Tagged definitions (7597)
Showing 1911-1920 from 7597

Κλασικότατη καθημερινή έκφραση αποδοκιμασίας ή αγανάκτησης. Σα να λέμε τα πιάσαμε τα λεφτά μας, δέσαμε μούτσο, όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη τραβεστί και δεν συμμαζεύεται.

Η υπερβολικά ερεθισμένη ρώγα του γυναικείου στήθους, τόσο που μπορεί να κρεμαστεί πάνω της και να αθληθεί ο Α. Σβαρτζενέγκερ.

Σχεδόν συνώνυμο του αρχιδόκαμπος, μόνο που περιγράφει την κατάσταση και όχι τον τόπο.

Μέρος, συνήθως κλαμπ, μπαρ, καφετέρια, όπου συχνάζουν ως επί το πλείστον άνδρες. Έτσι που για τις δυο-τρεις γυναίκες που παρευρίσκονται μπορεί να παίξουν και ξιφομαχίες με τα πέη τους προκειμένου να τις κατακτήσουν.

Επιρρηματικός προσδιορισμός που δείχνει το πέρας ενός προσώπου ή μίας κατάστασης ή φάσης. Χρησιμοποιείται όταν το πρόσωπο ή η φάση είναι στο απώτατο σημείο που είναι δυνατόν να βρίσκεται και παραπέρα δεν πάει. Έχει φτάσει σε απερίγραπτο σημείο.

Μουνί + πουλάω-ώ.

Μπορεί να το ακούσεις κι από οικοδόμο με μουστάκι που κρατάει ντουντούκα σε πορεία.

Δηλώνει πιτσιρίκα 20 το πολύ χρονών, εξαιρετικής ομορφιάς (βυζιά, κώλος), την οποία γουστάρουν όλοι οι θαμώνες στο μαγαζί ή όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Αυτή όμως το έχει αλλού ταγμένο, στον έναν και μοναδικό που την έκανε γυναίκα ... μέχρι να τον σουτάρει και να αρχίσει να πηδιέται με όλους.

Αντίθετο του «Συνωστισμός».

Δηλώνει μέρος που έχει απομείνει λίγος κόσμος (τρεις κι ο κούκος) συνήθως για μπαράκια, καφετερίες κλπ.

Προέρχεται από το γνωστό πολιτικό κοινοβουλευτικό μας κόμμα, όπου εδώ και χρόνια αποχωρεί κόσμος για να πάει στο Πασόκ (βλ. Δαμανάκη) ή να φτιάξει δικό του κόμμα (βλ. Κουβέλης).

Συνήθως το χρησιμοποιούν όσοι δεν ψηφίζουν το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις προς χάριν αυτοσαρκασμού.

τραβάγια (η): κρητιστί = ο μπελάς.

Βάζω τραβάγια σε κάποιον = του ανοίγω δουλειές, του βάζω μπελάδες, τον βάζω σε περιπέτειες, τον φορτώνω, τον χώνω.

Από το γαλλικό travail.

Δείτε πιο πολλά εδώ.

Ασίστ: nick, βεβαίως βεβαίως.

Η (σ)έξαλλη ερωτική ζωή, γεμάτη καταχρήσεις, τρελό σεχ, ντρόγκες κουτουλού. Καταστάσεις που σε σε ξεκωλιάζουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Δεν λέγεται στον ενικό παρά μόνο για πλάκα.

Βλ.

• ξεκωλιάρης
• ξεκωλόμουνο
• ξεκωλόγρια
• ξέκωλο

• ξεκωλοπατόμουνο κλπ

  που προέρχονται από το ρ. ξεκωλιάζομαι και όχι από το ρ. ξεκωλώνομαι.

Ξεσκίζομαι στο γαμήσι και τα παραφερνάλια του μέχρι να μου φύγει ο πάτος.

Το ενεργητκό ξεκωλιάζω είναι λιγότερο συνηθισμένο. Πρβλ. ξεπατώνω.

Καμιά φορά χρησιμοποιείται και με την έννοια του ξεκωλώνομαι.

Κάνω κάτι με πάρα πολλή ένταση, με αποτέλεσμα την εξάντληση. Μου φεύγει ο κώλος, ο τάκος. Σωματικά είναι σα να με ξεσκίσανε -και τα λοιπά φανταστείτε τα.

Επίσης: το παρακάνω, υπερβάλλω.

Είναι συνώνυμο του γαμιέμαι (αρ. 8: γαμιέμαι σε κάτι, έχω γαμηθεί να κάνω κάτι).