Εν αντιθέσει με το ζωντανό μύθο, έναν άνθρωπο που υπεραξιοποιεί τις εγκεφαλικές δυνατότητες και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού στον τομέα που διαπρέπει, ο ζωντανός ζύθος (παράφραση της φράσης ζωντανός μύθος)
υποδηλώνει τον άνθρωπο που βρίσκεται στο απέναντι άκρο.
Υποδηλώνει τον άνθρωπο με λειψό ειδικό βάρος, αυτόν που είναι περιορισμένης ευθύνης, που έχει εγκεφαλογράφημα ευθεία, που έχει ξενοίκιαστο το ρετιρέ, που ο λόγος του είναι γεμάτος μαργαριτάρια. Λειτουργεί ως ενσαρκωμένος ζύθος, ως άνθρωπος-οινόπνευμα, εξαιτίας του εικονικού αλκοόλ που τρέχει από γεννησιμιού του στο αίμα του και που επιδρά καταλυτικά στις νοητικές λειτουργίες του, χαρακτηρίζοντας ανάλογα τα λόγια και τα έργα του. Πολλές φορές κάποιος αγανακτώντας με ένα ζωντανό ζύθο αναφωνεί: Γι' αυτό δε βρέχει, λες κι όπως η μαλακία είναι δύναμη έτσι και η βλακεία είναι δύναμη, και μάλιστα δύναμη που μπορεί να επηρεάσει τα φυσικά φαινόμενα. Πολλές φορές μπορεί να τα φέρει η μοίρα, η συγκυρία, και ένας τέτοιος άνθρωπος να βρεθεί σε θέση επιρροής (π.χ. πλανητάρχης, διευθυντής εταιρείας κλπ) και με τις ενέργειες του να πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του.
Η ομοιότητα του ζωντανού ζύθου με το ζωντανό μύθο στηρίζεται στο γεγονός πως επειδή κι οι δυο βρίσκονται στα άκρα του νοητικού φάσματος, βγαίνουν στην αγορά σε λίγα κομμάτια και φυσικά δεν περνούν ποτέ απαρατήρητοι.
– Άκου μαλακία. Έβρεχε... κι ο ηλίθιος πότιζε τις γλάστρες.
– Α καλά... ζωντανός ζύθος ο τύπος. Να τον προσέχουμε.
