Tagged definitions (885)
Showing 581-590 from 885

Σύντμηση του γηπεδικού συνθήματος «Πούτσο και ξύλο στον πουσταρά τον Θρύλο».

Από το νετ μαθαίνουμε ότι σε επίσημο αγώνα του πρωταθλήματος βόλεϊ γυναικών, μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, οι αθλήτριες του Παναθηναϊκού, αφού κέρδισαν τον αγώνα και το πρωτάθλημα, εμφανίστηκαν στο γήπεδο για να πανηγυρίσουν, φορώντας μπλουζάκια, δώρο των οργανωμένων οπαδών της Θύρας 13, τα οποία είχαν τυπωμένο στην πλάτη, το σεξιστικό σύνθημα της εξέδρας «ΤΣΟ ΚΑΙ ΛΟ», το οποίο μεταφράζεται σε «ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΙ ΞΥΛΟ».

Παραγγελιά: allivegp

Ο τάπας, ο κοντός. Ειδικά ο κοντός ποδοσφαιριστής, γιατί όταν τρέχει μοιάζει με κουβαρίστρα που κυλάει.

Στον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού - Αθηναϊκού το 1992, η κακή εμφάνιση του Θρύλου σε συνδυασμό με το ισόπαλο 2-2 αποτέλεσμα, εξαγρίωσε μερίδα από φανατικούς οπαδούς των γηπεδούχων, που εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο με βίαιο τρόπο και κατεδίωξαν αντίπαλους παίχτες και διαιτητές. Σε ερώτηση δημοσιογράφου προς τον τότε πρόεδρο του ΟΣΦΠ Αργύρη Σαλιαρέλη αν καταδικάζει τις αγριότητες των χούλιγκανς, ο τελευταίος απάντησε:

- Χούλιγκανς; Πού είδατε τους χούλιγκανς; Οι άνθρωποι είναι νέα παιδιά, μορφωμένα, γιατροί, δικηγόροι, επιστήμονες.

Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο (κ)αυλάκι του χουλιγκανισμού, ο όρος επιστήμονας των γηπέδων χαρακτηρίζει πλέον κατ' ευφημισμό τους βίαιους και ταραξίες οπαδούς (χούλιγκανς) ποδοσφαιρικών ή μπασκετικών ομάδων, ενώ ιδρύθηκε ακόμη και σύλλογος οπαδών του Ολυμπιακού με επωνυμία «Επιστήμονες», για να μη ξεχνάμε την ιερή παρακαταθήκη του ιστορικού εκείνου αγώνα.

Ο υπερβολικά γραμμωμένος, ο κομμένος, ο φέτας, ο κομμάτιας, ο γράμματας. Το υποδόριο λίπος του έχει περιοριστεί τόσο, σε φάση που το δέρμα του φαίνεται διάφανο, σαν τσιγαρόχαρτο rizzla (το γαλάζιο πακετάκι). Τόσο λεπτό και διάφανο, όπως το κουστουμάκι που αλλάζουν τα φίδια κάθε χρόνο.

Το ερπετό σηματοδοτεί τον ανώτατο βαθμό γράμμωσης. Είναι η γράμμωση που καταντάει αηδία. Ως χαρακτηρισμός, δεν έχει απόλυτα θετική χροιά, σε αντίθεση π.χ. με το «φέτας». Δύσκολα θα δεις επιτυχημένους σφίχτες να αλληλοθαυμάζονται σε στιλ «πω ρε φίλε, ερπετό έγινες». Θα το πει μάλλον κάποιος που ασχολείται μεν με τη γυμναστική, αλλά χωρίς να έχει δει ιδιαίτερα αποτελέσματα, σε κάποιον γραμμωμένο που κρυφοζηλεύει. Ο τόνος είναι συγκαλυμμένα συγκαταβατικός. Δεν είναι δλδ ένας ευθέως ειρωνικός και μειωτικός χαρακτηρισμός (όπως π.χ. το «πρησμένος»), αλλά ακόμη κι έτσι προδίδει τον ανομολόγητο φθόνο του wannabe κομμάτια, προς το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου του.

Ερπετά γίνονται οι μπίλντερς σε περίοδο αγώνων, όταν πλακώνονται στη δίαιτα, τρυπιούνται με στεροειδή που δεν κατακρατούν υγρά (π.χ. winstrol) και στην ούγια χτυπάνε και διουρητικά, π.χ. lasix (τα οποία είναι και τα πλέον επικίνδυνα, οι πιο πολλοί musclemen απ' αυτά έχουν πάει). Μερικοί δεν κάνουν ούτε μπάνιο τις τελευταίες μέρες, για να φρακάρουν οι πόροι και να μη μπαίνει υγρασία στο δέρμα. Έτσι, όταν ανέβουν στη σκηνή για να ποζάρουν, είναι εντελώς αφυδατωμένοι, τεζαριστοί, μόνο μύες και κόκαλα, με το ασπράδι των ματιών να κοντεύει να πεταχτεί έξω απ' τις κόγχες.

Ο ατάλαντος και άτεχνος παίκτης ποδοσφαίρου. Ο τσαπάς

1. (η περισσότερο γνωστή σημασία)
   Κόκες, πρέζες και σχετικά παράγωγα. Σε αντίθεση πάντα με το χασίς που είναι σε στερεή μορφή (πρεσαρισμένο / πατικωμένο / σοκολάτα) ή χόρτο.

2. (η λιγότερο γνωστή σημασία)
   Μποντιμπιλντεράδικα συμπληρώματα διατροφής σε μορφή σκόνης, που διαλύονται σε νερό, γάλα ή χυμό. Οι πιο γνωστές σκόνες είναι οι περιβόητες πρωτεΐνες, που διακρίνονται βασικά σε «όγκου» (περιέχουν πολλούς υδατάνθρακες, τη λεγόμενη σαβούρα), «γράμμωσης» (οι λεγόμενες καθαρές), «ενδιάμεσες» (ή «ογκογράμμωσης», με λίγους υδατάνθρακες). Υπάρχουν κι άλλες σκόνες: κρεατίνες, γλουταμίνες και άλλες ειδικές «φόρμουλες», σχεδόν όλα με την κλασική κατάληξη -ίνη.

Οι σκόνες αυτές είναι κατά βάση ακίνδυνες, εκτός βέβαια κι αν κάποιος αρχίσει να καταπίνει καθημερινά υπερποσότητες, οπότε θα πάει μάλλον για μια ξεγυρισμένη πλύση στομάχου. Οι σκόνες, καθ' όλα νόμιμες και εγκεκριμένες από ΕΟΦ κι έτσι, προσφέρουν μεγάλα περιθώρια κέρδους στον έμπορα, σε αντίθεση με τα πολύ πιο αποτελεσματικά και πολύ πιο επικίνδυνα steroids. Αυτά τα παίρνει κανείς στην ξεφτίλα, π.χ. μια ενεσούλα τέστο θα σου κοστίσει το πολύ 2,5-3 ευρώ.

Καμιά φορά, σπάνια πλέον, παίζει να σου πασάρει κανείς και μουφάτζικες σκόνες, που αντί για πρωτεΐνη είναι τίγκα στη ζάχαρη (παρόμοιοι τρόποι νοθείας εφαρμόζονται ως γνωστόν και στις πρέζες / κόκες). Τότε λέμε ότι πιάστηκες μαλάκας, διότι σου πούλησαν αλεύρια.

Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι αλάνας όπου ένας κάθεται τέρμα και οι υπόλοιποι προσπαθούν να του βάλουν γκολ μόνο αν, πριν το τελικό σουτ, έχει προηγηθεί πάσα-σέντρα στον αέρα. Αν η μπάλα βγει out -αλλά όχι πάνω από τα δοκάρια-, τότε ο τελευταίος που ακούμπησε τη μπάλα κάθεται τέρμα.

Αυτός που ορίζεται πρώτος τερματοφύλακας συνήθως ξεκινάει με 11 πόντους, ενώ οι υπόλοιποι με 9. Με κάθε γκολ που δέχεται, μειώνεται το σκορ του τερματοφύλακα κατά ένα. Βέβαια αν το γκολ επιτευχθεί με «τακουνάκι», με το στήθος, με «ανάποδο ψαλίδι» κτλ, τότε μετράει για παραπάνω γκολ.

Πρόκειται για έναν παίχτη που σέρνεται, βρίσκεται σε άλλο γήπεδο, πατάει τα κορδόνια του και πέφτει, με λίγα λόγια είναι κρέας σε υπερθετικό βαθμό.

Αντώνυμο: παιχτούρα.

Ο παιδικός τρόπος σουτ στο μπάσκετ:

1. Πιάνουμε τη μπάλα με τις παλάμες να κοιτάνε προς τα πάνω και την φέρνουμε στο ύψος (;) της λεκάνης.
2. Την πετάμε με χάρη προς τα ψηλά και περιμένουμε το αποτέλεσμα.

Για προφανείς λόγους υστερεί οικτρά σε ματς (θέλει χώρο για να κάνεις τη μανούβρα και είναι πρακτικώς αδύνατον να σημαδέψεις, χώρια οι τάπες), αλλά απαιτεί λιγότερη δύναμη από ένα κανονικό σουτ.

Επειδή όταν παίζαμε μπάσκετ το απόγευμα στο προαύλιο του σχολείου δεν είχαμε διαιτητές, τζάμπολ και άλλα τέτοια φλώρικα, κάπως έπρεπε να αποφασιστεί ποιος θα έχει την μπάλα στο ξεκίνημα.

Η διαδικασία κατά την οποία κάποιος διαλέγει (προτείνει) σημείο στο γήπεδο με την μπάλα στο χέρι, ή -πιο σπάνια- κίνηση του τύπου μπάσιμο, γύρω από τη μέση, κάτω από το πόδι και μέσα από το αυτοκίνητο του γυμναστή έλυνε το πρόβλημα. Ε, παίρνοντας την μπάλα ο τύπος που θα έκανε αυτό έλεγε «προτείνω», αν και κάτι αθηνέζοι νομίζω το λέγανε «ρωτάω».

Από κει και πέρα (όπως λένε και οι αθλητές στις δηλώσεις μετά τα ματς), οι δυνατότητες είναι δύο: το μπει-μπει και το μπει-δε-μπει. Στην πρώτη περίπτωση σουτάρουν και οι δύο και ανάλογα με την έκβαση παίρνει κάποιος την μπάλα ή ξαναπροτείνει κάποιος. Στην δεύτερη ο αντίπαλος αυτού που προτείνει αποφασίζει ποιος θα σουτάρει, και σουτάρει μόνο ένας.

Ασσίστ: Χανκ.