Tagged definitions (1408)
Showing 1151-1160 from 1408

Στην ιατρική διάλεκτο ο ορθοπεδικός.

Στην ιατρική διάλεκτο, ο νευρολόγος ή και, δευτερευόντως, ο καρδιολόγος.

Ήδη υπάρχουν αναρτημένα τα αδελφά λήμματα: γράσο, βγάλε τα γράσα απ' τα αυτιά σου. Τώρα θα μιλήσουμε για τη slang σημασία της λέξης γρασάρισμα.

Θα ξεκινήσουμε με αναφορά στην κλασική σημασία του όρου: Μιλώντας για γρασάρισμα, μιλάμε για λίπανση, για επάλειψη π.χ.: των κινητών μερών ενός μηχανήματος με γράσο, για προφύλαξη από τις συνέπειες της τριβής, της διάβρωσης και γενικότερα από τη φθορά. Τα παραπάνω παραπέμπουν σε συντήρηση, λέξη που αποτελεί την καρδιά του συγκεκριμένου ορισμού.

Σλανγκιστί, παραλληλίζοντας, τον ανθρώπινο οργανισμό με ένα μηχανισμό, αναφερόμαστε σε δραστηριότητες συντήρησης του ανθρώπινου οργανισμού, ώστε αυτός να 'ναι στο φουλ αξιοποιήσιμος. Αλλιώς ο οργανισμός θα τελεί στα όρια της αφαγίας, της αϋπνίας, του νευρικού παροξυσμού και της εξουθένωσης. βλ. σχετικά: μπαγιάτικο μύδι.

Κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις συντήρησης που προσφέρουν χαλάρωση, ενέργεια κι ευεξία αναφέρονται ακολούθως:

• ύπνος
• μπάνιο
• σεξουαλική θεραπεία (κάψιμο θερμίδων, μέσω ανόδου επιπέδου του ζαχάρου, ντε, αλλά και μέσω ενεργοποίησης του υποστηρικτικού καναλιούεξαγωγής φλοκιών υδάτων).
• φαγητό (χορτοφαγία, κλπ).
• χόμπι
• διακοπές.

Για πληρέστερη αναφορά σε θέματα συντήρησης, βλ. και λήμματα: σέρβις και φουλ σέρβις.

Αποστάτης στη γλώσσα του ποδηλάτου ονομάζεται ο μεταλλικός δακτύλιος που τοποθετείται μεταξύ συναρμολογημένων μερών του ποδηλάτου, ώστε να καλυφθεί τυχόν απόσταση μεταξύ τους και να επιτευχθεί σταθερότερη εφαρμογή (λ.χ. μεταξύ τιμονιού και σκελετού, πιρουνιού και σκελετού, ακόμα και στη σέλα ή στους άξονες των τροχών).

Εντάξει, δεν είναι πιουρ σλανγκ, αλλά δεν είναι ωραίο που αυτός ο αποστάτης προέρχεται από την απόσταση και όχι την αποστασία;

Να μη συγχέεται με τον Αποστάτη και τους πολιτικούς του επιγόνους: ο μεν ποδηλατικός αποστάτης αποτρέπει το τζόγο, ο δε πολιτικός αποστάτης συνέβαλε στο να ζήσει το Ελλαδιστάν μια περιπετειώδη και γεμάτη ζωή.

Όταν εκφέρουμε τον όρο, μιλάμε για γωνιακό μαγαζί, μαγαζί από το οποίο οι διερχόμενοι πελάτες μπορούν να περάσουν μπροστά από τις δυο (ή και περισσότερες) πλευρές του. Αποσπάται έτσι καλύτερα η προσοχή τους (από τις βιτρίνες του καταστήματος), από το να υπήρχε θέα μόνο από τη μια πλευρά του. Η κατάλληλη αξιοποίηση της κατάστασης παρέχει δυνατότητα επαύξησης του τζίρου του καταστήματος.

Η δυνατότητα επαύξησης των εισρεομένων χρημάτων μέσα από αξιοποίηση κάποιων καταστάσεων, μέσων, κλπ, αποτελεί την ιδιότητα κλειδί του συγκεκριμένου ορισμού. Διακρίνουμε δυο περιπτώσεις:

1) Αναφερόμαστε σε εταιρείες, ιδρύματα, οργανισμούς που, αξιοποιώντας θεμιτά & αθέμιτα μέσα, αλλά και κάποιες συγκυριακές καταστάσεις, μπορούν να επαυξήσουν τον τζίρο τους (βλ. παρ. 1, 2).

2) Σε εταιρείες, οργανισμούς, ιδρύματα, στους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί από κάποιους εργαζόμενους, ψάρεμα πελατών για τον εαυτό τους (βλ. παρ. 3).

Πέρα από το νόμισμα της καρτουνίστικης πολιτείας και το χαρτί στο οποίο ο Σκρουτζ κάνει τα μακροβούτια του, σημαίνει σλανγκιστί τις επιταγές, συναλλαγματικές κλπ που, λόγω της λαμογιάς ή της μπατιριάς του υπογράφοντος, η περίπτωση να πέσουν τελικά τα ματαχρή αποκτά την αξιοπιστία και τη βαρύτητα λιακούρειας θεωρίας.

Λέγονται και χρήματα μονόπολης.

Η έκφραση αφορά τους εμπλεκόμενους σε διάφορες αναποτελεσματικές συσκέψεις (meetings), που γίνονται σε εταιρείες, σε οργανισμούς, υπουργεία κλπ. Ειδικά εκεί όπου η δυοξύνη έχει σκοτώσει κάθε ίχνος εργατικότητας και οργάνωσης, π.χ: στον δημόσιο τομέα. Εκεί το μπάχαλο καλά κρατεί. To πρόβλημα της αναποτελεσματικότητας μεγαλώνει όταν κι ο πελάτης είναι επίσης εταιρεία του δημοσίου τομέα.

Υπάρχει κοινή παραδοχή πως σε πολλά απ' αυτά τα αναποτελεσματικά meetings, μαζεύονται διάφοροι «υπεύθυνοι» τομέων δράσης, που εμπλέκονται σε ένα πρότζεκτ. Υποτίθεται πως και καλά έχουν λάβει προ κάποιου εύλογου χρονικού διαστήματος, την ατζέντα των θεμάτων, που θα συζητηθούν στη σύσκεψη, με στόχο να μελετήσουν τα θέματα, να δουν τι εκκρεμότητες υπάρχουν, να εκτιμήσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την πορεία του πρότζεκτ, να βρουν πληροφορίες, να προετοιμάσουν προτάσεις. Στην πράξη όμως... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν!

Υποτίθεται πάλι, πως έχει εξεταστεί το γεγονός πως μπορούν όλοι να συμμετάσχουν στο meetinng. Στην πράξη όμως, δεν μελετιέται και πολύ αυτό. Πάντα κάποιοι λείπουν αναγκαστικά, σε ανειλημμένες υποχρεώσεις.

Πολλές φορές, η αναευθυνουπευθυνότητα που διακρίνει τους εμπλεκόμενους, οι διάφορες εμβόλιμες δουλειές που προκύπτουν απ' το πουθενά, εργασίες που αφορούν άλλα πρότζεκτ που τρέχουν παράλληλα κλπ καθώς και η γενική τάση πολλών να τα φορτώνουν όλα στον άμοιρο τον κόκορα, οδηγούν σε συσκέψεις όπου οι περισσότεροι συνομιλητές κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, εντελώς απροετοίμαστοι. Άρα τι θα μπορεί να περιμένει κανείς από μια τέτοια σύσκεψη. Μάλλον όχι και τόσο σπουδαία πράγματα.

Δίνονται κάποιες δικαιολογίες του κώλου για τις καθυστερήσεις των εργασιών που έπρεπε να γίνουν μα δεν έγιναν, γίνεται σχετική χάβρα, κάποιοι εκτοξεύουν ευθύνες σε συναδέλφους, σε προμηθευτές, σε υπουργικές αποφάσεις, σε πελάτες, στην ανάδρομη την Αφροδίτη...

Ου..., από δημιουργικές σκέψεις και από δουλειά βαλτώνει το θέμα, αλλά από δικαιολογίες... σε παρακαλώ. Σωστέςμάνες της καραβίδας.

Εν συνεχεία, συζητούνται επόμενες δραστηριότητες, τα άτομα χωρίζουν και το πράγμα πάει λέγοντας.

Στη διάρκεια της σύσκεψης, κάποιοι πάλι βρήκαν την ευκαιρία να καλαμπουρίσουν με τους γύρω τους και να πιουν ένα καφέ βρε αδερφέ σε έναν άλλο χώρο. Κάποιοι προσπάθησαν να ανεχθούν το μη δημιουργικό μαλακισμένο δίωρο του meeting, κλπ.

Κοντολογίς όποιος συσκέπτεται, σε τέτοιες αναποτελεσματικές συσκέψεις, δεν σκέπτεται και δεν προετοιμάζεται πριν τη σύσκεψη, ούτε κατά τη διάρκεια της (εκεί μαλακίζεται συλλογικά), ούτε μετά.

Βλ. και: πότε δεν έχουμε βαρέλια… πότε μας λείπουν τα σκατά… πότε χαλάνε τα μαστίγια..., σύσκεψη

Όρος της πόκας. Κακό πράμα γενικώς κι εκνευριστικό για το υπόλοιπο καρρέ, αφού ο καραμπίνας κάνει τα εξής faux pas:

(α) Αφού έχει πάρει κάποια κόλπα κι έχει μαζέψει ένα πακέτο μπροστά του, πάει πάσο συ-νέ-χει-α, προσπαθώντας να διαφυλάξει τα κεκτημένα.

(β) Σα να μην έφτανε αυτό, σε κάποια φάση κι αφού έχει πασάρει περί τις 3,256 φορές, ανακοινώνει -ενώ ακόμη το παιχνίδι είναι σε καλό σημείο και δεν προμηνύεται ότι θα τελειώσει σύντομα- ότι σε ένα γύρω από το χέρι του θα πρέπει δυστυχώς να αφήσει το καρρέ γιατί θα φύγει η μπέιμπυ-σίττερ, αύριο έχει να ξυπνήσει ποοοοολύ νωρίς, η γυναίκα του δεν αισθανόταν και πολύ καλά και ανησυχεί, άσε που πρέπει να γουρδώσει το περπούτσι παράμοιρα...

Τεχνική που χρησιμοποιούμε για να καθαρίσουμε (να σφουγγαρίσουμε κ.λπ.) έναν χώρο, ρίχνοντας με ορμή πολύ νερό και ελπίζοντας ότι έτσι θα παρασυρθούν όλα και ο τόπος θα λάμψει με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια.

Προϋποθέσεις βέβαια είναι τα νερά να καταλήγουν κάπου για να στραγγίζουν και να μην τρομπάρουμε τόσο πολύ, ώστε να εφαρμόσουμε το σύστημα πάνω σε ευαίσθητα πατώματα, ανάμεσα στα έπιπλα κ.λπ.

Εκτός και αν, βέβαια, βρισκόμαστε στις τάξεις του ένδοξου Ε.Σ., από όπου και μάλλον ξεκίνησε η έκφραση, και το πήξιμο πάει σύννεφο, οπότε ζμπούτσαμας κι αν φουσκώσουν καρεκλοπόδαρα και λοιπά δημόσια είδη.

Μεταφορικά, η έκφραση χρησιμοποιείται για τον τρόπο διαχείρισης μιας κατάστασης που δηλώνει μαζικές και αποφασιστικές κινήσεις, φουλ επίθεση σε όλα τα μέτωπα, αντί για ήπια προσαρμογή (σ.ς.: μπρρρ...) και διπλωματία.

Πώς απογειώνεται

Η Θεωρία του Μείζονος Βλακός προτείνει ότι ένας επενδυτής μπορεί να αγοράσει σε βλακωδώς ακριβές τιμές εφ’ όσον γνωρίζει ότι θα πουλήσει σε μεγαλύτερο από αυτόν βλάκα σε υψηλότερη τιμή. Έτσι δημιουργείται κάθε επενδυτικό αεροπλανάκι.

Πώς καταρρέει

Μοιραίως κάποιος θα σκεφτεί «το φελέκι μου μέσα, μπορεί να είμαι βλάκας, αλλά δεν είμαι και αρχιμαλάκας!». Και χώνει.

Ηθικόν δίδαγμα

Η μάνα του Χοσέ δεν έκλαψε ποτέ!

Βλ. και επενδυτική πυραμίδα.