Tagged definitions (193)
Showing 51-60 from 193

Μαύρη τρύπα είναι μια συγκέντρωση μάζας στο σύμπαν σημαντικά μεγάλης, ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή, παρά μόνο μέσω κβαντικής συμπεριφοράς. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ ου και η λέξη «μαύρη» (Βικούλα). Η ισχύς της βαρυτικής έλξης έχει ως αποτέλεσμα οι μαύρες τρύπες να ρουφάν κάθε σώμα που βρίσκεται κοντά τους. (εδώ).

Στη νεοελληνική δημόσια ζωή οι μεταφορικές μαύρες τρύπες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους περί τα τέλη της 10ετίας του 80 και αρχές του 90 και πρωτοεντοπίστηκαν στα ασφαλιστικά ταμεία. Από τότε εμφανίζονται όλο και συχνότερα, στη διαχείριση των νοσοκομείων, στα λογιστικά των δήμων, και τέλος του ίδιου του κράτους. Επίσης έκαναν μετάσταση στον ιδιωτικό τομέα, στο χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών (π.χ. ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ), των τραπεζών (π.χ. Proton Bank), των Π.Α.Ε. κλπ. Όπως συμβαίνει και με τις μαύρες τρύπες του σύμπαντος, οι μαύρες τρύπες της ελληνικής οικονομίας απορροφούν όσο χρήμα περιέρχεται στη σφαίρα επιρροής τους και το εξαφανίζουν δια παντός. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να το αναζητήσει στα νησιά Καϊμάν, το Λιχτενστάιν ή την Ανδόρα; Ακόμη κι αν βρεθούν τέτοιοι παράτολμοι και άμυαλοι εξερευνητές, το χρήμα δεν πρόκειται να βρεθεί, διότι η μαύρη τρύπα θα τους απορροφήσει και αυτούς επέκεινα του ορίζοντα των γεγονότων, από τον οποίο καμία πληροφορία δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει, και αντί να βρεθεί το χρήμα θα εξαφανιστούν οι ερευνητές.

Οι πολλαπλές μαύρες τρύπες των ελληνικών δημοσίων οικονομικών, με την αέναη μεγέθυνσή τους τείνουν να συγχωνευθούν σε μια μαύρη τρύπα δυσανάλογα μεγάλη προς το μέγεθος της οικονομίας της μικρής Ελλάδας. Με την αδηφαγία τους, οι μαύρες τρύπες τείνουν να καταβροχθίζουν όλο και περισσότερα δις, ενώ ασκούν μια παράξενη ελκτική γοητεία που ωθεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το διεθνές νομισματικό ταμείο να τις τροφοδοτούν με τη σειρά τους με δεκάδες δισεκατομμυρίων, που κι αυτά εξαφανίζονται πέρα από τον ορίζοντα των γεγονότων.

Αρχικά ο όρος χρησιμοποιούνταν για να δηλώσει το ταμειακό έλλειμμα (παρ. 1), δηλ. άλλα ποσά έβγαζαν τα χαρτιά και άλλα υπήρχαν στο ταμείο, οπότε παρέπεμπε σε υπεξαίρεση εκ μέρους των λειτουργών του οργανισμού που την εμφάνιζε. Ήδη όμως έχει γενικευθεί και δηλώνει συλλήβδην, κατά περίπτωση, και το λογιστικό έλλειμμα.

Η λογιστική μαύρη τρύπα διέπεται από την κβαντική αρχή της απροσδιοριστίας και έτσι είναι απολύτως αδύνατο να διαπιστωθεί το μέγεθός της. Μόνον εκτιμήσεις είναι δυνατές, που ποικίλλουν σε βαθμό που να είναι αδύνατο να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα, έστω και κατά προσέγγιση (παρ. 2).

Ο δεσπόζων ρόλος της μαύρης τρύπας στα δημόσια οικονομικά έχει ήδη οδηγήσει στην περαιτέρω μετάσταση του φαινομένου και σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής, όπως είναι οι νόμοι του κράτους γενικώς, όπου τα παλιότερα παραθυράκια έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε μαύρες τρύπες, το ποδόσφαιρο, το κομματικό σύστημα, η εξωτερική πολιτική, ο πολιτισμός, κ.ο.κ. (παρ. 3).

Αν σκεφτεί κανείς ότι η σύμμαχος και γείτων χώρα περιστοιχίζει τη μικρή Ελλάδα με γκρίζες ζώνες, ενώ εντός της μικρής Ελλάδας οι μαύρες τρύπες αυξάνονται και πληθύνονται, μπορούμε να εικάσουμε μια μελλοντική κατάσταση όπου η χώρα μας ολόκληρη θα είναι μια μαύρη τρύπα περιστοιχισμένη από γκρίζες ζώνες.

Ακολουθώ αποκλίνουσα συμπεριφορά στα πλαίσια ενός επαγγελματικού ως επί το πλείστον κύκλου, με τρόπο που να θέτω σε κίνδυνο τα καλώς ή κακώς εννοούμενα συμφέροντα του κύκλου αυτού.

Τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα είναι η τήρηση ενός έντιμου και υγιούς ανταγωνισμού, και η επαγγελματική αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων. Σε μια τέτοια περίπτωση, χαλάω την πιάτσα σημαίνει ότι μετέρχομαι πρακτικές είτε ευθέως αθέμιτες, είτε κατά παράβαση της δεοντολογίας του συγκεκριμένου κύκλου μου. Προπάντων ρίχνω υπερβολικά τις τιμές ή τις αμοιβές προκειμένου να προσελκύσω τους πελάτες των ανταγωνιστών μου. Με τον τρόπο αυτό βεβαίως ξεκινάω έναν καθοδικό κύκλο που τελικά θα γυρίσει μπούμερανγκ και σε βάρος μου, εφόσον όλο και κάποιος άλλος «εξυπνότερος» θα βρεθεί κάποια στιγμή και θα μειοδοτήσει.

Ωστόσο χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά με ειρωνικό τρόπο, οπότε αναφέρεται στον ευσυνείδητο και σωστό επαγγελματία, υπάλληλο κλπ., που δουλεύει όταν οι άλλοι λουφάρουν, δεν λαδώνεται όταν οι άλλοι τα παίρνουν, είναι εξυπηρετικός όταν οι άλλοι είναι αγενείς, χρεώνει κανονικά όταν οι άλλοι γδέρνουν κ.ο.κ. Μια τέτοια συμπεριφορά, όπως είναι φυσικό, προκαλεί τη μήνιν των συναδέλφων του, που αισθάνονται ότι ο σωστός θέτει σε κίνδυνο τα κακώς εννοούμενα συμφέροντά τους, ήτοι τη βολή και καλοπέρασή τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Προνομιακό πεδίο εφαρμογής ο δημόσιος τομέας.

Λέγεται από τηλεπαρουσιαστή, ο οποίος προτρέπει τον καμεραμάν του να εστιάσει σε αυτόν η κάμερα προκειμένου να αναγγείλει κάτι εξαιρετικά σημαντικό στους τηλεθεατές. Το χρησιμοποίησε μέχρι ναυτίας και το καθιέρωσε ο Δημοσθένης Λιακόπουλος, του οποίου αποτελεί προσφιλή ατάκα, όταν πρόκειται να μας εμπιστευτεί επικές λιακούρειες θεωρίες.

Η έκφραση μεταφέρεται (αυτο)ειρωνικώς στον προφορικό ή και διαδικτυακό λόγο, προκειμένου κάποιος να ζητήσει την προσοχή των ακροατών/ αποδεκτών του, όταν πρόκειται να αναγγείλει κάτι και καλούα βαρυσήμαντο. Αυτός που λέει την έκφραση μπορεί και να κάνει τις σχετικές κινήσεις του Λιακό ή, πιο δύσκολα, και να μιμηθεί την αγριοφωνάρα του.

Πάσα: Mr Cadmus.

Τεχνική ορολογία των μαστόρων αυτοκινήτων (συνεργειατζήδων).

Προέρχεται από αστοχία στη ρύθμιση του οδοντωτού ιμάντα χρονισμού του κινητήρα, σε σχέση με τα οδοντωτά γρανάζια εκκεντροφόρων και στροφάλου. Ο ιμάντας αυτός έχει μόνο μια σωστή θέση όπου πρέπει να τοποθετηθεί ώστε να λειτουργήσει ο κινητήρας σωστά, αλλιώς σημειώνεται αρρυθμία και δουλεύει λάθος, κοινώς ρετάρει.

Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος δεν πάει καλά, το έχει χαμένο.

Ψαγμενίστικο συνώνυμο του άσε με να νομίζω.

Ο όρος φαντασιακή αυτοθέσμιση ανήκει στον φιλόσοφο, κοινωνιολόγο κ.ά. Κορνήλιο Καστοριάδη. Πολύ χοντρικά σημαίνει μια φαντασία, μία φαντασιακή κατασκευή με την οποία αυτο-ορίζουμε την θέση μας μέσα στον κόσμο, είτε ως άτομα, είτε ως συλλογικότητες. (Εδώ για τα περαιτέρω). Μερικές σπουδαίες φαντασιακές αυτοθεσμίσεις είναι λ.χ. η αντίληψη κάποιου ότι ανήκει στον περιούσιο λαό του Θεού, ή και η ίδια η έννοια του Θεού, η πεποίθηση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι φυσικά ή και η ίδια η έννοια της φύσης, η διάκριση Έλλην- βάρβαρος, η θεώρηση ότι το πολίτευμά μας είναι δημοκρατία. Κάποιες πιο τρίβιαλ φαντασιακές αυτοθεσμίσεις μπορεί να είναι λ.χ. ότι η γκόμενά μου είναι θεόμουνο, ότι είμαι γκρηκ λόβερ και αρέσω στις Σουηδανές κ.ο.κ.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, υπάρχει αυτό το αηδιαστικό και μοχθηρό είδος ανθρώπων που λέγονται γειωτές, (όπως φαίνεται παραστατικά και στον κνάσειο ορισμό του άσε με να νομίζω) οι οποίοι σε χρόνο ντετέ μπορούν να ανιχνεύσουν ποια ακριβώς είναι η ιδιαίτερη φαντασιακή σου αυτοθέσμιση και να κάνουν ό,τι μπορέσουν για να σου την γαμήσουν. Οπότε η φράση λειτουργεί ως άμυνα απέναντι σε αυτούς τους γειωτές, όπως και τα άσε με να νομίζω και μη μου το γαμάς.

Ως προς την ιστορία της φράσης, στην δεκαετία του '80 κυρίως, αλλά και λίγο νωρίτερα και λίγο αργότερα, ο όρος φαντασιακή αυτοθέσμιση ήταν πολύ της μοδός και χρησιμοποιείται σαν μια πασπαρτού και πασπαντού καραμέλα, που όλοι οι κουλτουριαρέοι χρησιμοποιούσαν χωρίς να ξέρουν όλοι τι ακριβώς σήμαινε. Έτσι το μη μου γαμάς την φαντασιακή αυτοθέσμιση χρησιμοποιήθηκε εντός τέτοιων κουλτουριάρικων παρεών για να διακωμωδήσει αυτήν την πασπαρτουζοποίηση του Καστοριάδη, αλλά και για τον λόγο ότι επρόκειτο για εποχές γεμάτες από ουτοπικές φαντασιακές αυτοθεσμίσεις αλλά και τους συναφείς γειωτές που τις ισοπέδωναν. Σήμερα, νομίζω, η έκφραση έχει περισσότερο μουσειακή αξία ως μία από τις πλέον τιραμισουρεαλιστικές εκδοχές του νεοελληνικού σχήματος γαμώ + αντικείμενο, ήτοι του τι μπορεί να γαμήσει ο Νεοέλληνας.

Όσοι στρατιώτες αποστέλλονται σε βέβαιο θάνατο στα χαρακώματα προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος στρατηγικός στόχος. Χρησιμοποιείται υποτιμητικά κυρίως για στρατευμένες δευτεράντζες (π.χ. πεζικάριους) που θεωρούνται περισσότερο αναλώσιμοι από τις πιο κυριλάτες και καλά εκπαιδευμένες μονάδες (ναυτικό, αεροπορία, κλπ). Σε μορφές ατάκτου πολέμου, συνώνυμο της «ανθρώπινης ασπίδας».

Σλανγκικά και μεταφορικά έχει υιοθετηθεί ένθερμα ως ξύλινη γλώσσα φιλειρηνιστών και αριστεριτζήδων. Ενώ τα φαλλικά συμφραζόμενα κανονιού - σαρκός είναι πρόδηλα, η έκφραση δεν καταγράφεται σε πλαίσια φάσωματος τόσο συχνά όσο θα περίμενε ο αρρωστημένος νους ενός σλάνγκου.

Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση ανήκει στον François-René de Chateaubriand και στρέφεται κατά του Ναπολέοντα (1814): «On en était venu à ce point de mépris pour la vie des hommes et pour la France, d'appeler les conscrits la matière première et la chair à canon», τουτατέστιν, «η περιφρόνηση για τις ανθρώπινες ζωές και για τη Γαλλία φτάνει στο σημείο να αποκαλούν τους στρατευμένους πρώτη ύλη και κρέας για κανόνια».

Αγγλιστί: cannon fodder.

Βλ. και σχετική μαγειρική συνταγή.

(από το ΔΠ: Χάνκοντας)

Οι στερεότυπες, δογματικές, κενές περιεχομένου πλην πάντα καμαρωτές κασέτες πολιτικών, δημοσιοκάφρων, συνδικαλιστών και πάσης φύσεως -πατέρων και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων.

Η παραδοσιακή αριστερά έχει συνεισφέρει τα μάλα στον πλούτο της ξύλινης γλώσσας, χωρίς όμως να κατέχει οποιαδήποτε αποκλειστικότητα.

Αντιδάνειο εκ των γαλλικών xyloglossie και xylolalie.

Όρος ο οποίος προέκυψε από φίλο, ο οποίος διατηρούσε την δεκαετία του '90 κοσμηματοπωλείο στην Μύκονο.

Πέρα από την στάνταρ πελατεία που προερχόταν είτε από τους ντόπιους είτε από τους τουρίστες, σημαντικό ποσοστό της πελατείας του μαγαζιού ήταν τα ξένα κρουαζιερόπλοια τα οποία έδεναν για λίγες ώρες στο λιμάνι. Οι καταστηματάρχες είχαν τα δρομολόγια των κρουαζιερόπλοιων και, όταν κόντευε κάποιο, όλοι έβγαιναν περιχαρείς στα σοκάκια και φώναζαν για παράδειγμα: Το Queen Elizabeth φτάνει σε τρία τέταρτα!!!Ετοιμαστείτε!!!

Με το πέρασμα του καιρού όμως και με την οικονομική ύφεση, τόσο το επίπεδο των τουριστών, όσο και η συχνότητα των περασμάτων των ξένων κρουαζιερόπλοιων, άρχισαν να φθίνουν. Οι καταστηματάρχες τοποθέτησαν λοιπόν τις ελπίδες τους και στα Ελληνικά πλοία και τουρίστες. Οι ελπίδες όμως αποδείχθησαν φρούδες,καθώς οι περισσότεροι τουρίστες αυτών των πλοίων ήταν συνήθως αδέκαροι ή πολύ μεγάλοι σε ηλικία (groups ΚΑΠΗ), με αποτέλεσμα οι πωλήσεις να μην ήταν αντάξιες των προσδοκιών τους.

Πολλές φορές μάλιστα απασχολούσαν τα μαγαζιά με πολλές ερωτήσεις για πανάκριβα κοσμήματα και για πολύ ώρα, μέχρι τελικά να αγοράσουν κάποιο τσαρμάκι ή «γκρέκα» (τα γνωστά δελφινάκια, Μεγαλέξανδροι, κίονες κ.τ.λ.) ευτελούς αξίας. Έτσι λοιπόν όταν ανακοινώνοταν η άφιξη αντίστοιχου πλοίου, όλοι περιλυπείς αυτήν την φορά φώναζαν: Το «Κούλα Εξπρές» πιάνει σε λίγο, κουράγιο...

Σημ.: Το «Κούλα» μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί και με άλλα λαϊκά γυναικεία ονόματα, όπως Πίτσα, Τούλα, Πόπη κ.τ.λ.

Στην καθημερινότητα λοιπόν έχει περάσει πιά ο όρος, για να περιγράφει λούμπεν καταστάσεις και ξεπεσμένες/καγκουρέικες ορδές πληθών.

1. Αφήνω απλήρωτη επιταγή κατά τη λήξη της.
2. Εμφανίζω επιταγή για πληρωμή πριν από τη λήξη της.

Κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού «what's your poison» που στην ουσία ρωτά «με τι φτιάχνεσαι;», «με τι την βρίσκεις;», «ποιο το κόλλημά σου;».

Αν κι αναφέρεται κυρίως σε ξίδια, ουσίες και βίτσια, έχει φτάσει να κυκλοφορεί από και καλά αλάνια μπάρμεν, ίσως, γιατρούς και νταβατζήδες με πολλά κονέ, μέχρι το πληκτρολόγιο κάθε βιαστικής ντεμέκ άνετης και περπατημένης νετο-γιαλόμας, όταν βολιδοσκοπεί τα όποια γούστα του εκάστοτε συζητητή.

To γνωστό αναντάμ παπαντάμ απ' τον Titus Lucretius Carus: Ut quod ali cibus est aliis fuat acre venenum πως «ό,τι αποτελεί τροφή για κάποιον, αποτελεί πικρό δηλητήριο για κάποιον άλλον», μοιάζει να ανάγεται από μια υπερανεκτική κοινωνία, σχεδόν χαριτωμένα και τελείως απενοχοποιητικά, σε αήθη κατανάλωση (ο πελάτης έχει πάντα δίκιο) οποιουδήποτε προϊόντος ή υπηρεσίας (όλα εμπορεύματα προς πώληση, για να κινηθεί με το νταλαβέρι η Αγορά).

Υπονοείται προφανέστατα, πως καθένας έχει τουλάχιστον από ένα, που στην τελική τον χαρακτηρίζει μονοδιάστατα, τουλάχιστον σ' όποιον ρωτά.