Tagged definitions (371)
Showing 121-130 from 371

Τα αρχίδια, οι καρύδες. Γιατί και στο σχήμα μοιάζουν και στο πώς ακούγεται η λέξη.

Εξάλλου, το να τρως μέλι με καρύδια, σε βοηθά να κάνεις καλά αρχίδια, αν πιστέψουμε στο άσμα του μπάρμπα-Μπρίλιου:
«Και τον ετάιζε μέλι με καρύδια, μέλι με καρύδια,
για να κάνει αρχίδια, για να κάνει αρχίδια».

Βλ. και ξυσοκάρυδος, καρυοθραύστης, νατκράκερ

Από την ατάκα στο Ntoltse vita καθώς κ το φερώνυμο club του Κολωνακίου. Αντί του «και καλά». Αρχικώς πρωτοχρησιμοποιηθείσα από τον Πλανήτη...

Ένας αμερικλάνικος τρόπος να πεις «σούπερ», «γουστάρω», «τέλεια», «άψογα», «καύλα». Ακούγεται όλο και περισσότερο στην Ελλάδα.

Λαζαράκια αποκαλούνται τα ζυμωτά ψωμάκια που κάποτε έπλαθαν ευσεβείς νοικοκυρές σε σχήμα σπαργανωμένου βρικόλακα και έδιναν στα έντρομα παιδιά τους κάθε Σάββατο του Λαζάρου. Το μακάβριο αυτό έθιμο είχε κι άλλες σαδογοτθικές διαστάσεις, καθώς πίστευαν ότι ο Λάζαρος είχε αφήσει ευχή και κατάρα: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει...».

Σλανγκιστί, λαζαράκια αποκαλούνται όλα τα αζήτητα εμπορεύματα - σαβούρες που οι καταστηματάρχες νεκρανασταίνουν από τα σκονισμένα κιτάπια τους την περίοδο των εκπτώσεων και τα μοστράρουν στις βιτρίνες ως μέγα-ευκαιρίες.

Κλασικά, ο χαιρετισμός των προσκόπων.

Σλανγκικά, όταν πατάμε τα πλήκτρα Control+Alt+Delete για να προκαλέσουμε επανεκκίνηση του κολλημένου υπολογιστή μας ή να ξεπαγώσουμε κάποια γαμοεφαρμογή.

Πρόκειται για την σύγχρονη αντιμετώπιση ενός γόρδιου δεσμού, με ευρύτερες σλαγκικοκοινωνικές εφαρμογές πέραν της πληροφορικής. Εάν μια κουβέντα, μια σχέση, μια εργασία, ή οτιδήποτε άλλο έχει κολλήσει ή βρίσκεται σε αδιέξοδο, τότε ρίχνεις ένα ξεγυρισμένο χαιρετισμό των τριών δακτύλων και ξεκινάς με νέες βάσεις, ευελπιστώντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτή τη φορά καλύτερο!

Κατά νεανικό ευφημισμό, το τσιγαριλίκι. Έκφραση που προέρχεται από το αποτέλεσμα της κατανάλωσης ινδικής καννάβεως, δηλ. τη δημιουργία καλής διάθεσης, χωρίς αιτία. Χαρακτηριστική εικόνα και από τον κινηματογράφο, όπου όσοι εμφανίζονται με νταφού στο στόμα, χαζογελάνε και βρίσκονται σε ευθυμία.

Οι επιστημονικοί ορισμοί των τριών βασικών κατηγοριών του φυσικώς εξερχόμενου αερίου εκ του πρωκτού, κοινώς αναφερόμενης και ως κλανιάς ή πορδής. Οι ορισμοί γίνονται με βάση το ηχητικό αποτέλεσμα, που προηγείται, και τις συνέπειες που έπονται (κάτι σαν την αστραπή και την επακόλουθη βροντή).

Αναλυτικά:

Βροντόφωνος η άοσμος: Χαρακτηριστικός δυνατός ήχος πολυβόλου ή και φερμουάρ, ο οποίος είναι μεν τρομακτικός αλλά καταλήγει συνήθως σε false alarm. Καμία μυρωδιά και κανένα παρεπόμενο. Καταλαβαίνεις όμως εύκολα τον ένοχο.

Συρίζουσα η βρομούσα: Τυπικότατος σφυριχτός ήχος, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζει κινήσεις μεγάλης ταχύτητας. Όταν τον ακούσεις, είναι πλέον αργά για να αντιδράσεις. Απλώς βιώνεις τις συνέπειες, συνήθως με ένα ηλίθιο χαμόγελο τραγικής μαστούρας. Αν είσαι ο «ο Μπάμπης είμαι, έπεσα!» μπορεί να προλάβεις να ανοίξεις το παράθυρο, και να πηδήξεις ακόμα. Το πιο πιθανό είναι ότι θα καταλάβεις τον ένοχο.

Υπόκωφος η αναισθησιογόνος: Δεν άκουσες τίποτα, μόνο βρέθηκες ξαφνικά μέσα στις αναθυμιάσεις από ληγμένο κουνάβι και μετά δεν θυμάσαι τίποτα πλέον, ίσως μόνο να ξερνάς την τελευταία μπουκιά της τηγανιάς που έτρωγες. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟ!

Κάθε μια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες περιλαμβάνει και άλλες μικρότερες υποκατηγορίες, αλλά γενικά οι τρεις κύριες κατηγορίες καλύπτουν όλο το φάσμα της αγενούς, πλην όμως αναγκαίας έκφρασης του ανθρώπου.

Μεγάλο χάλι, απερίγραπτο. Ο Μιχάλης κολλάει χάριν ρυθμού και ρίμας.

Καταστρέφω ολοσχερώς αυτοκίνητο ή άλλο όχημα με με μετωπική σύγκρουση. Προέρχεται προφανώς από το χαρακτηριστικό σχήμα που παίρνει το όχημα, το οποίο μοιάζει με φυσαρμόνικα.

Σοφή παροιμία των αρχαίων Σουμερίων, επίσης συναντάται και στην μορφή τρεις τον πούτσο κλαίγανε με πολλαπλές χρήσεις στην καθομιλουμένη. Για έμφαση μπορεί πριν την έκφραση να χρησιμοποιηθεί και το άιντεεεεεεε και για ακόμα μεγαλύτερη έμφαση να συνοδεύεται από χαρακτηριστική κίνηση παλινδρόμησης της χούφτας.

Με την έκφανση αυτή, συχνά χρησιμοποιείται ανάλογα με την περίσταση, ως συνώνυμη με άλλες εκφράσεις (χαμηλότερου και λαϊκότερου επιπέδου ασφαλώς) όπως άρες μάρες κουκουνάρες, άρτσι μπούρτζι και λουλάς, ό,τι να 'ναι να ‘χαμε να λέγαμε, καλά κρασιά, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται ή σε διάφορους συνδυασμούς αυτών.

Σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιείται ως σχόλιο σε κάποιο γεγονός ή κάποια δήλωση άλλου, σε έκφραση διαφωνίας, απαξίωσης, αποδοκιμασίας, περιφρόνησης, βδελυγμίας κ.λπ. ή και ως διαπίστωση πλήρους ασυνεννοησίας μεταξύ δύο ομιλητών.