Tagged definitions (995)
Showing 671-680 from 995

Η βαριά μέθη ή μαστούρα ή κούραση ή αποβλάκωση. Το να είσαι γκολ, λιώμα, τέρμα, αλοιφή, ζαμπόν.

Η συνήθεια αρκετών κατεστραμμένων παρεών ολκής να πηγαίνουν το βράδυ έπειτα από διαρκές κάψιμο με ξύδια και χόρτα στο σπίτι αυτού που του χουν μείνει αλκοόλ και φούντες, ώστε να λάβει η ανεπίσημη αυτή γιορτή ένα τέλος, πιθανότατα όντας όλοι αλοιφή σε καναπέ κρεβάτια, καρέκλες και πατώματα (λες και δεν τα χουν ήδη χορτάσει αυτά, όλοι οι ρούκουνες!)

Αυτός που κατέχει βαθειά γνώση για την μπύρα, από το πως δημιουργείται μέχρι το πώς πίνεται.

Συχνάζει συνήθως σε παμπ ή μπυραρίες και πάντοτε αναζητά την πιο ψαγμένη γεύση. Αποτελεί πονοκέφαλο για τους σερβιτόρους/-ες καθώς τους κάνει μυστήριες ερωτήσεις για τις μπύρες και τους ζητά μυστήριες μάρκες.

1. Κρεμάω, χαλαρώνω
2. Βάζω μέσα σε σακκούλα
3. Είμαι φυτό, ζαμπόν, αλοιφή

Απροσδιόριστη μονάδα μέτρησης ποσότητας καταναλωθέντων ξιδιών. Και όταν λέμε ξίδια, εννοούμε ξίδια, όχι γκόρντον σπέης και μαλακίες, και δη αυτά που φορολογούνται σκληρά (οπότε όχι μπύρες ή κρασιά).

Συντάσσεται υποχρεωτικά είτε με το καταναλωθέν ξίδι, είτε με την λέξη ξίδια όταν θέλουμε να αποφύγουμε τις διευκρινίσεις ή τα ανακατέψαμε.

Παρά το απροσδιόριστο του μεγέθους, είναι εμφανές ότι η ποσότητα που περιέχει ένα τελωνείο προκαλεί ακραία συμπτώματα μέθης και συνεπώς η φράση θα πρέπει να χρησιμοποιείται αναλόγως.

Βρίσκομαι σε μία ανεκδιήγητη κατάσταση, την οποία δεν μπορώ να διαχειριστώ. Είμαι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, βλ. επίσης δεν την παλεύω.

Έκφραση που προέρχεται από το δυσάρεστο και λυπηρό θέαμα εξαρτημένων ατόμων, τα οποία μόλις έχουν πάρει τη δόση τους.

Ολίγοι γνωρίζουν ότι εν Ρόδω παράγεται ουίσκι-απομίμηση του εν τω προηγούμενο λήμμα αναφερθέν, 100 pipers, Εκατό Πίπες, ονόματι «200 pipers». Εις τα εν Κρήτι οινονευματοποτεία to παρόν ουίσκι φέρει την εύλογη ονομασία «Διακόσιες Πίπες»!!!

Φέρει δε αυτοκόλλητη ετικέττα σχεδιου μετα τετραγώνων, ήτοι καρώ, και χαρακτηρίζεται από γεύση... πετρελαίου μετά χρώματος!

Προς όποιους το πίνουν: Άφεσον Πάτερ, ου γαρ οίδασι τι πίνουν...

Συνθηματικό για το μαύρο ελληνικής προέλευσης, και συνακολούθως ΑΑ ποιότητας - το αντίθετο της μπουρούχας.

Ο διαχωρισμός οφείλεται αφενός στην τραγικά λανθασμένη άποψη πως ο,τιδήποτε ελληνικό είναι εξ ορισμού καλύτερο, αφετέρου στη δυστυχώς σωστή άποψη ότι το μαύρο το οποίο εισάγεται (και στην Ελλάδα το εισαγόμενο είναι 90% από Βαλκάνια, κυρίως Αλβανία) είναι προΐόν μαζικής και σχεδόν βιομηχανικής παραγωγής, με όλα τα φυτοφάρμακα και την τσαπατσοδουλειά που αυτό συνεπάγεται, και αφετρίτου στο ότι, ως φυσικό προϊόν και σαν το καλό κρασί, το καλό μαύρο δε νοείται να είναι αγνώστου προελεύσεως.

Το σκανκ ή σκανγκ είναι μια υδροπονική εκδοχή κάνναβης.(Αγγλ.Skunk). Τι είναι το Skunk; Το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με την κάνναβη, πρόσφατα το έμαθαν και οι μαμάδες μας και οι περιπτεράδες μας ...Ξέρουν τι είναι στην πραγματικότητα ή απλώς βρίσκει εφαρμογή ο κλασικός κανόνας της προπαγάνδας: «πες πες πες, κάτι θα μείνει»;

Η παραφιλολογία που υπάρχει και διαιωνίζεται σχετικά με το Skunk τείνει να φτάσει σε φαντασία το «Μαγαζάκι του Τρόμου» (το μαγαζάκι με το σαρκοβόρο φυτό που τρώει τους πάντες). Δεν είναι λίγες οι φορές που όλοι μας έχουμε ακούσει σε συζητήσεις κάποιον – χρήστη κάνναβης συνήθως – να υποστηρίζει ότι το Skunk δεν είναι κανονικό χόρτο, αλλά «χημικό», «ποτισμένο», γενετικά μεταλλαγμένο και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς ... Απ' την άλλη, η επίσημη προπαγάνδα, κράτος και διωκτικοί μηχανισμοί έπεισαν την κοινωνία ότι το Skunk είναι καινούργια μόδα και… πως να το κάνουμε; Δεν είναι σαν τα «αθώα» ελληνικά χόρτα που κάπνιζαν όταν ήταν νέοι ...

Δυστυχώς η αλήθεια απέχει κατά πολύ από αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι. Ας πούμε μια μικρή ιστορία ...

Στις δεκαετίες του '60 και του '70 υπήρχε στο εξωτερικό και περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το «κίνημα» των hippie. Μπορεί εδώ στην Ελλάδα να είχαμε χούντα και τους χίπιδες να τους γνωρίζαμε μέσω της «Θείας μου της Χίπισσας», στο εξωτερικό όμως χιλιάδες ήταν οι νέοι που ακολουθούσαν το λεγόμενο « Hippie Trail» (μονοπάτι των χίπιδων): επισκέπτονταν χώρες που και το όνομα τους ακόμα ήταν τότε άγνωστο. Σημεία εκκίνησης ήταν η Αίγυπτος, η Τουρκία, το Μαρόκο και η Ελλάδα. Υπήρχε μάλιστα και λεωφορείο που ξεκινούσε από Αθήνα με προορισμό την Goa της Ινδίας. Όλα αυτά στα τέλη της δεκαετίας του '60. Λίβανος, Ιράκ, Ιράν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ ήταν οι κυριότεροι προορισμοί. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των χωρών ήταν η ελεύθερη διάθεση μαριχουάνας ή χασίς χωρίς τα σημερινά ταμπού, μιας και όλες είχαν μακρόχρονη ιστορία σε αυτόν τον τομέα. Όταν γύριζαν στις πατρίδες τους πάρα πολλοί έφερναν μαζί τους σπόρια από τις τοπικές ποικιλίες που είχαν δοκιμάσει. Μέχρι τότε η διαθέσιμη μαριχουάνα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η ποικιλία που αποκαλούμε σήμερα Sativa. Όλη η μαριχουάνα που εισαγόταν, λαθραία, ήταν κυρίως απ' το Μεξικό, την Κολομβία και την Καραϊβική. Η εισαγωγή των ποικιλιών από Αφγανιστάν και Πακιστάν (την γενικότερη περιοχή του Ινδο-Καυκάσου, Hindu Kush) που ανήκουν στην «ποικιλία» που αποκαλούμε σήμερα Indica έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από όλη την κοινότητα των καλλιεργητών κάνναβης.

Το κλίμα των Ηνωμένων Πολιτειών (με εξαίρεση τη Φλόριντα) δεν ήταν κατάλληλο ώστε να ωριμάσουν μέχρι τέλους οι ποικιλίες από Μεξικό, Κολομβία και Καραϊβική. Αντίθετα οι ποικιλίες απ' τον Ινδοκαύκασο προλάβαιναν να ωριμάσουν και έμεναν κοντύτερες σε σχέση με τις προϋπάρχουσες, και έτσι ξέφευγαν και απ' την κατασκοπεία των ελικοπτέρων.

Επιπλέον αυτές οι ποικιλίες είχαν ένα πάρα πολύ έντονο άρωμα που έμοιαζε με την μυρωδιά του ασβού, χαρίζοντας τους το όνομα «Skunkweed». Τη δεκαετία του '70 στην Καλιφόρνια, ο επονομαζόμενος Sam the Skunkman, έφτιαξε και πουλούσε σπόρια από την ποικιλία Skunk 1. Εδώ πολλοί γουρλώνουν τα μάτια και λένε «πως το έφτιαξε»; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι ένα φυτό κάνναβης από το Μεξικό μπορεί να διασταυρωθεί με ένα άλλο από το Αφγανιστάν κλπ ; Όπως ακριβώς οι ντομάτες που καλλιεργούμε είναι διασταυρώσεις από παλιότερες ποικιλίες ντοματιών (ενδογενών και ξένων).

Το Skunk 1 ήταν μια διασταύρωση από Μεξικανικά, Κολομβιανά και Αφγανικά σπόρια και προέκυψε με τις ίδιες τεχνικές που χρησιμοποιούν οι βοτανιστές εδώ και εκατοντάδες χρόνια για να αναπτύξουν μια διαφορετική ποικιλία ντομάτας, αγγουριού, πατάτας, που θα έδινε περισσότερη ποσότητα, μεγαλύτερους και ποιοτικότερους καρπούς και κυρίως που θα ήταν ιδανική για ένα συγκεκριμένο κλίμα. Συνεπώς ούτε γενετικές τροποποιήσεις έγιναν, ούτε «χημικά» χρησιμοποιήθηκαν, ούτε ο ΕΤ άφησε σπόρια πίσω του πριν μας αφήσει για να πάει στο σπίτι του ...

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Το κλίμα ανοχής που υπήρχε τη δεκαετία του '70 στις Ηνωμένες Πολιτείες έδωσε τη θέση του σε ένα καινούργιο συντηρητισμό τη δεκαετία του '80 και οι καλλιεργητές κάνναβης βρίσκονταν υπό διωγμό. Αντιθέτως στην Ολλανδία είχαν αρχίσει να μπαίνουν τα θεμέλια των «εταιριών σπόρων». Το Skunk 1 έγινε αμέσως το νο1 καθώς ήταν το μόνο σταθερό υβρίδιο σε σπόρο εκείνη την εποχή. Πολλές εταιρίες άνοιξαν από τη δεκαετία του '80 μέχρι σήμερα και καθεμιά ανέπτυξε την δική της εκδοχή του Skunk, με τους περισσότερους να επικεντρώνονται στην Indica πλευρά του υβριδίου. Μέχρι και σήμερα σχεδόν το 50% των ποικιλιών που πωλούνται από Ολλανδικές εταιρίες σπόρων περιέχουν Skunk 1 στην γενεαλογία τους.
Άλλες γνωστές ποικιλίες που ήρθαν στην Ολλανδία από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι: Original Haze, Afghani 1, Hindu Kush, California Orange, Early Girl, Hawaiian Indica, Northern Lights, Big Bud, Hash Plant, G-13, Bubblegum.

Δείτε τις ποικιλίες κάνναβης σαν τις ποικιλίες των αμπελιών. Άλλο κρασί δίνει το Merlot, άλλο το Tokaji, άλλο το Cabernet Sauvignon.
Εάν δεν σου αρέσει το Merlot, δεν το πίνεις. Προτιμάς κάτι άλλο.
Αν δε σου αρέσει τίποτα από όλα, πίνεις ρετσίνα, δαιμονοποιείς τα «ξένα» εμφιαλωμένα και αναπολείς πόσο καλά κρασιά είχαμε τον παλιό καλό καιρό ...

Φάρμακο. Βασικά, είναι νέας μορφής ασπιρίνη. Χρησιμοποιείται από ανθρώπους που πραγματικά τους πρήζουν τα αρχίδια.