Tagged definitions (153)
Showing 41-50 from 153

Πέρα από την περιγραφή ατόμου με υπερβολικά εξέχουσα κάτω γνάθο (το οποίο και έχει ήδη καταχωρισθεί στο παρόν σάιτ), η λέξη τούτη δύναται να χρησιμοποιηθεί και αναφορικά με επί μακράν διαμένοντες στη χώρα μας αλλοδαπούς (20 χρόνια και βάλε), οι οποίοι παρ' όλα αυτά δε λένε να μιλήσουν σωστά τα ελληνικά με καμία Παναγία: «σκοτώνουν» τις λέξεις, μπερδεύουν τα γένη, αλλοιώνουν ή και παραλείπουν τελείως τα άρθρα, δυσκολεύονται να προφέρουν τα περισσότερα σύμφωνα κ.ο.κ. - όπως ακριβώς και ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Πολωνός κόουτς.

Η γενεσιουργός αιτία πολλών κιτς θεαμάτων στο δρόμο.

Η σύγκρουση με την ντουλάπα του εν λόγω αοιδού είναι η μόνη λογική εξήγηση για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις αρκετών συνανθρώπων μας. Τουτέστιν, όταν συναντάμε στο δρόμο κάποιον με καπέλο με φτερά, κολλαριστό παντελόνι με τσάκιση, τύπου καμπάνα, φούξια πουκάμισο και σακάκι με γαλάζιες πούλιες, τότε καταλαβαίνουμε πως ήρθε σε σύγκρουση με την περί ης ο λόγος γκαρνταρόμπα.

Ο Καρατζαφέρης, σημασιολογικώς αποκαλούμενος. Είναι αδιάψευστο γεγονός ότι το όνομα του ακραιφνούς Έλληνος πολιτικού μας προέρχεται από το kara = μαύρος, και cafer (αραβ. gafar) = μουσουλμάνος της αίρεσης των «τζαφέρηδων». Έτσι, πολλοί σλανγκίζοντες και πολλές σλανγκίζουσες τον αποκαλούν «Μαύρο Τζαφέρη». Το kara- εδώ είναι μάλλον επιτατικό, αλλά δεν αποκλείεται να αναφέρεται και σε χροιά δέρματος...

Παραλλαγή: Μαυροτζαφέρης

Ο ασχολούμενος με ζητήματα λαϊκής μεταφυσικής, ψιονικής δραστηριότητας, ουφολογίας, φασματολογίας, αποκρυφισμού, παραϊστορίας κουτουλού, αλλά όντας ημιμαθής και άσχετος ανάγει τα πάντα όλα σε τέτοιου είδους αιτίες και αφετηρίες καταλήγοντας τελικά να είναι γραφικός.

Ιδιαιτέρως δε η κατάληξη -άκος είναι αυτή που δίνει στο υποκείμενο την έννοια της ημιμάθειας, αλλά και της σούπερ γραφικότητας, καθώς χρησιμοποιείται ως μειωτική.

Εμπνευσμένο απο το δίδυμο Τσακνής και Μαχαιρίτσας, υποδηλώνει μια ειρωνική διάθεση για το ελληνικό ροκ που παίζουν μουσικοί μεγάλοι σε ηλικία που άκμασαν πολλά χρόνια πριν.

Ο αγαπημένος κωλόφαρδος γερμανός μας....

Ως σλανγκ, ο όρος ρεχάγκελ έχει τις δύο ακόλουθες σημασίες:

1) Του απελπιστικά κωλόφαρδου, αυτού που έχει άστρο, που κερδίζει το τζόκερ χωρίς να παίζει, κ.λ.π. Η εξήγηση περιττή.

2) Του οποιουδήποτε Γερμανού ή Γερμανίδας. Αυτό συμβαίνει διότι, πρώτον τα γερμανικά ονόματα είναι πολύ «ξένα» για εμάς (ηχητικά), που τείνουμε να τα πολτοποιούμε και να τα κατηγοριοποιούμε. Οπότε τα αντικαθιστούμε με το Ρεχάγκελ, που τον συμπαθούμε κιόλας. Παλαιότερα οτιδήποτε γερμανικό το λέγαμε «Χίτλερ». Βέβαια αυτό αναφερόταν στα αρνητικά, ενώ το ρεχάγκελ το χρησιμοποιούμε κυρίως με τη θετική έννοια.

Αναφορά με σεβασμό και ταπεινοφροσύνη στην μοντέλο-παρουσιάστρια-τιβιπερσόνα-τραγουδίστρια-απόλυτη ελληνάδα σταρ-προσφάτως και πορνόσταρ-με πονάει η μήτρα μου Τζούλια Αλεξανδράτου, που όλοι ανεξαιρέτως απολαύσαμε στη νέα παραγωγή της υπερμεγεθοτεράστιας τιτανομέγιστης sirinaς «Το απαγορευμένο»! Όπου η -πιο δυνατά ρε μαλάκα- Τζούλια χρησιμοποιεί ως μέσο ηδονής το άδειο μπουκάλι μιας σαμπάνιας.

Ο ορισμός είναι προσβλητικός και χρησιμοποιείται για μείωση!!!

Κυριολεκτικά, ειναι μια ευφάνταστη καρναβαλική αμφίεση (δες φωτό) που σκέφτηκε κάποιο τσικλίκι και κατάφερε πολυ πετυχημένα να συνδυάσει τον Νίκο Γκάλη με τον 'Αλις Κούπερ.

Μεταφορικά, γκάλης κούπερ μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος απο αυτούς τους σαρανταπεντάρηδες που εξακολουθούν να παίζουν ακόμα μπάσκετ και να πιάνουν για ώρες το γηπεδάκι της γειτονιάς κάνοντας ολντ φάσιον φιγούρες εμπνευσμενες απο τον Γκάλη (σπάσιμο όχι στον αέρα αλλα στο έδαφος), κηρύττοντας το ήθος στους νέους συμπαίκτες (μη βρίζετε παιδιά μου, εμείς είχαμε ήθος στα νιάτα μας), και έχοντας στυλιστικό ντρες κόουντ εμπνευσμένο από τα '80ς (παπούτσια στράικ, σταράκια, κορδέλες στα μαλλιά, μάλλινες φανέλες του Μίλωνα ή του Σπόρτινγκ για να ψαρώνουν οι νιούφηδες)

Υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής που, όταν τον ακουμπάει κάποιος ή όταν φυσάει αέρας, πέφτει κάτω σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, λες και τον πυροβόλησαν οι ληστές με τα καλάσνικοφ, για να εκμαιεύσει απο τον λάιντσμαν φάουλ ή πέναλντι - αυτός λέγεται καραγκούνης.

Επειδή η κατάσταση με τα χρόνια επιδεινώνεται και ο τύπος μάλλον
πάσχει απο την σπάνια νόσο των δυτών, από τούδε και στο εξής στο κάθε άσκοπο πέσιμο στο γηπέδο, στο δρόμο, στο μαγαζί ή στο σχολείο, ο οποιoσδήποτε επαγγελματιάς ή όχι ποδοσφαιριστής μπορεί άνετα να ονομάζεται καραβούτας.

Ο τέως. Ο Κωνσταντίνος o B' τελευταίος βασιλεύς των Ελλήνων, εκ της δυναστείας των Γλυξβούργων.

Σήμερα, ο χαρακτηρισμός ως του ως «Τέως», υπερισχύει του παλαιότερου «κοκός», ο οποίος και τον συνόδευε κατά την περίοδο της βραχύβιας βασιλείας του.

Πιθανότατα λόγω της νεαρής του ηλικίας, όταν διαδέχθηκε τον Παύλο -αλλά και ίσως λόγω της βλακόφατσάς του- ο Κοκός, για τη διεθνή διπλωματία, αλλά και ίσως για την ελληνική κοινωνία της εποχής, ήταν περισσότερο ένα κακομαθημένο βασιλόπουλο που δε φημίζετο για τον δείκτη νοημοσύνης του, δεν μπορούσε ούτε να παίξει τον καλοστημένο ρόλο μαριονέτας που ανατίθετο στον εκάστοτε αρχηγό (βουργουνδοβίκινγκ βασιλέα) του ελληνικού ημιαυτόνομου κρατιδίου από τις δυτικές δυνάμεις.

Ο Κοκός λοιπόν, ήταν ίσως ένας παραπλήσιος χαρακτηρισμός του σημερινού «κωστάκη» ή και «γιωργάκη», του φλούφλη, δηλαδή, δημοσίου ανδρός, που γενικώς είναι στον κόσμο του διότι απλά δεν δύναται, λόγω iq, λόγω εξάρτησης από άλλα συμφέροντα κλπ.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια αντιφατικά (ίσως) σημεία, που και ο αντιβασιλικός γράφων οφείλει να φωτίσει:

• Ο Κοκός ωσάν κάποιος μάγκας, ερωτιάρης και τσογλαναράς, χάρισε 50 άδειες ταξί στην Αλίκη τη Βουγιούκλω για την κυκλοφορήσει (αστικός μύθος)
• Τσίμπησε το αεροπλανάκι του και πήγε μόνος (παντελής άγνοια κινδύνου) στο ναυάγιο της Φαλκονέρας να βοηθήσει τα σωστικά συνεργεία, ως άλλος Τζέμης Μπόντ...
• Όταν το τρίο πούτσες τον επισκέφτηκε για να τους ορκίσει να βάλουν τον ασθενή στο γύψο, ο Κοκός τράβηξε το περίστροφο και η Φρίκο διέταξε στα Γερμανικά «σκάσε και υπόγραφε!» (αστικός μύθος)
• Την είχε δει τόσο σωτήρας του έθνους (και της γκλαμουριάς της καρέκλας του βεβαίως) που οργάνωσε αντιπραξικόπημα του οποίου τα συστατικά της αποτυχίας του αποδεικνύουν ότι πράγματι δεν είχε σκοπό να αιματοκυλήσει τη χώρα.
• Σε ντοκιμαντέρ του Ντισκάβερυ Τσάνελ για τον Πεθερό της Ευρώπης, ο Κοκός, περιγράφοντας ένα περιστατικό στα αγγλικά ως γνήσιος Ελληνάρας, είπε το ασύλληπτο «I opened the lights».