Tagged definitions (7597)
Showing 2991-3000 from 7597

Η σερβική παραλλαγή της ρώσικης ρουλέτας είναι η εξής:

Περνάς με το αυτοκίνητό σου όσα πιο πολλά κόκκινα φανάρια μπορείς τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κι άμα δεν σκοτωθείς και δεν σκοτώσεις, είσαι τυχερός.

Είναι ένα παιχνίδι που άρχισε στην Σερβία μόλις τελείωσαν οι πόλεμοι και οι βομβαρδισμοί και οι άνθρωποι είχαν συνηθίσει στα υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης, οπότε έπρεπε να κάνουν κάτι για να συνεχίσουν.

Συνώνυμο: κόκκινο κύμα, κατά το πράσινο κύμα.

Χρησιμοποιείται το ίδιο επιτυχώς κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά.

Μελωδικό και με ρίμα, ελαφρώς αυτοκριτικό και μοιρολατρικό, εν μέρει ειρωνικό, αλλά κυρίως δείγμα συνειδητοποίησης και αυτοψαξίματος καλύπτει κάθε δραστηριότητα, στην οποία άλλα περιμέναμε και άλλα (και από νωρίς) μας ήρθαν.

Πρόωρη εκσπερμάτιση, γκολ του αντιπάλου από τα αποδυτήρια, ρεστάρισμα στην πρώτη παρτίδα κούκο μονό αβολοντέ, γκόμενα που σε παρατάει στο πρώτο ραντεβού για το σερβιτόρο κ.α.

Το μακράς διαρκείας χέσιμο.

Συνώνυμα:

• συμβούλιο
• αφιέρωση («ρίχνω μια αφιέρωση»)
• διαλογισμός
• σπονδή («κάνω σπονδή»)
• οβολός («ρίχνω τον οβολό μου»)

Βλ. και όποιος συσκέπτεται δεν σκέπτεται

1. Η εναλλαγή πέραν του ενός αθλουμένου στις πιέσεις πάγκου στο γυμναστήριο.

2. Η επίσκεψη και σε δεύτερο μπαρ, εντός της ίδιας νύχτας, λόγω άθλιας μουσικής - κόσμου - ποτών στο πρώτο.

Έκφραση που σημαίνει πως, όσα γκαφρά και να μαζέψει κανείς σ’ αυτόν τον κόσμο, όταν τα κακαρώσει θα «φορέσει» το φέρετρο και στην άλλη ζωή δεν θα πάρει μαζί του μία.

Είναι μια υπενθύμιση για το τι δεν είναι σημαντικό στη ζωή: να έχεις λεφτά αισθήματα και να κάνεις τη ζωή τη δική σου και των άλλων πατίνι, όσο κι αν είναι το χαρτί.

Άλλωστε, τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν...

Λέω κακίες, ή βγάζω στη φόρα τα άπλυτα γνωστού μου. Συνήθως το θάψιμο γίνεται στον κολλητό μας, καθώς γνωρίζουμε και πολλές λεπτομέρειες από τη ζωή του.

Στο σπορ του θαψίματος επιδίδονται άτομα που δεν έχουν να ασχοληθούν με κάτι άλλο και συνήθως έχουν εντύπωση πως οι δικές τους πράξεις είναι ανώτερες και καλύτερες όλων.

Οι κατίνες της παρέας, όταν σε καλούν για καφέ, φροντίζουν να έχουν τα φτυάρια τους έτοιμα, γεμάτα από τις κακίες τους για τη «φίλη» που απουσιάζει και μόλις τα αδειάσουν τα ξαναγεμίζουν με τα δικά σου χαμπέρια. Όσο πιο μεγάλο φτυάρι, τόσο πιο βαθύ το θάψιμο. Να σημειωθεί ότι, το άτομο που θάβεται είναι ζωντανό και ακμαιότατο, αλλά η τύχη του μετά την ταφή εξαρτάται από τους παρευρισκόμενους στην τελετή.

Τελετές θαψίματος είναι συχνές ανάμεσα σε συναδέλφους στη δουλειά, με σκοπό την ευνοϊκότερη μεταχείριση του νεκροθάφτη, ανάμεσα στις κυρα-περμαθούλες της γειτονιάς και, γενικά, σε κάθε παρέα που έχει τελειώσει τα υπόλοιπα νέα, αλλά για να μην τελειώσει ο καφές στο μουγγό, βγαίνουν τα φτυάρια για όποιον έχει άχτι (π.χ. τον προϊστάμενο πωλήσεων της εταιρείας).

Επικρατεί βαβούρα, γίνεται μπάχαλο, το έλα να δεις, ο καθένας μιλάει δυνατά και λέει ό,τι νά 'ναι, δημιουργώντας τελικώς ένα γενικό μπουρδέλο όπου κανείς δεν ακούει κανέναν.

Σύνηθες φαινόμενο στην παραθυρομουρμούρα με τους εισαγγελάτους και τους δημοσιοκάφρους να δίνουν το σύνθημα και οι μόνιμοι φωνακλάδες καλεσμένοι να στήνουν ένα κωλοχανείο.

Λέγεται όμως και για μαγαζιά που έχουν πολλή και θωρυβώδη πελατεία.

Από τον όλο αυτό τζερτζελέ δεν πρόκειται να βγει τίποτα, διότι ακόμα κι αν ο μουγκός πονάει πάνω στο φίκι-φίκι δεν μπορεί να μιλήσει, αλλά και να μιλούσε, στου κουφού την πόρτα...

Προαιώνιο ταμπού που αποτρέπει το σεξ μεταξύ παντρεμένων οικογενειορχών.

Βλ. και στάση 96.

«Δεν θα μείνει τίποτα», δεν θα μείνει όρθιο τίποτα, θα καταστραφούν τα πάντα, η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική, θα μείνει ένα τίποτα που θα ‘ναι λιγότερο κι από τίποτα. Less than zero.

Προσπάθεια εντοπισμού προέλευσης:
Που υπάρχει το κολυμπηθρόξυλο, αφού όλες οι κολυμπήθρες είναι μεταλλικές; Οι κολυμπήθρες που βαφτίζουν τα μωρά είναι μεταλλικές – σο, ξύλο δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα.

Ακόμα και η διάσημη «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», όπου έπλυνε τα μάτια του ο τυφλός και ξαναβρήκε το φως του, λίμνη ήταν επί της ουσίας, ξύλο μια φορά δεν είχε λέμε, δεν είχε τίποτα.

Η εκδοχή ότι, κολυμπηθρόξυλο είναι το ξύλο που χώνει το μωρό στον παπά κατά την διάρκεια της βάφτισης στην προσπάθειά του να αποφύγει το χώσιμο στην κολυμπήθρα, δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία (σ.ς. ενδέχεται, αυτή η εκδοχή να οδήγησε μεταγενέστερα στην έννοια του κολυμπηθρόξυλου). Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο σημαίνει ότι δεν θα μείνει ούτε παπάς, ούτε μωρό για να δείρει τον παπά, ούτε βάφτιση. Τίποτα. Τέλος.

Συνεπώς, κολυμπηθρόξυλο = τίποτα, δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο = δεν θα μείνει τίποτα. Όπερ έδει δείξαι.

Το «κολυμπηθρόξυλο» παίζει και ως «κολυμβηθρόξυλο» στην πιο λόγια μορφή του, αλλά στην καθομιλουμένη το -μπ- επικρατεί, γιατί δίνει και μια πιο καταστροφική χροιά στην λέξη όσο και να 'ναι, παραπέμποντας σε μπαμ-μπουμ.

*Asist: GATZMAN από το ΔΠ*

Λιώσιμο και τεμπελιά!