Tagged definitions (1379)
Showing 521-530 from 1379

Αντί να τον παίρνετε από πίσω, κάντε του μία πίπα. Πίπες Νταϊάνα. Η πρώτη πίπα.

Όπου καπιτονέ το ύφασμα που φέρνει σε πάπλωμα μπακλαβωτό.

Έχει μια διεστραμμένη ρετρό γοητεία ίσως αλλά, βασικά, ήταν, είναι και θα είναι για τα μπάζα - η απόλυτη γουστέλλειψη. Να σε δει άνθρωπος με ρομπίτσα καπιτονέ - δεν υπάρχει αυτή η ξεφτίλα, ο καθρέφτης παθαίνει ψυχολογία.

Ωσεκτουτού, αν και η έκφραση έχει ήδη καταγραφεί, αξίζει ξεχωριστό λήμμα και, κυρίως, υποστήριξη με πολυμέσα. Κι αν κάποιος/α θέλει να το ψάξει το πράμα παραπάνω (γιατί άραγε;), μια καλή σελεξιόν από ρομπες καπιτονέ και άλλες υπάρχει εδώ.

Προηγούμενες καταγραφές και σχετικά λήμματα και σχόλια: ρόμπα, ρόμπα ξεκούμπωτη, ρόμπα λουλουδάτη

Μεσσαλίνα (είσαι μια Μεσσαλίνα εσύ...): Χαρακτηρισμός για μια γυναίκα σκληρή, αδίστακτη και ανενδοίαστη, φιλήδονη, ακόλαστη και διαστροφική, επιθυμητή, αλλά μοιραία για όσους την πλησιάζουν.

Συνώνυμο: γυναίκα - αράχνη.

Ειρωνικά για μια γυναίκα που είναι ακριβώς το αντίθετο από τα ανωτέρω, αθώα, μαζεμένη και παιδί του κατηχητικού.

Η Μεσσαλίνα ως ιστορικό πρόσωπο

Η Βαλέρια Μεσσαλίνα, Ρωμαία αυτοκράτειρα, σύζυγος του κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερού της αυτοκράτορα Κλαύδιου, φιλόδοξη και καπάτσα, ο άντρας της την είχε στα ώπα ώπα, τον έκανε ό,τι ήθελε και επίσης μαζί την αυτοκρατορία του. Απέσπασε από τον Κλαυδιάκο τα απίστευτα διοικητικά αξιώματα, απέκτησε μεγάλη δύναμη και ουσιαστικά κυβερνούσε η ίδια το μαγαζί, πήρε τον τίτλο της Αυγούστας, τα γενέθλιά της έγιναν δημόσια γιορτή, εν ολίγοις της κακομοίρας, γαμούσε και έδερνε.

Παρόλο το μέγεθος της επιρροής της, ήταν ανασφαλής, γιατί ο Κλαύδιος ήταν για να πεθάνει, είχανε και δυο παιδάκια την Κλαυδία Οκτάβια (παρ: μοντέλο τούρμπο της σκόντα) και τον Βρετανικό (παρ: πλοίο που μάζεψε τους επιζήσαντες από τον Τιτανικό), ήτανε να γίνει αυτοκράτορας ο Βρετανικός, συνεπώς όποιος έμπαινε μπροστά έτρωγε μεγάλη ήττα από την μάνα Βαλέρια που ήθελε να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της (αχχχ μανούλες μωρέ, αμάρτησε για τα παιδιά της ).

Το τί βρόμες της βγάλανε δεν λέγεται, τί όργια λέει διοργάνωνε, τί λέει είχε και ιδιωτικό μπουρδέλο, μάζευε όλες τις κυρίες της ανώτατης κοινωνικής τάξης και ξεσκιζόντουσαν ομαδικώς, ήταν λέει νυμφομανής, έκανε και κόντρες με την πιο διάσημη πόρνη της Ρώμης για το ποια θα πάρει περισσότερους άντρες σε μια νύχτα και την άφησε πίσω παρασάγγας (και καλά το γκίνες της εποχής), άστα να πάνε.

Το βατερλώ της αυτοκράτειρας προήλθε από τον έρωτα και τα λουλούδια. Καραμπίνα - καραμπίνα αλλά γυναίκα με πάθη, έπιασε και ερωτεύτηκε η καψερή έναν παντρεμένο. Όπως την είχε ψιλοψωνίσει μάλλον το 'χασε, τόσο μεγάλο πάθος της προέκυψε με τον Γάιο Σίλιο, που τον έβαλε να χωρίσει την γυναίκα του και του 'ταξε να τον κάνει αυτοκράτορα στην θέση του αυτοκράτορα, συνωμοτώντας μαζί του για να φάνε μπαμπέσικα τον Κλαύδιο. Έλα όμως που ήτανε ηλίθια (ο έρωτας τυφλώνει) κι έπιασε και τον παντρεύτηκε (διγαμία λέμετε) μπροστά σε μάρτυρες. Σο, του τα προφτάσανε του κερατά τα ρουφιανάκια κι αυτός άφησε τα παιδιά του ορφανά δίνοντας εντολή να την σφάξουν σαν κουνέλι (όπως και έγινε).

Οι μόνοι που την έκλαψαν λένε, ήταν τα παιδιά της (πωωω), ενώ ο Κλαυδιάκος όταν του είπαν ότι έγινε το φονικό, ούτε ανατρίχιασε καν, το μόνο που είπε ήταν «μου βάζεις λίγο κρασί ακόμα;».

Η φήμη της Βαλέριας Μεσσαλίνας - μια ερασιτεχνική ιστορική ανάλυση:

[Ανοίγει παρένθεση: Η ιστορία όπως καταγράφεται, ποτέ δεν είναι αντικειμενική, ανάλογα ποιος την γράφει έχουμε το πέρσοναλ τάτς. Σο, όχι ότι το κορίτσι ήταν και παναγίτσα, και τα μισά από όσα καταγράφηκαν να ήταν σωστά, αλλά μεγάλο μέρος από όλη αυτή την λάσπη ενδέχεται να οφείλεται στους εχθρούς που έκανε.

Κρατάω μια πισινή γιατί, σε όλες τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, όταν μια γυναίκα ανέβει ψηλά, αρχίζουνε να βγαίνουν οι βρόμες με το παραμικρό. Είμαι σίγουρη ότι όποιος δουλεύει σε εταιρία, έχει ακούσει για την μεγαλοδιευθύντρια ότι έφτασε εκεί κάνοντας πίπες και κανείς δεν αναρωτιέται όλες οι άλλες που κάνουν πίπες γιατί δεν έγιναν μεγαλοδιευθύντριες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ζηλόφθονας και γουστάρει τη λάσπη, εξού και πουλάνε αντίτυπα οι κωλοφυλλάδες και έχουν τηλεθέαση οι μεσημεριανούδες.

Να επισημανθεί επίσης ότι, η εξουσία είναι μεγάλο αφροδισιακό, με αποτέλεσμα τα μουνάκια να προσφέρονται στο πιάτο στους έχοντες αυτήν και, στην περίπτωση γυναικών σε υψηλά αξιώματα, να έχουμε πρόστυχες φαντασιώσεις στον ανδρικό πληθυσμό (παρ: να παίρνεις την μεγαλοδιευθύντρια που λέγαμε στα τέσσερα πάνω στο γραφείο της και να φωνάζεις «σε γαμάω μωρή καριόλα που δεν μου 'γραψες τις υπερωρίες»). Και ποιος είναι αυτός που αντιστέκεται τόσο σθεναρά στους πειρασμούς, ειδικά αν την έχει ψωνίσει και λιγάκι, οι έχοντες την εξουσία γίνονται με αυτό τον τρόπο ευάλωτοι σε εκβιασμούς κ.λπ. - το πολύ να πηδήξει μετά από τον 4ο όπως πρόσφατο παράδειγμα του πολιτικού μας βίου.

Σο, θα τα πήρε τα λεγεωναριάκια της, τί να της κάνει ο παππούς και σε εποχές χωρίς μπλε χαπάκια, αλλά δεν τους κάθισε κι άσχημα, κοτζάμ αυτοκράτειρα πηδάγανε και μετά κάνανε το κομμάτι τους.

Εν κατακλείδι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μεγάλο μέρος από όλη αυτή την τρομερή φήμη της αυτοκράτειρας να προέκυψε από εραστές που φάγανε χυλόπιτα και πιπατζούδες που παρά τις προσπάθειές τους δεν έφτασαν εκεί που έφτασε αυτή. Κλείνει η παρένθεση. ]

Άλλες μοιραίες γυναίκες που έμειναν στην μυθολογία / ιστορία:

****Μήδεια*: σκοτώνει την νεότερη γυναίκα του άντρα της αλλά και τα ίδια τα παιδιά της.
****Κίρκη*: απολάμβανε τα αρσενικά και μετά τα μεταμόρφωνε σε γουρούνια (που έχουν την ίδια μούρη)
****Σειρήνες*: τραγουδούσαν «έλα στην αγκαλιά μου» και όταν πήγαιναν μαγεμένοι κατα κει, τους έτρωγαν.
****Ωραία Ελένη*: τι να πει κανείς εδώ, για το μουνί της πέθανε πολύς κόσμος.
****Λίλιθ:η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, τον εγκατέλειψε, επειδή δεν δεχόταν την υποταγή, το γύρισε στους δαίμονες μετά και γεννούσε δαιμονάκια.
****Δαλιδά: τον αγαπημένο της Σαμψών τον πρόδωσε χαλαρά.
****Σαλώμη*: χορεύει με τα χίλια πέπλα, προκαλεί παραζάλη, της τάζουν ό,τι θέλει και ζητάει το κεφάλι του κακομοίρη του Ιωάννη.
****Κλεοπάτρα*: έκανε παιγνίδι με όχι έναν, αλλά δύο ρωμαίους αυτοκράτορες, κουμάντο σε όλη την Ρώμη μετά, αλλά την έφαγε το μαύρο φίδι. ****Λουκρητία Βοργία*: έκανε αμέτρητους γάμους ανάλογα με τις πολιτικές ίντριγκες, όποιος είχε μεγάλη δύναμη γινόταν ο επόμενος άντρας της και όλοι είχαν μαύρο τέλος (βοηθούσε και το σόι της).
****Μάτα Χάρι*: έχουμε εξειδικευμένο λήμμα πάτε να δείτε τι κουμάσι ήταν και του λόγου της.

Ασίστ: Hank

«Ο τελευταίος των Μοϊκανών», αποτελεί μυθιστόρημα του συγγραφέα Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ. Το 1992 γυρίστηκε η ομώνυμη ταινία με σενάριο βασισμένο στο μυθιστόρημα αυτό.

Σύμφωνα με το στόρι, όταν οι Αγγλογάλλοι μάχονταν για τον έλεγχο των αμερικάνικων αποικιών της βόρειας Αμερικής, κατά το δέκατο όγδοο αιώνα, ο Μοϊκάνος Μόχοκ, ένας εκ των τριών τελευταίων της φυλής του, προσπαθούσε να σώσει την ετοιμοθάνατη φυλή, τις πολιτισμικές της αξίες και τα έθιμα της, κόντρα στους λευκούς που επιθυμούσαν να την εξαλείψουν.

α) Οταν χαρακτηρίζουμε κάποιον ως τελευταίο των Μοϊκανών, μιλάμε για κάποιον που εξακολουθεί να εμμένει σε κάτι, για κάποιον που ενστερνίζεται παλιές αντιλήψεις, όταν τα υπόλοιπα άτομα του συνόλου, τις θεωρούν παρωχημένες, τις αντιμετωπίζουν απαξιωτικά, τις έχουν απορρίψει.

β) Επίσης, ως τελευταίος των Μοϊκανών, μπορεί να θεωρηθεί κάποιος που ανήκε σε μια ομάδα (π.χ.: ηλικιακή ομάδα, κάστα, ομάδα επαγγελματιών), που τα μέλη της τώρα έχουν αποδεκατιστεί εντελώς.

Kωλώνω (ρήμα) Προέρχεται από το κώλος:

• αναγκάζω κάποιον να γυρίσει πίσω, να οπισθοχωρήσει (αμτβ.)
• οπισθοχωρώ με τα νώτα, πισωδρομώ, γυρίζω, επιστρέφω πίσω στο σημείο απ` όπου ξεκίνησα χωρίς να έχω φτάσει μέχρι το τέρμα,
• μεταφορικά: έχω επιφυλάξεις, διστάζω, δεν έχω τόλμη, θάρρος, πρωτοβουλία να συνεχίσω και να τελειώσω κάτι που άρχισα
• (ναυτ.) για ιστιοφόρα, πηγαίνω προς τα πίσω.

Κωλώστρα: Απαξιωτικός ή προκλητικός χαρακτηρισμός (βλ. παρακάτω). Βάσει των ανωτέρω, όποιος δεν έχει τα κότσια να ολοκληρώσει (καμιά φορά ούτε να ξεκινήσει καν) ένα εγχείρημα. Μπορεί να αναφέρεται στην ίδια μορφή τόσο σε θηλυκά όσο και σε αρσενικά, όπου στην δεύτερη περίπτωση έχει ακόμα περισσότερο υποτιμητική χροιά δεδομένου ότι, υπονοεί ανεπαίσθητα ότι, όχι μόνο φοβάται ο άλλος, αλλά ακόμα χειρότερα, φοβάται σαν γυναικούλα. Συναντάται επίσης και στο αρσενικό με την μορφή «o κωλώστρας».
Ο χαρακτηρισμός χρησιμοποιείται:

• απαξιωτικά ([πφφφ δεν έχεις τα κότσια είσαι για φτύσιμο)
• προκλητικά (αν δεν κάνεις αυτό που λέω θα σε λέω κωλώστρα, σε λέω ήδη δηλαδή με σκοπό να σε μπριζώσω - σχετικό λήμμα Άμα βαστάει ο κώλος σου).

Αντίθετα: αυτός που έχει τα κότσια, αυτός που έχει τα αρχίδια, ο αρχιδάτος, η γκόμενα με αρχίδια, αυτός που βαστάει ο κώλος του. Κάποιοι δεν κωλώνουν ποτέ κι έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κωλώστρες εξ ορισμού: ο Φούντας, ο Μάκης, ο Τσακ Νόρις.

Τέλος, μερικές φορές χρειάζεται οξυδέρκεια για να ξεχωρίσεις σε μια συζήτηση ποιος από τους δύο συνομιλητές είναι η πραγματική κωλώστρα:

• Ο χαρακτηριζόμενος ως κωλώστρα μπορεί να είναι απλά ρεαλιστής, ενώ ο θρασύς να είναι στην πραγματικότητα η κωλώστρα που θέλει να βάλει τον άλλο να βγάλει το φίδι από την τρύπα βάζοντάς τον στην μπρίζα.
• Όταν μια κυρία προκαλεί έναν κύριο να την φιλήσει, δεν την φιλάει, τον αποκαλεί κωλώστρα, πιάνει το κόλπο, πάει να την φιλήσει και την ίδια ώρα η κυρία πέρδεται, σε αυτή την περίπτωση η κωλώστρα είναι αυτή.

Νομίζω μετά και το τελευταίο το εξάντλησα το θέμα. Ασίστ: sperminator2

Σχετικά λήμματα: κότα, κουραδομπαμπιλέας, χαντούμης, κλασομπανιέρα, γαμάει με τον κώλο, μαγκιά, κλανιά και κώλο φινιστρίνι, κλάνω πατάτες, κλάνω μέντες.

Χρησιμοποιείται για κάποιο άτομο που δεν έχει ξανακαπνίσει τσιγάρο από μαριχουάνα.

Γνωμικό του λαού μας που αποτελεί ύμνο στην δειλία και την μπαγαποντιά, κατά το «Ή ταν ή την πατάς». Εννοείται ότι στα ζόρικα πρέπει να γίνεσαι τιγκανόπουλος για να μην σε κλάψει η μάνα σου νεκρό ή τραυματία.

Κατά αυτό το πρότυπο έχουν σχηματιστεί και τα: η μάνα του Χοσέ δεν έκλαψε ποτέ, του Κούτρα η μάνα δεν έκλαψε ποτέ, του σπεκουλαδόρου η μάνα ποτέ δεν έκλαψε, και άπειρα άλλα.

Ο τύπος που δεν πάει κατευθείαν στο ψητό και κατά κύριο λόγο ο φαφλατάς, ο σαρλάπης, το ανιψάκι του Θέμου.

1. Αυτός που τρώει παντοφλιές από την γυναίκα του ή την γκόμενά του, ο γυναικο-υπήκοος, ο μουνόδουλος. Αυτός που δεν τολμάει να πει την γνώμη του αν δεν ρωτήσει την γυναίκα του.

2. Αυτός που δεν έχει σχέση με την περιπέτεια, αυτός που είναι συνέχεια με τις παντόφλες, ο βαρετός τύπος, ο εκνευριστικά σπιτόγατος.

(την ίδια έννοια έχει και το παντοφλάκιας)

Κλασική έκφραση που απευθύνεται με ειρωνεία προς λάρτζερ δαν λάιφ ατομικότητες (συνήθως γαμαωδέρνουλες, γκραν γαμάους, γιούς του γαμάω και αδελφούς της είσπραξης),Μεγάλους Μαγίστρους κτο, αλλά βλ. και Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ;).
Η ερωτηματική διατύπωση («ποιος είσαι;»), ειδικά όταν συνοδεύεται από το «τέλος πάντων» αφορούν στο ατελείωτο των παραπάνω ανθρωποτύπων, το οποίο τους δίνει και μια πρωτεϊκή διάσταση, που μας εμποδίζει να αποφανθούμε θετικά για την ταυτότητά τους.

Όπως φάνηκε και πιο πάνω, και κατά περίπτωση, πάρα πολλοί προσδιορισμοί μεγαλείου μπορούν να συνοδεύουν ή να έπονται της ερώτησης, παραδοσιακά όμως, μαζί με το θεμελιακό «μα ποιος είσαι ρε μεγάλε;» δημοφιλέστερο όλων των εποχών πρέπει να είναι το φοβερό «μα ποιος είσαι τέλος πάντων; ο γαμιάς της γειτονιάς;»