Tagged definitions (17)
Showing 1-10 from 17

Σημαίνει ότι τα οικονομικά μας δεν πάνε καθόλου καλά.

Σλανγκ σύνθημα της παιδικής, προσχολικής ακόμη ηλικίας, που όμως παραμένει κοινός παρονομαστής και στην ενήλικη ζωή, ως τα βαθιά γεράματα και που έχει γίνει εξαιρετικά επίκαιρο στις μέρες που διανύουμε.

Ο μπανιαρισμένος στα σκατά. Χρησιμοποιείται ως όρος όταν δεν υπάρχει αίσθηση της πρωτοτυπίας στο μπινελίκι. Ζώα.

1. Ο τρελάρας.
2. Ο ηλίθιος.
3. Σε επιρρηματική χρήση (οπότε και προφέρεται μακρόσυρτα): τέλεια, γαμάτα, και γαμώ.

Μπαρμπαδισμός που δεν αναφέρεται στο σεξ. Η έκφραση αναφέρεται στο συνωστισμό και στο στρίμωγμα της μαρίδας σε ένα κρεβάτι.

Σε οικογενειακές διακοπές, ή σε επισκέψεις σε γιαγιάδες και παππούδες στο χωριό, δεν υπάρχει επαρκής αριθμός κρεβατιών. Οπότε, τα παιδιά κοιμούνται όλα μαζί, και επειδή είναι και ζωηρά, πολλές φορές καταλήγουν μύτη-κώλο σε ένα κρεβάτι.

Το ΙΧ τριών όγκων, το sedan.

Αποκαλείται ούτως από διάφορους μπαρμπόιλ, καθώς και από τον προκαθήμενο της συνομοταξίας, της Α.Ε. Μπάρμπα-Μπρίλιο.

Σπανίζει πλεόν, αλλά χρησιμοποιείται ακόμη από διάφορους κάγκουρες, που ανδρώθηκαν στην δεκαετία του 80 και δεν ξεπέρασαν την ζημιά.

1. βλ. κουμπί και παιδί-κουμπί

2. η κλειτορίδα (μπαμπαδισμός)

3. το ευαίσθητο σημείο κάποιου. Έννοιες:

α. θετική (βρήκε το κουμπί μου = με κάνει ό,τι θέλει. Πιθανόν να υπονοείται μεταξύ άλλων και το 2)

β. αρνητική (μου πάτησε το κουμπί μου, όπως λέμε «μου πάτησε τον κάλο», δηλ. «με χτύπησε εκεί που πονάει» με αποτέλεσμα να με τινάξει στον αέρα λες και ήμουν μηχάνημα και μου πατήθηκε ένα κουμπί και πήρα μπρος)

1. πατάω τα κουμπάκια μου: Βαφκαλιζόμενος /-η με κάποια πρόχειρη παραμύθα, θέτω εν ενεργεία όλο το απόθεμα της ψυχραιμίας μου ώστε, όχι μόνο να μην ανοίξω το στόμα μου σε μια δεδομένη στιγμή (κατά την οποία τα έχω πάρει στην κράνα, αλλά δεν με παίρνει ή δεν θέλω να αντιδράσω), αλλά και να δείχνω κουλ ή, ακόμα χειρότερα, χαρούμενος /-η. Έκφραση εμπνευσμένη από την ηδονή που μας προσφέρει η τεχνολογία (όχι πάντα...) όταν, με το πάτημα ενός κουμπιού, ταχτοποιούνται όλα μια χαρά και γρήγορα-γρήγορα.

2. Τα πλήκτρα ηλεκτρονικών υπολογιστών, συσκευών, κλπ. Εξ ου και κουμπάκιας, δηλ. ο τεχνικός που τα χειρίζεται (υποτιμητικό).

1.Ελαφριά έκφραση για την ποττάνα (εταίρα, ιερόδουλη, κοινή, κούρβα) κουφάλα, ξεκωλιάρα, ξεσκισμένη.

2.Στο χωριό μου το λεν και για τις πουλάδες.

3.Προσωπικά χρησιμοποιώ το άνωθεν λεξόνι για τις κουτσομπόλες που χασκογελάνε κακαρίζοντας.

Κλασική, μάλλον, παιδική προστακτική της μαρίδας, απευθυνόμενη σε ψηλό τύπο, άρτι αφιχθέντα επί του πεδίου των παιγνίων.

Επίσης, απαντάται και ως μπασκετο-καζούρα, από τον κόουτς προς τα τσικότσεντερ-φόρια που εξέχουν από το υπόλοιπο τημ, σαν μια πούτσα στο Αιγαίο.

Τέλος, εκστομίζεται ως χιουμοριστική φιλοφρόνηση από έκθαμβους θαμώνες κωλόμπαρων, μόλις αντικρίσουν το νέο, ημίγυμνο, κατάξανθο πουλέν με το 20-ποντο...

Γραφικός χαρακτήρας δυσνόητος, ασαφής και ακατάληπτος, αλλά κυρίως άθλιας εμφάνισης. Γράμματα που η όψη τους χαλά την εικόνα του χειρόγραφου και το καθιστά δυσανάγνωστο, απεχθές προς ανάγνωση, έως και μη αναγνώσιμο. Σύμβολα του αλφαβήτου καταγεγραμμένα με τέτοιο τρόπο που προσομοιάζουν με την απαίσια ασύμμετρη και ασουλούπωτη εμφάνιση των καλικάντζαρων της λαϊκής φαντασίας - που επίσης αποκαλούνται καλικαντζούρια στο καλλιτεχνικό τους (παρ. 1).

Χρήση λήμματος κυρίως από μαμάδες, δασκάλες πρώτων τάξεων δημοτικού και εκθεσούδες των τελευταίων τάξεων του λυκείου, μαθητές, ή όσους υπήρξαν μαθητές και γιαγιάδες που αναμασούν τις αναμνήσεις των χρόνων της νεότητας μετά από νοσταλγία ή εγκεφαλικό επεισόδιο.

Μπαμπαδίστικη πολιτικολογία που χαρακτηρίζει πρόσωπα ή πολιτικές που κρατούν επαμφοτερίζουσα στάση, πατούν σε δύο βάρκες, αλληθωρίζουν προς όλες τις κατευθύνσεις και προσπαθούν να είναι αρεστοί σε όλους κατά το Καφαβικό «Είπεν ο Μυρτίας, Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, ...εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων:».

Με αυτή την φράση, που έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και παραπέμπει σε άλλες εποχές, καταγγέλλουμε την καιροσκοπική / σπεκουλαδόρικη στάση αυτού που την εφαρμόζει, αν και στην πραγματικότητα αποφεύγουμε να πάρουμε κι εμείς σαφή θέση. Ωστόσο αυτός που την μεταχειρίζεται, με τον ανάλογο μάλιστα στόμφο, δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει βαθιά γνώση και συγκεκριμένη άποψη επί του θέματος. Συνήθως δεν διευκρινίζουμε ποιος είναι ο «αστυφύλαξ» και ποιος ο «χωροφύλαξ», ώστε κατόπιν εορτής να πέφτουμε πάντα «μέσα».