Tagged definitions (950)
Showing 531-540 from 950

Εκτός από το γνωστό επιφώνημα χαράς και πανηγυρισμού, είναι και το χαζοχαρούμενο άτομο, που χοροπηδάει με το κάθε τι, λες και η ζωή είναι κάτι το μόνο ευχάριστο.

Λέγεται και για καταστάσεις που και καλά είναι πολύ ανεβαστικές.

Όταν κάποιος νοιώθει έντονη περιέργεια να γευθεί μια αποκλίνουσα για αυτόν σεξουαλική εμπειρία ή παραφιλία.

Ως νεολογισμός, αποδίδει τις αγγλικές εκφράσεις bi-curious, gay-curious, κ.α.

Όταν εμφανίστηκαν στην τέχνη οι μεγάλες τομές του 20ού αιώνα, δηλαδή η ματιά πάνω στην τρέλα, τον εφιάλτη και την απόγνωση της υπαρξιστικής μοναξιάς, η τέχνη στράφηκε ακόμα περισσότερο προς τον άνθρωπο και, παρόλο που τον «είδε» καλύτερα από ποτέ, έπαθε το εξής: έγινε -για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό- ακατανόητη για το ευρύ κοινό.

Δαιμονοποιήθηκε, παρέμεινε μη κατανοητή* (και ως εκ τούτου ενίοτε υπεραξιολογημένη), έγινε εύκολα καπηλεύσιμη. Έγινε must (πού να ζωγραφίσεις παραστατικά..., πού να συνθέσεις τονικά..., σε αφόρισε ο καλλιτεχνικός κόσμος, αυτό ήταν το μέγα δράμα των εξήνταζ ας πούμε), έγινε και ταμπού: ακόμα και τώρα, δεν τολμάς να πεις ότι κάτι που φαντάζει αφηρημένο (εικόνα) ή ατονάλ (μουσική) δεν είναι σπουδαίο.

Έτσι χάθηκε λοιπόν το μέτρο και το σταθμό, χάθηκαν τα κριτήρια αξιολόγησης, και για να επιβιώσει καλλιτεχνικά, κοινωνικά και συναισθηματικά ο καλλιτέχνης (αλλά και ο απλός κόσμος), τό' ριξε στο καλλιτεχνικό Δήθεν.

Ως εκ τούτου, όταν θέλουμε να κοροϊδέψουμε κάτι το πολύ δήθεν, ακαθόριστο, φλου, άποψη, που βασίζεται δηλαδή στον εντυπωσιασμό αλλά έχει συνάμα μια εσάνς καλλιτεχνική, το αποκαλούμε «φλου αρτιστίκ». Το «αρτιστίκ» προκύπτει από το γαλλικό artistique = καλλιτεχνικός, παραπέμπει δε στο Παρίσι κατευθείαν, καθότι αυτό ξέρει ο μέσος κόσμος ως κέντρο και επίκεντρο της τέχνης γενικά. Η έκφραση μάς φέρνει στο νου κυρίως ζωγράφους και πίνακες, και όχι τόσο γλυπτά, αρχιτεκτονήματα ή μουσικές. Πιθανόν γιατί η ζωγραφική είναι πιο κραυγαλέα και πανταχού παρούσα απ' ό,τι οι άλλες τέχνες.

«Φλου αρτιστίκ», βέβαια, είναι και η παπαρολογία επί παντός επιστητού. Είναι και ο άνθρωπος που τα κάνει ή τα λέει όλ' αυτά.

Την έκφραση την προφέρουμε όσο πιο αδερφίστικα γίνεται.

• Ως προς το κατανοητό της υπόθεσης, έχω να πω ότι, σήμερα πια, ο μοντερνισμός έχει ενσωματωθεί και εφαρμοστεί πλήρως (με άξιο ή γελοίο τρόπο: δεν μας ενδιαφέρει) ακόμα και στην πιο καθημερινή καθημερινότητά μας. Τον ζούμε, αλλά νομίζουμε ακόμα ότι είναι κάτι το πρωτοποριακό και ακατανόητο και απρόσιτο. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτό το θέμα.

Στην ιδιόλεκτο της ελληνικής BDSM κοινότητας είναι «ο μαζοχιστής που παίρνει το ρόλο του πόνι στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού ρόλων. Για παράδειγμα, περπατάει στα τέσσερα, κάποιες φορές μάλιστα φορώντας σαμάρι». Δεν αποκλείεται ο τοιούτος να είναι και πόνι με την έννοια του πιπονίου.

Για την εξαιρετική σλανγκενέργεια του πονιού στα αγγλικά δες το αστικό λεξικό

Aν βγείτε έξω και περάσετε ένα δεκάλεπτο παρέα με Αλβανούς ή άτομα που κάνουν παρέα με Αλβανούς θα ακούσετε περίεργες λέξεις όπως «ταβέ» «πίδι» «κουρβ» και άλλα πολλά. Επειδή λοιπόν οι Ελληνικές βρισιές δε μας αρκούν είπαμε σαν λαός να κάνουμε λίγο τούτι-φρούτι το υβρεολόγιο μας προσθέτοντας βρισιές της γειτονικής χώρας. Παρακάτω αναγράφω τις ποιό δημοφιλείς βρισιές:

Ταβέ: Στο(ν) ακουμπάω (πολύ συχνά λέγεται ως απάντηση στο ναι, ε;, και;, ρε)
(Τε) Κίφσα: (Σου) γαμώ
Ροπ: Οικογένεια, το σόι
Μπιθ: ο κώλος
Κούρβ: η πουτάνα
Μότρεν: η αδερφή (προσοχή! όχι ο ομοφυλόφιλος!)
Πίτσκ(α): το μουνί
Πίδ(ι): και πάλι το μουνί
Λόκε: η πούτσα
Κοκ(ε): το κεφάλι (και οι δυο σημασίες)
Τόπε: το αρχίδι (τόπε τόπε ο παπαγάλος)
Κάρι: ο πούτσος (βάρι κάρι: κρέμασε το στο πούτσο σου: μη δίνεις σημασία)
Ταφούτ κόχι: δεν είμαι σίγουρος για την ακριβή σημασία της, πρέπει να έχει σχέση με το ταβε. Κλασσική απάντηση στο όχι (μάλλον όχι αυτό του Μεταξά.)
Μπόλε: η μπάλα, το αρχίδι
Τε ραφτ πίκα: να πέσει πάνω σου κατάρα
Τε ραφτ κανσέρι: να πάθεις καρκίνο (και όχι κασέρι)

[I]ΣΥΝΤΑΞΗ[/i]
(αφορά το τε κίφσα)
Η σύνταξη είναι πολύ απλή:
Τε κίφσα + (οτι θέλουμε να γαμήσουμε εκείνη τη στιγμή)
π.χ. - Τε κίφσα ροπ: γαμώ το σόι σου
- Τε κίφσα μπίθεν: γαμώ τον κώλο σου, κ.ο.κ

Αυτά είναι τα βασικά. Ενδέχεται να έχω κάνει αρκετά λάθη καθώς δε την ομιλώ την γλώσσα. Διορθώσεις δεκτές.

Φοβερή εξελληνισμένη σύντηξη-συνήχηση της γνωστής αμερικάνικης λαϊκής ύβρεως «motherfucker», ενώ συγχρόνως συμπεριλαμβάνεται γραφικότατα ο ελληνοπρεπέστατος και διεθνούς εμβέλειας όρος-χαρακτηρισμός «μαλάκας».

Η έκφραση «πατάει» σε διαφορετικό εννοιολογικό επίπεδο, ανάλογα με την μητρική γλώσσα εκείνου στον οποίον απευθύνεται.

Η τσατσά σε μπουρδέλο, σύμφωνα με κλασικότατη γαλλιά.

Ανεκδοτικός ιατρός, ορθοπεδικός, ρουμανικής καταγωγής.

Χρησιμοποιείται σε όλες τις περιπτώσεις ιατρών της πρώην σοσιαλιστικής βαλκανικής, που ιδιωτεύουν ή εργάζονται στα δημόσια νοσοκομεία, και ευρίσκονται στη χώρα συνήθως λόγω ασυγκράτητου έρωτος μεταξύ αυτών και κάποιου έλληνος πρώην φοιτητού εις τα προαναφερθέντα βαλκανικά κράτη.

Το λήμμα αποτελεί επαγγελματική αργκό (κατά τον Χότζειο διαδρομιστή) και αναφέρεται στη δράση λεχριτών που παρεμβάλλονται στο δίπολο ιατρός (συνταγή) - φαρμακοποιός (φάρμακο).

Καθώς - σύμφωνα με πρόσφατη οικονομική βραστανάλυση - η εικονική οικονομία του Ελ κράτους, που εκφράζεται μέσα από τις εξωπραγματικές λιανικές τιμές των φαρμάκων (Εξελόν 300 ευρώ, Φορστέο 540, Έφκρεας 130, Συμπικόρτ 67, Γκάβλους 67, Πλαβίξ 63, τό ΄να, τ' άλλο, τί να λέμε τώρα), θα απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την πραγματική οικονομία που αντικατοπτρίζεται στην υψηλή ανεργία, τις εξευτελιστικές συντάξεις και τη χαμηλή αγοραστική ικανότητα εργαζομένων και συνταξιούχων, θα δούμε να ανθεί όλο και περισσότερο το επάγγελμα του ανιχνευτή/διαμεσολαβητή/κυνηγού/(αγγλ. scouter = ανιχνευτής) φουσκωμένων ιατρικών συνταγών.

Ο εν λόγω επιτηδευματίας την πέφτει τάχα μου δήθεν αδιάφορα ή ντεμέκ για δική του δουλειά σε ιατρεία, Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και γενικά οπουδήποτε παράγονται συνταγές και προσφέρεται να εκτελέσει αφιλοκερδώς αυτός τη συνταγή στο φαρμακείο και κατόπιν να παραδώσει ο ίδιος door-to-door τα φάρμακα στις ανήμπορες κυρα-περμαθούλες ή γιαγιούλες γενικότερα.

Το τυράκι της υπόθεσης, είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των φαρμακείων για τις φουσκωμένες, αξίας εκατοντάδων ή χιλιάδων ευρώ, ιατρικές συνταγές. Δεδομένου ότι κάθε φάρμακο αφήνει στον φαρμακοποιό καθαρό κέρδος 23.5% της Λ.Τ., είναι πρόδηλο πως κανείς φαρμακοποιός δεν θα άφηνε μια συνταγή να χαθεί από αυτόν και να πάει σε ανταγωνιστή του. Όπως επίσης, και ότι θα έκανε τα πάντα για να διατηρεί μια win-win σχέση με τον σκάουτερ μας, που θα τον επιδαψιλεύει με πλουσιοπάροχες συνταγές.

Ανάλογα με τη δικτύωση που είναι σε θέση να αναπτύξει στον τοπικό πληθυσμό ή μέσα στο χώρο των μονάδων υγείας, ένας scouter συνταγών μπορεί να προσποριστεί χαλαρά/άκοπα/σβηστά αρκετές δεκάδες ως εκατοντάδες ευρώ ημερησίως. Το έδαφος για την ανάπτυξη του επιτηδεύματος είναι πρόσφορο, αφού οι υπηρεσίες που προσφέρει:

• διευκολύνουν - χωρίς να επιβαρύνουν - τον ασφαλισμένο

• ενδιαφέρουν πλήθος φαρμακοποιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή (και όχι μόνο), και που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να προσελκύσουν την εύνοια και την προτίμηση του

  Επίσης, δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί ενιαίος επαγγελματικός κώδικας υποχρεώσεων ή δεοντολογίας για τους επιτηδευματίες του είδους, κάτι που αφήνει ελεύθερο (και ανεξέλεγκτο) το πεδίο δράσης.

Τελικά, η αγορά δίνει μόνη της διεξόδους στα προβλήματά της, αρκεί κανείς να έχει πνεύμα ανοιχτό.

Το γκαυλιάρικο κινεζάκι.