Το μέρος που είναι γεμάτο γυναίκες.

Συνώνυμα: μουνοθύελλα, Αιδοίον πέλαγος, μουνόλακκος κ.ά.
Αντώνυμα: αρχιδόκαμπος, πουτσοχώραφο κ.ά.

-Θα αλλάξουν λέει τη μυρωδιά του κόλπου με ειδικές βιταμίνες που θα τον κάνουν να μυρίζει ροδάκινο. Ελπίζω χωρίς το χνούδι γιατί έχω αλλεργία
-δηλαδή το Βελβεντό θα γίνει μουνόκαμπος;
-ο νομός θα γίνει ηβική χώρα
-ουτοπία, τα όνειρά μας παίρνουν σάρκα και οστά
-αντί για λεσβιακα θα βάζουν στις τσόντες γυναίκες να πίνουν χυμό ροδάκινο
-κατευθείαν να το γυρίσεις στο ρομαντικό εσύ
-Αφού είμαι ο Κωλέλιος (εδώ)

Γενικώς μουνόκαμπος η ΑΣΚΤ, γάμησέ τα. Ποτέ όμως δεν χέζω εκεί που τρώω οπότε ούτε με κοντάρι-ανύπαντρη/ ξανύπαντρη. Άσε που'ν'& αμόρφωτα...(εδώ)

-ρε φίλε πάλι εκεί θα πάμε για καφέ? εκει μαζεύει όλες τις φανταρίνες..
-ναι γάμα το.. μουνόκαμπος! #gynaikesstostrato

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ένα από τα εις -στάν εθνικά αυτοφαυλιστικά, που προκύπτει μέσα από τη ρητορική στρατηγική που ήδη έχω περιγράψει στα ευρωπαϊστάν, φιλελευθεριστάν, Διαφωτιστάν, Μεταρρυθμιστάν. Δηλαδή:

  1. Το χρησιμοποιούν κυρίως οι νέοι ανθενωτικοί για να υπονοήσουν ότι το πρώκταγμα του εκσυγχρονισμού μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο φανατισμό, ταλιμπανισμό και φουνταμενταλισμό από ό,τι αυτά τα οποία έρχεται να εκσυγχρονίσει/ αλλάξει τα Lumières.
  2. Ή χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ότι ο συγκεκριμένος τρόπος που προβλήθηκε το πρόταγμα αυτό του εκσυγχρονισμού ειδικά στην Ελλάδα ήταν τριτοκοσμικός και πασοκιστανικός. Εκσυγχρονιστάν σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι όλη η Ελλάδα, αλλά ειδικά οι θιασώτες του προτάγματος του εκσυγχρονισμού σε ένα μέρος του εκσυγχρονιστικού πασοκιστάν άκα Σημιτιστάν ή της υπεύθυνης αριστεράς διανόησης και ταλιμπάν.
    Το τρίπτυχο του Εκσυγχρονιστάν
  3. Υπάρχει εξάλλου και μια άλλη πτυχή: Το να εκσυγχρονίζεται ή να μεταρρυθμίζεται συνεχώς μια χώρα είναι μάλλον ίδιον ότι η χώρα αυτή είναι ανεπίδεκτη εκσυγχρονισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Οθωμανική Αυτοκρατορία που εκσυγχρονιζόταν και μεταρρυθμιζόταν επί 4 αιώνες από τον 16ο ως τις αρχές του 20ου ώσπου τελικά διαλύθηκε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο. Οπότε εκσυγχρονιστάν είναι σε αυτήν την περίπτωση μία ανατολίτικη, τριτοκοσμική, αναπτυσσόμενη μάλλον παρά υπανάπτυκτη χώρα, ή η Ελλάδα παρομοιαζόμενη με μια τέτοια χώρα, η οποία λέμε διαρκώς ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί και δώστου και φτου κι απ' την αρχή, επειδή εντέλει δεν της βγαίνει ο εκσυγχρονισμός, αλλά έχει ισχυρές εσωτερικές δυνάμεις αδρανείας που δεν της επιτρέπουν να "κόψει δρόμο" στη συνάντηση με τη Δύση και τελικά την εκσυγχρονίσαμε και ψόφησε.

Δίνω τον λόγο στο πρώτο παράδειγμα που τα εξηγάει ωραία:

Ο εκσυγχρονισμός, ως σλόγκαν, έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια φανατικούς οπαδούς. Φανατισμός, ο οποίος πολλές φορές είναι τόσο έντονος ώστε να προσομοιάζει με θεοκρατισμό τύπου Ταλιμπάν. Εξ ου και ο νεολογισμός «εκσυγχρονιστάν» που έχει χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει αυτό τον φανατισμό. Η χρήση του όρου αυτού θέλει να καταδείξει την αδιαλλαξία και θρησκοληπτική σχεδόν εμμονή με την οποία προωθούν τις πολιτικές και τις απόψεις τους για την κοινωνία. Το τραγικό, αν όχι τραγελαφικό, της υπόθεσης αυτής είναι ότι στους οπαδούς του «εκσυγχρονιστάν» βρίσκεται σημαντικός αριθμός ανθρώπων που η εργασιακή τους θέση (π.χ. δημόσιοι υπάλληλοι) θα τους ήθελε ενάντια, ακριβώς λόγω των βασικών θέσεων του ιδεολογήματος αυτού. Αν αυτό δεν είναι ψευδής συνείδηση, ενδεχομένως να είναι κάτι πολύ χειρότερο, αλλά ας μην το αναλύσουμε εδώ αυτό. Ο εκσυγχρονισμός σε Κύπρο και Ελλάδα, εμφανίζεται ως όρος με τον Σημίτη στην περίοδο της διαδοχής του Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ το 1995. Οι εκσυγχρονιστές εμφανίζονταν ως μια άφθαρτη ομάδα τεχνοκρατών, έτοιμη να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ως προς το περιεχόμενο του όρου δεν υπάρχουν κοινές παραδοχές. Το ακριβές νόημα και πε­ριεχόμενο της έννοιας ποτέ δεν εξηγήθηκαν πλή­ρως, ούτε και αναπτύχθηκαν θεωρητικά. Το εγχείρημα του «εκσυγχρονισμού» οριζόταν στην ουσία με αρ­νητική παρά θετική χροιά: έπαιρνε την μορφή εναντίωσης στις παλιές λαϊκιστικές πρακτικές, καθώς και στον συντηρητικό συνασπισμό που εκπροσωπούσε η ΝΔ. Όταν οριζόταν με θετική χροιά, ταυτιζόταν με την πρόοδο και το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόταν ως ο υποστη­ρικτής των «προοδευτικών» δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία. Πίσω από την ταμπέλα του εκσυγχρονισμού καλύφθηκαν, και καλύπτονται, μια σειρά από στόχοι και πολιτικές, πολλές φορές ανόμοιες και αντιφατικές μεταξύ τους. Ο καθένας που χρησιμοποιεί τον όρο το κάνει με το δικό του σκεπτικό διότι αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να πωλήσει τη θέση του πιο πειστικά. Αποτελεί μια ωραία καραμέλα πίσω από την οποία κρύβονται επιμελώς πραγματικές προθέσεις πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματικών και μιντιακών (ΜΜΕ) ομίλων. Αν ως προς το θεωρητικό περιεχόμενο υπάρχουν ασάφειες, ως προς την πολιτική του χρήση υπάρχουν κοινές συνισταμένες και πρακτικές. Οι πολιτικές της λιτότητας, της συγκράτησης και της μείωσης του εργασιακού κόστους, του λιγότερου κοινωνικού κράτους και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των πολιτικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό, είτε δεξιών είτε σοσιαλδημοκρατών. Ταυτόχρονα, κάθε αναφορά σε κοινωνικές κατακτήσεις και κάθε προσπάθεια διατήρησης εργατικών κεκτημένων, κάθε κριτική των αγορών, συκοφαντείται από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο ως λαϊκισμός, αναχρονισμός, ή συντεχνιασμός. Ο εκσυγχρονισμός είναι μια ουδέτερη διατύπωση που αποκρύπτει τις ιδεολογικές του ρίζες και στοχεύσεις. Στην ουσία, εκσυγχρονισμός, ή νεοφιλελευθερισμός, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. (Γιάννος Κατσουρίδης εδώ).

Όπως δείχνει και το άρθρο ο όρος ήταν πολύ της μοδός επί Σημιτιστάν, όταν το εκσυγχρονιστάν είχε τον προστάτη άγιό του

Άγιος Σημίτιος, προστάτης του Εκσυγχρονιστάν

Μετά την προσφάτως επισκήψασα κρίση, το πρόταγμα του εκσυγχρονισμού έχει ελαφρώς θολώσει και εν πολλοίς αντικατασταθεί από αυτό των επειγουσών μεταρρυθμίσεων, ωστόσο συνεχίζει να χρησιμοποιείται και σήμερα με τις παραπάνω σημασίες, όσο συνεχίζουν να υπάρχουν εκσυγχρονιστήρια που είτε φλερτάρουν με τον "χιπστεροναζισμό" του Ποταμιού είτε μετατρέπονται σε χιπστέρια που ψηφίζουν ΠαΣόΚ επειδή είναι βίντατζ.

Χιπστεροπασόκος. Του αρέσει ο εκσυγχρονισμός επειδή είναι βιντατζιά.

  1. Με τέτοια τερτίπια προσπαθούν να πάρουν δάνειο οι μπαταχτσήδες του εκσυγχρονιστάν. (Από το Unfollow).
  2. Κρατικές επιχορηγήσεις στα ταξί επί....Εκσυγχρονισμού ... Όποια πέτρα και να σηκώσεις το εκσυγχρονιστάν είναι απο κάτω... Τι να πώ; Μετά μας το παίζουν και αδικημένοι. (Από την Παραπολιτική).
  3. Με το Ποτάμι να μαζεύει όλο το εκσυγχρονιστάν και τα ορφανά του Κύρκου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ψάχνει να βρει την ψήφο του. (Εδώ).
  4. Να διεκδικούν αδιάκοπα και ποικιλοτρόπως μια ανθρώπινη ζωή και τη βελτίωση της θέσης τους στην κοινωνία. Με αυξήσεις μισθών. Με συγκράτηση των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Με μείωση της υπέρογκης και άδικης φορολογίας τους. Με ουσιαστική και πλήρη δωρεάν Παιδεία και υγειονομική περίθαλψη. Με πολιτικές που θα αναβαθμίζουν τις συνθήκες εργασίας και το περιβάλλον. Ολα αυτά, όμως, στο ...«εκσυγχρονιστάν» είναι δογματισμοί και ξεπερασμένες αντιλήψεις. (Από τον Ρίζο).

Τέλος, να σημειώσουμε ότι είναι ένα από τα πλέον προφιλή μπινελίκια του Κώστα Ζουράρι/ Ζουράρεως, που το εντάσσει σε μία σειρά άλλα μπινελίκια από την τετρακισχιλιετή ιστορία του ανθηρού Έλληνος λόγου, όταν κάνει λεκτικό bashing σε εκσυγχρονιστήρια/ εκσυγχρονιστάδες:

  1. Κρατοθεοδοκήται και νατοκεμαλική αρβύλα. Τι είναι και τι θέλει το Ισλάμ; ...και όχι το ΕΑΜ... να, ιδού κι άλλη μια λαμπρή εφαρμογή της «αρχής της ετερότητας», που λέει κι ο μέγας Σκοπιανός ή το «σεβόμαστε την διαφορετικότητα», που ψιττακίζουν οι μπουρδολόγοι του εκσυγχρονιστάν. (Εδώ).
  2. Εξ "ημεδαπού πανεπιστημίου", πενιχράν έχοντες την θεωρητικήν τους σκεύην και εκτρέφοντες ευρωλιγούρικες φωταδιστικές αρλούμπες περί προόδου και ποστ-μόδερν εκσυγχρονιστάν: τ. Βίπερ-Νόρα θεληματικό πηγούνι επαναστάτες, τρίτης δροσιάς. [...] Οι σημερινοί συμπλεγματικοί ευρωλιγούρηδες και προοδευτιικοί εκσυγχρονιστάδες της καθ' ημάς οσφυοκαμψίας [...] οι σημερινοί συμπλεγματικοί γραικύλοι του εκσυγχρονιστάν ταυτίζουν ως αφασικοί ευρωπίθηκοι το σιελοπαρόν του σαρκίου τους με το αργόσυρτο διηνεκές παρόν... [...] ...τους ενοχλεί πολύ, πάρα πολύ, σ' όλα αυτά τα προσκυνημένα βλακόμετρα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τα ευρωλιγούρια και λοιπά γραικύλια του εκσυγχρονιστάν. (Αποσπάσματα ζουραρείων μπινελικίων από το πρόσφατο βιβλίο Έρχομαι από μακριά. Η αγορήνδε Ιλιαδορωμηοσύνη του Οδυσσέα Ελύτη, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2014, σ. 33, 39, 135,147).

Ετικέτες: Αντισημιτικά, Περιοχή: Κολωνάκι, Φίλιον.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ένας νεολογισμός που επιτρέπει να αναφερθείς στους φιλελεύθερους φιλελέδες τε και νεοφιλελέδες σαν ένα σύνολο. Μπορεί να συνοδευθεί και από τοπικούς προσδιορισμούς λ.χ. μεταξύ Κολωνακίου και φιλελέφτ τόπων των Εξαρχείων. Συνήθως χρησιμοποιείται μειωτικά, αλλά όχι οπωσδήποτε, λ.χ. μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ελαφρά αυτοειρωνεία κι από τους ίδιους τους φιλελέδες. Για τους πιο καχύποπτους, πάντως, ο νεολογισμός σχηματίζεται κατά το αδελφάτο, είτε για να δηλώσει γκέι ακτιβιστές της ΦΙλελεύθερης Συμμαχίας του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, είτε για να υποδηλώσει γενικά ότι οι νεοφιλελέδες είναι φλώροι λελέδες. Βλ. και φιλελευθεριστάν.

1. Οι εξελίξεις τρέχουν στην Ευρώπη και θα αναστατώσουν τη μειονότητα των καράβλαχων πιστών των χριστοπαναγιδίων (θυμίζουμε Χριστός+Πάνας+Γϊδια) στο φιλελευθεράτο της πλατείας Κολωνακίου.

2. Όπως ακριβώς - οποία σύμπτωση! - και οι αντίστοιχοι πολιτικοί, έτσι κι αυτοί οι διακεκριμένοι δημοσιογράφοι δεν διέπονται πλέον από πολιτικο-οικονομικές ιδεολογίες, δεν διαχωρίζονται σε Αριστερούς και Δεξιούς, αλλά εκφράζουν ενιαίο λόγο, απαλλαγμένο από ιδεολογικά βαρύδια και απλές, ανθρώπινες, ευαισθησίες. Βλέπουν απ' έξω την εντεινόμενη κρίση, και αποκαλούν την στάση τους πατριωτική και πραγματιστική, αλλά ουσιαστικά είναι απλώς εκείνο το παράξενο φρούτο, που πολύ ευδοκιμεί τελευταία, ένα κράμα καθημερινού φασισμού και φιλελευθερισμού - φιλελευθερισμού οικονομικού, εννοείται... ουδεμία σχέση με το φιλελεύθερο πνεύμα, την φιλελεύθερη στάση ζωής. Στην δική τους σκέψη η πρώτη ελευθερία, που χρήζει προστασίας απόλυτης, είναι η οικονομική και έπονται - αν έπονται καν - όλες οι άλλες, οι πολιτικές κι οι απλώς ανθρώπινες ελευθερίες, που, με πολλούς αγώνες και αίματα, κατοχυρώθηκαν σε όλα τα σύγχρονα Συντάγματα, για να ποδοπατηθούν στην πράξη από αυτό το συνασπισμένο, ιδιότυπο, φασιστο-φιλελευθεράτο.

3. -Συμφωνώ, ο φιλελευθερισμός σαν ιδεολογία δεν είναι μισάνθρωπη. Αλλά δεν μίλησα για τον νεο-φιλελευθερισμό ως ιδεολογία (που όπως όλες οι ιδεολογίες μπορεί να προσληφθεί και να εφαρμοστεί με πολλούς τρόπους) αλλά για τους νεο-φιλελεύθερους σήμερα που στην Ελλάδα και αλλού είναι εναντίον του «big government» συνοδεύοντας τη θέση τους πάντα με μη ρεαλιστικές εικόνες ΔΥ (βλ. δάσκαλοι στις ΗΠΑ πρόσφατα). Επίσης όπως μια θρησκεία καθαυτή μπορεί να μην κηρύττει το μίσος αλλά τελικά ακριβώς έτσι να χρησιμοποιείται, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πως πολλοί (όχι όλοι) νεο-φιλελεύθεροι διακατέχονται από ένα μίσος προς όσους δεν θεωρούν τόσο πετυχημένους ή εργατικούς όσο τους ίδιους -οι οποίοι φυσικά είναι G-d’s gift to capitalism. [...]
- Εγώ θα πω αυτό που έχει πει ένας μεγάλος σύγχρονος διανοητής: κυνικό φιλελευθεράτο με τάσεις μισανθρωπισμού.

  1. Στο φιλελευθεράτο του πρόταγκον τζι αρ ονειρεύονται πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Δημοκράτες, όχι μαλακίες. (Από το Τουίτερ).

  2. Κολάν, σαγιονάρες, τατουάζ. Δύσκολο να γίνεις κάτι σημαντικό μεθαύριο στο φιλελευθεράτο. (Από κοινωνικά μέσα δικτύωσης).

Got a better definition? Add it!

Published

Λεξιπλασία εκ του κόμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της χώρας του Πακιστάν, ή ευρύτερα του συνήθους γαμοσλανγκοτέτοιου β΄ συστατικού -στάν.

Δηλώνει την Ελλάδα των τελευταίων τριών δεκαετιών από το 1981 έως σήμερα ως μια χώρα, όπου πρωταγωνιστής στη διαμόρφωση κοινωνικοπολιτικών ψυχισμών, νοοτροπιών, έξεων και ταλιμπάν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δευτεραγωνιστής η Νέα Δημοκρατία, που κατά πολλούς μιμείτο ή, έστω, ακολουθούσε εκούσα άκουσα το κυρίαρχο πασοκικό μοντέλο. Με την έκφραση Πασοκιστάν ασκείται κριτική στις αρνητικές πτυχές του άλα ΠΑ.ΣΟ.Κ. «ελληνικού ονείρου», που τελικά οδήγησαν την Ελλάδα να ομοιάζει με ημιυπανάπτυκτες ανατολίτικες χώρες τρεπόμενη σε Ελλαδιστάν. Θίγονται, δηλαδή, στοιχεία, όπως το μοντέλο κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, η μπαχαλώδης δημόσια διοίκηση, η ισοπέδωση της αξιοκρατίας, η μη παραγωγικότητα, το λαμογιστάν, και νοοτροπίες όπως ο νεοπλουτισμός, η βλαχογιαποσύνη, η βλαχοκυριλοσύνη και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

Ειδικά από μια εθνικιστική σκοπιά, η έκφραση Πασοκιστάν κρίνει την θεωρούμενη χαλαρότητα και χλιαρότητα στο θέμα της προσέλευσης στην Ελλάδα παράτυπων μεταναστών, την οποία οι κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν ή και δεν ήθελαν να ανακόψουν, του Προκο-πάκη της νουδούλας συμπεριλαμβανομένου. Διαδίδονται μάλιστα και σχετικοί διχ-αστικοί μύθοι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μοίρασε με ευκολία ελληνικές υπηκοότητες για ψηφοθηρικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση, η έκφραση εντάσσεται σε ένα πρόσφατο ντίσκουρς να εντοπιστούν τα πρόβληματα της ελληνικής κρίσης ειδικά στους αλλοδαπούς κατοίκους της Ελλάδας με παράλληλο (αυτο)μαστίγωμα του πρόσφατου πασοκικού παρελθόντος.

Η έκφραση πάντως διαδόθηκε δραματικά όταν στην προεκλογική ομιλία του υποψηφίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ένα πολύ μεγάλο μέρος του λιγοστού ακροατηρίου του αποτελείτο από μελαψούς Ασιάτες, δημιουργώντας υποψίες ότι επρόκειτο για σχεδιασμένη προσέλευσή τους ώστε να διασκεδαστεί η έλλειψη ακροατών οπαδών. Ήταν μοιραίο, φαίνεται, ο κύκλος της μεταπολίτευσης να αρχίσει με τους πάκηδες του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος και να τελειώσει με συλλήψεις πάκηδων, τόσο των εκ Πακιστάν ορμωμένων που μπουζουριάζονται μαζικώς σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όσο και του παλαιού Πάκη- Άκη Τσοχατσόπουλου, που οδηγήθηκε οικογενειακώς στον Κορυδαλλό.

  1. ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ
    Μια ομάδα μελαψών διαδηλωτών, Πακιστανών και Αφγανών, φτάνει στη πλατεία Συντάγματος για να μαζικοποιήσει την ισχνή κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ. Με το αζημίωτο, φυσικά, αφού το πρωί ο κ. Χρυσοχοίδης του ΠΑΣΟΚ τους κυνηγάει για να τους στείλει στην Αμυγδαλέζα. Εκτός κι αν πρόκειται για ένα νέο είδος: μετανάστες- μαζοχιστές! - Φτασανε οι μισθοι μας ισα με τους μισθους της πατριδας τους.να μη χαρουν οι ανθρωποι; (Εδώ).

  2. Ο Πέτρος του άρθρου 99* - Το τέλος ενος υπερεκτιμημένου λαμογιού του Πασοκιστάν! [...] Το άλλοτε cool αφεντικό έβγαλε την μάσκα, πήρε το πούρο του ανά χείρας και άρχισε να δείχνει τις ανασφάλειες του, τον εγωισμό του και την ανευθυνότητα του κάνοντας την ύστατη προσπάθεια να ξεφύγει από τα χρέη της εταιρίας του και γιατί όχι να διαφύγει στο εξωτερικό τώρα που ο κλοιός σφίγγει και «τσιμπάει» και τους «celebrities». * 99 του πτωχευτικού κώδικα. (Εδώ).

  3. - Επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης έχει ήδη δώσει το ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ σε χιλιάδες ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ και συνεχίζει να δίνει την στιγμή που οι Έλληνες άνεργοι, επί χρόνια γραμμένοι στον ΟΑΕΔ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΕΝΤ ΑΚΟΜΗ. πεινάνε.
    - Τελικά συμφέρει να πας στο Πακιστάν, να πολιτογραφηθείς πακιστανός, και να γυρίσεις λαθρομετανάστης στη μαζοχιστική αυτή χώρα. (Εδώ).

Η λαοθάλασσα του Πασοκιστάν. (από Khan, 22/05/12)

Got a better definition? Add it!

Published

Που έχει σχέση ή θυμίζει ή αρμόζει σε κλαμπάκι.

Κλαμπίσιο λέμε συνήθως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, ως προς το ύφος και τον ήχο του (δηλ. να χαρακτηρίζεται από έντονο και χορευτικό μπιτ και να έχει μεγάλη διάρκεια, ή έστω να έχει ηχητικά εφέ που χαρακτηρίζουν συνήθως ένα τέτοιο κομμάτι).

Λέμε όμως και τον ήχο αυτό καθεαυτόν που βγαίνει από ηχεία τα οποία «φωνάζουν», δηλ. προορίζονται για τις παραπάνω μουσικές και όχι πχ για τζαζ ή κλασική, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις (όγκο, βάθος, ευκρίνεια κλπ)

Κλαμπίσιο λέμε και το ύφος ενός μαγαζιού ή μια φωνή ή, τέλος, ένα στυλ ντυσίματος που συνηθίζεται στα κλάμπζζζ, δηλ. σέξυ, φανταχτερό, αποκαλυπτικό κλπ.

Από το αγγλικό club.

Σπανίως λέγεται και για κλαμπ με την έννοια της λέσχης (βλ. παρ. 7).

  1. Ζορικο ειναι,κλαμπισιο.Ραδιοφωνικο δε θα το λεγα,εχει κάπως ένα undergroud υφακι. Γερμανικό electro gothic μου κάνει σαν ατμοσφαιρα

  2. Ευτυχώς η μουσική προχωράει και εξελίσσεται σε άλλα μέρη του κόσμου οπότε δεν στερούμαστε μουσικών ακουσμάτων...και ναι φίλε μου, ακόμα και. «κλαμπίσια»

  3. Ο δισκοθέτης επέλεγε μουσική κλαμπίσια, αισθητικώς ανώτερη των γραικυλικών αλυχτισμάτων.

  4. Σκέφτομαι να στήσω ένα συστηματάκι ηχείων κλαμπίσιο για να έχω «εικόνα» ήχου στυλ club

  5. Όπα ρε μάστορα θα μου πείτε(με το δίκιο σας) και απο ποιότητα τί γινεται;Άμα είναι απλά να φωνάζουν πάω και αγοράζω 2 κλαμπίσια ηχεία και ξεμπερδέυω.

  6. Τόπος συνάντησης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας το Villa Mercedes, έδωσε στο Γκάζι την κλαμπίσια αίγλη που χρειαζόταν.

  7. Οι Llumar Titanium μπήκαν σήμερα, στο κατάστημα Ψυχικού. Όλα καλά και τιμή κλαμπίσια...
    με γεια σου σταυρο! σου ζήτησαν κάρτα μελους ή απλα ειπες οτι εισαι απο το club;

Kλαμπίσιο σάντουιτς (από Vrastaman, 18/11/11)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Είθισται να λέμε ότι κάποιος ή κάτι είναι αμφιβόλου ποιότητας, χαρακτήρα, προέλευσης κλπ. Για συντομία και από μαγκιά όμως, λέμε «αμφιβόλου» σκέτο, πράγμα που καθιστά την έκφραση ειρωνικότερη.

  1. - Έχεις φάει ποτέ σουβλάκι από κει;
    - Μπα, μου κάνει λίγο αμφιβόλου...

  2. - Γαμώ του άντρες ο Λεфτέρης.
    - Μμ, τον κόβω για αμφιβόλου...

  3. Τι είναι όλ' αυτά; Πάλι σήκωσες το ντέλι της γειτονιάς; Σου έχω πει εξακόσιες φορές ότι είναι αμφιβόλου αυτά που πουλάει!

Η Αγγελική Αμφιβόλου-Αβυσσαλέου (από Vrastaman, 30/11/10)

βλ. και γενική αντί ονομαστικής

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Το χρησιμοποιούμε σε εκφράσεις υπερβολής, όπως επίσης και σε σχόλια που θέλουμε να υπερτονίσουμε την «ανυπαρξία» και την τραγικότητα ενός άνθρωπου από άποψη ένδυσης, εξωτερικής εμφάνισης, αλλά και αντίδρασης σε κάποια κατάσταση!

  1. Ρε μλκ, τον είδες αυτόν με τη ροζ παντόφλα, δεν υπάρχει ούτε στο google το παλικάρι!

  2. Είδες την γκόμενα που πέρασε τί βυζάρες είχε; Δεν υπάρχουν ούτε στο google!!!!

Δεν γουγλίζομαι άρα είμαι ανύπαρκτος (με την καλή έννοια) (από Khan, 18/12/12)Κάποια βυζιά, ωστόσο, υπάρχουν στο Google, βλ. παράδ. 2. (από Khan, 18/12/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

  1. Αυτός που σου αρέσει πολύ, ο φοβερός και γαμιστερός μαζί.

  2. Αυτός που σε κάνει να φοβάσαι, ο τρομακτικός (κυριολεκτικά).

Και στις δύο σημασίες του, πρόκειται για σλανγκίζοντα όρο που χρησιμοποιείται κυρίως από κοπέλες, σχηματισμένος από το «φοβίζω», κατά το πρότυπο του «γαμιστερός» (<«γαμίζω», όπως λεγόταν κάποτε το γαμάω).

  1. Είδα ένα θριλεράκι πολύ φοβιστερό.

  2. Καλά, αυτό το φορεματάκι είναι φοβιστερό, φιλενάδα! Πού το ψώνισες;

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified