Tagged definitions (7331)
Showing 6951-6960 from 7331

Μια πολύ στριμόκωλη κατάσταση, σαν να περπατάς στην ανηφόρα με παπούτσια που σε στενεύουν και να έχεις και κάποιον από πίσω να σου βαράει με την βίτσα. Και το όλο σκηνικό να είναι πούτσα.

Γίνομαι καπνός / λούης, την κάνω α λα γαλλικά όταν πιέζομαι ή ξενερώνω αποτομα από μια κατάσταση ή φοβούμενος τις επιπτώσεις εξαφανίζομαι.

Έναρξη της εμμήνου ρύσεως.

Μετεξέλιξη της φράσεως «ήρθαν οι Ρώσοι».

1. Koelreuteria paniculata & Κοelreuteria apiculata. Μικρού έως μεσαίου μεγέθους δέντρο που απαντάται σε αρκετά μέρη του κόσμου. Λόγω της oμοιότητάς του όταν ανθοφορεί με εκείνη της χρυσής βροχής πήρε την ονομασία «golden rain tree».

2. Από την αγγλική «golden rain» ή εναλλακτικά «χρυσό ντουζ»(golden shower) από το χρυσαφί χρώμα προφανώς που έχουν τα ούρα. Πρόκειται για παραφιλία. Στην ψυχολογία και σεξολογία, παραφιλία είναι η σεξουαλική διέγερση που προκαλείται από ενέργειες ή καταστάσεις που δεν σχετίζονται άμεσα με τον συνηθισμένο τρόπο σεξουαλικής συνεύρεσης. Κατά την Wikipedia υπάρχουν κλινικά 8 μεγάλες μορφές παραφιλικής συμπεριφοράς: Ι. Επιδειξιομανία ΙΙ. Φετιχισμός ΙΙΙ. Εφαψιμανία ΙV. Παιδοφιλία/Παιδεραστία V. Σαδισμός VI. Μαζοχισμός VII. Παρενδυσία VIII. Ηδονοβλεψία.

Έχουν καταγραφεί επίσης περισσότερες από 100 περιπτώσεις που δεν προσδιορίζονται αλλού, μεταξύ αυτών και η Ουρολαγνεία αγγλιστί «pissing» στην οποία ανήκει η «χρυσή βροχή» (golden rain) η διέγερση δηλαδή με τη θέα, οσμή ή κατάποση ούρων. Ιδιαίτερη μνεία στην ουρολαγνεία γίνεται σε γράμματα και βιβλία του Μαρκησίου ντε Σαντ.

Στις 4 Οκτωβρίου του 1779 γράφει χαρακτηριστικά προς τον υπηρέτη του Martin Quiros(La Jeunesse):

« [...] It is true that I act like a bulldog, and when I see all that pack of curs and bitches yelping around me, I just lift a leg and I piss on their noses... »

Στο βιβλίο του «120 ημέρες στα Σόδομα» γράφει:

« [...] by God yes, you'll piss in my presence and, what's worse, you'll piss upon me [...] off you go my little one piss cried he, flood my prick with that enchanting liquid whose hot outpouring exerts such a sway over my senses. Piss, my heart, care not but to piss [...] »

Ονομάζεται έτσι η ομάδα του Π.Α.Ο.Κ. παρομοιαζόμενη με τον κυρίως γαύρο, τον γαύρο του Νότου, τον Ολυμπιακό. Αρχικά η ομοιότητα αφορούσε στον λαϊκό χαρακτήρα των φιλάθλων των δύο ομάδων, στην αφοσίωση και τον φανατισμό τους, όπως και το πολυπληθές τους, σε αντίθεση με τους τζιτζιφιόγκους Παθηναϊκάκηδες και τους κυριλέδες Αρειανούς. Πλέον όμως αναφέρεται κυρίως στο ότι ο Ολυμπιακός θεωρείται ως ευνοημένη ομάδα του δημοσίου και Δ.Ε.Κ.Ο., και ο Π.Α.Ο.Κ. κατηγορείται αναλογικά ως Δ.Ε.Κ.Ο. του Βορρά και γενικά γαύρος του Βορρά με αυτήν την αρνητική σημασία.

Πάσα (Δ.Π.): Vikar

Έκφραση που χρησιμοποιείται για να δηλώσει υπερβολική αργοπορία, αφού ως γνωστόν οι τριλογίες χρειάζονται χρόνο για να γραφούν (ΟΚ, εξαιρείται το «του άη λάιτ»). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πασπαρτού δικαιολογία.

Αντίστοιχο του βαράω τοίχο αλλά προς τα πάνω, έχει κυρίως τη σημασία ότι φτάνω στα ανώτερα όρια, βαράω τιλτ, αλλά πιο πολύ για αρνητικά πράγματα, όπως λ.χ. τη μαλακία που το βάφει κιόλας.

Μεγεθυντικό: χτυπάω ταβάνι του από πάνω ορόφου.

Καταστάσεις, γεγονότα, πράγματα και πρόσωπα, που είναι παντελώς αδιάφορα, άχρωμα και άοσμα, ώστε δεν προκαλούν καμία αντίδραση, ούτε δραματική, ούτε απόρριψης. Περισσότερο οδηγούν σε φάση τ. βαριέμαι να κλάσω. Προφ βασίζεται στο ομόηχο του κλάσω και κλάψω, όπως κι άλλα μπανεύκολα λολοπαίγνια, λ.χ. «μού 'ρχεται να κλά(π)σω», «όταν έκλα(π)σε ο Νίτσε βγήκε ο Γιάλομ» κ.ά.

Πάσα (Δ.Π.): Perketis.

Έκφραση απαξίας, μείωσης και υποτίμησης κάποιου ανθρώπου, κατάστασης, πράγματος κλπ.

Παραπλήσιας λειτουργίας εκφράσεις: τελείωνε με ..., γάμησέ μας με ..., μη με ζαλίζεις με ... κ.ά.

Το «τώρα» είναι επιτατικό και μερικές φορές παραλείπεται ή μετατοπίζεται στο τέλος της πρότασης. Ενίοτε προστίθεται, ως επιτατικό, και κάποιο κλητικό επιφώνημα (ρε, μωρέ, βρε).

Η δημιουργία νεόκοπων άκλιτων ουσιαστικών μέσω της άμεσης ουσιαστικοποίησης κάποιου ρήματος. Η «ουσιαστικοποίηση» αυτή γίνεται με την προσθήκη ενός άρθρου μπροστά από το πρώτο ενικό του ρήματος (ενεστώτα κυρίως, αυτού που λειτουργεί περίπου ως απαρέμφατο), με νοηματικό αποτέλεσμα την απόδοση σε κάποιο πρόσωπο της ενέργειας του ρήματος ως ιδιότητας σε ακραίο βαθμό. Αυτός ο ακραίος βαθμός συνήθως εμπεριέχει μια ειρωνεία ως προς το πρόσωπο που αφορά.

Η αμεσότητα της «ουσιαστικοποίησης» αφορά στο ότι το νέο ουσιαστικό δεν αποκτά αυτούσια (και κλινόμενη) μορφή, σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες (π.χ. διώκτης<διώκω) αλλά διατηρεί αυτή του ρήματος, άκλιτη.

Πρόκειται για συχνό φαινόμενο στην καθομιλουμένη λόγω και του εύχρηστου μηχανισμού του, ο οποίος επιτρέπει τη δυναμική δημιουργία και άλλων, μη παγιωμένων ακόμα τέτοιων ουσιαστικών, εν τη ρύμη και προς εξυπηρέτηση του λόγου.

Υφιστάμενα παραδείγματα: ο γαμάω, ο σκοτώνω, ο σκοτώνω και δεν πληρώνω, ο μπορώ, ο γαμάω και δέρνω, ο δεν κόβομαι, ο πεινάω.

Παραπλήσια και μάλλον σπανιότερα φαινόμενα είναι τόσο η ουσιαστικοποίηση επιρρήματος (π.χ. ο μάλλον), όσο και η δημιουργία ουσιαστικού από συγκεκριμένη έκφραση, με τα μέρη του λόγου περίπου να συνενώνονται (π.χ. άκλιτα: ο στ' αρχίδια μου, ή ο σας-γράφω-όλους-στον-κώλο-μου, κλινόμενα: τασπάος, σασείδας). Επίσης παραπλήσιο είναι και το φαινόμενο του «καθώς μπαίνεις», με το οποίο δημιουργείται ουσιαστικό για πράγμα (άψυχο) και όχι για πρόσωπο.