Tagged definitions (390)
Showing 51-60 from 390

Έκφραση που παίρνει το όνομα της από τον γνωστό ποδοσφαιριστή Frédéric Oumar Kanouté, προσδίδοντας στον όρο την κάνω μια διαφορετική αλλά και αστεία κατάληξη.

Χρησιμοποιείται σε ποδοσφαιρόφιλους πιο συχνά για ευνοήτους λόγους.

Προέρχεται από τις λέξεις σταφ και «φίλοι». Αναφέρεται στην ομαδική κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών, κυρίως χασίς.

Παράγωγα: σταφυλιάζω, σταφύλιασμα, πάτημα σταφυλιών (αναφέρεται στο στρίψιμο τσιγάρου με χασίς)

1. Σάη ή φλώρουμ που έχει καταντήσει σκέτο εργοτάξιοΗΛΠΑΠ από τον καταιγισμό τρόλεϊ.

2. Μεγάλη συνομοταξία από ιντερνετομαλάκες, σπαστήρες, βιζιτούδες, ποντοκλαίουσες, e-μπούληδες, κλικαδόρους, e-Παναήδες, μπαγαποντοδότες, κ.α. μικυμάου.

[Λολ. τρολ- + -κομείο, κατά το μπουρδελοκομείο].

Old -time classic ατάκα που δηλώνει την ενδοπαλάμια πεοπαλινδρόμηση (βλέπε και τη χήρα με τα πέντε ορφανά).

Νεοκοποτάτη έκφραση μαθητικής εσοδείας, υπονοούσα ότι το παλαιό ρητό εκφερόμενο σε στιγμές απελπισίας και αδιεξόδων επιβάλλεται ναρετουσαριστεί, ν’ αλλάξει ούτως ειπείν η απτική του μνήμη που παραπέμπει σε επώδυνα και τραυματικά ερεθίσματα, να αντιστοιχιστεί εννοιακά με φιλικότερο προς το υποκείμενο περιβάλλον.

Έτσι, προσεγγίζοντας τη γνώση που αποκωδικοποιεί έναν φαινομενικά αυθαίρετο και αναπάντεχο συσχετισμό, αποκαλύπτεται η σχέση ανάμεσα στην κυριολεξία και την ιδιωτισμικότητα, καθώς ο χρήστης συμφύρεται μ’ ένα σύμπαν όπου δεν υφίσταται η απειλή της βαρύτητας, όπου η αγνότητα, η καθαρότητα, η μυρωδιά της λεβάντας και της βανίλιας, η βελούδινη γεύση στη γλώσσα τον ωθούν απαλά προς την λησμονημένη παιδική ηλικία, πολύ πριν τους εξαναγκασμούς των κανονιστικών συμπεριφορών.

Οι λέξεις, κρατώντας μόνο την μουσική και το μέτρο τους σαν λεπτές σχεδόν αόρατες χορδές, συνδέουν ανεπαίσθητα τις αιχμές και την τραχύτητα του βουκολικού τοπίου με το θρόισμα των συμφώνων τους, το πλατάγισμα των κυμάτων, την εκούσια διολίσθηση σε αργιλώδη λυτρωτικά λουτρά.

Αυτά, για τα μούλικα!

Σε μια διαφορετική προσέγγιση τώρα, ψηλαφώντας τυφλά ανάμεσα από τη γλώσσα, οι πληροφορίες που υποσυνείδητα κατέχει ο διαστροφικός λεξιλάγνος χρήστης στο... πίσω μέρος του εγκεφάλου του, συντελούν ώστε να αποκαλυφθεί από ποια επιπλέον στοιχεία αποτελείται η ιδιωτισμική σημασία της έκφρασης.

Γνώστης της βοτανικής, ευλόγως συνδέει τον αφρό με την διασπερμάτευση σε πιο λάιτ εκδοχή, κάτι σαν με τρία τοις εκατό λιπαρά ένα πράμα.

Οι ανήσυχες αισθήσεις του από την άλλη πλευρά, τον κάνουν ν’ αναρωτιέται: τι χρώμα κρέμα; Σοκολατί; Κερασί; Κοκακολί;

Και φτάνοντας αναπότρεπτα στην ιδιάζουσα συνδυαστική του αντιληπτικότητα, συνθέτει το τρελό σκηνικό: Πάντελας και Βάγγελας κάπου στις Κυκλάδες, στη 99η στάση μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και ώτα, τρία δεύτερα πριν το τέλος του κόσμου:
- Ναι, ναι, ΝΑΙ,ΝΑΙ, ΝΑΑΑΙΙΙΙ!!!
Αποτέλεσμα: μπρος αφρός και πίσω κρέμα.

Είναι βεβαίως βεβαίως αδιευκρίνιστο αν τα μούλικα κατέληξαν σε αυτό το επίπεδο ερμηνείας -κι ούτε μπορεί να διαπιστωθεί γιατί δεν λένε.

Το μέλλον θα δείξει.

Η αυτοκτονία, ή η απόπειρα αυτής, δια της λήψης ουσιών.

Συνήθως ειρωνικά.

Φανταστικός ωκεανός στον οποίο πλέει αυτός που με το γνωστό μέσο έχει περιέλθει σε κατάσταση σαμσάρας, νιρβάνας και μόκσας. Συνδέεται νοηματικά με τη γενέτειρα του Μπομπ και ηχο-φωνητικά παραπέμπει αληθοφανώς και σε ωκεανό, καθώς Ειρηνικός, Ατλαντικός είναι τετρασύλλαβοι και οξύτονοι με την ίδια κατάληξη -/kόs/.

Παραλλάσσεται σε Τζαβαϊκό (εκ της γλώττης προγραμματισμού Java) Ωκεανό για να χαρακτηρίσει το άτομο που ασχολείται πολλές ώρες με τον υπολογιστή.

Η ερωτική συνεύρεση ανδρών με γυναίκες μεγάλης ηλικίας, βλ. πουρό.

Πρόκειται για την ακατάσχετη, την μανιακή και χωρίς οίκτο αντιγραφή κυρίως σε διαγωνισμό μαθημάτων, αλλά και σε επαγγελματικές εργασίες, σε έργα τέχνης, στην τεχνολογία κ.α., χωρίς απαραίτητα να έχει αρνητική έννοια.

Αν και παραπέμπει στο γνωστό κοπίδι (εργαλείο με κοφτερή λάμα-λεπίδα όμοια με ξυράφι), προέρχεται από την αγγλική λέξη copy που, εκτός των άλλων, σημαίνει και αντιγράφω.

Το κοπύδι είναι ο υπερθετικός βαθμός της αντιγραφής όπως είναι το κλανίδι για την κλανιά, το βρισίδι για τη βρισιά κλπ.

Στο νόημα είναι ακριβώς το ίδιο με τα:

• μπερδεύω την πούτσα με την βούρτσα,
• άλλο Τουπαμάρος κι άλλο το μουνί της Μάρως,
• μπερδεύω την Πούτση με την Βούρτση

• άλλο Μπραχάμι κι άλλο Μαϊάμι

  που, βέβαια, απανθίζονται κι αλλού, καθώς κι έναν σωρό από παρόμοια.

Όμως, είναι προφανής η παραδόξως εντονότερη χροιά ορεσίβιας χυδαιότητας, παρότι και καθώς το γκλούτσα πρέπει να αναφέρεται στην γκλίτσα εξού και το παρατιθέμενο σε άλλο forum:

- Άκου να σου πω, πρωτευουσιάνε, εμείς εδώ στην επαρχία τις πούτσες τις μετράμε με γκλούτσες!!! Άμα θέλεις, για ζύγωσε να δεις τι είναι...!