Tagged definitions (16)
Showing 1-10 from 16

Αλλιώς η γκανιότα, δηλαδή το ποσοστό που καταβάλλει αυτός που κερδίζει στη λέσχη ή στο σύστημα του παιγνίου.

Στην κλασική αργκό είναι το πειθαρχείο του σωφρονιστηρίου.

Σκωπτικά ο κάτοικος της Έδεσσας. (Δες εδώ και εδώ).

Στα καλιαρντά είναι μειωτικός χαρακτηρισμός για έναν επαρχιώτη που είναι χοντρός, οπότε κατά το συναμφότερον βλαχαδερού και ευχοντρίας δίνει την εικόνα ενός πολύ άξεστου ανθρώπου. Ο Ηλίας Πετρόπουλος (Τα Καλιαρντά, 1971) δίνει και το αρχοντοχωριάτης ως επεξήγηση, ενώ το ετυμολογεί από το ιταλικό carne (=κρέας) που χρησιμοποιείται συχνά στα καλιαρντά. Είναι δηλαδή ο βλάχος (με την ευρεία σημασία του χωριάτη, του επαρχιώτη) που έχει πολλά περιττά κιλά/ κρέατα πάνω του.

Δεν αναφερόμαστε στο Μπαγκλαντές, αλλά στον μπαγκλαντέ, πρόκειται δηλαδή για έναν μειωτικό τρόπο να ονομαστεί ο μπαγκλαντεσιανός, ο εκ του Μπαγκλαντές προερχόμενος, ιδίως στον πληθυντικό: οι μπαγκλαντέδες. Με άλλα λόγια παρερμηνεύεται ηθελημένα το όνομα της χώρας Μπαγκλαντές σαν να ήταν ελληνικό αρσενικό ουσιαστικό σε -ες, πληθυντικός -έδες, πώς λέμε κουκουές / κουκουέδες, τζες/τζέδες ένα πράμα. Η ιδιότυπη αυτή ένταξη στο ελληνικό κλιτικό σύστημα χρησιμοποιείται μειωτικά και ρατσιστικά συχνά από κοινού με το πάκης/ πάκηδες ή πάκι/ πάκια.

Όχι, δεν είναι κάποιο εξαφανισμένο και συγγενές είδος του αυστραλοπίθηκου, είναι απλά ένας ακόμη μειωτικός χαρακτηρισμός για φανατικό μουσουλμάνο, τ. ισλαμοσταλίνα. Ταυτοχρόνως, υπονοεί ότι το εν λόγω άτομο διαθέτει και τέρμα χαμηλό πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο. Το αντίστοιχο δηλαδή του χριστιανοταλιμπάν, απλά βγαίνει σε μουσλίμι.

Είναι εβραίως γνωστόν ότι στο μυαλό πολλών συνομοσιολάγνων και ψεκασμένων ρατσιστώνε, οι σιωνιστές είναι υπεύθυνοι για όποια μαλακία τους δέρνει: τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την επιβολή (αλλά και την καταπολέμηση) του χριστιανισμού, την άλωση της Πόλης και την τουρκοκρατία, τον κομμουνισμό και τον φασισμό, την μασονία, την μικρασιατική καταστροφή, τον εμφύλιο, την χούντα, τους γιαγιέδες και τα ναρκωτικά που ήφεραν, το κυπριακό και το μακεδονικό, την υπαγωγή μας στο μνημόνιο των τσολάκογλου και την Μέρκελ (άλλωστε κι ο Χίτλερ Οβραίος ήτανε), τους γκέουλες, τους αντιφά και τους αντικρά, τους φιλελέδες και την αγαμία αυτών, την εξάπλωση της σλανγκ, και ταλιμπάν.

Μια από τις πιο ύπουλες και υποχθόνιες μέθοδες επιβολής τση σιωνιστικής βίας, σύμφωνα με τους λεβέντες αυτούς, είναι η επιστρέτευση και ο προσηλυτισμός εβραιογαμπρώνε: έχοντας φαουστικά απεμπολήσει το σώμα και την ψυχή του σε κάποιο οδοντοφόρο εβραϊκό μουνί, ο εβραιογαμπρός αποκτά το το υπέρτατο δόντι και καθίσταται ούμπερ τσάτσος. Διότι εάν υποτεθεί ότι το κοινό αιδοίον σέρνει πλοίον, το ιουδαϊκό τοιοῦτο εκτροχιάζει τραίνα και παρασέρνει ολάκερα έθνη στον όλεθρο.

Το δάκρυ του καζαντζιδικού πόνου που προκαλεί στην ψυχή του κλασικού Έλληνα μαλάκα ο εβραιογαμπρός στάζει ως εξής:

«αν θες στις μερες μας να γινεις διασημος, ή μασωνος πρεπει να γινεις, ή εβραιογαμπρος. Αλλιως ζεις την καθημερινοτητα σαν και εμας, που πληρωνουμε τη νυφη χωρις να φταιμε» (εδώ) And I quote Τύφλα δηλαδή να έχουν οι αριστεροί και οι ομοφυλόφιλοι!

Απαράδεκτος, ανακριβής και ρατσιστικός προσδιορισμός για τους ομιλούντες το σλαβικό ιδίωμα κάτοικους της Μακεδονίας.

Νεζνάμηδες συναντούσαμε στην αυγή του περασμένου αιώνα στα χωριά της Κοστούρ-Καστοριάς, Λερίν-Φλώρινας, Αλμωπίας (Καρατζόβας)-Μογλενών, Μοριχόβου, Γενιτζέ (Γιαννιτσά), Κουκούς-Κιλκίς, Σρς-Σέρρες και αλλαχού.

Έτσι τους ονόμασαν οι Παλιοελλαδίτες και Κρητικοί Μακεδονομάχοι, επειδή στις ανακρίσεις στις οποίες τους υπέβαλλαν, οι βουλγαρίζοντες σλαβόφωνοι απαντούσαν σταθερά νε ζναμ, δηλαδή «δεν γνωρίζω». Βεβαίως, η μπάλα πήρε και τους ελληνόφρονες σλαβόφωνους (Γραικομάνους κατά τους Βουλγάρους) αφού πολύ συχνά τα καλόπαιδα από την Κρήτη δεν ασχολούνταν να τους ξεχωρίσουν και περνούσαν από την κάμα (μάχαιρα) τους εξίσου εχθρούς και φίλους (π.χ. ο Ματωμένος Γάμος της Ζέλενιτς).

Η Ελληνική γλώσσα με όλη την περιπλοκότητα που μεταφέρει (πτώσεις, κλίσεις, εγκλίσεις, τόνοι και πνεύματα και άλλα χαοτικά) είναι εύκολο ν' απολεσθεί και να αντικατασταθεί από την εύκολη και απλοϊκή σλαβική (π.χ. μπόρα, σβάρνα, γράνα και λοιπό λεξιλόγιο που σχετίζεται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες). Επομένως, δεν πρέπει να καταλογίζουμε μειωμένο εθνικό φρόνημα στους σλαβόφωνους Έλληνες του Βορρά.

Σήμερα δεν έχουν μείνει παρά ελάχιστοι αφού σχεδόν όλοι είτε εκπατρίστηκαν σε Βουλγαρία-Σκόπια, είτε μετανάστευσαν σε Αμερικές και Αυστραλίες, είτε επέστρεψαν στην Ελληνική γλώσσα.

Νεωτερισμός που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα γενόσημα φάρμακα που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή της ελληνικής οικογένειας. Όπως και στη φούντα, ο αντίστοιχος αλβανός των χαπιών είναι φτηνότερος, πιο βρώμικος και με περισσότερες παρενέργειες. Τα δημοφιλέστερα αλβανόχαπα είναι κατά κύριο λόγο βενζοδιαζεπίνες και αντιψυχωσικά και μπορείτε να τα βρείτε στο κοντινότερο δημόσιο ψυχιατρείο ή στον ΟΚΑΝΑ της γειτονιάς σας.

Στην λαίλαπα των αλβανόχαπων, του ευτελισμού και εμπαιγμού της δημόσιας υγείας και μαστούρας, αντιστέκεται ο παραπάνω κύριος, ορκισμένος πολέμιος των και ταγμένος στο λειτούργημα να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες υγείας (μαστούρες) στον μέσο Έλληνα.

Εις -πιασμα ρατσιστική βρισιά, παρόμοια με τα τουρκόσπορος και τουρκανάκατος. Αρχικά χρησιμοποιείτο κυρίως ως βρισιά εναντίον Ελλήνων που είχαν καταγωγή από τόπους τουρκοκρατούμενους, λ.χ. Μικρασία και Πόντο, ή με τουρκική πληθυσμιακή πλειοψηφία. Πλέον χρησιμοποιείται περισσότερο ως βρισιά για κάποιον θεωρούμενο ως «Τουρκόφρονα», δηλαδή για κάποιον που υποστηρίζει τα συμφέροντα των Τούρκων και εν γένει δεν είναι (κατά την άποψη των χρησιμοποιούντων την έκφραση) αρκετά Έλληνας- ελληνόφρων.