Tagged definitions (130)
Showing 1-10 from 130

Καρακλασική έκφραση που σημαίνει ότι αδιαφορώ τελείως για κάποιον, τον περιφρονώ, και κυρίως αδιαφορώ για υποδείξεις, συμβουλές, προτροπές, νόρμες, κανόνες.

Λίγο πιο εύσχημο είναι το γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια, ενώ το γράφω στα αρχίδια μου έχει δώσει το έναυσμα για τις παρακάτω εκφράσεις:

• στ' αρχίδια μου σε γράφω και κάνω τον ζωγράφο
• στ' αρχίδια μας κι εμάς, Κωστής Παλαμάς
• γραψαρχίδης
• γραψαρχιδίνη
• γραψαρχιδιστάν
• σε γράφω εις τα υποκοριστικά της αρχής μου!
• μου ψιθυρίζει στα αρχίδια
• στ' αρχίδια μου και δυο αυγά Τουρκίας από αλανιάρη κόκκορα
• στ' αρχίδια μου κιόλας
• στ' αρχίδια μου τα δυο, που 'ναι σα καμπαναριό
• στ' αρχίδια σου
• στ' αρχίδια σου είπες;

Πολιτισμένη έκφραση για εκτόνωση, αποφεύγοντας έτσι να βρίσεις κάποιο πρόσωπο και να δημιουργήσεις έχθρα μαζί του, αφού για όλα είναι υπεύθυνη η γη και τα τρελλά που κάνει.

Ο τύπος του γυναικωτού, μαλθακού, μυγιάγγιχτου, φοβιτσιάρη και γενικώς υποτιμημένο!!!

Παμπάλαια ποδοσφαιρική ιαχή, όπου στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας οι αντίπαλοι φίλαθλοι καλούνται να κάμουν γκέηκα κούνηματα.

Κάπου στα ογδόνταζ το άκουσα για πρώτη φορά σε μη ποδοσφαιρικά πλαίσια από μπαόκι συμφοιτητή («Αθηναίοι θύματα, κάντε μας κουνήματα!»).

Φράση που έχει συνδεθεί με σεξουαλική δραστηριότητα (τον παίρνεις τον πέοντα). Όποτε και αναφερθεί σε συζήτηση με άλλη σημασία, τα πρόστυχα παρευρισκόμενα μυαλά αλαλιάζουν ή αναστατώνονται γενικότερα.

Συνήθως χρησιμοποιείται στο δεύτερο πρόσωπο και συνοδεύεται από τα εξής: από πίσω κι από μπρος, και γέρνεις, ολότελα, από πίσω κ.α.

Εκτός από την κυριολεκτική έννοια που δεν την απαντάμε συχνά, τον παίρνεις είναι γνωστή γείωση, ή, στην ερωτηματική μορφή, χρησιμοποιείται για να κομπλάρουμε, να προσβάλλουμε ή να χρεώσουμε κάποιον.

Παράλληλα, εκτός από την πρόστυχη έννοια, αναφέρεται από νυσταγμένους που «πάνε να πάρουν έναν υπνάκο» .

Βέβαια υπάρχει και το γνωστό άσμα «Πότε τον παίρνεις, πότε τον τρως, λίγος είναι ο μισθός» του Μπουγά.

χέστον, χέστονα, χέστονε

Προστακτική αορίστου του ρήματος χέζω μαζί με την αντωνυμία τον. Χέσε τον. Στην καθομιλουμένη κατόπιν έκθλιψης προέκυψε χέσ' τον > χέστον > χέστονα. Σπανιότερα χέστονε.

Το «α» γεμίζει περισσότερο το στόμα. Από τις πρώτες φορές που συναντάμε στην Νεοελληνική ένα φωνήεν στο τέλος της αντωνυμίας «τον», η οποία ακολουθεί ρήμα σε προστακτική, είναι στο τραγούδι «Πέντε χρόνια δικασμένος» στην ηχογράφηση του 1934 σε ερμηνεία Περπινιάδη: φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε.

Το χέζω κάποιον έχει μεταφορική σημασία. Δεν εννοούμε πως κυριολεκτικά αφοδεύουμε πάνω σε κάποιον (κοπρολάγνεια), αλλά πως τον έχουμε χεσμένο, δηλαδή τον έχουμε γραμμένο στα παλιά μας παπούτσια ή/και στα αρχίδια μας, δηλαδή δεν τον υπολογίζουμε. Έντονη απαξίωση προς κάποιον ενοχλητικό.

Παλιομοδίτικο, χέβυ ντιούτυ μπινελίκι για μισητούς νεκρούς. Μονοθεϊστικής προέλευσης, εφόσον ξεκάθαρα συνδέεται με διαόλους, τριβόλους, τα καζάνια της κόλασης, θειάφια, σκατόλακκους, φωτιές, κολασμένες λυσσάρες καλόγριες και ταλιμπάν. Υποψιάζομαι ότι το χρησιμοποιούν τύποι δυσκοίλιοι, στερούμενοι άλλων μέσων έκφρασης της απέχθειάς τους προς τον μεταστάντα.

Λέγω (αλλά ποιος μ' ακούει), ότι και αυτή η έκφραση μάλλον εμπίπτει στην κατηγορία των μη χρησιμοποιούμενων πλέον στον προφορικό λόγο, που ωστόσο επιζούν στον γραπτό τοιούτο, και δη τον ιντερνετικό.

Να σας εξομολογηθώ τέλος ότι έφερνα και πίπουλα για να διακοσμήσω το λήμμα, αλλά τα πήρε ο αέρας τα γαμημένα. Ο ίδιος που σκόρπισε και καναδυό επιπλέον λογοτεχνικά παραδείγματα που (νόμιζα ότι) είχα να σας παραθέσω, από Καζαντζάκη μεριά μου φαίνεται. Οπότε θα βολευτείτε με τα βρισκούμενα, και μην πυροβολείτε τον πιανίστα παρακαλώ.

Παραλλαγή μαθηματικής έννοιας που όλοι μας ακούσαμε - έστω και από σπόντα - στα σχολικά μας χρόνια. Είναι φράση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο και να προσφέρει στιγμιαίο γέλωτα (ακόμα και σε γκόμενα - τεσταρισμένο).

Ωστόσο, δεν ανήκει στην κατηγορία «Φατσέας», δηλαδή δεν πρόκειται να την ακούσεις από έναν αγράμματο / παντελώς αμόρφωτο χωριάτη επειδή την έχει μάθει λάθος από μικρός, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι τόσο γυφταίος, τόσο υπάνθρωπος και νεάτερνταλ, που αποκλείεται να βρέθηκε ποτέ σε σχολική αίθουσα για να την ακούσει.

Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί λεκτικά μετά το «θα σε γανώσω», για να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνει ακριβώς.

Ο γνωστός αφορισμός αναβαθμισμένος όμως πλέον σε hardened edition, για να μας υπενθυμίζει ότι στη ζωή καμιά κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη ώστε να μη μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερη.

Η φράση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως απειλή, είτε ως προειδοποίηση, προς κάποιον ο οποίος εκνεύρισε / προσέβαλε τον υβρίζοντα ή προς κάποιον ο οποίος έκανε ένα σοβαρό λάθος, αντίστοιχα.

Συγκεκριμένα:

• Όταν η φράση χρησιμοποιείται ως απειλή, μπορούμε με ασφάλεια να θεωρήσουμε πως ο υβρίζων έχει φτάσει στα όριά του. Ο στόχος της ύβρεως του επιτέθηκε ψυχικώς, λεκτικώς ή σωματικώς και ξεπέρασε τα όρια ανοχής του, με αποτέλεσμα ο υβρίζων να προβεί στην εκτόξευση της προαναφερθείσας απειλής. Παρά τον ήδη εμφατικό τόνο της έκφρασης, ο απειλών, μπορεί να προσθέσει δραματικότητα και να εντείνει το στοιχείο του εκφοβισμού/πρόκλησης, προσθέτοντας το «τώρα» στην αρχή της φράσης και ένα κοσμητικό επίθετο στο τέλος της, ήτοι «τώρα τη γάμησες καριόλη!»
• Από την άλλη, η φράση χρησιμοποιείται και ως προειδοποίηση προς κάποιον ο οποίος έκανε κάποιο σοβαρό λάθος και τον προετοιμάζει ψυχικά για να υποστεί τις βαρείες συνέπειες των πράξεών του. Εκφέρεται συνήθως από κάποιο πρόσωπο κοντινό στον δέκτη της έκφρασης, με ήρεμο και συγκαταβατικό τόνο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το από που προέρχεται η έκφραση, η οποία, κατά πάσα πιθανότητα, άρχισε να χρησιμοποιείται χάριν συντομίας, αντικαθιστώντας κάποια άλλη ολοκληρωμένη μορφή της. Πιθανοί πρόγονοι της έκφρασης:

α) Τη γάμησες την τύχη σου.
β) Τη γάμησες τη ζωή σου.
γ) Τη γάμησες τη Λάουρα και τώρα θα σε σπάσω στο ξύλο βρωμιάρη.

Από το Δ.Π.: Vrastaman