Tagged definitions (2401)
Showing 2341-2350 from 2401

Εκ του αγγλικού «cheat»: εξαπατώ, απατώ, παραβαίνω τους κανόνες παιχνιδιού, απατεώνας.

Ανάλογα με την περίσταση λοιπόν, μπορεί να σημαίνει:

• Πως κάτι (ή κάποιος) τα σπάει, είναι σούπερ γουάου!!, γαμάτο, και γαμώ, άπαιχτο, αμαρτία σκέτη.

• Το κλου μιας ιστορίας, το χάιλαϊτ ενός θεάματος.

• (Στο σύμπαν των γκέιμερ) Το σπαστήρι, το κρακ, το προγραμματάκι που χρησιμοποιεί κάποιος για να πάρει λέβελ ή να νικήσει τους αντίπαλους ιντερνετικούς συμπαίχτες ξεγελώντας το παιχνίδι με το να αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα που θα κάνει τη διαφορά (περισσότερα εφόδια, όπλα, ζωές κλπ). Συντάσσεται συχνά με τα «κάνω», «μπαίνει», «βάζω».
  Σ’ αυτό το σύμπαν, χρησιμοποιείται και σαν πρώτο συνθετικό σε σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να εκτελέσει την απατεωνιά.

• Σε διαλέκτους (π.χ. Ποντιακά, Πλωμαριανά), χρησιμοποιείται με την ίδια ακριβώς έννοια με το καταγεγραμμένο «τσίτι»: το βαμβακερό ύφασμα με τυπωμένα εμπριμέ σχέδια (αυτό εκ του τούρκικου «çit» με περσική καταγωγή) σαν μέρος συνήθως της γυναικείας φορεσιάς.

• Τα τσιτ-μιλ / τσιτ-μηλ (εκ του αγγλικού «cheat meal»), παίζουν πολύ μεταξύ όσων κάνουν δίαιτα ή, όπως π.χ. στα μποντιμπλιντεράδικα σινάφια, διατροφή.
  Σημαίνουν το προβλεπόμενο εκείνο γεύμα, που λαμβάνει χώρα μια στις τόσες και όπου ο εν διαίτη την καταστρατηγεί προκειμένου να μην κρασάρει ψυχολογικά και την εγκαταλείψει, τρώγοντας ό,τι απαγορευμένο ποθεί κολασμένα, σε ελεγχόμενη ποσότητα βεβαίως-βεβαίως.

Η σε-πραγματικό-χρόνο γραπτή ή οπτικοακουστική κουβεντούλα που άλλαξε εκ βάθρων τον τρόπο που μιλάει, κοινωνεί και ζευγαρώνει ο νεοελληνέζος σλάνγκος. Ας πανηγυρήσουμε την μετατόπιση παραδείγματος που πυροδότησε το τσατ στο σύγχρονο σλανγκάζ και στην ζωή μας με μια σύντομη υστερική αναδρομή:

A. Από τα χρόνια του Πυρός μέχρι τα μέσα του XIXου Αιώνα

Όταν οι βάρβαροι βαυαροί επιδίδονταν σε αυτοκοπροφαγίες, εμείς οι Έλληνες τσατάταμε με πυρσούς. Η ιστορία καταγράφει πλείστους αρχαίους τσαταδόρους: βλ. πιχί το e-καυλάντισμα της Μήδειας με τους Αργοναύτες και το ομηρικό τηλετσάτ του Αγαμέμνωνα με τις ναυτικές δυνάμεις έξω από την Τροία.

Στην τότε σλανγκ το τσατάρω λεγόταν «φρυκτωρεύω», τα δε λάϊκ «φίλιος φρύκτος». ΠΑραλλαγές της πρώιμης αυτής πλατφόρμας τσατ διήρκεσε μέχρι τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα (!!!). Περισσότερα εδώ.

Β. Από την Αυγή του Ηλεκτρισμού μέχρι και τα 80αζ

Πρόκειται για την περίοδο του ενσύρματου τσατ μέσω κοινού τηλεφώνου και (σε περιορισμένη κλίμακα) του ασύρματου τσατ μέσω σιμπί άκα μοτορόλας. Κάπου στα ογδόνταζ, οι πρώιμοι τηλεγαμιάδες με βαθιές τσέπες ανακάλυψαν το πληρωμένο τηλετσάτ.

Οι επαγγελματίες τσαταδόροι στηρίχτηκαν στον τηλέτυπο (τέλεξ) και στην ραδιοφωνική εκπομπή κωδικών τύπου Μορς. Πέον να σημειωθεί ότι οι τηλετυπάνθρωποι ανέπτυξαν μια απίθανη ζαργκόν, που σύμφωνα με την Ironick τα sms και τα ιντερετικά δεν πιάνουν μία μπροστά τους.

Γ. Από τα πρώιμα 90αζ μέχρι τα σιλικονάτα τέλη των 90αζ

Το ιντερνέτι μπήκε στα σπίτια μας με το ηχηρό σσσκρτσοσσσς! των μόντεμ κάπου στα μέσα των 90αζ. Κι εμείς μπήκαμε σε αυτό με τον ζήλο του νεοφώτιστου σεξομανούς. Όσοι δεν έκαναν αριστερό ποντίκωμα αναζητώντας «amazing tits» στο www.lycos.com μπούκαραν σωρηδόν στα δίαφορα κουβεντοδωμάτια του IRC με πρώτο το #hellas.

Για πρώτη φορά οι τσαταδόροι επιδοθήκαν σε e-καμάκι, ανακάλυψαν την κρυφή γοητεία του τρολάρειν, του σπαμαρειν και του χάιτζακ. Σημειώθηκαν οι πρώτες φλογομαχίες και έπεσαν τα πρώτα αλληλοσφαλιαρίσματα με πέστροφες. Υπερφίαλοι ρουμάρχες γνώρισαν την ηδονjή του να κίκαρουν και να μπάναρουν και αυνανίστηκαν πρωκτικά με την δύναμη που τους δίνει η ηλεκτρονική τους εξουσία. Το ΜIRC πρόσφερε δυνατότητα πριβέ τσατ, κι έτσι γεννήθηκε το σάιμπερ. Για πρώτη φορά στη ζωή τους σπυριάρηδες λούζερ έκαναν διθυραμβικό πέφτινγκ σε e-πούτανους, καταλήγοντας συνήθως να κυβερνογαμάνε κάποιον δασύτριχο γκίκουλα e-Παναή.

Γρήγορα ξεφύτρωσαν τσατορούμια για κάθε γούστο: αθλητικά, πολιτικά, παραφιλικά, οπατζίδικα. Μοιραίο επακόλουθο και οι πρώτες συνάντες αγνώστων με κάποια κοινά ενδιαφέροντα που συχνά απετέλεσαν ντεκαβλέ φεϊλούρες καθώς τα εξιδανικευμένα στις φαντασιώσεις του γκίκουλα τσαταλάκια οφλάιν έμοιαζαν σαν εμένα κι εσένα. Έκατσαν πάντως ουκ ολίγα πηδύλλια, ενώ μερικές τότε σχέσεις και φιλίες φτούρησαν, μετεξελισσόμενες σήμερα σε φιλίες τριαντάρηδων-πλας στο φέισμπουκ.

Η επιρροή του τσατ στη σλανγκ υπήρξε βαθύτατη:

• Χρησιμοποιήθαν για πρώτη φορά μαζικά τα γκρήκλις, προσχηματικά επειδή τα προγράμματα της εποχής δεν υποστήριζαν ελληνικές γραμματοσειρές (στην πραγματικότητα λόγω ημιμάθειας και ανορθογραφισμού)
• Καθιερώθηκαν μανιέρες ιντερνετικής γραφής (ατονισμος, ασιγματισμόσ, νεοφοινικικά, φωνακλάδικα, κ.ά.)
• Υιοθετήθηκαν αγγλικάνικες ιντερνετιές τ. ροφλ, Μ.Α.Ο., ο μι τζι, λολ και φατσούλες τ. +1, @@ και \ /
• Η σλανγκ εμπλουτίστηκε με e-κφράσεις τ. στα παπάκια μου, ομιτζί και τρία λολ, μπανάκι], μποτάκι, μπανάνα, κουτουτουμουγού, και καραλόλ, οΘντκ, ιντερνετιάζομαι, είμαι ονλάιν, είμαι οφλάιν, πιμί, φλώρουμ, τρολ και τρολιά, γράφαμε μαζί, μάκια μάκια όπα όπα, νέτικετ.

Δ. Από την Γέννηση του Κουνητού μέχρι την Ανατολή του Εξυπνοφώνου

Κάπου στα τέλη των 90αζ, τα νέα προγράμματα των Panafon και Telestet μας επέτρεψαν να εσεμεσιαζόμαστε και να μηνυματιζόμαστε με τις κινητούμπες μας μέσω χεσεμές. Για πρώτη φορά έβερ άνθρωπες θεάθηκαν να περιπλανώνται στους δρόμους πληκτρολογώντας αποχαυνωμένοι δίκην ζόμπι.

Την ίδια περίοδο οι παλαιότερες πλατφόρμες ιντερνετικού τσατ (MIRC, ICQ, κ.ταλ.) έδωσαν τόσο στα νιάτα με την εμφάνιση του μουσουνού κι άλλων προγραμμάτων ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων.

E. Από το Εξυπνόφωνο και Παπαραπέρα!

Η διάδοση φορητών συσκευών με συνδεσιμότητα γουίφι (τάμπλετς κλπ) και η επικράτηση του εξυπνοφώνου κατέστησαν το τσατ περισσότερο οπτικοακουστικό από ποτέ. Η σκαϊπιά και τα βιντεοτσάτρουμ επιτρέπουν πλέον στους τσαταδόρους να e-πουτσίζουν και να τσαταυνίζονται όπως αρμόζει σε αυνάνες του εικοστού πρώτου αιώνα.

Πέον να σημειωθεί ότι το φατσομπούκι κι άλλα νεόκοπα κοινωνικά δίκτυα (τ. Ιστανγκράμι, Τσίου, Vine, κ.ά.) μπρεί να μην θεωρούνται τσατ per se, λειτουργούν ωστόσο συνεργιστικά με το τσατ χωρίς να το απειλούν. Στην πράξη επιτρέπουν στους σύγχρονους λαϊκιστές, φρίκουλες, φεϊσμπουκλούδες και τοιούτους να κάνουν (και να ξεκάνουν) φίλους, να γιολάρουν κατά βούληση και να e-καβλαντίζουν με όλη την υφήλιο...

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πουρκουάδων:

Α. Οι ενδοτικοί, οι ραγιάδες

Όταν εμείς οι Έλληνες γειώσαμε τον Γκράτσι με το άπταιστο γαλλικό «Alors, c'est la guerre!», οι Γάλλοι ξεχύθηκαν στα καφέ του Καρτιέ Λατέν προβάλλοντας το υπαρξιακό ερώτημα “Pour qui et pourquoi;” («Για ποιον και γιατί;»)

Στις παραμονές του Β’ Π.Π., γάλλοι πουρκουάδες απ όλο το πολιτικό φάσμα έτειναν αντιηρωικά τον πρωκτό τους: από την φασίζουσα λαϊκή δεξιά του (μετέπειτα κατοχικού υπουργού) Marcel Déat που έγραψε το διθυραμβικά «Mourir pour Dantzig;» («Να Πεθάνουμε για το Γκντανσκ;»), τους φιλειρηνιστές αφισοκολλητές του Λαϊκού Μετώπου που με «ριζοσπαστική ηττοπάθεια» γέμισαν το τόπο με το σύνθημα “Pourquoi;” («Γιατί να πολεμήσουμε;») μέχρι και το ΚΚΓ που το τερμάτισε, αποκαλώντας την εμπλοκή της Γαλλίας στο Β’ Π.Π. «ιμπεριαλιστική» και κάλεσε τους στρατιώτες να λιποτακτήσουν (κατά τςι επιταγές του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη Επίθεσης).

Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι διόλου τυχαία η άκαπνη προσάρτηση μεγάλου τμήματος της Γαλλίας στο Τρίτο Ράιχ και η με συνοπτικές διαδικασίες μετατροπή του υπόλοιπου σε κράτος-δορυφόρο (Βισύ).

Πρόκειται λοιπόν για σλανγκιά του Β' Παγκόσμιου, που μεταπολεμικά χρησιμοποιείται ειρωνικά για κάθε λογής ραγιά και ενδοτικό. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης από τον αντιμνημονιακό τύπο εις βάρος των σφάξε-με-αγά-μου-να-αγιάσω τσολάκογλου.

Για περισσότερα, βλ. γαμάτη αναλυσούλα εδώ.

Β. Οι βατραχοφάγοι γαλλαίοι

Το λήμμαν αυτονομήθηκε από τα ιστορικά του πλαίσια, και πουρκουάδες αποκαλούνται, με ψιλορατσιστική διάθεση, οι Γάλλοι. Ειδικά στην μπάλα.

Δημοσιεύεται παραμονή της 28ης Οκτωβρίου. Πάσα από το δουπού: ΜΧΣ.

Οι διαφορές ή οι κόντρες εις την χιπχοπικήν. Τα ραπερόνια και οι λοουμπαπάδες λύνουν τα μπιφ τους με αμοιβαία χωσίματα φρήσταϊλ ριμών σε κλαμπ, ή με τσο και λο στο πεζοδρόμιο.

Εκ του μελαψοαγγλοσαξονικού beef (διαφωνία, κόντρα), το οποίο έχει αρχαιότερες ρίζες.

Συνεργάσου, πρόσεξέ με που σου μιλάω, δώσε βάση, συγκεντρώσου.

Συγκαταβατική / ελαφρώς πατερναλιστική αγγλοαμερικανιά που μεταφράζει σε ένα τεχνοκρατικό και αποπροσωποποιημένο problem solving ιδίωμα πιο παραδοσιακές εκκλήσεις για διαπροσωπική συνεννόηση και συνεργασία.

Η κότα στα καλιαρντά, ρομανί προέλευσης (khajni = κότα, προφέρεται κχαϊνί).

Δεν αναφερόμεθα στην καθ' ημάς ῥίψη φάπας, αλλά σε νεόκοπο συνώνυμο του βαράω μαλακία.

Πρόκειται για ελληνική απόδοση τςη αγγλικανικής σλανγκιάς fapping. Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε σε φλώρουμ και ιντερνετικούς «πίνακες ανακοινώσεων» τ. 4Chan και Reddit όπου ποστάρονται γυμνές φωτό τουμπανάϊζερ τση τέχνης και του πνεύματος, γυμνύματα φιλήδονων μαθητριών και ότι άλλες παραφιλικές κι αχαρτογράφητες παραστάσεις τραβάει το φαλλοκάρδι σας. Στις πιο επιτυχείς καταχωρήσεις οι αυτοηδονιζόμενοι χρήστες είθισται να αναρτούν το διθυραμβικό σχόλιο «Fap! Fap! Fap!» εις επίρρωσιν της ευτυχούς κατάληξης του αριστερού τους ποντικώματος.

Το fapping έγινε βάιραλ και ενέπνευσε πλείστα μιμήδια (βλ. πρώτο μήδι). Έφτασε δε στο απόγειό του τον Αύγουστο του 2014 όταν χακερόνια υπέκλεψαν και διέρρευσαν εκατοντάδες γυμνές φωτογραφίες σελεμπριτονίων ωθώντας εκατομμύρια καυλοπυρέσσοντες χρήστες του διαδικτύου σε περιπαθές και αλληλέγγυο φαπάρισμα σε παγκόσμια κλίμακα. Το κοσμογονικό αυτό χάπενινκ έμεινε στην ιστορία ως The Fappening (ελληνιστί: Φράπενινγκ).

Η συνέχεια επί της ασπρισμένης οθόνης σας.

Η επιδεξιότητα στην αναζήτηση προσώπων, πραγμάτων, διαφόρων πληροφοριών βρε αδερφέ στα ίντερνετς. Συνήθως στο γκουγκλ ή μέσω φέισμπουκ.

Από το κουνγκ φου (κινεζιστί η επιδεξιότητα, κατά κανόνα σε σχέση με κάποια πολεμική τέχνη) και τον γούγλη.

Η τσιμπουκλού, η πιπού, η ψωλογλειφίδα.

Σλανγιωτατική αργκό του Ανδρέα Εμπειρίκου. Εκ του λατινικού fellare (πιπιλάω).

Άραξε - ηρέμησε. Αυστηρώς από άτομα που ψάχνουν την προσοχή.