Tagged definitions (29)
Showing 1-10 from 29

Έκφραση από στίχο εϊτάδικου σκυλάδικου του Τ. Τσιμογιάννη, η οποία χρησιμοποιείται όπως το κερατούκλης και το ατιμούτσικο, συχνά δε τα συνοδεύει ως κατακλείδα.

Λέγεται σαρκαστικά, οτι δήθεν το υποκείμενο άλλαξε και από λαϊκουριά του κερατά, έγινε ποιοτικός, γουστάρει την πχιόττα, την πχοιότητα.
Έγινε γνωστό από το Σταρόβιο άσμα (του 2011), "έχω πάθει ποιότητα".

Συνώνυμο: παθαίνω μόρφωση.

εδώ
♪♫ Όσο περνάνε τα χρόνια
Αλλάζει ο τρόπος τελείως που σκέφτομαι
Ό,τι αγαπούσα παλιά βρίσκω πλέον αδιάφορο

Κάποτε μου άρεσε ο Κιάμος
Και τώρα ακούω Δρογώση και Φάμελλο
Και προσεγγίζω την τέχνη με υπευθυνότητα

Έχω μεταμορφωθεί
Με απωθεί η απλότητα
Έχω αποκτήσει οντότητα
Έχω πάθει ποιότητα

Έχω εντρυφήσει στην τέχνη
Δεν κυνηγάω πια κορίτσια φιλήδονα
Μελετάω με πάθος τα δικοτυλήδονα

Ακούω Τσακνή, Μαχαιρίτσα, Λαζόπουλο
Το πολεμάω από μέσα το σύστημα
Ανήκω πλέον στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς ♪♫

Το πανωφόρι, το παλτό, αλλά και το παλτό. Το αναφέρει ο ΝΤΙΝΟΣ στο λεξικό του μάγκα.
Πρωτοακούστηκε το 1932 στην παρλάτα του Πέτρου Κυριακού, "ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΓΚΑ"

♪♫ Σπλάχνο λέω τη γκόμενά μου και τη μάνα μου γριά μου
Το παρλάν λέω oμιλώντα, το παλτό Επαμεινώντα
Λέω τον πλούτο μπερεκέτι και την πιάτσα λέω κουρμπέτι
Το απών το λέω ερήμη, τ ακακαΐδι καρντερίμι
Ξέρω κι άλλα αλλά δεν τα σκάω μύτη και πουλεύω σαν σπουργίτι ♪♫

Ο Νίκος Τσιφόρος, στα "Παιδιά της Πιάτσας" (1960), το εξηγεί καλυτερότερα:

«Κάποτε ένας μάγκας χρειάστηκε ένα παλτό να περάσει το χειμώνα. Βρήκε μια χλαίνη που είχε κλέψει ένας φίλος του φαντάρος, που τον λέγαν Επαμεινώντα. Ο μάγκας έβαψε την χλαίνη μπλε για να μη γνωρίζεται, τηνε κόντηνε, γιατί το κοντό παλτό ήτανε τότε μόδα και, μια και του την είχε δώσει ένας Επαμεινώντας, τη βάφτισε «Παμεινώντα». Η λέξη έμεινε στην argot για παλτό / πανωφόρι».

στο "λεξικό του μάγκα"

Το τελευταίο διάστημα σημειώνεται ασυνήθιστα έντονη σλανγκική δραστηριότητα στα ΜΜΕς, που οφείλεται κτγμ στην είσοδο του ντελαμαγκέν Μεϊμαράκη στη πρώτη γραμμή της πολιτικής επικαιρότητας. Ωσεκτουτού εμφανίζεται πρώτο τραπέζι κάλτσα, όλη η ετοιμόσλανγκη Ελλαδούλα πού 'βοσκε μέχρι τούδε σε τριτοτέταρτους λειμώνες.

Το ειρωνικό παρατσούκλι του τραγουδιάρη Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, που προκύπτει αν εξαγάγεις τα δύο αντίθετα από τα δύο συνθετικά του πραγματικού του ονόματος. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει ένα είδος τραγουδιάρηδων μιας εποχής, όπως καλή ώρα ο Δάκης, η Πωλίνα, η Αλέξια, η Μαντώ κ.ο.κ. Μπορεί να λεχθεί για πλάκα και με την κυριολεκτική του σημασία για κάποιον που δεν προσέχει την εμφάνισή του.

Σκυλάδες αποκαλούνται οι:

• Μοντελοπνίχτες που μονίμως συνοδεύονται από καθαρόαιμα σκυλιά, ενίοτε τραγουδιάρικα, ή/και
• Νυχτοπερπατητές που με δάνεια ξημεροβραδιάζονται στις άλφα τράπεζες πίστεως των μπουζουκιώνε, ή/και
• Υποφανείς και λαϊκογάμητοι σκυλοτραγουδιστές των γαβγάδικων.

Βλ. και κρυφοσκυλάς.

Η κοντινή απόσταση... η οποία καλύπτεται σε 10-15 λεπτά...

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για το ειρωνικό σχόλιο, που μπορεί να πέσει για άτομα που δε διαθέτουν μουσική παιδεία, είναι εντελώς ατάλαντα στο τραγούδι, εντούτοις όμως είναι ψωνισμένα με το τραγούδι και επιμένουν να αγριογκαρίζουν.

Έτσι ο όρος παραπέμπει στο κακής ποιότητας τραγούδι και αναφέρεται σε τύπους που διαθέτουν λαρύγγι Κακοφωνίξ ή Μαρία Καβλας. Η Μαρία Κάβλας βέβαια, μπορεί να μην είναι αοιδός (Αιδοιός οπωσδήποτε), ωστόσο διαθέτει άλλα τάλαντα.

Είναι γεγονός πως η τύπισσα έχει από φωνή μουνί, κι από μουνί φωνάρα. Μπορεί να μην έχει μεν καλλιτεχνικό λαρύγγι, έχει όμως βαθύ λαρύγγι. Κι ο τρόπος ακόμα, που κρατάει το μικρόφωνο παραπέμπει σε άλλα κρατήματα. Δεν έχει ακούσει ποτέ της Λίστ (η μουσική παιδεία που λέγαμε), αλλά έχει σίγουρα αδιαμφισβήτητο ταλέντο ως ψωλίστ.

Τέτοια ψώνια ψαρεύονται από εκπομπές τύπου Αννίτας και πολύ συχνά τους/τις βλέπεις να συνοδεύουν κάποια αγριόσκυλα σε σκυλάδικα του αισχίστου είδους.

Το λένε άνθρωποι, όπως οι παρουσιαστές στο «Τηλεφώς», που νοσταλγούν παλιές ρομαντικές εποχές με νιες και παλληκάρια.

Επίσης, το λέμε όταν περιμένουμε από κάποιον να αντιδράσει και κανείς πούστης δεν κουνάει το δαχτυλάκι του.

Επίσης, όταν κάποιος επιζητεί λιγότερο την Τόσκα του Πουτσίνι και περισσότερο την Πούτσα του Τοσκανίνι.

Από τραγούδι της πάνιδας.

Κατά το «αγγελισμός» (θρησκευτική αίρεση με ψυχολογικές προεκτάσεις που πρέσβευε ότι σκοπός των ανθρώπων είναι να γίνουν άγγελοι), ο αντζελισμός είναι τα ιδιάζοντα μαργαριτάρια και η συμπεριφορά ανθρώπων, όπως η Άντζελα Δημητρίου.

Δεν είναι μόνο οι γλωσσικοί πολύτιμοι μαργαρίτες. Είναι μια αίσθηση ότι ζει σε «όμορφο κόσμο ηθικό, αντζελικά πλασμένο», είναι το feeling του κοριτσιού του λαού που έγινε ντίβα κι έχει δικαίωμα στο να είναι αμόρφωτη, επειδή είναι πάντα κοντά στο λαό της κτλ.

Πολλοί, και όχι μόνο η Άντζελα, κάνουν αντζελισμούς. Ακολουθεί λίστα με ορίτζιναλ αντζελισμούς, που μπορεί να βρεθεί εύκολα στο Διαδίκτυο. Αλλά θα ήθελα πρώτα να πω ότι προς τιμήν της Άντζελας από τα μαργαριτάρια της έχουν βγει και αλήθειες. Λ.χ. ναι, ο Καζαντζάκης είναι ποιητής, ο ίδιος ως ποιητή έβλεπε πρωταρχικά τον εαυτό του, και αν μη τι άλλο έχει γράψει μερικές χιλιάδες στίχους στην μετάφραση της Ιλιάδας. Και ναι, το «πλαστικό χρήμα» είναι «πλαστό χρήμα», καταπώς το αποκαλεί η Άντζελα.

Να πέσει η λίστα:

1. - Κυρία Δημητρίου, σ' αυτή τη συναυλία τα τραγούδια που είπατε ήταν ανέκδοτα;
   - Όχι, κάθε άλλο, ήταν πολύ σοβαρά.

2. Τελευταία διαβάζω πολύ ποίηση και ο αγαπημένος μου ποιητής, είναι ο Καζαντζάκης. Τον θεωρώ εθνικό μας ποιητή. [Σημ.: Και έχει δίκιο! Ο Καζαντζάκης είναι και ποιητής!]

3. Φέτος το καλοκαίρι είχα πάει στην Κρήτη και είχα ένα σπίτι με θέα τον Ατλαντικό και ήταν υπέροχα.

4. Μ' αρέσει να κάθομαι στο Σούνιο και να αγναντεύω τον Ατλαντικό.

5. - Αν σας πρότειναν να κάνετε μια ταινία, ποια θα διαλέγατε;
   - Θέλω να παίξω τον Τιτανικό, είναι πολύ ρομαντικό.

6. - Κυρία Δημητρίου, διαβάζετε;
   - Ναι το ξέρω.

7. Ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω Αραβικά, δεν είμαι Αραβίδα.

8. - Αυτές οι αντιγραφές κυκλοφορούν ευρέως.
   - Συγνώμη κύριε Ευαγγελάτε, αυτόν τον Εβραίο, δεν πρέπει κάποιος να τον συλλάβει;

9. Εγώ δεν έχω πατήσει το πόδι μου ποτέ στην Τουρκία. Μόνο στην Κωνσταντινούπολη πήγα. [Κι εδώ είναι hellenarically correct.]

10. Ουδέν καλό αμπιγιέζ καλού.

11. Θέλοντας να βρίσει κάποιον δημοσιογράφο, λέει: «Είστε αναιδής και πράος».

12. Ναι μου αρέσουν οι Τουρκάλες και οι Τούρκαλοι.

13. Εγώ έναν άνθρωπο φοβάμαι στη ζωή μου, τον Θεό.

14. Από τους Γάλλους σκηνοθέτες του σινεμά, ξεχωρίζω και θαυμάζω ιδιαιτέρα τον Νουβέλ Βανγκ.

15. Με κατηγορούν ότι δεν λέω ποιοτικά τραγούδια. Δηλαδή τι να τραγουδήσω, Λόρκα;

16. Τα πειρατικά CD κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά και ξέρεις Νίκο, γιατί τα λένε έτσι; Ε; Γιατί τα πουλάνε μαύροι.

17. - Πείτε μας πως σας φάνηκε η Τουρκική κουζίνα.
    - Δεν ξέρω, εγώ στο σπίτι μου έχω Ιταλική.

18. Σε συνέντευξη στην Άννα Παναγιωταρέα:
    - Έχετε κάνει κανένα σφάλμα που το μετανιώσατε;
    -Φυσικά. Σε αυτή τη ζωή κανείς δεν είναι άσφαλτος.

19. Δεν έχω συναντήσει άτομα του δικού μου βεγγαλικούς (αντί για βεληνεκούς).

20. - Κυρία Δημητρίου, γνωρίζετε τον Πικάσο;
    - Αυτό το κίτρινο ανθρωπάκι στα Πόκεμον;

21. - Στην Αίγυπτο το τραγούδι σας είναι νούμερο 1 και μετά είναι εκείνο της Σελίν Ντιόν.
    - Η Σελίν το ξέρει;

22. Η κόρη μου όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αναισθητικός.

23. - Ποια η γνώμη σας για τις μειονότητες;
    - Α δεν ξέρω χρυσό μου, εγώ έχω μόνο πλεονεκτήματα.

24. Το σπίτι μου το έχω κάνει υπέροχο, κανονικό μαυσωλείο.

25. Στην Τουρκία έχω πουλήσει 100.000 πωλήσεις.

26. - Υπογράψατε για τις ταυτότητες;
    - Όχι, δεν ήξερα πού να πάω. Ρώτησα να μου πουν αλλά δεν μου είπε κανείς.

27. - Πώς διατηρείτε την σιλουέτα σας;
    - Τρώω είδη υγιεινής.

28. - Μα δεν τίθεται θέμα.
    - Όχι, το τίθω εγώ.

29. Από τους εν ζωή καλλιτέχνες, χάρηκα που συνεργάστηκα με τον αείμνηστο Στέλιο Διονυσίου.

30. Έχω τόσα πολλά ρούχα που είναι αδύνατον να τα τακτοποιήσω μόνη μου. Αυτή είναι δουλειά της γκαρνταρομπίστ.

31. Όταν το καμαρίνι της γέμισε με κατσαρίδες, είπε: «Να φωνάξουν τον απολυμαντέρ».

32. Θαυμάζω πολύ τον Γκάντι. Έκανε τόσα για την Κίνα.

33. Από νέους, μου αρέσουν η Τσαλιγοπούλου, ο Μπάσης, η Πρωτοψάλτη... Δεν είναι νέα καλλιτέχνις η Πρωτοψάλτη; Ε δεν είναι και γερασμένη η γυναίκα.

34. Με κατηγορούν ότι έχω αυλή. Και αυτό μου το προσάπτουν. Αφού έχω μικρό παιδί, πού θα παίζει;

35. Για μένα οι θαυμαστές μου, κόβουν τις φλέβες μου.

36. Δεν έχω ένα σωματοφύλακα, έχω δυο, γιατί φοβάμαι και τους έχω για μια ώρα ανάγκης. Τον κακομοίρη τον John Lennon πώς τον φάγανε δηλαδή;

37. Τα παλιά μου ρούχα τα κάνω κειμήλιο στην ντουλάπα μου.

38. - Έχετε αρκετά χρήματα κυρία Δημητρίου;
    - Ναι, αρκετά.
    - Έχετε γυρίσει ποτέ στην φτώχεια;
    - Βεβαίως... Έχω πάει και τους έχω δει στο εργοστάσιο στο οποίο δούλευα.

39. - Πώς ψηφίζετε κυρία Δημητρίου;
    - Εγώ ψηφίζω στην πατρίδα μου το Περιστέρι.

40. - Κυρία Δημητρίου τι πιστεύετε για την ΟΝΕ;
    - Είναι παρά πολύ καλό συγκρότημα με μέλλον.

41. Οι 7 Έλληνες στους 10 προτιμούν αυτό και οι άλλοι 4 το άλλο.

42. Η επιτυχία εξαπλώνεται πάνω μου.

43. - Πριν την εκπομπή πήραν τηλέφωνο και ρώτησαν πώς σε μια τέτοια εκπομπή έχουμε καλεσμένη την Άντζελα Δημητρίου.
    - Βέβαια, αφού σε τέτοιες εκπομπές δεν επιτρέπεται να έρχονται λαϊκά πρόσωπα και να συζητούν στην στρογγυλή τράπεζα.

44. - Κυρία Δημητρίου τι θα βρει κανείς άμα ψάξει στην βιβλιοθήκη σας;
    - Μπα, μη νομίζεις πως κρύβω εκεί πράγματα. Έχω θυρίδα στην τράπεζα.

45. Πάμε να πούμε ένα τραγούδι που απογείωσε την καριέρα μου στο Ναδίρ.

46. - Εσείς κυρία Δημητρίου θέλετε να κάνετε μια δήλωση;
    - Βεβαίως και θα κάνω. Γιατί να μην κάνω; Όλοι κάνουνε... Εγώ να μείνω αδήλωτη;

47. Επιτέλους ας με αφήσουν να έχω μια ήσυχη και προσωπική ζωή.

48. Είδα στην τηλεόραση κάτι βρακοσυλλεκτες. Πολύ στενοχωρήθηκα που φτάνουν στο σημείο να ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν εσώρουχα.

Από τραγούδι της Ρίτας Σακελαρίου, σε στίχους Γιώργου Παυριανού και μουσική Νίκου Τερζή, που έχει ως εξής:

Έδωσα δέκα καφετιά
κι έκλεισα πρώτη θέση
στο Μέγαρο για μια βραδιά
να πάω όπου μ' αρέσει.
Είχα χτενίσει τα μαλλιά
και φόραγα τακούνια
κι ο παίδαρος απ' τα παλιά
χτύπησε τα κουδούνια.

Εγώ δεν πάω, δεν πάω Μέγαρο
θα μείνω με τον παίδαρο.

Έδωσα δέκα καφετιά
μα τώρα τα πετάω
στο Μέγαρο δεν θέλω πια
μονάχη μου να πάω.
Κι άμα θελήσω μουσική
πηγαίνω στο κρεβάτι
εγώ κι ο παίδαρος εκεί
ακούμε την Ενάτη.

Εξ ου και η έκφραση «την ακούει την Ενάτη» κατά το την τρίζει την όπισθεν. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις αρχές των '90ς, όταν ακόμα υπήρχαν καφετιά, και το Μέγαρο Μουσικής ήταν στα χάι του. Η έκφραση δηλώνει το δίλημμα μεταξύ κουλτούρα να φύγουμε αφενός, και χουχουλιάρικων καταστάσεων που από γουτσισμό μπορεί να εξελιχθούν και σε γαμιστερές καταστάσεις αφεδύο. Ασφαλώς, επικρατεί η δεύτερη λύση. Για ένα παρόμοιο δίλημμα βλ. σούσι ή τσιμπούσι;