Tagged definitions (208)
Showing 31-40 from 208

Φανταρικό παράπονο ή απειλή από ανώτερο που δεν χορηγεί άδεια στον φαντάρο.

Assist: Jonas.

1. Κάνω σεξ, συνουσιάζομαι. Λέγεται κυρίως σε περιπτώσεις σεξουαλικού αλτρουισμού, όπου εικάζουμε ότι μια γυναίκα έχει ανάγκη από σεξ, και προσφέροντάς της το της κάνουμε εξυπηρέτηση. Λ.χ. σε χήρες, γυναίκες ναυτικών, ζωντοχήρες κ.ο.κ. Δηλαδή σε περιπτώσεις, όπου πηδάμε για τη φουκαριάρα τη μάνα μας.

2. Κυριολεκτικά αυτό που κάνουν οι οιοιδήποτε βολευτές, και μπάρμπες που πληθαίνουν στην Ελλάδα. Λέγεται πολύ στον στρατό από το βύσμα.

1. Στην φανταροσλάνγκ, βυσματίας καλείται ο στρατιώτης ή και βαθμοφόρος που τυγχάνει προνομιακής μεταχείρισης λόγω γνωριμίας, συγγένειας κλπ συναφή με το βύσμα, το οποίο και φροντίζει έτσι ώστε η άχρηστη αυτή περίοδος στην ζωή του αντρός να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα και χαλαρά γίνεται, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι για να δροσίζεται ο κανακάρης άλλοι τρώνε τα αγγούρια.

Άλλοι ίσως να σπεύσουν να δικαιολογήσουν τους βυσματίες, ισχυριζόμενοι ότι δεν φταίνε οι ίδιοι γιατί δεν είναι παρά άρρωστοι που πάσχουν από την σπάνια νόσο της βυσματίωσης. Η σπανιότητα της νόσου έγκειται στ' ότι αυτή προσβάλλει τους ασθενείς αυστηρά επιλεκτικά, ενίοτε δε και με σειρά προτεραιότητας.

1. Ο βυσματίας διατηρεί την ίδια ακριβώς σημασία και στην εκτός στρατού σλανγκ, μόνο που εκεί η αδικία είναι μεγαλύτερη και χειρότερη.

Συνώνυμα: βύσμα, βυσματικός, bluetooth κ.α. Με μικρότερη (ενδεχομένως) συχνότητα, υφίσταται και ως πολύμπριζο.

Αναρτηθέν εις Δ.Π. υπό Khan.

Αρκτικόλεξο - συντομογραφία των λέξεων για τον πούτσο (συναντάται επίσης και ως «για τον πούτσο καβάλα», Γ.Τ.Π.Κ.)

Άκρως υποτιμητικός χαρακτηρισμός για πρόσωπα ή καταστάσεις. Χρησιμοποιείται ευρύτατα σε στρατιωτικό περιβάλλον...

Γαμάω χαριστικά, γαμάω για την ψυχή της μανούλας μου, κάνω σεξουαλική εξυπηρέτηση, κάνω ψυχικό γαμήσι.

Υπέρ πατρίδος γαμάμε κατά κανόνα τα προσφιλή μας μπάζα, για τα οποία τόσα και τόσα συνώνυμα θα βρείτε στην λατρεμένη μας ιστιοσελίδα.

Η λογική του ψυχικού γαμησιού είναι ίδια με εκείνη της θητείας: κανείς δε θέλει να πάει, αλλά τελικά (σχεδόν) όλοι πάνε σαν τα αρνιά, και λεν κι ένα τραγούδι (για την ακρίβεια πολλά τραγούδια). Κι η δικαιολογία στο τσεπάκι: «ε, να ρε φίλε, τι να κάνω, για την πατρίδα πήγα, που έχουμε τον Τούρκο πάνω απ' το κεφάλι μας και απειλεί» και άλλες παρόμοιες στρατοκαυλικές κουράδες. Διότι αποτελεί κοινό μυστικό πως ο μέσος Έλληνας είναι στρατόκαυλος, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, άλλος κατά βάθος κι άλλος κατά πλάτος. Δε πα να βρίζει κάθε μέρα πατόκορφα το κωλοκράτος, τους κωλόμπατσους, τους κωλόδρομους, την εφορία, τα διόδια, τους πολιτικούς, το γαμοσύστημα, την Κωλλάδα την ίδια (όπως λέει ο Χατζηστεφάνου); Και τι να λεει; Μια φορά στρατό θα πάει, δεν παίζει. Γιατί χωρίς στρατό δε γίνεσαι άντρας, καρατσεκαρισμένο. Και την κοινωνική κατακραυγή και την ταμπέλα του γιωτόπουλου που την πας; (Στην Κύπρο - όπου βέβαια τα θέματα διαφέρουν κάπως - υπάρχει το έθιμο να πετούν αυγά στο σπίτι όποιου πούλησε τρελίτσα για να μην πάει στρατό). Καλοί κι οι μετροσέξουλες, αλλά στον ευλογημένο τόπο μας η μπρουταλιτέ εκτιμάται ακόμη ιδιαιτέρως (γι' αυτό κι όλες οι γκόμενες γαμιούνται με αλβανά).

Όπως λοιπόν ο κλασικός Έλληνας είναι στρατοκαύλης, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι και σαβουρογαμιάς. Με τον ίδιο τρόπο που δέχεται να χαρίσει 12 μηνάκια απ' τη ζωή του (κι ίσως και την ίδια του τη ζωή) στη Μαμά Πατρίδα, έτσι κάνει εκπτώσεις και στην καθαρά προσωπική του ζωή, αποδεχόμενος το γεγονός πως το ωραίο το μουνί είναι άπιαστο πουλί, και χώνοντάς τον σ' όποια τρύπα λάχει: «μια φορά μας γέννησε η μάνα μας, δεύτερη δε μας ξαναγεννάει».

Είναι γεγονός πως όλοι σχεδόν, έχουμε κάποτες ρίξει κάποια τεμάχια σε φώκιες, υπέρ πατρίδος. Είναι φυσικό και αναφαίρετο δικαίωμά μας, και μπορούμε να δικαιολογηθούμε εκστομίζοντας την εν λόγω φράση. Όταν όμως η σαβουρογαμίαση γίνεται συστηματάκι, τότε τα περί πατρίδος, ψυχικών και εξυπηρετήσεων, είναι πολύ απλά προφάσεις εν αμαρτίαις.

Και πρέπει εμείς να 'χουμε πρόβλημα με αυτό; No way. «Το άσχημο είναι ωραίο» λεει κάπου ο Ουμπέρτο Έκο στην Ιστορία της Ασχήμιας, ενώ «η ομορφιά είναι μια κόλαση». Πολλοί ανάμεσά μας φτιάχνονται πιο πολύ με τις άσχημες, ισχυριζόμενοι πως αυτές κάνουν το καλύτερο γαμήσι (κι ίσως δεν έχουν άδικο). Το θέμα έγκειται στην υποκρισία τους. Σ' αρέσουν οι φέτες Δωδώνης παλικάρι; Με γεια σου με χαρά σου, μόνο μη μας το παίζεις ότι δε σ' άρεσε κιόλας και το 'κανες χαριστικά. Μη μας το παίζεις και θύμα, για όνομα.

Λέγεται και αερογάμινγκ ή απλά αερογάμ. Συναντάται συχνά στη στρατιωτική ορολογία και ακούγεται συνήθως από υπαξιωματικούς κατά την ώρα της γυμναστικής αλλά και κατά την ώρα καψωνιού προς τους στρατευμένους, με στόχο τον παραδειγματισμό τους όταν ζητούν από τους φαντάρους να πάρουν κάμψεις. Τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη περίπτωση ο ανώτερος λέει συχνά στους στρατευμένους: «Θέσεις για κάμψεις λάβατε», υποδηλώνοντας τους στρατευμένους πως πρέπει να εκτελέσουν push-ups. Το γαμήσι του αέρος είναι η μορφή του αναποτελεσματικού και κακώς εκτελούμενου push-up κατά την οποία ο κορμός, η περιφέρεια και τα πόδια δεν ανεβοκατεβαίνουν παράλληλα προς το έδαφος, όπως συμβαίνει στο κανονικό push-up. Στη μορφή αυτή ο κορμός βρίσκεται ψηλότερα, ενώ η περιφέρεια και τα πόδια χαμηλότερα. Η μορφή αυτή ονομάζεται γαμήσι του αέρος γιατί αυτός που ασκείται έτσι μοιάζει να λειτουργεί ως air fucking simulator ή με άλλα λόγια ως επιβήτορας του ανέμου.

Μονολεκτική κλιμάκωση του τσαμπουκαλίστικου ύφους μας, όταν έχει προηγηθεί μια παρατήρηση, επιβολή ποινής ή άλλη βαρύγδουπη δήλωσή μας προς κάποιον αποδέκτη που φαίνεται να μη μας έχει πάρει και πολύ στα σοβαρά, επειδή το όλο ύφος μας δεν ήταν εξ αρχής τρε ψαρωτίκ.

Συχνά, επιτείνεται με διπλασιασμό του με χρήση της κλητικής προσφώνησης-αγενούς νότας των σταυρολέξων «ρε».

Η ακριβής μετάφραση από τα γερμανικά είναι: μάλιστα διοικητά μου. Και όπως φαντάζεστε αυτή η φράση έγινε γνωστή (με άσχημο τρόπο) σε όλη την Ευρώπη κατά την διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου. Η φράση συνοδευόταν ενίοτε και από το φασιστικό χαιρετισμό και ήταν απάντηση σε κάποια διαταγή που έδινε ο ανώτερος αξιωματικός.

Στην σλανγκουά της μορφή, η έκφραση εστιάζει στην υποτακτικότητα των γερμανών στρατιωτών, η οποία ήταν παροιμιώδης, καθώς και στην πειθαρχεία του γερμανού στρατιώτη. Και βέβαια, προσαρμοσμένη η έκφραση στην ελληνική πραγματικότητα, σημαίνει εντελώς το αντίθετο, εμπεριέχοντας δηλαδή την ελληνική μαγκιά, όπως λέει κι ο τζιμάκος. Η οποία έγκειται στην ειρωνική μεταφορά της έκφρασης, δηλαδή αποκαλούμε αυτόν που μας διατάζει Χίτλερ. Του λέμε δηλαδή, θα κάνουμε αυτό που μας ζητάς, αλλά εντελώς απρόθυμα, και αν.

Κάποιες φορές πάλι, μπορεί η συγκεκριμένη έκφραση να χρησιμοποιηθεί και περιπαιχτικά, και θετικά, δηλαδή ότι ό,τι μας ζητήθηκε το κάνουμε με τόση λαχτάρα, όση αυτή ενός γερμανού στρατιώτη, πειθήνιου στον Φύρερ.

Αξίζει να γίνει μια αναφορά στην αμερικλανιά sitcom, «Hogan's heroes» του '60, όπου ένας χονδρούλης (και ολίγον πύρκαυλος) γερμανός στρατιώτης λέει συνέχεια αυτή τη φράση, ακόμα και όταν τον διατάζουν οι αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου. Ο χαρακτήρας αυτός θυμίζει τον γυαλάκια του M.A.S.H., και είναι ό,τι καλύτερο είχε να δείξει η συγκεκριμένη σειρά.

ασίστ jonas

Ο νέος φαντάρος στον λόχο. Προέρχεται από την σύντμηση / συγχώνευση των λέξεων γκάβακας και ψάρακας = γκαβόψαρο.

Ο νέος φαντάρος στη μονάδα.