Tagged definitions (5850)
Showing 641-650 from 5850

«Μου μοιάζει για», «φέρνει προς», «μου θυμίζει», «υποπτεύομαι ότι πρόκειται για», κττ. Το ρήμα κάνω είναι στην περίπτωση αυτή περίπου συνώνυμο των ταιριάζω, φαίνομαι, δείχνω.

Ειρωνική ατάκα που πετάμε προς τον συνομιλητή μας για να δείξουμε τον θυμό μας και την απόγνωσή μας επειδή αυτός (κάνει πως) δεν καταλαβαίνει το απολύτως ευνόητο που του λέμε.

Η έκφραση έχει την προέλευσή της σε παλιά διαφήμιση της Babylino (δεν κατάφερα να τη βρω σε γιουτουμπάκι), αργότερα έγινε ατάκα στις «Τρεις Χάριτες» και, τέλος, τίτλος τραγουδιού των Ημισκούμπρια (βλ. μήδι).

Το νόημα της έκφρασης είναι: τι άλλο να κάνω ρε φίλε, πρέπει μήπως να χεστώ πάνω μου και να βρωμίσει ο τόπος για να νιώσεις;;;

Καρφώνω, με την έννοια του προδίδω, εκ του προ + δίδωμι. Προέρχεται από το γνωστό καρφί, την πρόκα, και χρησιμοποιείται από λαϊκές μορφές, ως φράση της αργκό.

Τίτλος παλαιού άσματος που τραγουδούσε ο Νίκος Γούναρης σε στίχους Αλέκου Σακελάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου και μουσική Μιχάλη Σουγιούλ. Έχει αυτονομηθεί για να χαρακτηρίσει πολύ εντυπωσιακή γυναικάρα που διακρίνεται για την λεβέντικη κορμοστασιά της διαθέτοντας στοιχεία από τους γυναικότυπους τσολιάς και λεβεντομούνα, που είναι δηλαδή ψηλή και εύρωστη.

Είναι συχνό φαινόμενο να τρέπουμε σε ουσιαστικά αρσενικού γραμματικού γένους ουσιαστικά με τα οποία χαρακτηρίζουμε κατ' αρχήν γυναίκες, όταν θέλουμε να δείξουμε την εντυπωσιακή λεβεντιά της εμφάνισης μιας γυναίκας, που παραπέμπει έτσι σε μια ανδροπρεπή ομορφιά (με την καλή έννοια). Βλ. και μούναρος, μούνος, πούτανος. Τιθέμεθα έτσι σε μια ανταγωνιστική σχέση με την γυναίκα που λόγω μεγέθους μας απειλεί. Η συγκεκριμένη μεταφορά έχει οθωμανικές συνδηλώσεις, καθώς αναφέρεται στο σώμα των Γενιτσάρων που κατά την περίοδο του οθωμανικού ζυγού συγκροτείτο από παιδιά ραγιάδων. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι μια ηδονjική μουνομαχία μεταξύ ενός τσολιά κι ενός κορίτσαρου- γενίτσαρου. Από εκεί και πέρα αρχίζει η ψυχανάλα, για την ερωμένη ως εξ οικείων εχθρό, την οποία αφήνουμε σε ειδικούς ψυχανάλατους και άλλες γιαλόμες.

Η έκφραση πάντως αποτελεί μπαμπαδισμό/ παππουδισμό, ενώ επιβιώνει και σε περιοδικά τ. Πλεϊμπόι, Πουτσοπόλιταν κ.τ.ό. ως μια εύκολη ρίμα χρησιμεύουσα ως λεζάντα σε αισθησιακή φωτογραφία εντυπωσιακής μοντέλας.

Πάσα: Gatzman.

Η Μελούνα είναι ελληνική αυχενική κορυφογραμμή και συγχρόνως διάβαση στις ΝΔ. προσβάσεις του κάτω Ολύμπου με υψόμετρο 540 μ. που σχηματίζεται από τον ορεινό όγκο του Μενεξέ (868 μ.) προς Β. και του υψώματος Χασάν Μελούνα (563 μ.) προς Ν. Από τον αυχένα αυτό επικοινωνεί η πεδιάδα της Ελασσόνας με την πεδιάδα του Πηνειού ποταμού. Η διάβαση της Μελούνας βρίσκεται σε απόσταση 17 περίπου χλμ. από τον Τύρναβο.

Η οριογραμμή της Μελούνας ως σύνορο του Ελληνικού Βασιλείου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά την αποτυχημένη εξόρμηση του 1897, στοίχειωσε το Ελληνικό κράτος ως συνώνυμο της εθνικής μιζέριας και ταπείνωσης μιας μικρής χώρας-καρπαζοεισπράκτορα περιορισμένων δυνατοτήτων.

Τὸ φέρνω ἐδῶ δὲν ἔχει τὴν κανονική του σημασία (κομίζω τι, (ὑπο)βαστάζω τι, εἶμαι ὑπόθεμα τινός), ἀλλὰ τὴν ἀργκοτική του ἔννοια, ποὺ σημαίνει συμπεριφέρομαι σάν, πρόσκειμαι σέ, ἔχω τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ, τὰ ὁποῖα ὅλα μαζὶ συμποσοῦνται σὲ ὁμοιάζω μέ.

Ἡ σύνταξι εἶναι φέρνω (λιγάκι) σὲ Αἰτ.

Ἀπὸ τὴν ἔρευνα (καὶ καλά) στὸ http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/ προέκυψαν καὶ πολλὲς συνθέσεις τοῦ φέρνω, ὡς δευτέρου συνθετικοῦ, στὶς ὁποῖες ἔχει πάντα τὴν ἀργκοτικὴ σημασία, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ γυροφέρνω (φέρνω γύρους, μία ἀκόμη παράπλευρη σημασία), (κουτσο)καταφέρνω (ὅπου ἐν κατακαυλίδι σημαίνει [προσ, εισ]φέρ[ν]ω ἀποτέλεσμα), λογοφέρνω (εἰσφέρω λόγους σὲ φιλονεικία, μπερχαμά κλπ), ξαναφέρνω (ἡ κυρία σημασία ἐπαναληπτικῶς), συνεφέρνω (φέρνω στὰ συν-καλά του κάποιον) καὶ συμφέρ(ν)ω (ἔχω ἰδιοτελὲς διαφέρον διά). Ἡ σημασία τοῦ φέρνω στὸ γυροφέρνω ἀπαντᾶται καὶ στὸ φέρνω βόλτα (καταφέρνω, κουλαντρίζω, βλ. ὁρ. 2), τὸ ὁποῖο ὅμως δὲν ἀπαντᾶται ἐν συνθέσει (βολτοφέρνω).

Ἔγραφον μὲ τὴν ἐνθάρρυνσι καὶ συνεισφορὰ τοῦ Βικός.

Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ένδειας στις οποίες καλείται να επιβιώσει ο σύγχρονος νεοέλληνας, η παραπάνω κλασσική φράση χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά για να δηλώσει το ανέφικτο της συγκέντρωσης ενός ποσού που μας ζητείται για οποιοδήποτε λόγο (για λογαριασμό της ΔΕΗ, εφορία, αγορά ενός καταναλωτικού αγαθού, χαρτζιλίκι κ.λπ.).

Παραδοσιακά, το να εισέλθει κάποιος «εις γάμου κοινωνία» συνεπαγόταν υπολογίσιμες οικονομικές δαπάνες για τα έξοδα της γαμήλιας τελετής και ως εκ τούτου δεν το έπραττε κανείς παρά μόνο εφόσον είχε εξασφαλίσει τα σχετικά κονδύλια ενώ προς τον σκοπό αυτό θυσιάζονταν οι άλλες δαπάνες. Η δε αδυναμία εξεύρεσης του αναγκαίου ποσού, οδηγούσε σε αναβολή του ευτυχούς γεγονότος, και από εκεί προκύπτει και ο ευσεβής πόθος που αποτελεί το λήμμα μας.

Σύμφωνα με τη Γένεση, ο Πύργος της Βαβέλ (Εβραϊκά: מגדל בבל‎ Αραβικά: برج بابل‎ Burj Babil) ήταν ένα ψηλό κτήριο, προφανώς ένα πολιτικό κέντρο στη Μεσοποταμία, το οποίο ξεκίνησε να κατασκευάζεται στους πρόποδες του όρους Σινά, από μια φυλή με ενιαία γλώσσα, λίγο μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό. Ο λόγος κατασκευής αυτού του πύργου ήταν η αύξηση της φήμης και της εξουσίας του λαού των κατασκευαστών του, και στόχο είχε να φθάσει «μέχρι τον ουρανό». Όμως λόγω της βλασφημίας αυτής, ο Θεός σύγχυσε τις γλώσσες των κατασκευαστών, με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η ολοκλήρωση του και αυτοί να διασπαρούν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Όταν λέμε ότι μια κατάσταση είναι «Βαβέλ» εννοούμε ότι είναι εξαιρετικά μπερδεμένη, ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές γνώμες και κανένας δε μπορεί να βγάλει άκρη (πρβλ. παροιμία: «όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι, αργεί να ξημερώσει»). Συχνή χρήση τώρα τελευταία στα ΜΜΕ, ένεκα η πολιτική και οικονομική Βαβέλ στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.

Κοίτα το πουλάκι: τα βγάζω όλα έξω, εμφανίζομαι τσιτσίδι! Κλασικός μπαμπαδισμός.

Βλ. και βυζανάδειξη.

Καρακλασικό πολιτικό μπινελίκι σε βάρος χουντόσκυλων, ναζών, σκινακίων, και πάσης φύσεως απολυταρχικών λαδοποντικαίων με αγκύλωση στο δεξί, μαύρη στρατόκαυλη περιβολή, χουντικό γυαλί, σιδερογροθιά και άφθονη πιτυρίδα.

Μετά το ξεφούσκωμα της υπαρκτής μεταπολίτευσης (περίπου το '88), το μπινελίκι εξαπολύεται πολύ πιο ελεύθερα και όχι αποκλειστικά προς ακροδεξιές μπατσόφατσες ή χουντάλες.

Εκ του φασισμού και του γαμοσλανγκοτέτοιου -μουτρο.