Tagged definitions (7597)
Showing 2571-2580 from 7597

Ιδεολογία του Διαδικτύου, όπως ο ασιγματισμόσ, ο ατονισμος, ο ανορθογραφισμός, ο πολυτονισμός. Επειδή γίνεται κυρίως για λόγους ευκολίας, μοιάζει πιο πολύ με τους δύο πρώτους. Ο ορισμός του γκρηκλισμού είναι να βαριέσαι ανυπόφορα να κάνεις το ταυτόχρονο Αλτ-Σιφτ (όπως εγώ τώρα) κι έτσι είτε 1) Να γράφεις ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες, είτε 2) αγγλικά με ελληνικούς.

1. α) Η πρώτη περίπτωση πολλές φορές λειτουργεί ως το καμουφλάζ του ανορθόγραφου. Δηλαδή ένας που δεν μπορεί να ορθογραφήσει, αντί να πάρει μια γενναία στάση και να ενταχτεί στο κίνημα του ανορθογραφισμού προασπίζοντας τα πιστεύω και τα ταξικά συμφέροντα των ανορθόγραφων, κρύβεται πίσω από τα γκρήκλις, όπου τα γράφει όλα «i» και «o», και καθάρισε!

β) Όσοι δεν είναι ανορθόγραφοι, γράφουν το ωμέγα ως «w», το ήτα ως «h», το χι ως «x», το θήτα ως οκτώ «8», και το ξι αναλυτικά ως «ks», κι ενώ καταργούν έτσι κάθε κανόνα φωνολογικής αντιστοιχίας, μπορεί και να κατηγορήσουν κάποιον που δεν το κάνει ως «ανορθόγραφο».

γ) Μια τρίτη κατηγορία είναι οι αρχαιόκαυλοι γκρηκλιστές. Αυτοί απεχθάνονται τα γκρήκλις, αλλά είτε λόγω προκεχωρημένης ηλικίας, είτε επειδή ζουν στην κοσμάρα τους, είναι τραγικοί e-tard και δεν έχουν μάθει την ύπαρξη των πλήκτρων Αλτ-Σιφτ. Αλλά επειδή απεχθάνονται την δεύτερη φράξια, ακολουθούν την επιστημονική φωνολογική μεταγραφή από τα αρχαία ελληνικά στα λατινικά. Δηλαδή: Οι πιο μετριοπαθείς γράφουν το ήτα ως «e» και το ωμέγα ως «o», οπότε βρίσκονται σε διαμάχη με την δεύτερη φράξια για το ποιος ορθογραφεί. Οι πιο ακραίοι θέλουν να δηλώσουν και την αρχαιοελληνική ποσότητα των φωνηέντων, οπότε γράφουν το ήτα ως «ee» και το ωμέγα ως «oo». Οι ακόμη πιο ακραίοι είναι ταυτοχρόνως γκρηκλιστές και πολυτονιστές, οπότε προσθέτουν και ένα «h», για να δηλώσουν την δασεία, ενώ χρησιμοποιούν και υπογεγραμμένη ως παραγεγραμμένο «i»! Λ.χ. η λέξη «ερμηνεία» θα γραφεί από αυτούς ως «hermeeneia», το «δόξα τω Θεώ» θα γραφεί «doxa too Theooi» κ.ο.κ. Εννοείται ότι αυτοί λοιδωρούν τα οκτάρια θήτα από τις άλλες φράξιες και τις υπόλοιπες συμβάσεις τους.

δ) Ένα άλλο είδος είναι ο υβριδικός γκρηκλιστής που δεν έχει κανόνα και χρησιμοποιεί όποια σύμβαση του καυλώσει ανά πάσα στιγμή. Λ.χ. δεν έχει ιδεολογικό πρόβλημα να γράψει «tha epi8umousa na ypodeixo» ανακατεύοντας συμβάσεις από όλες τις φράξιες. Συναφές ζήτημα είναι αν το ύψιλον γράφεται με «u» ή με «y».

2) Το αντίστροφο είδος είναι ο γκρηκλιστής που βαριέται να γυρίσει το πληκτρολόγιο από τα ελληνικά στα αγγλικά. Έτσι γράφει στα ελληνικά τα αγγλικά ονόματα ή και εκφράσεις, όπως «σο», «το καλύτερο έβερ», «πρόπαμπλυ», «γουάτσοέβερ», «λολ», «λόλσομ», «φακ» κ.ο.κ. Αν είναι αυτοσαρκαστικός θα διανθίσει για ξεκάρφωμα τον λόγο του και με τα «παρεπίπταμπλυ» και «ανπέκταμπλ» κ.ο.κ. Ο τοιούτος γκρηκλιστής βολεύεται πολύ από τις καθαρευουσιάνικες ελληνοποιήσεις λ.χ. «Σακεσπύρος» για τον «Shakespeare», «Αμστελόδαμον» για το «Άμστερνταμ» κ.ο.κ. Επίσης, από τις σλανγκικές τοιαύτες, όπως δωδ, φατσοβιβλίο, σωλήνας κ.ο.κ.

Το παρόν λήμμα δεν προτίθεται να καλύψει τις περιπτώσεις γκρηκλισμού των ελληνισμών που μεταφράζονται στην αγγλική ομιλία, ή αντιστρόφως των ελληνοαμερικάνικων, που καλύπτονται σε άλλα λήμματα ενδελεχώς βλ. λ.χ. δώσε κώλο στον ρουφιάνο!.

Σλανγκασίστ: Mes.

Κατά λεξικό Μπαμπινιώτη: Μάλλινο, λαϊκό καπέλο με γείσο, κασκέτο.

Ετυμολογία: Προέρχεται από την ρουμανική λέξη «traiasca». Από το επιφώνημα «traiasca Grecia», κραυγή επευφημίας Ρουμάνων εκδρομέων στην Ελλάδα, που την συνόδευαν με το πέταγμα των σκούφων τους στον αέρα, με αποτέλεσμα να παρασυνδεθεί η ονομασία αυτού του καπέλου με την προαναφερθείσα κραυγή, που σήμαινε «ζήτω». Δηλαδή μια ρουμανική λέξη που σημαίνει «ζήτω» έφτασε σ' εμάς να δηλώνει ένα καπέλο. (σ.ς.: Έχω ακούσει και για ενδεχόμενη σχέση με τον αυτοκράτορα Τραϊανό, που κατέκτησε την Δακία, σημερινή Ρουμανία, αλλά δεν είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω).

Σλανγκιστί, είναι το επιφώνημα των σλανγκιστών με τα λίγα ρουμανικά που ξέρουν, μετά από δυναμική παρέμβαση του ρουμάνου του σάιτ, η οποία διασώζει την σλανγκική οικονομία από το κραχ, και χαλιναγωγεί τα φαινόμενα πληθωρισμού μπαγαποντοδοσίας και σπεκουλαδορισμού. Έτσι με έναν καίριο ρουμανικό παρεμβατισμό μπορεί να συνεχίσει μετά το πνεύμα φιλελευθερισμού «laisser faire, laisser slanguer» στα πλαίσια υγιούς ανταγωνισμού και μόνο, και να σωθούν από το κραχ και οι Λήμμαν Brothers & Sisters (με την καλή έννοια). Δεν έχουμε, λοιπόν, παρά να πετάξουμε τα καπέλα μας στον αέρα και να αναφωνήσουμε: «τραγιάσκα!».

Να μην συγχέεται με το μουνί τραγιάσκα.

1. Βλ. μην τον είδατε τον Παναή. Η υπεράνω πάσης υποψίας θεογκόμενα που αποδεικνύεται τρανσέξουαλ ή, κόψε κάτι, τραβεστί, κι όταν ζητάμε το ονοματάκι της, μας λέει «Αναΐς». «Από πού;», ζητάμε να μάθουμε την προέλευση του ξενικού ονόματος. «Από το Παναής», παλιό ανέκδοτο. Αντίστροφα, ο υπεράνω πάσης υποψίας άντρακλας, που τελικά αποδεικνύεται ότι το πάει το ταξίδι με το «happy traveller». Αν πάντως είναι μπετατζής, όπως στο ομώνυμο άσμα (βλ. παράδειγμα), πρέπει να σημειώσουμε «την μπετονιέρα μην κατηγοράς!».

2. Στην μυθολογία, Αναΐς ήταν η σύζυγος του Βάαλ. Ο Βάαλ ήταν ο πιο μεγάλος θεός των Φοινίκων και των Χαναναίων. Τον θεωρούσαν προστάτη της γονιμότητας και της γεωργίας. Τον παρίσταναν άλλοτε με κέρατα βοδιού κι άλλοτε σαν γυναίκα με μεγάλους μαστούς και κρατώντας στο χέρι περιστέρι. Οι Βαβυλώνιοι του είχαν χτίσει πανύψηλους ναούς και τον έλεγαν Μολώχ. Οι Χαναναίοι τον λάτρευαν σαν κυρίαρχο της χώρας τους και η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει απειλές για τους Ιουδαίους που αλλαξοπίστησαν και προτροπές, για να ξαναγυρίσουν στη θρησκεία των πατέρων τους. Οι αλλαξοπιστήσαντες αναφέρονταν στην Παλαιά Διαθήκη ως «η νεότης ήτις έκυψε γόνυ τωι Βάαλ», δηλαδή τον προσκύνησε.
   Πηγή: Live-Pedia. Assist: Mes.

Παραμένουν ανοικτά σλανγκικά ερωτήματα: Ποια η σχέση μεταξύ του Βάαλ και της Ρωμαίας αυτοκράτειρας Valeria Messalina; (Παρεπίπταμπλυ, από τα καλά, -αν και controversial-, λήμματα του μακαρίτη, Θεός σχωρέστον- με την καλή έννοια). Ποια η σχέση της Αναΐδος με τα κέρατα του Βάαλ; Ποια η σχέση του Βάαλ με τον Παναή; (Αν κρίνουμε από το δισυπόστατόν του).

Έχω τσαντίλα σημαίνει πως συφιλιάζομαι, τα παίρνω στην κράνα (γκρρρ..), έχω εκνευριστεί τα μάλα, έχω μεγάλη τσαντίλα. Τούρκικη λέξη που στα ελληνικά σημαίνει την μεγάλη οργή, τον μεγάλο θυμό κάποιου.

Τσαντίλα λέμε και το είδος εκείνο του υφάσματος που χρησιμοποιούμε για να φιλτράρουμε το γάλα από ξένα σώματα. Το τουλουπάνι όπως το λένε αλλιώς. Η τσαντίλα, το τουλουπάνι έχει έναν μεγάλο εχθρό. Την γιδότριχα. Αυτή η ρημάδα η γιδότριχα είναι που έδωσε στο ύφασμα το όνομα τσαντίλα επειδή όσες φορές και να φιλτράρεις το γάλα, όσες τσαντίλες και να το περάσεις αυτή η καταραμένη η γιδότριχα θα βρει τρόπο να περάσει.

Τα καταστήματα που πωλούν τσάντες, έχουν εξ ορισμού τσαντίλα η οποία μεγαλώνει σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και τσαντίλες αν απασχολούν πέραν του ενός υπαλλήλους.

Οι νήσοι Αντίλλες δεν έχουν σχέση με τα παραπάνω...

Στενοχωριέμαι, πικραίνομαι, νοιώθω μελαγχολία, είμαι γάμησέ τα κι άφησέ τα.

Συνεκδοχικά πίνω φαρμάκια, ρουφάω τ' αυγό μου, γεύομαι την πικρία, όντας μάρτυρας μιας άσχημης πραγματικότητας που με αφορά, λίγο ως πολύ, ή είμαι «φύση» πεσιμιστής και την πίνω γενικότερα και έχει να κάνει με καταστάσεις από «την ζουζού την αγαπώ μα μ' αρέσει κι η κοκό» μέχρι «πιες παιδί μου την πορτοκαλάδα σου¨- την πίνω μητέρα».

Θα συναντήσουμε τη φράση με ποικίλες άλλες σημασίες - δείγμα του γλωσσικού μας πλούτου.

Παρμένο από τις βρούβες που είναι αγριόχορτα!

Το λέμε για να δείξουμε τον προορισμό κάποιου!

Παλιά έκφραση, πριν το 1990, όταν οι Αλβανοί ήταν αποκλεισμένοι στην χώρα τους λόγω καθεστώτος, και ο «Αλβανός τουρίστας» ήταν οξύμωρο σχήμα, οπότε δήλωνε το ανύπαρκτο, το ουτοπικό.

Παρομοίως «Ελβετός ναύαρχος». Όσοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτήν την έκφραση μάλλον είναι ρατσιστές. Εγώ απλώς την καταγράφω, χωρίς να την συστήνω.

Κατά το «Αλβανός τουρίστας», ένα οξύμωρο σχήμα που δηλώνει το ανύπαρκτο, το ουτοπικό, το αντίθετο του πραγματικού. Επειδή η Ελβετία δεν έχει θάλασσα, παρά μόνο βουνά.

Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος «ο Ξένος» του Αλμπέρ Καμύ. Το όνομά του συμβολίζει το «ήλιος και θάλασσα» από το mer=θάλασσα, και soleil=ήλιος, και πράγματι ο ήλιος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να διαπράξει την δολοφονία στο έργο, ουπς, το αποκάλυψα, και γενικά τον τυρανεί, ενώ η θάλασσα τον γαληνεύει. Τα υπόλοιπα θα σας τα πει η Βικούλα εδώ.

Σλανγκιστί, είναι ένας τρόπος να πεις «ευχαριστώ» σε σπέκια και αστερίες συσλαγκιστών, που είναι ακόμη πιο σλανγκ, γιατί δείχνει κι ότι έχεις μεγαλώσει με γαλλικά και πιάνο. Η σειρά πάει:
ευχαριστώ< μερσί < μερσώ < Meursault.

Υπάρχει και κρασί με το ίδιο όνομα. Χρήση αυτού του όρου δεν παρατηρείται εκτός του slang.gr, αλλά στα τρία ή δώδεκά μας...

Πηγή: Λήμμα μερσώ και διάσπαρτα σχόλια.

Κατά το «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» και το «η θητεία θέλει καλοπέραση», εννοείται ότι η οικονομική κρίση δεν πρέπει να μας πάρει από κάτω, αλλά πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να την διασκεδάσουμε, γιατί «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει».

Εξάλλου, υπάρχει κι η καλή άποψη: Οι Αμερικάνοι δεν θα έχουν λεφτά να κάνουν πολέμους σε άλλα μέρη από αυτά που έχουν ξεκινήσει, είναι μια ευκαιρία να ξαναδούμε το οικολογικό κ.ά.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η κυρία Μαίρη ! (από GATZMAN, 15/11/11)