Tagged definitions (152)
Showing 61-70 from 152

Αυτές τις μέρες δεν αποχωρεί Πρόεδρος τις ή πολιτικός τις, αλλά Μπους τις, που μας γάμησε τον πλανήτη επί οκτώ χρόνια, αλλά σαν παράπλευρη απώλεια μας χάρισε και μερικές στιγμές γέλιου. Γι' αυτό ως ένα αφιέρωμα στην κωμικοτραγική και σλανγκική διάσταση του Μπους θα καταθέσω μερικούς σλανγκισμούς και μπουστιές, για να προσπαθήσουν να ξεχάσουν οι παλαιοί και να ξεμάθουν οι νέοι.

Καταρχήν στις διαδηλώσεις και δημοσιογραφικές αναφορές από τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003 έπαιξε πολύ το λογοπαίγνιο «Μπους τις», κατά το πους τις, το οποίο λεγόταν ύστερα από κάθε νέο κατόρθωμα του κλανητάρχη. Η πάγια έκφραση ήταν: «Τι είπε/ έκανε πάλι Μπους τις». Ορισμένοι το λέγανε και ως «Μπούστης, ο», σλανγκική αδεία. Ή φροντίζανε να βάλουν έντεχνα το άρθρο «τις» μετά το «Μπους», ώστε να σχηματίζεται «μαγική εικόνα», όπως λέγεται το αντίστοιχο παιδικό παιχνίδι.

Στα αγγλικά έπαιξε πολύ ο σλανγκισμός «Bush» ως αναφερόμενος στον θάμνο της ήβης, στο εφήβαιο. Σε συνδυασμό μάλιστα με το ότι Αντιπρόεδρος του Μπους ήταν ο Dick Cheney. Ήταν αναμενόμενο να σχηματιστεί ο σλανγκισμός «Dick and his Bush» (ελληνιστί ο μπαργαλάτσος κι ο θάμνος του) Σύμφωνα μάλιστα με μια ανατόμηση της φαλλικής πύρ(κ)αυλης κυβέρνησης των σφηκών- WASPS (White Anglo-saxon Protestants), στην οποία από τους τρεις ο μακρύτερος ήταν ο Ντικ Τσέινι, με δεξιό του αρχίδι το Ντόναλντ Ράμσφελντ, κι αριστερό «μαύρο» αρχίδι (κατά το «μαύρο πρόβατο») τον Κόλιν Πάουελ, και τον Μπους (Bush) να περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου- θάμνου και αρχιδότριχας. Όταν μάλιστα ο Μπους αναδεικνυόταν σ' όλη την δόξα της βλακείας του, το φαινόμενο ονομαζόταν «Full Bush», που είναι αμερικανιστί το αντίθετο του παρκέ και του μπικίνι. Χρήση αυτής της έκφρασης έγινε κυρίως στην ανακοίνωση του βομβαρδισμού του Ιράκ, όπου κυκλοφόρησε ένα και καλά κατ' ατύχημα βίντεο που παρουσίαζε τον Μπους να χτενίζεται, όσο έπεφταν οι πρώτες βόμβες στην Βαγδάτη. Εξ ου και το εδώ ο κόσμος καίγεται κι ο Μπους χτενίζεται, που δυστυχώς δεν αποτελούσε σλανγκισμό, παρά πραγματικότητα!

Πάμε τώρα στις μπουστιές, τις μπούστικες εκφράσεις του Μπους, που έμειναν θρυλικές, όντας καλά επιλεγμένες από παράδοξους ίματζ-μέικερς:

1. «Ο Άξονας του Κακού», που περιελάμβανε Ιράκ, Ιράν και Βόρειο Κορέα. Όπως είπε μεταξύ άλλων ο Νόαμ Τσόμσκι, τι νόημα έχει να βάζεις στην ίδια λίστα ως καταχθόνιους συνεργάτες δύο χώρες που επί μια δεκαετία σφάζονταν μεταξύ τους και να τους κοτσάρεις και μία χώρα τόσο μακρινή γεωγραφικώς, πολιτικώς, πολιτισμικώς; Κύριος οίδε! Το μόνο σίγουρο ήταν ότι η έκφραση ήταν κατά τον «Άξονα» του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, που εκεί όμως υπήρχε γεωγραφική σημασία του όρου. Και για να νοηματοδοτηθεί το αντώνυμο «the fellowship of the willing», την ίδια χρονιά που βλέπαμε και το χολυγουντιάνικο «the fellowship of the Ring» στην Μεγάλη Οθόνη. Τελικά από τις τρεις χώρες χτυπήθηκε η μοναδική χώρα που δεν είχε ούτε δυνατότητα ούτε θέληση για πυρηνικά όπλα, κι έτσι το δίδαγμα του Μπούστη ήταν: «Κι αν δεν έχετε ήδη πυρηνικά όπλα, θα έπρεπε να τα εφεύρετε», για να παραφράσω τον Βολταίρο.

2. «Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Αν και η φράση είναι παρμένη απ' το Ευαγγέλιο, νομίζω ότι δεν απηχεί την Καινή Διαθήκη, αλλά μάλλον τον «Λόγο των Μηλίων» του Θουκυδίδη.

3. «Come on Barney». Όταν ο Μπους ανακοίνωνε τον βομβαρδισμό του Αφγανιστάν, θεωρούσε πιο σημαντικό να απασχοληθεί με το σκυλάκι του Μπάρνεϊ, παρά με τους νεκρούς των παραπλεύρων απωλειών. Χαρακτηριστική σκηνή να μιλάει κρετινοτσαμπουκαλεμένος στους δημοσιογράφους και μετά να γνέφει στο σκυλάκι (που πιθανόν να είναι πιο έξυπνο απ' τον αφέντη του): «Come on Barney». Στην συνέχεια, ονομάστηκε σλανγκικώς «Barney» ο Tony Blair, ως σκυλάκι των Αμερικλάνων. Κι όταν επισκέφτηκε τον Λευκό Οίκο ο δικός μας Καραμανλής υπέστη μια τελετουργία γνωριμίας του με τον Μπάρνεϊ, που θύμιζε τυπικό τελετών βασσάλου και φεουδάρχη. Ίσως να ήταν και η πιο αποτελεσματική επαφή που έκανε ο Καραμανλής στην Ουάσινγκτον.

4. Παρόμοια ατάκα που σατιρίστηκε πολύ ήταν το «Είδα στην καρδιά του Προέδρου Πούτιν». Ελέχθη σε μία περίοδο γειτνίασης ΗΠΑ και Ρωσίας, που δεν έμελλε να διαρκέσει. Υποτίθεται ότι ο συντηρητισμός, απολυταρχισμός και θρησκευτικότητα των δύο ηγετών τους έφερναν κοντά ψυχικώς, αλλά πολλοί θυμήθηκαν αυτήν την ατάκα σε όλους τους μετέπειτα τσαμπουκάδες που έκαναν Μπους τις και Πουτινιάρης.

5. Το «Mission Accomplished» ελέχθη στην πανηγυρική ομιλία του Μπους για την κατοχή στο Ιράκ. Μετά από την Μπούστικη ατάκα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 4000 Αμερικανοί στρατιώτες! Ούτε ο Μητσοτάκης νά 'τανε!

Και μετά τις μπουστιές, πάμε στους μπουσισμούς (Bushisms), τα μαργαριτάρια του κλανητάρχη. Λίγα από τα καλύτερα. Πλήρης λίστα στην wikipedia και σε πολλά άλλα σάιτς.

1. «Οι εχθροί μας είναι καινοτόμοι και ευρηματικοί, αλλά το ίδιο κι εμείς! Δεν σταματούν ποτέ να σκέφτονται νέους τρόπους να βλάψουν τον λαό και την χώρα μας. Αλλά το ίδιο κι εμείς!». Ουάσιγκτον 5/8/2004. Αυτό θα πει «γλώσσα λανθάνουσα»!

2. «Υπερβολικά πολλοί καλοί γιατροί εγκαταλείπουν την δουλειά τους! Υπερβολικά πολλοί γυναικολόγοι δεν είναι πια σε θέση να κάνουν έρωτα με τις γυναίκες μας σε όλη την χώρα μας!». («Ρractice their love» η επίμαχη έκφραση). 6/9/2004

3. «Η γυναίκα του φίλου μου Γερουσιαστή Μπιλ Φριστ είναι ένα κορίτσι του Τέξας, ακριβώς όπως κι εγώ!». 27/5/2004 (Μετά φταίμε εμείς που τον λέμε Μπούστη;).

4. «Αυτό πρέπει να είναι προϋπολογισμός. Έχει πολλά νούμερα πάνω του». 5/5/2000.

5. «Τον τελευταίο ενάμιση αιώνα οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν σχηματίσει μία από τις πιο σταθερές συμμαχίες». Τόκιο, 18/2/2002.

6. Πάλι για την Ιαπωνία: «Βέβαια, δεν ήταν πάντα δεδομένο ότι είχαμε καλές σχέσεις. Μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ πριν κάποιες δεκαετίες ήταν σε πόλεμο με την Αμερική». (Ήθελε να πει «Ιαπωνία» και είπε «Αμερική», γλώσσα λανθάνουσα).

7. «Ευχαριστώ την Αγιότητά Σας. Σούπερ λόγος!». Προς τον Πάπα Βενέδικτο, 16/4/2008.

8. Συν το γεγονός ότι συνήθιζε να αποκαλεί όλα τα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και τους ξένους ηγέτες με παιδικά παρατσούκλια. Ας πούμε ο Πούτιν ήταν ο «Πούτι-που» (μήπως διάβαζε slang.gr στην κυπριακή;).

9. Και το ανεπανάληπτο επεισόδιο που χαιρετούσε Αλβανούς στους δρόμους των Τιράνων κι ένας του έκλεψε το Ρόλεξ του!

Τα ήθελε ο Μπούστης ή του ξεφεύγαν;

Το όνομα Χουντάλας είναι συνώνυμο της γούνας στην Ελλάδα. Αυτό βέβαια δεν είναι διαφήμιση, γιατί εμείς στο slang.gr δεν γουστάρουμε ούτε τις γούνες ούτε αυτές που τις φοράνε και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των ζώων, οπότε να πάει να #@!%*& ο εν λόγω κύριος...

Στο θέμα μας τώρα... Εκτός από γουνεμπόρους στην Ελλάδα είχαμε και πολλά πραξικοπήματα, με πρώτη μούρη το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 (την γνωστή «χούντα των συνταγματαρχών»). Κάποιοι ανεκδιήγητοι τύποι αποφάσισαν να σώσουν την Ελλάδα από τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» κάνοντας «επανάσταση» και στέλνοντας τους αντιφρονούντες σε Γυάρο και Λονγκ Άιλαντ (Μακρόνησο). Τελικά, μετά από μια επταετία (κατά την οποία μοιράστηκαν πολλές άδειες για ταξί και περίπτερα στα «καλά παιδιά»), με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και με μισή Κύπρο λιγότερη, η χούντα έλαβε το τέλος της. Θα ήταν σενάριο για κωμωδία με ξεκαρδιστικούς πρωταγωνιστές (βλέπε τα βίντεο με τον Παττακό), αν δεν ήταν τραγωδία.

Ο χουντάλας λοιπόν είναι ο χουντικός ή ο νοσταλγός της χούντας. Λέγεται με σαφή ειρωνική διάθεση και συναντάται επίσης ως χούνταλο. Γενικά πάντως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν χαρακτηρισμός για κάποιον που συμπεριφέρεται σαν φασίστας (παράδειγμα 3).

Ο χουντάλας ονομάζει το πραξικόπημα του 1967 «επανάσταση». Δεν παραλείπει να λέει τι καλά και ηθικά παιδιά που υπήρξαν οι συνταγματάρχες, τι ησυχία, τάξη και ασφάλεια που επικρατούσε τότε και, κλασικά, ότι «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται»...

Τώρα τελευταία μάλιστα, ο χουντάλας αρχίζει να πιστεύει πως ο Αλαβάνος είναι ο Αντίχριστος και πως η άνοδος των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η τελευταία τρομπέτα της Αποκαλύψεως...

(από Khan, 25/08/10)

Είναι και το νικ του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, επειδή η εκπομπή του ονομάζεται «Ζούγκλα». Και λέγεται για τέτοιους δημοσιογράφους με κρυφές κάμερες κτλ.

Γκόμενα με το σωματότυπο των σκίτσων, που φιλοτεχνεί ο Milo Manara, άλλως Βρωμύλος Μανάρα, κατά το Βρωμύλος Φόρμαν. Δηλαδή μπαλκόνια κι εξώστες που σκοτώνουν, αυτά που ίσως ποτέ δεν είχε η δική μας μανούλα, και ταυτόχρονα μέση δαχτυλίδι. Ομορφιά ιταλοειδής, δηλαδή συνδυασμός μεσογειακού μελαχρινού δέρματος με εκλέπτυνση χαρακτηριστικών, που συνήθως συναντάμε πιο βόρεια. Και να μην το ξεχάσω, το Μανάρα αρέσκεται στο spanking! Με λίγα λόγια το Μανάρα είναι για τον μεσογειακόφιλο / ιταλόφιλο ό,τι είναι το Λίλιαν για τον Έλληνα και η Λαρίσσα για τον σλαβόφιλο.

Προφανώς, η ιδιαίτερη αίγλη και σλανγκισμός της έκφρασης είναι ότι σε μια γκόμενα σε στυλ Μανάρα, μπορείς και να της πεις «τι σου κάνω Μανάρα μου», «μάνα μου Τουρκογύφτισσα», και τα ομόρριζα «μανίτσα», «μανάρι», «μανούλι» και μανουλομάνουλο.

Ο συχωρεμένος Απόστολος Σουγκλάκος ήταν μια από τις μεγάλες καλτ μορφές της ελληνικής σκηνής κι αρένας. Η έκφραση «Σουγκλάκος» αναφέρεται σε μπιλντέρια, σφιχτερμάνους, σβάρτσους κι όλα τα υπόλοιπα δεκάδες συνώνυμα που μπορεί κανείς να βρει στο σλανγκ-τζη-αρ. Με την λεπτή διαφορά ότι ο Σουγκλάκος είναι ο πιο συμπαθής, αισθηματίας και γνήσιος λαϊκός τύπος από όλους τους παραπάνω κυρίους, και αποσπά την αγάπη μας.

Η ιστορική φράση «ποιος θα δείρει τον Σουγκλάκο;» από καλτ διαφημίσεις εγχώριου ρέστλινγκ στα '80ς σημαίνει την πρόκληση, αλλά και την ουτοπία. Είναι τελικά ένα βαθιά υπαρξιακό ερώτημα, όπως το «να ζει κανείς ή να μην ζει» κ.τ.ό.

Εναλλακτικά, «Σουγκλάκος» είναι η λεσβόγκα, με ανδροπρεπή εμφάνιση και ύφος που γυρεύει τσαμπουκάδες, επειδή απλώς δεν μπορεί κανείς να την δείρει, αλλά το πιο πιθανόν είναι να τις φας, άμα τα βάλεις μαζί της. Ο τελευταίος λεσβοχωρίστρας που έπεσε στα χέρια του Σουγκλάκου νοσηλεύεται ακόμη στην Εντατική!

Ο υπερβολικά τυχερός άνθρωπος. Από τον ήρωα Γκαστόνε Ντακ, ξάδερφο του Ντόναλντ στα Μίκυ Μάους. Είναι και νικ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, του προπονητή του Παναθηναϊκού, επειδή έχει γιουγκοσλαβία στο να παίρνει τίτλους.

Υπερθετικός του φούστη. Με έλξη από την λέξη «φούστα», το «φουστάνι», την «φούστα-μπλούζα», την φούστα, μπλούζα κι ελαφριά πούδρα.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον γνωστό πλαστικό χειρουργό Ανδρέα Φουστάνο είναι εντελώς συμπτωματική. Ίσως πάλι και να μην είναι...

Ίσως ο Φουστάνος να είναι ο φούστης που υπεβλήθη σε επέμβαση.

Trivia: Στα λατινικά «fustis» σημαίνει ξύλινο ρόπαλο. Ενδιαφέρον!

Ένα από τα εκατοντάδες συνώνυμα του πούστη. Από σλανγκική παραλλαγή του δύσμοιρου οικολόγου Jacques-Yves Cousteau, που μετατράπηκε σε Pousteau για τις σλανγκικές ανάγκες των Ελλήνων. Κι επειδή κατά βάθος η οικολογία και η γαλλική κουλτούρα δεν μπορούν παρά να καταστήσουν κάποιον ύποπτο για οικωλογία. Ο Πουστώ είναι κατά βάση ένας ευαίσθητος και συμπαθητικός πουστρίγκος, παρόλο που οι ομοφοβικοί θα τον αποκαλέσουν «η οικωλόπουστα». Είναι ο γκέι που εκτός από το να την τρίζει την όπισθεν, επίσης: Το βυθίζει το υποβρύχιο, την σώζει την καρέτα-καρέτα, την μοιρολογάει την φώκια, την βυθίζει την Καλυψώ(λη) (βλ. οπωσδήποτε το λήμμα Calypso lit- καλή ψωλή...), την έχει την οικωλογική ευαισθησία κ.ο.κ.

Παρωδία του ψευδώνυμου «Κώστας Μύρης» του κριτικού τέχνης Κώστα Γεωργουσόπουλου. Το «Μύρης» προέρχεται από ομώνυμο ποίημα του Καβάφη για έφηβο μυρωμένο με μύρα, το οποίο έχει πολλούς συμβολισμούς. Πάντως το ψευδώνυμο του γνωστού θεατροκριτικού παραφράζεται σλανγκικώς σε «καλομύρη» ή «κακομύρη», ανάλογα με τα γούστα του καθενός, αν του αρέσει η όχι το ιδιάζον ύφος του εν λόγω κριτικού.

Το σλανγκικό ενδιαφέρον του όρου είναι ότι με αφορμή τον Μύρη, ο όρος κακομύρης κατέληξε να χαρακτηρίζει όλους τους κριτικούς σινεμά και θεάτρου και γενικά δημοσιογράφους, οι οποίοι κακομυ(οι)ριάζουν, από την υπερβολική κουλτούρα τους μιζερεύουν και θάβουν ανελέητα και υπερβολικά τα έργα που μας αρέσουν, ενώ χρησιμοποιούν την εξεζητημένη εκφραστική τους δεινότητα για να επιτίθενται ανελέητα σε πρόσωπα και πράγματα. Δηλαδή για έναν γνωστό τύπο κριτικού που συνηθίζεται στην Ελλάδα. Μπορεί βέβαια να χρησιμοποιηθεί και για κάθε κριτικό του κώλου.

Ο όρος «καλομύρης» τώρα. Τακτική του Μύρη ήταν ότι, αφού καθιερώθηκε γράφοντας πολύ δριμείες και αυστηρές κριτικές, στην ωριμότητά του άρχισε τα γλυκόλογα και τις γεροντοκαψούρες. Και ιδίως προς θεατρικά έργα συγκεκριμένων σκηνοθετών (λ.χ. για τον Ευαγγελάτο τον έχουν χτυπήσει πολύ). Οπότε ο όρος «καλομύρης», με αφορμή μόνο τον Μύρη, αναφέρεται σε κριτικούς που επαινούν υπερβολικά. Μια ιδιαίτερη εκδοχή είναι οι κουλτουριάρηδες κριτικοί που επαινούν και έργα της ποπ κουλτούρας για να το παίξουν υπεράνω και άνετοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι έπαινοι ορισμένων κριτικών για την ερμηνεία της Καλομοίρας στο Ηρώδειο, όπου προσκλήθηκε από τον φίλο του Μύρη, Διονύση Σαββόπουλο. Οπότε ο όρος «καλομύρης» ήρθε κι έδεσε με την Καλομοίρα. Προς τιμήν πάντως του Σαββόπουλου, είπε μια υπέροχη ατάκα: «Είδατε; Εμένα μου πήρε σαράντα χρόνια να με δεχτούν στο Ηρώδειο, ενώ της Καλομοίρας της πήρε λίγους μήνες»...

Επίθετο γνωστού υπουργού. Προέρχεται από την λέξη «χύνω» και το όνομα Φώτης.