Το λέμε για όποιον έχει κορμί σαν τον Απόλλωνα, λ.χ. αυτόν στην Ολυμπία, αλλά πιο πολύ ειρωνικά για όποιον έχει κορμί Σάτυρου.
Με άλλα λόγια, για όποιον έχει σμιλεμένο αλαβάστρινο πραξιτελικό σώμα ή μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Όταν τον βλέπουμε, του λέμε:
- Μα ποιος είσαι ρε μεγάλε; Ο Σίνης ο Πιτυοκάμπτης;
Στίχοι: Ημισκούμπρια
Μουσική: Ημισκούμπρια
Έφτασε ο Μάιος εμπρός βήμα ταχύ
κορμάρες να πετάξουμε γυμνές στην εξοχη
Να τώρα που κοιτάζομαι μπροστά εις τον καθράφτη
βλέπω κατι τραγικό, το ηθικό μου πέφτει
Κάπου τα χα δει θυμάμαι με σουσουάμι
ήτανε στο φούρνο τα πουλούσαν με το δράμι
Λαχταριστά ψωμάκια ζεστά και τραγανά
μα πάνω στην κορμάρα μου φαντάζαν τραγικά
Για να γλυτώσω φίλε απ' αυτόν τον πανικό
ξανά στο γυμναστήριο σε πρόγραμμα γοργό
Όταν μπήκα μέσα με ύφος Ηρακλή
και με το μαλλί του Βιντιάδη Μεγακλή
τα άτομα τα παίξαν, τ' άτομα ψαρώσαν
και αμέσως πιο πολλά βάρητα σηκώσαν
γιατι ήμουν ενας σφίχτης νιντζάτος τρομερός
Το γυμναστήριο είναι ένας χώρος ιερός
Η γυμνάστρια σαν ήρθε η σούπερ υπεργκόμενα
άκουσα απ' αυτήν τα εξής λεγόμενα
«Καλή σας μέρα κύριοι, ήρθατε να γραφτείτε
μα το κορμί σας για να δω θα πρέπει να γδυθείτε»
Και γδύθηκε ο παίδαρος να αναπτερωθεί
μα με το πρώτο λίκνισμα είχα ξελιγωθεί
Και εγώ με μια ένεση θα παίξω με τα χέρια
στήθος, πόδια, πλάτη, θα καταπιώ μαχαίρια
Γιατί είμαι ο Σβαρτζενέγκερ, γιατί είμαι ο Συλβέστρος
και τρώω τον τουιτισμό γιατί είμαι ένας μαέστρος
Σαν μπήκα μες την αίθουσα τα μπράτσα μου να σφίξω
μόλις κοίταξα καλά μου ήρθε ευθύς να βήξω
και πήρα καραμέλα, το φίλο του ψαρά
γιατί μπροστά μου είδα το φίλο Μιθριδά («Αν ει!»)
-«Τι κάνεις εδώ πέρα;» του είπα με τρομάρα
-«Ήρθα να γυμνάσω...»
Ρεφραιν:
Την Απολλώνια κορμάρα («Τι κορμάρα είναι αυτή»)
Την Απολλώνια κορμάρα («αχ θα πάω ν' αυτοκτονή»)
Την Απολλώνια κορμάρα («δεν έχει ουτε μπιμπίκια»)
Την Απολλώνια κορμάρα («διαθέτει και ποντίκια»)
Το ξέρω οτι είσαι σφίχτης, το ξέρω οτι είσαι strong
και τραβάς τα ζόρια άμα λάχει all night long
Κι εγώ είμαι ένας σφίχτης με τέλειο κορμί
τραβώ την τροχαλία με δύναμη και ορμή
Όλοι μες το gym τους μύες μου χαζεύουν
και από τη λύπη τους τσάρλεστον χορεύουν
γιατι είμαι ο καλύτερος και έχω και γραμμώσεις
Αγόρασα καμπριολέ πληρώνω και τις δόσεις
Κι έχω κάμποσες ξανθές που όλο για 'μένα κλαίνε
Χαϊδεύοντας το στήθος μου συνέχεια μου λένε
«Αγόρι μου, η κορμάρα σου με έκανε κουρέλι
Θα ανέβω στο τραπέζι να χορέψω τσιφτετέλι
Μανάρι μου, στολίδι, λεβέντη μου κι αλήτη,
άσε με να σου κόψω τις τρίχες απ'τη μύτη»
Τα κορίτσια με ποθούν και εγώ όλο τους τάζω
γιατί έχω προσόντα σαν το Σπύρο το Μπουρνάζο
Τραβωώ τα ζοριλίκια για πέντε-έξι ώρες
και όλοι οι τριγύρω κοιμούνται σε αιώρες
Ο τσλεκερε-Τσαν Τσουμ Τσίμπλερ μύγα είναι μπροστά μου
Σηκώνω και κιλά που δεν αντέχουν τα οστά μου
Κουτιά οι πρωτεϊνες που καταναλώνω
Το hell of a body το αναστηλώνω
Κι έτσι εδώ που βρίσκομαι και χτίζω το κορμί
μα όχι με μπετά, ωσάν το μπετατζή
θα γίνω υποψήφιος και φίλε μη γελάς
Εμένα θα εκλέξουνε για Μίστερ της Ελλάς
-«Αλήθεια Μιθριδάτη;»
-Ησύχασε, μωρό μου
Εσένα δε σ'αφήνω, μα έχω το σκοπό μου
γιατι είμαι ένα σώμα με μύωνες γεμάτο
Τις πόζες σαν αρχίσω θα πέσουν όλοι κάτω
Θα βγαίνω σε περιοδικά, θα σφίγγω ποντικάρες
να λιώνουν σα με βλέπουν όλες οι γυναικάρες
Θα γίνω Λου Φερίνιο με το μακρύ μαλλί
και ας μην έχω τίποτα μέσα στην κεφαλή
Τώρα που με άκουσες, τα ζοριλίκια βάρα
Θα κάνω σα γλυπτό...
