Tagged definitions (157)
Showing 131-140 from 157

Το δόκιμο Flocaccino είναι κυριολεκτικά (με λίνκι) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα τ. τούρτα που προσφέρουν τα Flocafé, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ, σε μια μεγάλη σειρά από γεύσεις, όπως Oreo, μπισκότο, βανίλια, καραμέλα, σοκολάτα και δεν συμμαζεύεται.

Το σλανγκικό φλοκατσίνο είναι κυριολεκτικά (χωρίς λινκ) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα ή και ρόφτυμα τ. φραπέ, που προσφέρει η αλυσίδα Flocafe, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ. Ετυμολογείται λαδή από το φλόκι (= χοντρό χνούδι από στριμμένο μαλλί < ιταλικό flocco < λατινικό floccus, και λόγω προφανούς ομοιότητας τα εκτοξευόμενα συμπλέγματα σπέρματος) και την κατάληξη -τσίνο που παραπέμπει σε φραπέ.

Ως υπηρεσία φραπενείου (στριπτιτζάδικου, κωλόμπαρου, μασατζίδικου, τσιμπουκάδικου και άλλων -αδικων) αποτελεί συνώνυμο για το φραπέ με γάλα, δηλαδή σημαίνει την υποβολή σε αυνανισμό υπό κορασίδος έως και της ποθούμενης εκσπερμάτισης. Διακρίνεται έτσι από το απλό φραπέ, όπου καθώς η πριβεδιά προσμετράται σε ορισμένο αριθμό τραγουδιών (στα στριποκλαμπάκια τουλάχιστον), κινδυνεύει ο φραπέλληνας αν το τραγούδι τελειώσει αιφνιδίως να χρειαστεί να συνεχίσει σόλο. Αντιθέτως, η υπηρεσία φραπέ με γάλα ή χαριτωμενιστί φλοκατσίνο αποτελεί δέσμευση εκ της κορασίδος ότι ο υπεσχυμένος φλοκοπόταμος θα επιδιωχθεί έως εσχάτων ανεξαρτήτως ασματικών ενδεχομενικοτήτων. Φλοκατσίνο, βεβαίως, αποκαλείται δίκην αστεϊσμού μόνο από τους μπουρδελιάρηδες, καθώς από τα ίδια τα κορίτσια αποκαλείται αραμπιστί μεν «σε κάνω τελειώσει», ουκραναϊζεριστί δε φίν-j-ιsh.

Ο όρος φλοκατσίνο εκφέρεται είτε ως χτύπημα, είτε ως ρόφημα, και στην αφήγηση γενικά σεχουαλικώνε ιστοριώνε ανεξαρτήτως φραπενέδων. Περιγράφει αυτές τις πηδυλλιακές στιγμές, που άλλοι από μας (όσοι διαθέτουν «ατζέντες με ονόματα», που λέει κι ο ΜΧΣ) τις ζουν σε κανονικές συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας, ενώ άλλοι μπροστά από λαπιτόπια, όταν η κοπελιά χτυπάει τον βασιλόπουλο των ονείρων της στο γκραν φινάλε και περιμένει έχοντας παραδοθεί άνευ διασπερματεύσεων. Τότε το μεν χτυπάω ένα φλοκατσίνο με υποκείμενο την ερωμένη αναφέρεται σε φραπέ, το δε κερνάω φλοκατσίνο με υποκείμενο τον ερώντα αναφέρεται σε (καλή) πίπα. Σε κάθε περίπτωση ο βασιλόπουλος δύναται να ανακράξει ως γαμησιάτικη ρίμα «χύνω, χύνω, κερνάω φλοκατσίνο!».

Dedicated to Gatzman, my sweet Frappentine (με την καλή έννοια).

Το ζουμί (διάφορα υγρά) που μπορούν να προκύψουν (στάξουν, καταποθούν, παρθούν) απ' τον πρωκτό.

Τα γεννητικά και πρωκτικά κονδυλώματα που προκαλούνται από τον ιό HPV. Με καργιόλια παρασημοφορούνται και παρασημοφορούν κυρίως τα ασκεπή στρώματα.

Αυτό που λέει η λέξη. Το φτυάρι με το οποίο απομακρύνουμε τα σκατά. Πρόκειται μάλλον για επαγγελματικό και όχι οικιακό εργαλείο, καθώς απαντάται συνήθως σε χοιροστάσια, βουστάσια και άλλα τέτοιου είδους κουραδοβριθή ιδρύματα.

Σλανγκικώς, η λέξη χρησιμοποιείται μεταφορικώς ως το κατάλληλο μέσον εκδίωξης σκατάδων, σκατών πατημένων, σκατόλουμπων, σκατοπούστηδων, σκατόψυχων, εν ολίγοις τύπων τόσο άθλιων, σιχαντερών και βρομερών, που δεν διανοούμαστε ούτε στιγμή να τους αγγίξουμε με γυμνά χέρια.

Κττμγ πάντως, σλανγκικώς η λέξη σκατόφτυαρο θα ήταν ό,τι πρέπει για να χαρακτηρίσει και τους μπονταίους που κάνουν πόρτα στα ανά την επικράτεια κωλομάγαζα, εκδιώκοντας άμα λάχει βιαίως τους ενοχλητικούς πελάτες. Δεδομένης της ποιότητας τόσο των καταστημάτων και των φυλάκων τους, όσο και των θαμώνων, θα έβρισκε την απόλυτη δικαίωσή του το λαϊκό ρητό ό,τι σκατά και το φτυάρι.

Σε γλυκερό, εφηβικό ανάγνωσμα παλαιότερων εποχών, το εν λόγω εργαλείο αναφέρεται και ως σβουνόφκυαρο, βουκολικό το περιβάλλον γαρ. Αυτή η παράγραφος παρακαλώ να μην υποπέσει στην αντίληψη μουσουλμάνου ιερέα που συχνάζει στο σάη, δεν το 'χει σε τίποτα να βγάλει βρόμα πως έχω διαβάσει Λουντέμη...

Ψάχνοντας στο δίχτυ, έπεσα πάνω σε κάποιον που ισχυρίζεται ότι συνώνυμο του σκατόφτυαρου είναι η λέξη πιγκάλ. Εστί δε πιγκάλ το σετάκι αποπατόσκουπου (ξέρετε, αυτό που ζμπρώχνουμε τα κουραδόσκατα στη λεκάνη) και της βάσης εναπόθεσής του (που μαζεύει το σκατοζούμι).

Δεν ξέρω κατά πόσον οι ισχυρισμοί του αγνώστου σέρφερ είναι βάσιμοι, αλλά κατόπιν αυτής της συγκλονιστικής ανακάλυψης εγκαταλείπω το σάιτ και μεταβαίνω εις Παρισίους για μετεκπαίδευση. Οι τυχόν ενδιαφερόμενοι θα με εντοπίσουν πέριξ της Place Pigalle.

Ίχνη τροχοπέδησης – πλάγιας ολίσθησης στο εσώβρακο απο αδέξια μανούβρα του κώλου (διότι ο φέρων δεν είχε διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, ώστε να εκτελεί τους απαραίτητους χειρισμούς κάθε στιγμή κλπ-κλπ που λέει κι ο ΚΟΚ).

Αγγλιστί: Skid mark.

Ετέρα ονομασία για την τίκρα, άλλως κυψελίδα, άλλως κερί των ώτων, που φέρνει περισσότερο σε μια ζαχαροπλαστική πρόσληψη του εκκρίματος.

Υπάρχουν τουλάστιχον τρεις μεγάλες κατηγορίες μουνοπορδής:

• Κυριολέκτικλυ, το μουνοκλάνι (αγγλιστί: queef),
• Σκληρό μπινελίκι επί παντός επισθητού,
• Απαξιωτικός ως προς το ανάστημα κάποιου χαρακτηρισμός (τ. πορδοβούλωμα, μισοχυσιά, κ.ταλ.)

Κατά σειρά ορισμού:

Να προσθέσω τρία ακόμα είδη μουνικών στον έξοχο ορισμό στη καθ' ύλην αρμόδιας Iron:

• Κρέμα ή φάρμακο για μουνολογικές παθήσεις.
• Το γυναικομάνι, η θηλυκή εκδοχή του αρχιδόκαμπου.
• Μουνικό οξύ, ένα οργανικό ισχυρό οξύ, μετρίως διαβρωτικό χωρίς ιδιαίτερες βιομηχανικές χρήσεις. Προσβάλλει το δέρμα και διαβρώνει και φθείρει τα εσώρουχα. Η οσμή του είναι ερεθιστική και θυμίζει καμένο ντουί. Το καθαρό μουνικό οξύ είναι τελείως άχρωμο, αλλά το μουνικό οξύ του εμπορίου είναι κιτρινωπό επειδή περιέχει προσμίξεις.

Δεν γουγλίζεται και δε γκζέρω αν λέγεται ακόμα, αλλά εκεί στα έρλjυ ενενήνταζ εμείς μιά φορά το λέγαμε για τις μπόμπες.

Πράγμα που μου θυμίζει τον άλλονε που είχε γράψει ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο το στολίσναγιαν όλη μαζί η οικογένεια. Ε, πώς να μη μαραθεί το τσαμένο...

Το αποσμητικό roll-on.