Tagged definitions (7597)
Showing 2901-2910 from 7597

Ετοιμάζω τον τάφο μου με τα ίδια μου τα χέρια. Υπονομεύω τον εαυτό μου και ευθύνομαι για τις ήττες μου. Δίνω δικαίωμα στον άλλον να με κατατροπώσει. Το κάνω ως γνήσιος μαλάκας ή από αφηρημάδα. Το αποτέλεσμα πάντως είναι αυτοκαταστροφικό.

Η έκφραση στέκει και για λογαριασμό άλλων: σκάβω τον λάκκο κάποιου, δηλ. δημιουργώ τις ιδανικές συνθήκες για την εξόντωσή του...

Όταν στην αρχαία Ρώμη κηδεύονταν επίσημα πρόσωπα, πήγαιναν μπροστά από την νεκρική πομπή εικόνες των συγγενών και αγαπημένων προσώπων του νεκρού.

Την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, πέθανε και κηδεύτηκε η Ιουνία, σύζυγος του Κάσσιου και αδερφή του Βρούτου, των δύο δηλαδή δολοφόνων του Καίσαρα. Επειδή, όμως, είχε απαγορευτεί η δημόσια εμφάνιση των εικόνων των δύο αυτών δολοφόνων, έλειψαν έτσι από τη νεκρώσιμη πομπή, πράγμα που σχολιάστηκε πολύ στη Ρώμη και έδωσε αφορμή στον Τάκιτο να γράψει στα «χρονικά του» ότι «ο Κάσσιος και ο Βρούτος έλαμπαν ιδιαίτερα, μάλιστα, επειδή έλλειπαν οι εικόνες τους».

Την περικοπή αυτή την αποδίδει ο Ντε Σενιέ στην τραγωδία του «Τιβέριος» με τη φράση: «Έλαμπον διά της απουσίας των», που από τότε έμεινε παροιμιακή.

Η λίστα αυτή αποτελεί μικρό συμπλήρωμα του ανύπαρκτου λεξικού που ανάρτησε ο χρήστης acg. Δεδομένου ότι το φαινόμενο Miesens είναι πραγματικά απύθμενο, κρίνεται αναπόφευκτη την ανάγκη και για γ’ τόμο!

• Μαύρα μιζάνυχτα, τα: έχουν όσοι δεν συμμετέχουν στο πάρτι αυτό!
• Μιζαλίνα, η: η Μάτα Χάρη που χρηματίζεται εκατέρωθεν.
• Μιζαλλόδοξος, ο: αυτός που δεν έχει πρόβλημα να χρηματίσει ή να χρηματιστεί σε διεθνές περιβάλλον.
• Μιζεγγύηση, η: ειδική μορφή παρακαταθήκης, κατά την οποία πράγμα κινητό ή ακίνητο διεκδικούμενο παραδίνεται ανεπιστρπτί σε τρίτον (τον μιζεγγυητή) για διεκπεραίωση «εκκρεμών υποθέσεων».
• Μιζέλληνας, ο: ο Έλληνας που χρηματίζεται και χρηματίζει.
• Μιζθοδοσία, η: οι μηνιαίες αποδοχές πολιτικών όλων των κομμάτων από την Siemens.
• Μιζοαστός, ο: το τυπικό κοινωνικό προφίλ του χρηματιζόμενου.
• Μιζογειακά Προγράμματα, τα: κοινοτικά προγράμματα με χοντρό παραδάκι.
• Το ποτήρι είναι μιζογεμάτο ή μιζοάδειο; : απορία αυτού που είτε λόγω ηθικών αναστολών είτε λόγω ανικανότητας δεν άρμεξε το σύστημα στο έπακρον.
• Μιζογύνης, ο: αυτός που χρησιμοποιεί την θέση του σαν μοχλό για σεξουαλική ικανοποίηση με υφιστάμενες σου.
• Μιζοξενία, η: Βλ. μιζαλλόδοξος
• Μιζοτάκι, το: η κοτόσουπα στα γιαπωνέζικα. Εκ των miso (ζωμός) και take (κότα).
• Μιζοτοιχία, η: συνέργειες πλουτισμού ανάμεσα σε τμήματα ιδιωτικής ή δημόσιας επιχείρησης, το αντίθετο των «σινικών τοίχων»
• Ο Μιζτικός Δείπνος, ο: ακα το μεγάλο φαγοπότι
• Πολιορκία του Μιζολογγίου, η: Η παρατεταμένη πολιτικοοικονομική μας κατάσταση τα τελευταία 30 και πλέον έτη.

Όταν τρεις και άνω γκέις κάνουνε πάρτι με ούζα σε συγκεκριμένη στάση, ο ένας πίσω από τον άλλον, όπως τα βαγόνια του τραίνου. Καμιά φορά στη φάση παίζουν και γυναίκες με φορετά τσουτσούνια.

Γαμάω. Καρφώνω αλύπητα με την σούβλα. Ξεκωλιάζω.

Μερικές φορές χρησιμοποιείται αποκλειστικά για το πρωκτικό σεξ.

Λογοπαίγνιο του «μπέρδεψα τη γλώσσα μου», με αυτοσαρκαστική διάθεση.

Το ουσιαστικό / αντικείμενο γίνεται ρήμα (γλώσσα > γλώσσεψα) και το ρήμα μετατρέπεται σε ουσιαστικό (μπέρδεψα > μπέρδα) και παίρνει θέση αντικειμένου στην πρόταση.

1. Έτσι τονίζονται πιο εμφανώς τα λεκτικά λάθη στον προφορικό λόγο, όταν αλλοιώνουμε την εκφορά ή τον γραμματικό τύπο μιας σχετικά δυσπρόφερτης λέξης. Ή αλλοιώνουμε όλη την πρόταση, λόγω της βιασύνης να πούμε κάτι. Κοινώς, τα κάνουμε κουλουβάχατα. Έχει και το στοιχείο της «γλώσσας λανθάνουσας», βέβαια.

Απαντάται στις εφηβικές-νεανικές ηλικίες, όπου η γλώσσα / εκφραστικότητα δεν έχει φτάσει στην ωριμότητά της (αυτό γίνεται μετά τα 22 χρόνια και συνεχίζει ισόβια. Στα γερατειά, βέβαια, έχουμε άλλα προβλήματα…).

Το σκεπτικό της χρήσης του: «Γλώσσεψα την μπέρδα μου» είναι ότι είμαι σε θέση να πειραματίζομαι με την γλώσσα μου (ελληνικά), το οποίο μου δίνει ικανοποίηση / αυτοπεποίθηση.

Το θέμα είναι όμως, ότι με το να προκαταλαμβάνουμε τον συνομιλητή με την υπερβολική αντίδραση που συνάδει το «γλώσσεψα την μπέρδα μου», η επικοινωνία διακόπτεται. Ο άλλος δεν μπορεί να μας παρακολουθήσει.

Λέγεται επίσης:

1. Όταν αντιμετωπίζουμε μια άγνωστη και δυσπρόφερτη λέξη ή πρόταση ή γλωσσοδέτη, όπου πραγματικά κουραζόμαστε μέχρι να την προφέρουμε σωστά.

2. Η φράση βρίσκει εφαρμογή και στα λάθη πληκτρολόγησης.

Εκτός από τη λογοπαιγνιακή αναφορά στην εφημερίδα «Θέμα» λόγω των σχετικών γνωστών γεγονότων με τη Ζαχοπουλιάδα (βλ. παράδειγμα 1), θα μπορούσαμε να αναφερθούμε έτσι για ένα θέμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει την αγανάκτησή μας, ώστε να το αποκαλέσουμε απαξιωτικά, ανάθεμα.

Διάφορες κλασσικές περιπτώσεις στις οποίες αυτό θα μπορούσε να συμβεί, ταξινομούνται στις ακόλουθες κατηγορίες.

1) Όταν δεν πάμε το αντικείμενο του θέματος, γιατί:

- Δεν είναι της αρεσκείας μας.

- Το βαριόμαστε (π.χ: εξαιτίας μονότονης και μη δημιουργικής εργασίας).

- Μας δυσκολεύει (π.χ: όταν απαιτούνται πολύπλοκοι χειρισμοί, χειρισμοί ακριβείας, κλπ.)

- Μας εξουθενώνει, κάνοντας μας πτώμα.

- Μας προκαλεί παράπλευρες επιπτώσεις (π.χ: δημιουργία προβλημάτων υγείας, τσαλάκωμα «ίματζ», κλπ).

Για την περίπτωση αυτή, βλ. παράδειγμα 2.

2) Όταν θεωρούμε πως δεν μας ευνοούν οι συνθήκες πραγματοποίησης του συγκεκριμένου θέματος. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε:

- Ανεπάρκεια χρόνου ή/και παράλληλη ενασχόληση με άλλες εργασίες υψηλής προτεραιότητας.

- Δυσμενείς εργασιακές παραμέτρους (π.χ: εργασία που απαιτεί χρόνο πέραν της λήξης του εργασιακού ωραρίου, ακατάλληλες συνθήκες εργασίας, εργασία σε άλλη πόλη, κλπ).

- Έλλειψη του απαιτούμενου εργασιακού υποστηρικτικού πλαισίου.
(π.χ: γιατί δεν έχουμε την απαραίτητη εκπαίδευση, τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και τους λοιπούς απαιτούμενους υλικούς πόρους, τους κατάλληλους συνεργάτες, κλπ).

Για την περίπτωση αυτή, βλ. παράδειγμα 3.

Σχετικά λήματα: χωσίμπα, ούζερ.

3) Αναφορά σε: ένα σκάνδαλο, σε ένα θέμα που έχει γίνει μπάχαλο, κλπ.

Για την περίπτωση αυτή, βλ. παράδειγμα 4.

Η δραστηριότητα της ταυτόχρονης διενέργειας δύο εκ των φυσικών αναγκών του ανθρώπου. Ενώ κάποιος προσπαθεί να αεριστεί κάνοντας την χαρακτηριστική γκριμάτσα με τα σφιγμένα χείλια ο οργανισμός αποφασίζει πως είναι μεγάλη μαλακία μια τέτοια οδός να εξυπηρετεί μόνο ένα ρεύμα και την ίδια στιγμή δίνει προτεραιότητα και σε κάποια υποτυπώδους μορφής κουράδα. Άμεση συνέπεια είναι η αλλαγή του βηματισμού του εν λόγω ατόμου σε πιο «μάγκικη» και η στάμπα στο παντελόνι που δικαιολογείται πολύ εύκολα με τον σιχτιρισμό του ανυποψίαστου βοηθού σερβιτόρου, επειδή και καλά σκούπισε την καρέκλα που κάθισε ο μάγκας πλέον με βρεγμένο πανί. Η μυρωδιά είναι βέβαια ένα θέμα, αλλά αν είστε στο κατάλληλο σημείο αυτό είναι το τελευταίο που σας απασχολεί, μιας και το περιβάλλον είναι σύμμαχος, πχ Ψυρρή.

Ο ήχος την στιγμή της πραγματοποίησης του φαινομένου, γιατί περί τέτοιου πρόκειται, είναι τόσο απολαυστικός και τόσο σκανδαλιστικά και τσαχπινογαργαλιάρικα υγρός, που θα θέλετε να τον ακούτε συνέχεια. Κι αν συνέβη σε μέρος με θόρυβο τότε είναι ακριβώς σαν να σας έρχεται μωρό έξω από την πόρτα χωρίς πριν να έχετε καν ζμπρώξει, εκμηδενίζοντας δηλαδή το κομμάτι «αμιγές καλού» της γνωστής ρήσης.

Η εμμονή, η τρέλα προς την τελειότητα, την οποία πολλοί βρίσκουν στο νυστέρι του πλαστικού χειρουργού... Δυστυχώς τώρα τελευταία το φαινόμενο αυτό παρατηρείται πολύ πιο συχνά απ' ό,τι παλιότερα...

Πάω για λιώσιμο, λιώνω...