Tagged definitions (9)
Showing 1-9 from 9

ομορφοβία, ομορφοβικός

Ορισμός

Η ομορφοβία είναι ο φόβος (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), η αποστροφή ή οι διακρίσεις κατά των ναζωραίων, κομψών ή / και καλοντυμένων ανθρώπων. Τα άτομα που ενεργούν με τέτοιους τρόπους περιγράφονται ως ομορφοβικά.

Αίτια

Έρευνες έχουν δείξει ότι η ομορφοβία μπορεί να προέρχεται από φυλετική επιλογή (βλ. έχει ασχημindie), πολιτική αγκύλωση (βλ. ταγάρω), θρησκευτική προκατάληψη (βλ. χριστιανόφουστα), αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας, ή έλλειψη επαφής με ωραίους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να παρατηρηθούν φαινόμενα ομοφροβίας προερχόμενα και από τους ίδιους τους ζαγωραίους.

Αναπαραγωγή

Οι ομορφοβικοί κατά κανόνα και εκ πεποιθήσεως ζευγαρώνουν μόνο με σαλούφες (βλ. σαβουρογαμόσαυρος, μπαζοφονιάς).

Ευθυμολογία

Πρόκειται φυσικά για λολοπαίγνιο στην ομοφοβία (το σόλοικο αντιδάνειο του homophobia). Ενίοτε όμως καταγράφεται κι ως λολαδερός ανορθογραφισμός (βλ. παράδειγμα 5).

Κλασική -ίλα που υποτίθεται ότι αποπνέουν οι αριστεριτζήδες (και κατ' επέκταση όλοι οι θεσμοί, τα ήθη και οι νόρμες τση «μεταπολίτευσης»), αλλά όχι με την καλή έννοια της βαρβατίλας του μόχθου και της εργατιάς που φέρνει προς θυμάρι και φασκόμηλο.

Το άρωμα και το μπουκέτο τση αριστερίλας μποχάει διαφορετικά στην μύτη του καθένα. Παραθέτω ένα εντελώς δειγματοληπτικό αρωματολόγιο των ουρδεσάνς που συχνά αποδίδονται κακεντρεχώς στο φαινόμουνο:

• Ανωτερίλα,
• Αυνανίλα,
• Βερμουδίλα (και δη στα αριστερόμουνα),
• Κλαψομουνίλα,
• Κορεκτίλα,
• Ξερολίλα,
• Μουρτζουφλίλα,
• Νταλαρίλα,
• Οπορτουνίλα,
• Πατερναλίλα,
• Ταγαρίλα,

• Υπολανθάνουσα νεορθοδοξίλα, κλπ.

  Αποποιούμενος κάθε ευθύνης επισημαίνω ότι το λήμμαν χρησιμοποιείται απαξιωτικά τόσο από αριστερόστροφους (βλ. παραδείγματα 1 και 2) όσο κι από δεξιόστροφους (βλ. παραδείγματα 3 και 4) σλάνγκους.

O γκαγκά γεροξεκούτης, το ῥαμολιμέντο με έμενταλ.

Θηλ.: γκαγκαδιάδα, ουδ.: γκαγκαδιάρικο.

Μερεμέτι, μικροδουλειά του σπιτιού (ηλεκτρολογικά, υδραυλικά). Γενικότερα, οποιαδήποτε «υποδεέστερη» δουλειά που έχει ανατεθεί σε κάποιον: θέλημα, βοήθεια σε χειρωνακτική εργασία, μεταφορά κάποιου πράγματος κ.λπ.

Λεξιπλασία εκ του κόμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της χώρας του Πακιστάν, ή ευρύτερα του συνήθους γαμοσλανγκοτέτοιου β΄ συστατικού -στάν.

Δηλώνει την Ελλάδα των τελευταίων τριών δεκαετιών από το 1981 έως σήμερα ως μια χώρα, όπου πρωταγωνιστής στη διαμόρφωση κοινωνικοπολιτικών ψυχισμών, νοοτροπιών, έξεων και ταλιμπάν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δευτεραγωνιστής η Νέα Δημοκρατία, που κατά πολλούς μιμείτο ή, έστω, ακολουθούσε εκούσα άκουσα το κυρίαρχο πασοκικό μοντέλο. Με την έκφραση Πασοκιστάν ασκείται κριτική στις αρνητικές πτυχές του άλα ΠΑ.ΣΟ.Κ. «ελληνικού ονείρου», που τελικά οδήγησαν την Ελλάδα να ομοιάζει με ημιυπανάπτυκτες ανατολίτικες χώρες τρεπόμενη σε Ελλαδιστάν. Θίγονται, δηλαδή, στοιχεία, όπως το μοντέλο κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, η μπαχαλώδης δημόσια διοίκηση, η ισοπέδωση της αξιοκρατίας, η μη παραγωγικότητα, το λαμογιστάν, και νοοτροπίες όπως ο νεοπλουτισμός, η βλαχογιαποσύνη, η βλαχοκυριλοσύνη και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

Ειδικά από μια εθνικιστική σκοπιά, η έκφραση Πασοκιστάν κρίνει την θεωρούμενη χαλαρότητα και χλιαρότητα στο θέμα της προσέλευσης στην Ελλάδα παράτυπων μεταναστών, την οποία οι κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν ή και δεν ήθελαν να ανακόψουν, του Προκο-πάκη της νουδούλας συμπεριλαμβανομένου. Διαδίδονται μάλιστα και σχετικοί διχ-αστικοί μύθοι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μοίρασε με ευκολία ελληνικές υπηκοότητες για ψηφοθηρικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση, η έκφραση εντάσσεται σε ένα πρόσφατο ντίσκουρς να εντοπιστούν τα πρόβληματα της ελληνικής κρίσης ειδικά στους αλλοδαπούς κατοίκους της Ελλάδας με παράλληλο (αυτο)μαστίγωμα του πρόσφατου πασοκικού παρελθόντος.

Η έκφραση πάντως διαδόθηκε δραματικά όταν στην προεκλογική ομιλία του υποψηφίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ένα πολύ μεγάλο μέρος του λιγοστού ακροατηρίου του αποτελείτο από μελαψούς Ασιάτες, δημιουργώντας υποψίες ότι επρόκειτο για σχεδιασμένη προσέλευσή τους ώστε να διασκεδαστεί η έλλειψη ακροατών οπαδών. Ήταν μοιραίο, φαίνεται, ο κύκλος της μεταπολίτευσης να αρχίσει με τους πάκηδες του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος και να τελειώσει με συλλήψεις πάκηδων, τόσο των εκ Πακιστάν ορμωμένων που μπουζουριάζονται μαζικώς σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όσο και του παλαιού Πάκη- Άκη Τσοχατσόπουλου, που οδηγήθηκε οικογενειακώς στον Κορυδαλλό.

H πουστοποίηση.

Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί από τον Πλεύρη (père).

Κάνω τις δουλειές του σπιτιού, το κοινώς λεγόμενο «νοικοκυριό» (σκούπισμα, ξεσκόνισμα, σφουγγάρισμα, μαγείρεμα) για το οποίο η «αφέντρα του σπιτιού» επαίρετο κατά την προ της καθόδου των Δωριέων (συγνώμη, διαγράφεται μια λέξη) Αλβανών εποχής, και το οποίο σήμερα αναθέτει κατά περίστασιν ή καθ' έξιν σε αμειβόμενη αντί 6.50 ευρώ την ώρα κυρία, συνήθως Αλβανίδα ή Bορειοηπειρώτισσα κατά δήλωσίν της.

Η φράση συνήθως εκφέρεται χαριέντως, σκωπτικώς ή μετ' αναστεναγμού, είτε κατά της εσχάτως ενσκηψάσης οικονομικής κρίσεως ή κατά του δικαιώματος των διακοπών, το οποίο δεν απεμπολούν πλέον ούτε η Αλβανοί. Μην εκπλαγείτε δε αν το ακούσετε και από Αλβανίδα που πρόκοψε στην Ψωροκώσταινα ως παραδουλεύτρα ή σύζυγος τοποθετητού πλακιδίων.

1. Το γυφτιλίκι, το γκεϊλίκι και η εξουσία που ασκείται μέσω αυτών.

2. Κάτι σαν το γκεϊμπέκικο, αλλά με στοιχεία τσιφτετελιού.

Ανήκει στην ιδιόλεκτο των δεξιών, ακροδεξιών και όσων εντοπίζουν τα προβλήματα της νεοελληνικής κενωνίας ιδίως στην αθρόα προσέλευση αλλοδαπών μεταναστών. Το λογοπαίγνιο αφορά στην αρρώστια Ηπατίτιδα και στο κτήριο της Υπατίας, όπου κατέφυγαν στις αρχές του 2011 τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας.

Στην (ακρο)δεξιά ιδιόλεκτο ο όρος σημαίνει δύο πράγματα κυρίως: α) Αριστερές ιδεολογίες που βάζουν τον εργασιακό διεθνισμό πάνω από το θεωρούμενο εθνικό συμφέρον, και οι οποίες κατά τους χρήστες του όρου μεταδίδονται μολυσματικώς χτυπώντας κατ' αρχήν συριζαίους και θολοκουλτουριάρηδες και μετά άλλα ευπαθή μέλη της κοινωνίας. β) Τους ίδιους τους μετανάστες ως μολυσματική ασθένεια για την εθνική κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι οι εν λόγω απεργοί πείνας αντιμετωπίστηκαν συχνά ως «κίνδυνος για την υγεία» από έναν ευρύτερο κυριαρχικό λόγο (discourse) όχι μόνο δεξιών.

(Σ.ς.: Ο ρατσισμός ιδίως της δεύτερης σημασίας είναι προφανής, προκειμένου περί συνανθρώπων μας που κινδυνεύουν με θάνατο ή με μη αναστρέψιμες βλάβες εν μέσω γενικής αδιαφορίας, και χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλο τον σλανγκικό μου αμοραλισμό για να το αναρτήσω).