Tagged definitions (373)
Showing 121-130 from 373

Μάλλον καταθλιπτικό λήμμα, αλλά τείνει να πάρει διαστάσεις κανονικής λέξης και όχι απλής slang. Πρόκειται για χαρακτηρισμό των συμβασιούχων εργαζομένων, οι οποίοι σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα «Παυλόπουλου» (Π.Δ. 164/2004), μετά το πέρας 24 συνολικά μηνών εργασιακών τους συμβάσεων υπό ενός φορέα, δεν έχουν το δικαίωμα να ξανασυνάψουν σύμβαση εργασίας υπό αυτόν τον φορέα ποτέ ξανά στη ζωή τους.

Μερικά επαγγέλματα δεν επηρεάζονταιι τόσο, όπως π.χ. οι γεωπόνοι, οι οποίοι μετά το πέρας των 24 μηνών μπορούν να ανοίξουν δικό τους γραφείο.

Άλλα, επηρεάζονται λιγότερο από αυτό το διάταγμα, π.χ. οι δασονόμοι, οι οποίοι μετά το πέρας της διετούς τους εργασίας υπό τη δασική υπηρεσία ενός νομού μπορούν να συνάψουν σύμβαση μόνο με δασική υπηρεσία κάποιου άλλου νομου -με την οποία φυσικά δεν έχουν συμπληρώσει 2 χρόνια σύμβασης κατά το παρελθόν και βέβαια, ο χρόνος εργασίας τους εκεί, δε θα ξεπερνάει αυτό το πλαφόν χρονικό διάστημα.

Τέλος, υπάρχουν άλλα επαγγέλματα που παρέλυσαν με αυτό το διάταγμα, όπως αυτά του Υπουργείου Πολιτισμού, αφού οι συμβασιούχοι εκεί αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι ενός και μόνο φορέα: του αυτού υπουργείου. Ως αποτέλεσμα, μετά το πέρας των 24 μηνών, οι συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού δεν έχουν δικαίωμα ουδέποτε να συνάψουν σύμβαση δημοσίου δικαίου και άρα να ξαναεργαστούν στον τομέα τους (για όσους απορούν γιατί πέρυσι έκλεισε η Ακρόπολη από απεργούς).

Οι 24μηνίτες είναι μια από τις πιο πρώιμες εκφάνσεις της κρίσης που χτύπησε την Ελλάδα, μιας και η εν λόγω νομοθεσία ψηφίστηκε εν έτει 2007. Φυσικά, δεν πρόκειται να αλλάξει: απώτερος στόχος είναι ο εκάστοτε συμβασιούχος να μην καταφέρει ποτέ να μαζέψει μέσω συμβάσεων τα απαραίτητα για τη μονιμοποίησή του μόρια. Και εις άλλα!

Το συμβολικό και / ή ουσιαστικό ξεγύμνωμα ανθρώπων, θεσμών, πολιτισμών, νομισμάτων.

Το κούρεμα επανήλθε στο προσκήνιο με την πρόσφατη εθελοντική έκπτωση κατά 50% της ονομαστικής αξίας του Ελληνικού χρέους. Το τίμημα του τεράστιου αυτού «πακέτου βοήθειας» (κατά Γ.Α.Π.) αναγκαστικά συνεπάγεται την κατά τουλάστιχον 50% μείωση του βιoτικού μας επιπέδου και την κατά 100% απώλεια της όποιας εθνικής μας κυριαρχίας. Αποτελεί μετάνοια για τα μεταπολιτευτικά μας ανομήματα.

Άλλη περίπτωση εθελοντικού κουρέματος: το αυτομαστίγωμα και σφοδρό άδειασμα των τσιφτετελλήνων που άσκησε ο Νιόνιος στο ομώνυμο αποτυχημένο δίσκο του («μα εμείς που είμαστε οι ίδιοι ποιητές πώς να κρυφτούμε, οι κουρεμένοι επαναστάτες τι να πούμε;»).

Η πρόσφατη προϋστερία βρίθει από παραδείγματα «μη εθελοντικού κουρέματος»: την εκδορά και διαπόμπευση τέντυ-μπόυ από μπασκίνες στα εξήνταζ, το πέρασμα με την ψιλή παστρικιών που συναναστρέφονταν Γερμανούς ή συμμάχους από ΕΛΑΣίτες και ταλιμπάν.

Στράτευμα μηχανικού και σκαπανέων.

Από το Λατινικό fossa (όρυγμα, τάφρος, λάκκος). Στα ποντιακά: φοσίν (λάκκος).

Βλ.: «Το Ιστορικό Λεξικό της Ποντιακής Διαλέκτου», Άνθιμος Παπαδόπουλος.

---Υποτιμητικός χαρακτηρισμός (ακόμη υποτιμητικότερα: «γιαπωνεζάκι» -που ριμάρει με το «καβασάκι») ο οποίος χρησιμοποιείται συνήθως από κωλοπετσομένους, παλαίουρες ή όχι, δημοσίους υπαλλήλους κι όχι μόνο, πίσω απ’ την πλάτη συναδέλφου (;) που τους χαλάει την πιάτσα με τη μεθοδικότητα (ψείρας, πολύ ψείρας), την εργατικότητα (κι εγώ αν ήμουν νέωψ δε θα σήκωνα κεφάλι), την ευσυνειδησία (αυτός θα σώσει την εταιρεία), την αίσθηση καθήκοντος (έτσι θα πάρουμε την Πόλη), την πιστή εφαρμογή κανονισμών και διαδικασιών (πού θα πάει θα τη μάθει τη δουλειά), την τήρηση του ωραρίου (δεν αντέχει τη γυναίκα του), την απέχθεια στις δημόσιες σχέσεις -aka προσχώρηση σε κλίκες με σκοπό λαμογιές παντός είδους- (δεν ξέρει να παίζει μπάλα) κι άλλα τέτοια αντισυναδελφικά.

Με παρόμοια προσόντα στην μακρινή Ιαπωνία η εξέλιξη, τόσο η μισθολογική, όσο και στην ιεραρχία, όσο και να αργήσει είναι εξασφαλισμένη (εξού κι η ..ετυμολογία) αλλά ...εδώ είναι Μπαλκάνια, πράγμα που σημαίνει πως ο φέρων τέτοια προσόντα μπορεί να μη χαίρει ούτε καν της εκτίμησης των προϊσταμένων του, διεκδικώντας επάξια μόνο το παράσημο του λεβεντομαλάκα.

---Στερεοτυπικά, ο Γιαπωνέζος είναι για μας ένα είδος αρχετυπικού τουρίστα, αφού υποτίθεται πως λόγω της απόστασης της Ιαπωνίας από την Ελλάδα, του χάσματος που χωρίζει τις δυο κουλτούρες, και της ουσιαστικά μηδενικής πρόσβασης του ενός στη γλώσσα του άλλου, δεν έχει ιδέα για το τι σημαίνει Ελληνικός τρόπος ζωής διατηρώντας μια ματιά ιδανικά απροκατάληπτου παρατηρητή.

Η έκφραση «Τι είδε ο Γιαπωνέζος» προέρχεται απ’ την πετυχημένη ομότιτλη επιθεώρηση του 1987, όπου τα κείμενα του Λάκη Λαζόπουλου και της Άννας Παναγιωτοπούλου σκηνοθέτησε ο Ανδρέας Βουτσινάς.

Τόσο αυτή όσο κι οι παρόμοιες (όπου αλλάζει το ρήμα), όταν δεν κυριολεκτούν χαριτολογώντας, χρησιμοποιούνται πρελουδιακά, συνήθως εν είδει τίτλου σε άρθρα παντός είδους τύπου, για να τονίσουν το εξωφρενικά παρανοϊκό (για κάποιον μη εξοικειωμένο) μιας κατάστασης που εμάς δεν μας ξαφνιάζει αν και θα έπρεπε.

Η χρυσή εποχή για τις λεκανατζούδες έληξε σχετικά απότομα στη δεκαετία 1950-1960, όταν όπως φαίνεται έγινε υποχρεωτικό το κάθε μπορντέλο να διαθέτει τρεχούμενο νερό.

Παλαιότερα η λεκανατζού έφερνε στην κοπέλα μια λεκάνη με νερό για να πλύνει το γατί της και το πουάρ ή κλύσμα για μια εσωτερική πλύση αν ο πελάτης ήταν από τους καλούς που τους επιτρεπόταν και χωρίς σκουφίτσα.

Από την ένωση των αγγλικών λέξεων «no life» που σημαίνει «χωρίς ζωή». Αναφέρεται σε άτομα που το έχουν κάψει με μια ενασχόληση (κυρίως με το PC), τόσο που έχουν ξεγράψει γκόμενες, παρέες, εξόδους, τα πάντα. Κοινώς, είναι σαν να μην έχουν ζωή

(Ορισμός στο Urban Dictionary).

Τεχνική ορολογία των μαστόρων αυτοκινήτων (συνεργειατζήδων).

Προέρχεται από αστοχία στη ρύθμιση του οδοντωτού ιμάντα χρονισμού του κινητήρα, σε σχέση με τα οδοντωτά γρανάζια εκκεντροφόρων και στροφάλου. Ο ιμάντας αυτός έχει μόνο μια σωστή θέση όπου πρέπει να τοποθετηθεί ώστε να λειτουργήσει ο κινητήρας σωστά, αλλιώς σημειώνεται αρρυθμία και δουλεύει λάθος, κοινώς ρετάρει.

Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος δεν πάει καλά, το έχει χαμένο.

Όσοι στρατιώτες αποστέλλονται σε βέβαιο θάνατο στα χαρακώματα προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος στρατηγικός στόχος. Χρησιμοποιείται υποτιμητικά κυρίως για στρατευμένες δευτεράντζες (π.χ. πεζικάριους) που θεωρούνται περισσότερο αναλώσιμοι από τις πιο κυριλάτες και καλά εκπαιδευμένες μονάδες (ναυτικό, αεροπορία, κλπ). Σε μορφές ατάκτου πολέμου, συνώνυμο της «ανθρώπινης ασπίδας».

Σλανγκικά και μεταφορικά έχει υιοθετηθεί ένθερμα ως ξύλινη γλώσσα φιλειρηνιστών και αριστεριτζήδων. Ενώ τα φαλλικά συμφραζόμενα κανονιού - σαρκός είναι πρόδηλα, η έκφραση δεν καταγράφεται σε πλαίσια φάσωματος τόσο συχνά όσο θα περίμενε ο αρρωστημένος νους ενός σλάνγκου.

Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση ανήκει στον François-René de Chateaubriand και στρέφεται κατά του Ναπολέοντα (1814): «On en était venu à ce point de mépris pour la vie des hommes et pour la France, d'appeler les conscrits la matière première et la chair à canon», τουτατέστιν, «η περιφρόνηση για τις ανθρώπινες ζωές και για τη Γαλλία φτάνει στο σημείο να αποκαλούν τους στρατευμένους πρώτη ύλη και κρέας για κανόνια».

Αγγλιστί: cannon fodder.

Βλ. και σχετική μαγειρική συνταγή.

(από το ΔΠ: Χάνκοντας)

Πέθανε, αλλά επειδή υποσχεθήκαμε αιώνιες ζωές και άλλους παπάδες, απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουμε αυτήν τη λέξη.

Το εκοιμήθη στην τελική συμβαδίζει και με τη μακαριότητα.

Προς επίρρωση του σχολίου του Ντεσπ στον προϋπάρχοντα ορισμό, και πιο εξειδικευμένα στο ιατρικό χώρο και στο θαυμαστό κόσμο (ζούγκλα) των χειρουργών:

Ψιλικατζής αποκαλείται ο χειρουργός εκείνος που αναλαμβάνει μικρές και ήσσονος σπουδαιότητας επεμβάσεις π.χ. εξαγωγές ονύχων, διανοίξεις μικρών δοθιήνων, συρραφές μικροτραυμάτων, αλλαγές καθετήρων κ.α. τέτοια ψιλοπράματα με τα οποία απαξιούν ν' ασχοληθούν οι φτασμένοι συνάδελφοί του. Λειτουργεί δηλαδή, περισσότερο από ανάγκη λόγω μη ευρέσεως μεγάλων χειρουργείων, ως αποκομιστής (scavenger) των υπολειμμάτων του χειρουργικού έργου, χωρίς όμως να πρέπει να τον υποτιμούμε, καθώς ακόμη και η πιο μικρή πράξη πρέπει να εκτελείται σωστά και με ακρίβεια.