω, χωρίς να το περιμένω, μεγάλη ταλαιπωρία ή δυσκολία.

Στην ιδιόλεκτο των εν Ελλάδι πορνών (ημεδαπών & αλλοδαπών) σημαίνει γαμήσι ή νουμεράκι (τραβάω ή πάω ένα νουμεράκι, βλ. και έκφραση «τους πήρε όλους νουμεράδα»), δηλαδή η τάνα ξεπετάει τον «χύστη» (πελάτη) στο ντέλο. Ίσως να έχει σχέση με το πρωθύστερο τζάω, -ώ ή τζάζω (=διώχνω μάνι-μάνι τον ανεπιθύμητο εραστή).

Οι τιμές της συνουσίας (καθ’ οιονδήποτε τρόπο) ποικίλουν αναλόγως της κατηγορίας της πόρνης ή του αιτουμένου βίτσιου. Π.χ. άλλο χρεώνει η Ελληνίδα τηλεγαμήτρια, άλλο το call girl, άλλο η Ελληνίδα (αποκλειστικά πρεζού) της περιπατητικής σχολής οδού Βουκουρεστίου και πέριξ, άλλο η εκ περιστάσεως παρταόλα, άλλο το βέλι, άλλο η αλλοδαπή των πρεσβειών (μπουρδέλων – Σ.Σ. «πρεσβεία» σημαίνει και το κελί όπου διαβιούν οι πιο σκληροί κρατουμένοι) της οδού Φυλής, άλλο οι δηλωμένες –άλλο οι αδήλωτες κι άλλο η τελευταία υποστάθμη, δηλ. οι μη έχουσες στον ήλιο μοίρα καλντεριμιτζούδες αλλοδαπές (και δη νέγρες), που υφίστανται τα πάνδεινα (και απ’ τους νταβάδες και απ’ τους πελάτες) κ.ο.κ.

Οι αλλοδαπές καλντεριμιτζούδες, αναλόγως στην περίπτωση π.χ. εθνικότητας ή αν συνεργάζονται με μπουρδελοξενοδοχείο ή αν έχουνε νιονιό, στην καλύτερη τσιμπάνε ένα μικρό ποσοστό (να φάνε ένα σαντουί) από τη βάρδια τους και στην χειρότερη κατατρομοκρατούνται από τους νταβάδες μένοντας τελείως άφραγκες και δαρμένες. Μάλιστα, ιδιαίτερα τις αραπίνες, οι πάτρονές τους τις εκμεταλλεύονται όχι μόνο με συμβατικές απειλές (κατά των ιδίων ή των οικογενειών που έχουν αφήσει πίσω), αλλά χειριζόμενοι την αμάθεια και την δεισιδαιμονία τους (π.χ. «θα σου κάνω μάγια» και τέτοια)! Μιλάω πολύ-πολύ σοβαρά...

Στα τρισάθλια «χοτέλ» κατηγορίας μετά το λεξάριθμο σαμπί, ιδίως στην περιοχή του Μεταξουργείου των Αθηνών, το τζαζ τιμάται σήμερα περίπου 15,00 ΕΥΡΩ, όπου αισίως έχει κατέλθει μετά την ανεξέλεγκτη έλευση και δραστηριότητα αλλοδαπών πορνών. Αφού ξαναγυρίσαμε που ξαναγυρίσαμε στην εποχή του Μεσοπολέμου (οικονομικώς, εργασιακώς και ιδεολογικώς), ας μην λείψει και η σύφιλη από την σύγχρονη στιχουργική.

Εκ των 15,00 αυτών ευρώπουλων, συνήθως τα πρώτα πέντε τζαζ πάνε στο σπίτι και στην συνέχεια παίρνει 10 η πόρνη, 3 το σπίτι και 2 οι φύλακες ή οδηγοί, για κάθε γαμήσι (κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη βίζιτα, αλλά με διαφορετικά ποσά φυσικά). Μέσος όρος περίπου 30-50 επισκέψεις ανά βάρδια (αλλά υπάρχουν κι οι υπερωρίες)...

Η Ιστορία κάνει διάφορους κύκλους, άλλους με μεγαλύτερη ακτίνα (δηλ. παρέλευση μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος ως την επανάληψη ή αντιστροφή των όρων του φαινομένου) κι άλλους με μικρότερη (λένε ότι ήδη άρχισαν να φεύγουν Ελληνίδες πουτάνες για Βουλγαρία). «Προσεχώς Ελληνίδες», λοιπόν!

Ο κοσμάκης, διατηρεί διάφορες αντιλήψεις στη γκλάβα του περί πορνών: Π.χ. «τις κακομοίρες ζουν καθεστώς σκλαβιάς», «ά’ να χαθούνε οι ξεκωλιάρες, κονομάνε σε μια μέρα όσα βγάζω το μήνα κι αφορολόγητα», «καλύτερο γαμήσι από Ρωσάκι δεν έχει», «χτύπησα μια καταπιόλα 20 ευρά έξτρα ακάποτο», «στα ρδελαμπού δε δίνουνε κώλο» κλπ-κλπ. Τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει απόλυτα. Οι γενικοί κανόνες ορίζονται από την αγορά και οι ειδικοί από τη μαντάμα, αλλά οι αλλοδαπές κι αδήλωτες καλντεριμιτζούδες αντιμετωπίζονται σαν κρέας.

Εκείνο που παρατηρείται όμως συχνά, είναι η (διαγεγραμμένη σε όλη την κινησιολογία τους) απροθυμία των γυναικών αυτών να επιδείξουν έστω και επίφαση συμμετοχής στην πράξη, που συχνά μαρτυρεί περισσότερα κακοπαθήματα από φιληδονία. Φυσικά, οι περισσότεροι γαμιάδες δεν ορρωδούν προ ουδενός (αλλά αλίμονο στο νιόβγαλτο παιδαρέλι)...

Άλλωστε, ένα γκραφίττο στα Εξάρχεια έλεγε: «Όποιος στα μπουρδέλα ψάχνει οργασμό, δέκα ευρώ πληρώνει τον κάθε βιασμό»...