Tagged definitions (86)
Showing 61-70 from 86

Για τους μαραγκούς και τους μηχανικούς, η σφήνα έχει μια καθωσπρέπει έννοια, την οποία όλοι γνωρίζουμε και γω βαριέμαι να αναπτύξω εδώ. Θα ασχοληθώ με τις σλανγκ σφήνες, τουτέστιν:

1. Το να φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν, το να χώνεσαι ανάμεσα στο νταραβέρι δύο ανθρώπων μπλοκάροντάς τους, ακριβώς όπως μια σφήνα χώνεται πχ κάτω από ένα παραθυρόφυλλο και το ακινητοποιεί, παρόλο τον αέρα.

2. Στο οδήγημα, το να κάνεις σφήνες είναι το να χώνεσαι με ευελιξία και ταχύτητα ανάμεσα στα άλλα εν κινήσει αυτοκίνητα. Ακόμα καλύτερα είναι να το καταφέρνεις ήσυχα (όσο και γοργά), χωρίς να αναβοσβήνεις τα φλας ή τα προβόλια. Κάνοντας σφήνες ελίσσεσαι πολύ γρηγορότερα απ' όλους που πήζουν στην κίνηση. Βρίσκεσαι σε κατάσταση μόνιμου στοιχήματος με τον εαυτό σου και με τους άλλους: βάζεις σημάδι κάποιο ευδιάκριτο όχημα και κοιτάς αν πράγματι προχωράς μες τον χάος ή αν ο μύθος με τον λαγό και τη χελώνα έχει βάση (και έχει, πολλές φορές).

Το οδήγημα αυτό χαρακτηρίζει τους καυλοτίμονους εν γένει, αλλά δεν είναι πάντα γοητευτικό. Είναι καταστροφικό αν είσαι άπειρος οδηγός ή ηλίθιο καυλόγκαζο. Είναι επίσης εκνευριστικότατο όταν γίνεται από ταξιτζή. Ο καλός οδηγός δεν είναι ντε και καλά ο καυλιάρης, είναι αυτός που με το γάντι υπερέχει όλων, χωρίς να έχει προκαλέσει ατύχημα σε ανθρώπους ή ζώα και χωρίς να το κάνει σκόπιμα ώστε να εκνευρίσει τους άλλους. Ανάλογα με το ποιον της σφήνας κρίνεται και ο οδηγός.

1. Εξάρτημα που χρησιμοποιούν οι κιθαρίστες (pin)

2. Αξεσουάρ σεξουαλικής διέγερσης για πρωκτικό σεξ.

Ο γυναικολόγος, άκα μουνολόγος, λόγω της εντυπωσιακής ομοιότητας που έχει το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα με τα υδραυλικά τοιαύτα.

Με την κλασσική έννοια του όρου, κερατίτιδα είναι η φλεγμονή που προσβάλλει τον κερατοειδή χιτώνα (τον εξωτερικό διάφανο χιτώνα που περιβάλλει τον βολβό του ματιού). Η ασθένεια αυτή προκαλεί κοκκίνισμα των ματιών, ενώ σε προχωρημένη version, μπορεί να παρατηρηθεί ισχυρός πόνος, θάμπωμα, απώλεια της όρασης, κλπ

Σλανγκιστί, αναφερόμαστε στην υποτιθέμενη ασθένεια που προσβάλλει τα απανταχού κερατωμένα άτομα, ένεκα του έντονου πόνου που και καλά προκαλείται, λόγω της ανάπτυξης των κεράτων.

Κι όσο το πράγμα εξακολουθεί, τόσο πιο δυνατή είναι η προσβολή από την ασθένεια, αφού τα κέρατα σχηματίζουν αλσάκι, το οποίο προστατεύει από την άγρια κακοκαιρία, προσφέροντας τη... μόνωση (μη φυσική μόνωση). Λέμε τώρα!. Κι αν το αλσάκι μεγαλώσει και γίνει κερατόδασος... ε τότε πια μιλάμε για ανίατη ασθένεια. Λέμε!

Η κύρια σημασία της λέξης είναι ο εγκλωβισμένος σε μετοχές. Αυτός που αγόρασε ψηλά. Αυτός που φορτώθηκε τα κωλόχαρτα. Ο δαρμενογαμημένος.

Παραφθορά εκ του αγγλικού post-op, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από σύντμηση του post-operation, δηλαδή μετά την εχγείρηση. Όπου βέβαια «εγχείρηση» δεν είναι ούτε σκωληκοειδής απόφυση, ούτε αμυγδαλές, αλλά η αφαίρεση του κάτω συστήματος, της οικογένειας ολόκληρης, μπαργαλάτσου και αρχιδόμπαλων συμπεριλαμβανομένων. Στην θέση τους προφανώς προστίθεται ψωλότσεπη, η επονομαζόμενη και χοάνη, για τους μη μυημένους μουνί.

Το τραβέλι που έχει κάνει το μεγάλο βήμα είναι πλέον ποστόπι, ενώ οι άλλες οι κραγμένες είναι απλά pre-op και άρα έχουν ακόμη ένα στάδιο μέχρι να χαρακτηρισθούν εντελώς τελειωμένες.

Η έκφραση χρησιμοποιείται τόσο για να περιγράψει κυριολεκτικά άτομο της κατηγορίας Αναΐς από το Παναής, όσο και για να χαρακτηρίσει υποτιμητικά κάποιον που είναι εντελώς φλωρόκουπας και συμπεριφέρεται σαν να μην έχει αρχίδια και τσαγανό.

Το ποστόπι μόνο καταχρηστικά μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως ζμπούτσαμ, στον πούτσο μου λουλούδια και θα μου κλάσεις μια μάντρα αρχίδια, μπορεί όμως θαυμάσια να λέει στο μουνί μου το ιδιότροπο και, αν είναι της περιοχής, μουνί απ' τα Καλάβρυτα.

Απαντάται ενίοτε και στην εισέτι υποτιμητικότερη εκδοχή η ποστόπα, οπότε και συντάσσεται αποκλειστικά με το «ου μωρή».

Προσοχή: Να μη συγχέεται με το τυφλοκόπι. Καμμία σχέση...

1. Ο νταβατζής. Επειδή παίρνει σχεδόν όλα τα λεφτά της πουτάνας. Η λέξη πιθανόν να προέρχεται από το παιδικό παιχνίδι «παρταόλα» (είδος σβούρας).

2. Κατ' επέκταση το αρπακτικό, αυτός που στα παίρνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (εφορία, τοκογλύφος, δικηγόρος, δοσατζής κ.λπ.).

Χρησιμοποιείται σε καλλιτεχνικούς κύκλους ως ευφημισμός για κάτι ανάλογο με το casting couch, δηλαδή για ρόλους που παίρνουν ηθοποιοί, τραγουδιάρες /-άρηδες, μοντέλα με το σπαθί τους και με το βυζογραφικό τους. Γενικότερα, για σχέσεις που αναπτύσσουν Ζαχόπουλοι εργοδότες σε καλλιτεχνικούς κύκλους, λ.χ. σκηνοθέτες κ.τ.λ. για να προωθήσουν, άκα ζμπρώξουν την καλλιτεχνική καριέρα των προστατευομένων τους. Το ορίτζιναλ είναι το casting couch των ταινιών πορνό, όπου τυπάδες σε στυλ Pierre Woodman δοκιμάζουν το πληθωρικό ταλέντο των πρωταγωνιστριών τους ιδίοις πούτσασι.

Ασίστ: Πονηρόσκυλο.

Την τρίχα πολλοί εμίσησαν και κυρίως οι άντρες (για τις γυναίκες).

Όποιος έχει καΐλα να μάθει α-πευ-θεί-ας τι θα πει το λήμμα, να πάει εκεί που λέει ΟΡΙΣΜΟΣ - ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ άμεσα. Εκτιμάται ότι είναι απαραίτητη μια εισαγωγή, γιατί οι κύριοι αν δεν τα ακούσουν εδώ, ποτέ δεν θα δείξουν κατανόηση στις μπαγαποντοξούρες των γυναικών και αυτό επιβάλλεται.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Η τρίχα στους άντρες και για τους άντρες:
Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανδρών: 1. Οι νορμαλότριχοι, 2. Αυτοί που διαθέτουν δασύτριχο στέρνο ή / και πλάτη κουβέρτα ή / και γεννητικά όργανα τόσο φουντωτά που καθιστούν τον στοματικό έρωτα μια τραυματική εμπειρία, που μπορεί και να αποβεί (εκτός από γελοία, δεδομένου του άθλιου γκούχου γκούχου που χαλάει την μαγεία), ακόμα και μοιραία, αν η τρίχα καθίσει στον φάρυγγα. Επίσης κάποιοι διαθέτουν και τρίχες στα ρουθούνια και στα αυτιά οι οποίες ξεφεύγουν αυθάδικα και είναι μια αηδία και μισή γενικώς.

Το κοινό που έχουν και οι δύο κατηγορίες είναι ότι τους απωθούν (σε γενικές γραμμές) οι τρίχες στις γυναίκες.

Η τρίχα στις γυναίκες και για τις γυναίκες:
Τρίχα οι γυναίκες διαθέτουν σε γενικές γραμμές σε γάμπα, μασχάλη και αιδοίο. Σε ειδικές γραμμές παίζουν και μουστάκι, στήθος, κοιλιά. Σε ακόμα πιο ειδικές γραμμές παίζει και μούσι. Το φρύδι δεν το κατηγοριοποιώ, έχουν όλες και δεν τίθεται θέμα τριχοφυΐας εκεί, είναι περισσότερο θέμα αρμονίας σχήματος, θέμα μόδας κ.λπ.

Το κοινό που έχουν όλες αυτές οι γυναίκες είναι ότι θέλουν να αρέσουν στους άντρες.

Τι δεν θέλουν οι άντρες:
*Γάμπα: Δεν θέλουν να τους αγγίζει γάμπα κάτω από το τραπέζι, καλοκαίρι και να κάνουν ξουτ για να φύγει η γάτα (που νομίζουν ότι πέρασε)
*Μασχάλη: Δεν θέλουν μασχάλη φούντα, με ασημένιες σταγόνες ιδρώτα να κρέμονται από τη κολλημένη τρίχα έξω από το σέξι, κολλητό, τιραντέ μπλουζάκι. Καλά αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός - που είναι άντρας βεβαίως.
*Αιδοίο: Εδώ παίζεται. Είναι κάποιοι που γουστάρουν τις μαλλιαρές, το χω δει στο νετ αυτό - περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Πάντως σε γενικές γραμμές οι άντρες δεν θέλουν να αντιμετωπίζουν ρέιν φόρεστς, ενώ μεγάλο ποσοστό επιθυμεί έως και την πλήρη καραφλότητα.

Τι κάνουν οι γυναίκες - και πώς το κάνουν:
Βάσει των ανωτέρω και μέσω συνεπαγωγής, έχει κηρυχθεί ένας αμείλικτος πόλεμος στην τρίχα. Ψάχνουν απελπισμένα το καλύτερο τρόπο αποτρίχωσης, δοκιμάζουν να πετύχουν το πιο λείο και βελούδινο, άτριχο δέρμα για να χαρεί ο κύρης τους και να τις επιθυμήσει.

Μια συνήθης πορεία στην αναζήτηση του τέλειου όπλου οδηγεί στα εξής συμπεράσματα:

**Αποτριχωτικό κερί - χαλάουα - ηλεκτρική συσκευή ξεριζώματος*: ξεριζώνουν. Παίρνει πολύ χρόνο, κόπο και πόνο, αλλά τα αποτελέσματα κρατάνε κανα δεκαπενθήμερο. Κι άντε να ξεριζώσεις την γάμπα. Ο απίστευτος πόνος κλιμακούται επικίνδυνα όταν πλησιάζεις σε εδάφη όπως η μασχάλη και ακόμα περισσότερο το αιδοίο, όπου το δέρμα είναι ιδιαίτερα λεπτό και ευαίσθητο. Πονάει. Αρκετές μένουν εδώ γιατί η τρίχα κάνει κανα δεκαπενθήμερο να βγει. Αυτές λένε ότι ο πόνος συνηθίζεται (όντως μέχρι ένα σημείο). Τι τραβάμε ρε πούστη μου, ήθελα να δω μερικούς απ' αυτούς να ξεριζώνουν την τρίχα στα μούτρα τους...

**Αποτριχωτικοί αφροί, κρέμες, ζελέ*: καίνε την τρίχα μέχρι λίγο κάτω από το δέρμα. Γρήγορος τρόπος, κρατάει ελάχιστα (καμιά - δυο μέρες), ενώ μετά την εφαρμογή το δέρμα μυρίζει σαν καψαλισμένο κοτόπουλο, δεν πα να χουν βάλει οι επιστήμονες μέσα εσάνς τριαντάφυλλου και εξωτικών ανθέων.

**Λέιζερ*: αλλάζει τα φώτα στις τρίχες πάνω και κάτω από το δέρμα. Κρατάει πολύ, πονάει πολύ (α, αυτό δεν το λένε στις διαφημίσεις, ποιος να το λεγε...) και κοστίζει απίστευτα.

and the winner is:

Ξυράφι*: all time classic, σταθερά δοκιμασμένο (και από τους άντρες), κρατάει μια μέρα, οι τρίχες μετά βγαίνουν σαν τα αγκάθια του αχινού, αλλά προτιμάται στο μεγαλύτερο ποσοστό γιατί είναι φτηνό και κυρίως είναι γρήγορο και εντελώς αποτελεσματικό (έστω και για λίγο). Α, **και δεν πονάει.

Που λέει ο λόγος, είσαι μέσα στην τρίχα, σου κάθεται η φάση η καλή, λες σόρυ να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου - να πουδράρω την μύτη μου - να βγάλω τους φακούς μου ή κάποια άλλη ηλίθια δικαιολογία πριν, κλείνεσαι στο μπάνιο, πλακώνεσαι χρατς χρουτς στο στεγνό τσακ μπαμ, βγαίνεις κι ο άλλος δεν παίρνει μυρωδιά για το προηγούμενο δράμα σου.

Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι, κυρίες που είχαν τραβήξει πολύ πόνο με άλλες μεθόδους στην προσπάθειά τους να αποφύγουν το σύνδρομο του αχινού, ξανακύλησαν στο ξυράφι σε κάποια επείγουσα φάση - τσάμπα όλο το νταβαντούρι, η τρίχα έγινε πάλι αγκινάρα και το ξυράφι μπήκε πάλι στην ζωή τους.

Και μετά από αυτή την συγκεντρωτική και πλούσια ενημέρωση περί μεθόδων αποτρίχωσης, εδώ είμαστεεεεεεεεεεε:

ΟΡΙΣΜΟΣ - ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ:

Μπαγαποντοξούρα είναι η μυστική (εντελώς μπαγαπόντικη) χρήση του ξυραφιού του κυρίου από την κυρία, για να ξυρίσει αυτή τα φανερά ή / και απόκρυφα μέρη της που εκ του φυσικού καλύπτονται από τρίχες. Το ξυραφάκι επιστρέφεται χαλαρά και μπαγαμπόντικα στην συνηθισμένη του θέση και η κυρία σφυρίζει αδιάφορα, όταν ο ανυποψίαστος κύριος το αντιλαμβάνεται. Γιατί βέβαια το αντιλαμβάνεται, επειδή είναι πολλές οι τρίχες της κυρίας Άρη, και το ξυράφι δεν πα' να 'ναι μαχτρία, στομώνει κανονικά.

Αιτία του φαινομένου: η μία και αυτή - ξέμεινε από δικά της ξυραφάκια και πρέπει να ξυριστεί επειγόντως.

Ενδεχόμενες συνέπειες του φαινομένου - για τον κύριο:

1. Ταλαιπωρείται γενικώς κατά το επόμενο ξύρισμα και ενδεχομένως κόβεται αν δεν πάρει χαμπάρι εγκαίρως την κατάσταση. Επίσης είναι θέμα κόστους, το ξυραφάκι το πανάκριβο το μαχτρία που κανονικά του κρατάει ένα τρίμηνο, τώρα πρέπει να το αντικαταστήσει, αίσχος (ου ρε τσιφούτη, μήπως την βάζεις να σου πληρώνει και τον καφέ;).

2. Συχαίνεται όταν πάρει χαμπάρι την κατάσταση (γιατί λέει, μπορεί να κολλήσει τίποτα, ίου, αηδία, το 'βαλε η άλλη στο πράμα της και τώρα εγώ στα μούτρα μου, σταφυλόκοκκοι και δεν ξέρω γω τί άλλο έχω ακούσει). Εμένα αυτά μου φαίνονται τρίχες κατσαρές, δεν σε νοιάζει ρε φίλε που το πηδάς, σε νοιάζει που το ακούμπησε το ξυραφάκι σου, αλλά πάλι εγώ δεν καταλαβαίνω καν το θέμα που υπάρχει με το τσιμπούμεραγκ, οπότε μάλλον δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ. Το Παράδειγμα μάλλον απαντάει στα ερωτήματα αυτά και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ.

3. Απολαμβάνει τα βελούδινα μέλη της κυρίας χωρίς πρόβλημα αν δεν πάρει χαμπάρι την κατάσταση (δηλαδή και λίγο στόκος να είναι τόσο το καλύτερο, όλα τα προβλήματα λύνονται αφ' εαυτών).

Ενδεχόμενες συνέπειες του φαινομένου - για την κυρία:

1. Αυτό το αφροδίσιο / την ηπατίτιδα / το AIDS που διαθέτει ο κύριος (που δεν τον ξέρει καλά ή που είναι πχ ο σύζυγός της αλλά έχει ξενοπηδήξει την ρωσίδα ένα βράδυ μεθυσμένος λέμε τώρα...), το γλύτωσε λόγω του προφυλακτικού, αλλά το κολλάει χαλαρά από το ξυραφάκι (κύριος ξυρίζει μούρη - κύριος κόβεται - αίμα στην λεπίδα - κυρία ξυρίζει πόδι - κυρία κόβεται - ιός στην φλέβα - καληνύχτα). Καλό ε;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

Εμ κοπέλα μου κινδυνεύει η ζωή σου για να μην ακουμπήσει ο λεβέντης καμιά τριχίτσα και του κακοφανεί, εμ είσαι κι από κάτω και σε κακολογούν για τις μπαγαποντοξούρες. Σαν να λέμε τούμπα τα μπιφτέκια. Άμα σου ξαναπεί τίποτα σχετικά:

1. Κάνω την κινέζα - δεν χρησιμοποίησες το ξυράφι του που να κοπανιέται. Ρίξε και ένα κλάμα γιατί δεν σε εμπιστεύεται (ρουά - ματ).

2. Άσε την τούφα να του βρίσκεται. «Ξέμεινα από ξυραφάκια και δεν με αφήνεις να χρησιμοποιήσω το δικό σου». Έτσι. Διαφάνεια. Μπορεί να στο δώσει μόνος του και την επόμενη να δεχτεί το φαινόμενο με την στωικότητα που του αρμόζει. Ρισκάρεις να ξενερώσει και να πάει να βρει άλλη, αν αυτό το γεγονός συνδυαστεί και με άλλα ξενερώματα, αλλά η εκδίκησή σου είναι ότι, και με την επόμενη πάλι μπαγαποντοξούρα θα πέσει.

Ασίστ: Βράσταμαν

Η πίπα όπου ο άντρας παίρνει το πάνω χέρι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δίνοντας το ρυθμό στη γυναίκα, πιάνοντάς την από τα μαλλιά ή το κεφάλι και κουνώντας την πάνω κάτω όπως αυτός γουστάρει και ευχαριστιέται στο κάτω κάτω. Με άλλα λόγια απενεργοποιεί την αυτόματη πίπα όπου δεν κανει τίποτα και το βάζει στο χειροκίνητο (=manual). Για τους πλέον τολμηρούς υπάρχει και η έκδοση ultra manual όπου την στιγμή που χύνεις και της κρατάς το κεφάλι, όπως στο κλασικό manual, της το ακινητοποιείς εκεί και της κλείνεις τη μύτη, αναγκάζοντάς την να καταπιει τους καρπούς του αμοιβαίου μόχθου σας!

Ο όρος Άλμα Μάτερ χρησιμοποιείται διεθνώς ως συνώνυμο του πανεπιστημίου στο οποίο φοίτησε κάποιος. Στα λατινικά σημαίνει κυριολεκτικά «η θρέφουσα μητέρα». Προσδιορίζει το ινστιτούτο στο οποίο κάποιος απέκτησε τα εφόδια για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική του καριέρα. Δηλαδή ο σταθμός ορόσημο της ακαδημαϊκής πορείας.
Σλανγκικά, ταυτίζοντας το «άλμα» με το «πήδημα», ο όρος αποτελεί το σημείο μηδέν της σεξουαλικής εκμάθησης. Δηλαδή τη γυναίκα η οποία πήρε την παρθενιά του προσδιοριζόμενου προσώπου και του έδωσε τα πρώτα εφόδια στον αιώνιο αγώνα σεξουαλικής βελτιστοποίησης.