Definitions (28387)
Showing 7081-7090 from 28387

Παντζαρόσωστος: Δεν είναι αυτός που είναι σωστός περί το παντζάρι αλλά αυτός που σώθηκε από το παντζάρι. Δηλαδή ο παντζαροσωσμένος ή ο διά κοκκινογουλίου ή τεύτλου σεσωσμένος.

Σ.ς.: Τα τεύτλα σώζουν! Ρίχτε μια ματιά στα σχόλια της φραπελιάς να καταλάβετε.

Η καλύτερη ποικιλία χασίς.

Ο ειδικός επί παντός θέματος Έλλην, ο οποίος εκφράζει σοφές και εμπεριστατωμένες απόψεις περί ανέμων και υδάτων από την καρέκλα του, πάντα με τον φραπέ στο χέρι.

Είναι σύνηθες οι προαναφερθείς φάροι σοφίας, οι οποίοι ως άλλοι Οδυσσείς έχουν αποκτήσει άπειρη γνώση και εμπειρία έχοντας ταξιδέψει σε όλες τις καφετέριες της γειτονιάς, να κάνουν κακεντρεχή σχόλια πίσω από τις πλάτες διαφόρων ατόμων πολύ πάνω απ' τα κυβικά τους. Έτσι νομίζοντας εαυτούς κριτές των πάντων από την ασφάλεια της πολυθρόνας, υποτιμούν την δύναμη μιας γροθιάς στη μούρη από τινά Λαιστρυγόνα ή Κύκλωπα, τον οποίον η υπέρμετρη βλακεία του φραπεδόμαγκα έβαλε εμπρός του.

(Βασισμένο στο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ιθάκη»)

Το κακό σεξ σε κάθε του έκφανση. Ειδικότερα:

• Η γυναίκα που κατά την σεξουαλική πράξη συμμετέχει με τον ίδιο βαθμό ευλυγισίας και ζωντάνιας, όσο ένα πτώμα μέσα στην κάσα,
• Η φάση όπου κάθε αποτυχημένη προσπάθεια ανύψωσης του ηθικού του άνδρα καταλήγει σε μοιρολόι (βλ. τον πούτσο κλαίγανε),
• Η σεξουαλική συνεύρεση με μικροchoochooνο άνδρα. Μεγάλα κέφια,
• Το σεξ με μια συντηρητική γυναίκα, συνήθως αγαμήτου και απάρτου, όπου το κλίμα είναι πραγματικά πολύ βαρύ και θυμίζει νεκρώσιμη ακολουθία,
• Όταν η σεξουαλική συνεύρεση είναι τόσο ανεβαστική, που στέλνει τον συμμετέχοντα-κάποιας-ηλικίας κανονικά στα ουράνια.

Έτσι ονόμαζαν οι αγωνιστές της Αντίστασης το γερμανικό πιστόλι Luger P08 ή το πιο εξελιγμένο, σύγχρονό του Walther P38, που έφεραν και την διακριτική ονομασία Parabellum από τον τύπο φυσιγγίων που χρησιμοποιούσαν. Η παραφθορά σε «μαραμπέλ» προέκυψε επειδή οι αντάρτες δεν είχαν και σπουδαίες επιδόσεις στα λατινικά, μειονέκτημα το οποίο εξισορροπούσαν κάνοντας εξαιρετικά καλή χρήση του εν λόγω όπλου, όποτε το έβαζαν στο χέρι.

Πηγή έμπνευσης στάθηκε η τουρτούρα του Παπαντώνη.

Μεγεθυντικό του κωλόπαιδο.

Όπου κωλόπαιδο είναι κυριολεκτικά το παιδί που τίκτεται εκ πρωκτικής συνουσίας (και ουχί κολπικής, όπως εμείς οι υπόλοιποι), είτε μυθολογικώς πως, είτε μέσω μαγκαϊβεριάς του σπερματοζωαρίου, οπότε έτσι εξηγείται γιατί το εν λόγω παιδί είναι μειονεκτικό, τερατοφέρνει, ή έχει σκατένιο χαρακτήρα.

Αυτό, όμως, που έχει περισσότερο ενδιαφέρον είναι οι διαφορές του κωλοπαιδαρά από το κωλόπαιδο. Το κωλόπαιδο έχει πολύ πιο μονόπλευρα αρνητική σημασία. Για ένα κωλόπαιδο νιώθουμε οργή, αγανάκτηση, σπανίως συγκατάβαση, και γενικά θέλουμε αν το δούμε να το αρχίσουμε στις σφαλιάρες (ή στις βατραχοπεδιλιές, αν είναι καλοκαίρι). Ο κωλοπαιδαράς , ίσως επειδή είναι αρσενικού γένους αντί για ουδέτερου, ίσως επειδή παραπέμπει σε παιδαρά- παίδαρο, δηλαδή σε γερό, λεβέντη ομορφάντρα, αποτελεί ένα μείγμα κακής και κα(υ)λής έννοιας.

Δηλαδή και ο κωλοπαιδαράς προκαλεί την οργή, την αγανάκτηση, την διάθεση να τον γαμήσουμε στο ξύλο. Αλλά μοιάζει και με την αλήτρα (ή και τον αλήτη). Ήτοι ο κωλοπαιδαράς είναι αυτός που «αγαπούμε να μισούμε» (love to hate που λένε και στο χωριό μου). Είναι ένας άντρας που αψηφά τον νόμο, και γι' αυτό ταυτίζεται φαντασιακώς με την υπόρρητη οργασμική επιθυμία μας, ένα είδος Chuck Norris που λειτουργεί ως συστατική εξαίρεση για να ορισθούν οι (κατά β-Lacan) ευνουχισμένοι από το συμβολικό πεδίο. Αυτός που μας ξυπνά τον θυμό, όσο περισσότερο μας συνδαυλίζει την ζήλια, που δεν είμαστε σαν αυτόν, γιατί δεν μπορούμε. Ο κωλοπαιδαράς όχι μόνο ξέρει να ματαιώνει μια γυναίκα προκαλώντας την επιθυμία της, αλλά της κάνει σωστό εγκεφαλογάμι.

Κυκλοφορεί (μεταξύ άλλων) και στις βερσιόν:

- Γκέι κωλομπαροπαιδαράς που συχνάζει σε λογοτεχνήματα του Tennessee Williams, ταινίες του Luchino Visconti ή θεατρικά του Krzysztof Warlikowski.
- Κωλοπαιδαράς- γύφτουλας- λεβεντομαλάκας, που συχνάζει σε αναπολήσεις του «ελληνικού ονείρου», όπως το ζήσαμε στις τελευταίες δεκαετίες.
- Η ιδανική GFE- PSE βερσιόν, ήτοι ο κωλοπαιδαράς που γίνεται εκούσιος τρυφερούλης μαλακάκος για χάρη της δεσποσύνης του και εναλλάσσει αγριάδα με τρυφερότητα.
- Ο απλός κωλοπαιδαράς που δεν έχει τίποτα από την ως άνω καλή έννοια και δεν είναι παρά ένα κωλοπαίδι που του χρειάζεται ένα γερό μπερντάχι για να στρώσει.

Νευριάζω, τσαντίζομαι, ζοχαδιάζομαι.

Από το φούρκα:

• Ξύλινη κατασκευή σε σχήμα Τ, είδος αγχόνης, κρεμάλα,
• Ίσιο και χοντρό κλαρί (συνήθως ελιάς) που κοβόταν και κλαδευόταν με τρόπο ώστε να γίνει πάσσαλος που κατέληγε σε διχάλα - το αιχμηρό άκρο του οι αγρότες το έμπηγαν στο έδαφος, ώστε το διχαλωτό άκρο του να στηρίζει βαριά κλαριά με πολλούς καρπούς,

• Οργή που σιγοκαίει, εκνευρισμός που σιγοβράζει.

  (Πηγή: Wiki-λεξικό)

Προκύπτει από την χαρακτηριστική κίνηση που γίνεται όταν βαράει κάνεις μαλάκια.

Η χρήση της δεν προορίζεται στην καθεαυτού πράξη του αυνανισμού, άλλα στην βαρεμάρα και την απραξία, συνώνυμο του τα ξύνω.

Η κόρη. Μεγεθυντικός όρος των θετικών χαρακτηριστικών της κόρης. Όμορφη και γερή κόρη.

Λίαν ελκυστικό και ορεκτικότατο θηλυκό. Παλαιάς κοπής ορολογία, περιφρονημένη από την ημιμαθή σε γενική κουλτούρα νεολαία μας.