Tagged definitions (2401)
Showing 1801-1810 from 2401

Άνετος, χαλαρουίτα, γαμάουα, ζαγωραίος, μουράτος, φλου.

Και για όποιον δεν κατάλαβε, κουλ.

Η γκέι πολικότητα (gay polarity) είναι δείκτης που έχει κάθε άντρας και εκφράζει το αν ή όχι έχει περάσει το φράγμα του γκέι.

Η γκέι πολικότητα βρίσκεται στην στρέιτ διάταξη στους περισσότερους στρέιτ άντρες, ωστόσο είναι πολύ εύθραυστη και αντιστρέφεται εύκολα στην γκέι διάταξη.

Απλές πράξεις ή δηλώσεις μπορούν να αντιστρέψουν την γκέι πολικότητα του ατόμου, η οποία για να διορθωθεί χρειάζεται μια αντίστοιχου μεγέθους σοκαριστική στρέιτ πράξη ή δήλωση. Το μέγεθος εκφράστηκε πρώτα από τον Kyle Broflosky.

Επίθετο που χαρακτηρίζει ταινίες που σε κάνουν να θες να κρεμαστείς. Επειδή το σχοινί είναι ολίγον παλιομοδίτικος τρόπος αυτοκτονίας, οι σχοινεφίλ ταινίες είναι συνήθως ασπρόμαυρες παλιατζούρες. Αν η ταινία είναι ρώσικη ή όπως λένε τα σχοινεφίλ άτομα (του Σοβιετικού κινηματογράφου), θεωρείται υπερσχοινεφίλ. Ο ιαπωνικός πλέον δεν παίρνει επιπλέον πόντους γιατί έχει γίνει πολύ δημοφιλής στους χιπστεράδες.

Αν η ταινία είναι καινούρια (δεκαετία του '90 και μετά), θεωρείται ποστ - σχοινεφίλ.

Ποπ* τραγουδάκι. Ανάλαφρο, ακίνδυνο, εύπεπτο, πιασάρικο, χαρούμενο, ανεβαστικό, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, και πιθανότατα με ημερομηνία λήξης.

Δεν είναι εξ ορισμού αρνητικός χαρακτηρισμός (περί ορέξεως κολοκυθοκεφτέδες), αλλά πολύ συχνά λέγεται υποτιμητικά, ως συνώνυμο της φλωριάς. Μπορεί να αναφέρεται και σε τραγούδι άλλου, εντελώς διαφορετικού μουσικού είδους, οπότε δηλώνει τεράστια περιφρόνηση - διότι αν το πας για ντεθ μέταλ και σου βγει ποπ, φιλαράκι, κάτι έχεις κάνει λάθος.

Στην αγγλόφωνη μουσική ορολογία, popular music είναι θεωρητικά κάθε μουσική που κυκλοφορεί ευρέως (σε δίσκους, σε cd, στο ίντερνετ κλπ) και δεν είναι ούτε κλασική ούτε παραδοσιακή. Με αυτή την έννοια, «ποπ» είναι και η τζαζ και οι μπλουζιές και ο Φρανκ Σινάτρα να πούμε - αλλά και οι γκαραζοπανκιές, το μέταλ, το αλτέρνατιβ, τα πριόνια κι όλα αυτά τα πράγματα του Σατανά. Πρακτικά όμως, τα εν λόγω πράγματα του Σατανά περιγράφονται με τους δικούς τους όρους, και η λέξη «pop» μένει να χαρακτηρίσει τη *μη ειδικευμένη μουσική ευρείας κατανάλωσης. Αυτή που απευθύνεται σε νεαρόκοσμο χωρίς συγκεκριμένα γούστα ή απαιτήσεις, και που δε χρειάζεται πάνω από δύο ακροάσεις για να γίνει χιτάκι. Ποπ είναι ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής.

Κοψοχρονιά. Τζάμπα πράμα. Έναντι ευτελούς τιμήματος.

Δίνω κάτι μπιρ παρά (bir para) σημαίνει το ξεπουλάω όσο-όσο. Bir στα τούρκικα σημαίνει ένα, ενώ para είναι ο παράς, δηλαδή μια νομισματική μονάδα.

Παλιά λέξη για τον οπαδό του αγγλικού μουσικού συγκροτήματος the Cure. Η λέξη χρησιμοποιείται ιδίως όταν αναφέρεται σε κάποιον ή κάποια που ακολουθεί την χαρακτηριστική εξωτερική εμφάνιση της μπάντας και, συγκεκριμένα, του φρόντμαν Robert Smith, δηλαδή αδρά περασμένο κόκκινο κραγιόν στα χείλη, μολύβι για τα μάτια, χλωμή επιδερμίδα, επιμελώς αναμαλλιασμένα μαύρα μαλλιά, μαύρα ρούχα, και αθλητικά παπούτσια.

Όσον αφορά την σχέση με τους γκοθάδες: Στην αρχή της δεκαετίας του 1980 το συγκρότημα περνούσε την goth φάση του, όταν το gothic rock ακόμα σχηματιζόταν. Αν και οι δρόμοι τους ποτέ δεν ταυτίστηκαν αλλά διαχωρίστηκαν μετέπειτα σαφώς, από στυλιστικής άποψης υπήρξε ένα δημιουργικό πάρε-δώσε με το ρεύμα αυτό: «σκοτεινή» εμφάνιση, έντονο σκουρόχρωμο μακιγιάζ σε αγόρια και κορίτσια, εκφραστικά μελαγχολική παρουσία.

Στην Ελλάδα οι Cure είχαν σχετικά μεγάλο κοινό, κάποιοι από τους οποίους ήταν πιο «φανατικοί», εξ ου και η ύπαρξη του φαινομένου και του λήμματος.

Είναι η ονομασία που δίνει η Microsoft κατά κόσμο μικρομαλάκιον για την γραμμή εντολών στα Αγγλικά «(C)o(M)man(D)Line». Επίσης όρος που χρησιμοποιείται από τους κομπιουτεράκηδες για λόγους συντομίας κυρίως στον γραπτό λόγο (γένους θηλυκού/ουδέτερου).

Πρόκειται για την αμερικλανιά quote που σημαίνει “εισαγωγικά” και δηλώνει την εισαγωγή στον προφορικό μας λόγο μιας παράθεσης φράσης που είπε κάποιος άλλος ή ενός ρητού.

Συχνά συνοδεύεται και από χειρονομία που περιλαμβάνει κάμψη των αγκώνων ώστε οι άκρες χείρες να έρθουν στο ύψος των ώμων και ταυτόχρονα κάμψη των δεικτών και μέσων δακτύλων (ώστε οι άπω [ονυχοφόρες] φάλαγγες να έρθουν σε επαφή με τις εγγύς φάλαγγες) δίκην των συμβόλων με τα οποία συμβολίζονται τα εισαγωγικά στον γραπτό λόγο. Είναι λίγο φλούφλικη χειρονομία, αλλά δίνει την εντύπωση και καλά ότι ο λόγος μας είναι δομημένος και τεκμηριωμένος.

Οπαδός, ακόλουθος, θαυμαστής.

Μεταφορά εκ του αγγλικού ατόφια αλλά τόσο ελληνοποιημένη που νομίζω πως έχει θέση κι εδώ.

Υπάρχει και το φανκλαμπ επίσης.

Οι Γιουρούκοι (Yörük στα τούρκικα, юруци στα Βουλγάρικα, Јуруци στα σκοπιανά), ήταν νομαδική φυλή που μερικοί την θεωρούν ελληνική (εξισλαμισμένοι ειδωλολάτρες), άλλοι φρυγική, άλλοι τουρκική (ειδικότερα, τουρκομανική) του κλάδου των Ογκούζων, ενώ άλλοι τους θεωρούν κράμα Ρωμιών και Τουρκμενίων και κάποιοι άλλοι Καυκάσιους.

Άτακτοι πεζικάριοι, συνόδευαν υποβοηθώντας τις εκάστοτε εκστρατείες του οθωμανικού στρατού, διαπράττοντας διαβόητες αγριότητες με κέρδος το πλιάτσικο.

Αν και πολλοί επέστρεψαν με την ανταλλαγή πληθυσμών στη Μικρά Ασία μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, σήμερα, απόγονοί τους υπάρχουν και σε πολλά μέρη των Βαλκανίων. Εξού και τα συχνά επώνυμα Γιουρούκης, -ας πολλών συμπολιτών μας. Κάποιοι συσχετίζουν τους εκχριστιανισμένους απ' αυτούς, με τους Σαρακατσάνους.

Στα τούρκικα yörük / yürük σημαίνει νομάς, γρήγορος, ταχύς, γοργοπόδαρος και κάποιοι το ετυμολογούν απ’ το παλαιοτουρκικό yori: περπατώ, βαδίζω σε πορεία που συναντάται στις τουρκικές γλώσσες με φωνηεντικές παραλλαγές.

Παρεμπιπτόντως, το τόσο κοντινό τούρκικο yürüyüş: προχωρώ, περπατώ, βαδίζω σε δύσκολη πορεία, μας έδωσε το πασίγνωστο γιούργια: έφοδος, επίθεση που μας προίκισε με το γνωστό μα πάντα επίκαιρο γιούρια στον ταβά με τα κουλούρια! που αναφέρει o Jonas, αλλά κι ο acg εδώ.

Στα ελληνικά εμφανίζονται, συχνότερα στο ουδέτερο, τα υποτιμητικά:

• γιουρούκος / γιουρούκης, γιουρούκα, γιουρούκι: άξεστος, αγροίκος, βάρβαρος, απολίτιστος, βρομερός, άγαρμπος, ατσούμπαλος, μονοκόμματος, χοντροφτιαγμένος, αλήτης, ρεμάλι, γύφτος,
• γιουρούκια: (επιπλέον) ρεμπέτ-ασκέρι, χύμα, φασαρτζήδες, πλιατσικολόγοι, λεηλατητές, τομαριστές και
• γιουρούκικο / γιουρούτικο: ειδικό, στακάτο ζεϊμπέκικο, που σαν επίθετο το χρησιμοποιούσαν, κατά τον Πετρόπουλο, στα μπουζουξίδικα σινάφια. Οι μάγκες δε, το χόρευαν σχεδόν ακίνητοι.