Tagged definitions (950)
Showing 21-30 from 950

Εκ του αγγλικού «cheat»: εξαπατώ, απατώ, παραβαίνω τους κανόνες παιχνιδιού, απατεώνας.

Ανάλογα με την περίσταση λοιπόν, μπορεί να σημαίνει:

• Πως κάτι (ή κάποιος) τα σπάει, είναι σούπερ γουάου!!, γαμάτο, και γαμώ, άπαιχτο, αμαρτία σκέτη.

• Το κλου μιας ιστορίας, το χάιλαϊτ ενός θεάματος.

• (Στο σύμπαν των γκέιμερ) Το σπαστήρι, το κρακ, το προγραμματάκι που χρησιμοποιεί κάποιος για να πάρει λέβελ ή να νικήσει τους αντίπαλους ιντερνετικούς συμπαίχτες ξεγελώντας το παιχνίδι με το να αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα που θα κάνει τη διαφορά (περισσότερα εφόδια, όπλα, ζωές κλπ). Συντάσσεται συχνά με τα «κάνω», «μπαίνει», «βάζω».
  Σ’ αυτό το σύμπαν, χρησιμοποιείται και σαν πρώτο συνθετικό σε σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να εκτελέσει την απατεωνιά.

• Σε διαλέκτους (π.χ. Ποντιακά, Πλωμαριανά), χρησιμοποιείται με την ίδια ακριβώς έννοια με το καταγεγραμμένο «τσίτι»: το βαμβακερό ύφασμα με τυπωμένα εμπριμέ σχέδια (αυτό εκ του τούρκικου «çit» με περσική καταγωγή) σαν μέρος συνήθως της γυναικείας φορεσιάς.

• Τα τσιτ-μιλ / τσιτ-μηλ (εκ του αγγλικού «cheat meal»), παίζουν πολύ μεταξύ όσων κάνουν δίαιτα ή, όπως π.χ. στα μποντιμπλιντεράδικα σινάφια, διατροφή.
  Σημαίνουν το προβλεπόμενο εκείνο γεύμα, που λαμβάνει χώρα μια στις τόσες και όπου ο εν διαίτη την καταστρατηγεί προκειμένου να μην κρασάρει ψυχολογικά και την εγκαταλείψει, τρώγοντας ό,τι απαγορευμένο ποθεί κολασμένα, σε ελεγχόμενη ποσότητα βεβαίως-βεβαίως.

Υβριστικός χαρακτηρισμός. Πιθανώς με την επιρροή του αγγλοαμερικανικού «motherfucker».

Στις βρισιές μετρά μάλλον η δύναμη της προσβολής και του σοκ που προκαλούν παρά η κυριολεκτική τους σημασία. Θα μπορούσαμε, ωστόσο, να αναπτύξουμε ότι ο «γαμώμανος» είναι είτε αυτός που γαμά τη μάνα του, είτε αυτός που η μάνα του γαμιέται γενικότερα, είτε αυτός που η μάνα του γαμιέται από τον υβριστή.

Βλ. και γαμομανάς.

Είναι Αμερικάνα τραγουδίστρια μουσικής κάντρι. Στα ελληνικά όμως το λέμε για γυναίκα παρτόλα από το «πάρτον» κι επειδή μοιάζει με όνομα πορνοστάρ.

Πρόκειται για την απόλυτη ονείρωξη κάθε πιτσιρικά μιλφιάδη: το τουμπανιζέ αιλουροειδές μιλφίδιο που μπεμπεκίζει λολιτοπρεπώς προκειμένου να αιχμαλωτίσει και να κατασπαράξει τα τρυφερά του θηράματα.

Σε αντίθεση με την κοινή μιλφάρα που θέλεις να γαμήσεις, η κουγκαρομπεμπέκα είναι ένα υψηλών οκτανίωνε πουροπίπινο, μια οδοντοφόρος τεκνατζού γεροντομπεμπέκα που θέλει να ξεσκίσει εσένα. Αρκεί να έχεις ακόμα καβλόσπυρα.

Λεξιπλασία τον Khan, βλ. σχόλια στο λήμμαν κούγκαρ.

μπροκεράς, μπροκεράκι

Αναφερόμεθα στον μπροκερά, τον χρηματιστηριακό πράκτορα που πραγματεύεται με εντολές αγοραπωλησίας χαρτιώνε.

Οι χρηματιστηριακές εταιρίες αμείβουν τον μπροκερά με ποσοστό επί του όγκου των συναλλαγών. Ωσεκτουτού, ο μπροκεράς έχει κάθε συμφέρον να προκαλεί τον τζίρο της πελατείας του. Σε αντίθεση όμως με τους «καλούς» μπροκεράδες που και καλά αναπτύσσουν σχέση μακρόχρονης εμπιστοσύνης με τους πελάτες τους, τα μπροκεράκια δρουν ευκαιριακά προσφέροντας συμβουλές για τον πούτσο δίκην παπαγαλακίωνε.

Πολλά αμόρφωτα και ακαλλιέργητα μπροκεράκια των ενενήνταζ μετεξελίχτηκαν επί των ημερών μας σε μεγαλοσχήμονες τραπεζικούς παράγοντες.

Εναλλακτικά, ο κάθε είδους διαμεσολαβητής.

Βήτα συστατικό της καθομιλουμένης και της αργκό, που σχηματίζει ουσιαστικά θηλυκού γένους.

Η κυριότερη σημασία που προκύπτει είναι η «μπόχα», η «(δυσάρεστη) μυρωδιά» που αναδίνει το πρώτο συστατικό, είτε στην κυριολεξία της (αρχιδίλα, μουνίλα) είτε και μεταφορικά (πιχί κορεκτίλα). Συνηθισμένη χρήση στην καθομιλουμένη είναι και η «απόχρωση» με βάση το πρώτο συστατικό (κοκκινίλα, κιτρινίλα), που και πάλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά (μαυρίλα για την «κακή διάθεση»). Οι μεταφορικές χρήσεις είναι τόσο συχνές, που ο Τριαντά πολύ σωστά απομονώνει ως κύρια σημασία και τη «δυσάρεστη κατάσταση» (στην αργκό πιχί τσατίλα, ψοφιμίλα), που εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται να προέρχεται από τη σημασία της μπόχας.

Μ' αυτήν την έννοια η σημασία είναι κατά κανόνα μειωτική, καθώς οι συνδηλώσεις είναι συχνότατα μπόχας και βρομιάς, παρά απόχρωσης. Στο βαθμό δε που η βρομιά στην αργκό απενοχοποιείται*, μπορούμε φυσικά να μιλάμε και για θετικές χρήσεις (καφρίλα, σαπίλα), αυθεντικά αργκοτικές.

Άλλες χρήσεις, σε συνδυασμό ή και όχι με τα προηγούμενα, είναι η επίταση (αφαγία -> αφαγανίλα, τζάμπα -> τσαμπίλα, χέσιμο -> χεσίλα, δες και παράδειγμα 3), η περιληπτική (δες πιχί τη ρατσιστίλα εδώ), και είτε ο εξελληνισμός ξένων δανείων (εϊτίλα, τουματσίλα, χαρντκορίλα, δες και παράδειγμα 2) είτε γενικότερα η ουσιαστικοποίηση κατά τ' άλλα δυσουσιαστικοποίητων(!) άλφα συστατικών (θεΐλα, δες και παράδειγμα 5) –παράβαλε και την αντίστοιχη χρήση του -ιά (καμενίλα και καμενιά).

Παράγωγο: -ίλας, για πρόσωπο που χαρακτηρίζεται απο την αντίστοιχη -ίλα (κορεκτίλα -> κορεκτίλας, δες και παράδειγμα 6, όπου το βρομίλας, με έλξη βέβαια απο το βρομύλος, εδώ ωστόσο προέρχεται απο τη βρομίλα).

Λίγες πίπες για τα συστατικά στην αργκό

Με το -ίλα συμβαίνει αυτό που συμβαίνει κατακόρον με επιθήματα και άλλα συστατικά της αργκοτικής: τα ονόματα που σχηματίζονται είναι πολύ συχνά προσωρινά, χωρίς αξιώσεις παγίωσης στη γλώσσα, προορισμένα να υποστηρίξουν μόνο και μόνο τη διατύπωση της στιγμής.

Το φαινόμενο παρατηρείται ήδη στην καθομιλουμένη –βλέπε τη χρήση του ξε- στη σημασία IV του ορισμού εδώ– και στην αργκό ίσως περισσότερο· χαρακτηριστική η περίπτωση του ψιλο-, το οποίο είναι τόσο ισχυρό συστατικό ώστε να έχει αυτονομηθεί ως επιρρηματικό.

Θα το έθετα λοιπόν ως εξής: στην αργκό υπάρχει αυξημένη τάση, μορφολογικά συστατικά να αυτονομούνται συντακτικά. Την αυτονομία αυτή την καταλαβαίνει κανείς αν αναλογιστεί το μάταιο στο να λημματογραφηθεί σε ένα λεξικό κάθε (καταγραμμένη) χρήση τέτοιου συστατικού –το λεξικό του Τριανταφυλλίδη θα έπρεπε τότε να έχει περίπου άλλο μισό λημματολόγιο μόνο και μόνο λόγω του ξε-...

(Το θέμα σηκώνει παραπάνω και συστηματική κουβέντα, ντάξει. Σταϋπόψη...)

* Για την αλλαγή προσήμου της βρομιάς στην αργκό, λέω κάτι χαζά εδώ στα σχόλια.

Ή και κοτζαμάν για περισσότερη έμφαση.
Χρησιμοποιείται αντί της λέξης ολόκληρος.

Πολιτικός προσδιορισμός (ή και μπινελίκι) για όσους προσανατολίζονται εκεί όπου τέμνουν τα αναρχίδια με τις φιλελέρες.

Οικονομικά, ο φιλελέφτ πρεσβεύει έναν ακραίο αντικρατισμό. Ωσαναφορά όμως την πολιτική ελευθερία, πάει πολλά βήματα αριστερότερα από τον κλασικά συντηρητικό, κρυπρορατσιστή, ομοφοβικό, θρησκευόμενο και πατριώτη φιλελέ: είναι εκ πεποιθήσεως ελευθεριακός, αντικληρικός, άπατρις, κορεκτίλας, υπέρ τση αποποινικοποίησης των ναρκωτικώνε και φίλα προσκείμενος στα ΛΟΑΤ και τα δικαιώματά τους.

Παράδειγμα εγχώριου φιλελέφτ, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος.

Λολοπαίγνιο εκ των φιλελέ και left (αριστερός).

Φρίτζουλας ή Fringουλας (ουσ). Εκ του Αγγλικού όρου Fringe( μετφ.) Περιθώριο. Σε πιο ελευθέρη μετάφραση, της κάθε είδους περιθωριακής ή μη αναγνωρισμένης επιστήμης σημερά. Βεβαιά σε αυτό το είδος μπορεί έμμεσα να ενταχθούν οι επιστήμες που βρίσκονται ακόμα σε πολυ αρχικό στάδιο. Παράδειγμα χαρακτηριστικο είναι, το ταξίδι στο χρόνο και τα σχετικα...

Όρος που περιγράφει τον ακόμα και σήμερα ένθερμο τηλεθεατή, die hard fan και επαναληπτικό downloader των επεισοδίων της επιτυχημένης σειράς Fringe του JJ Abrams και άλλων δυο, αγνώστου ταυτότητας και λοιπών στοιχείων, συγγραφέων που προβάλλονταν σε γνωστό Αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο από το Σεπτέμβρη του 2008 ως το Γενάρη του 2013.

Είναι ο τύπος που θέλει να δουλεύει στην Massive Dynamic και να έχει Cortexiphan στο σύστημα του. Αυτό είναι ο εγκέφαλος άλλα έτσι το λέγαν στη σειρά, τι να κάνουμε.

Είναι συνεχώς σφόδρα ερωτευμένος με την θεόκαυλα πράκτορα του FBI , την Olivia Dunham. Fact.

Αφού έχει μόλις λύσει ένα Περιθωριακό συμβάν εργαζόμενος σε ένα εργαστήριο σε ένα από τα υπόγεια του Harvard (ναι το μέρος έχει πολλά υπόγεια, όχι ένα)

θα ήθελε να κατεβάζει σφηνάκια τεκίλας σε hip underground μπαρ στο Cambridge

ενώ διαβάζει Κβαντική Μηχανική με τον κολλητό του, τον Peter Bishop.
Σημειωτέον, έχει πλαστογραφήσει και ο ίδιος το PhD του στην Engineering Science slash Physics από το Massachusetts Institute of Technology όπως και ο Peter άλλωστε.

Και το σημαντικότερο, να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες LSD ή αλλιως να τριπάρει με το τιτάνα της σειράς τον ανυπέρβλητο John Noble που παίζει τον ρόλο του αξεπέραστου Walter Bishop και να βλέπουν μαζί φευγαλέες εικόνες από από ένα παράλληλο σύμπαν .

Θέλει να τον ελευθερώσουν από το Ήλεκτρον μετά από 21 χρόνια για να πολεμήσει μαζί με την Αντίσταση και την αρχηγό της, ΤΟ εικονιζόμενο καυλέτο την φανταστική «φανταστική» κόρη της Μιλφάρας του μέλλοντος της Olivia, τους κακούς Παρατηρητές, μην έχοντας γεράσει ούτε μέρα αφού τόσο καιρό ήταν σε αναστολή ζωτικών λειτουργιών μέσα στο Ήλεκτρον.

Ασήμαντες λεπτομέριες. Οι Παρατηρητές, δεν γερνάνε, πίνουν μόνο νερό, τρώνε τα πάντα με άφθονη tsili sauce,
σε κοιτάνε έτσι,
βλέπουν την υφή του χωροχρόνου έτσι και
παρατηρούν τα πάντα γύρω τους έτσι. Ανοίγουν σκουληκότρυπεςκατά βούληση που τους επιτρέπουν χωρίς συνέπειες να ταξιδεύουν στον χωροχρόνο, μέχρι σημείου δηλαδή να έχουν δει τα πρώτα λεπτά της ζωής του Σύμπαντος. Στην αρχή μόνο παρατηρούσαν την ανθρώπινη ιστοριά ,
αλλά αφού έκαναν πουτάνα τον πλανήτη το 2609 λόγω τρομακτικών τσιπακίων που μπαίνουν μόνα τους στον εγκέφαλο τους τα οποία τους κάνουν σουπερκομπιούτερς χωρίς συναισθήματα, έτσι ώστε τέρμα το γαμήσι και το μουνί το 2609 και όλοι οι καράφλες είναι παιδία του σωλήνα. Because bros before hoes dude.

Λόγω του δήθεν πολύ αντιφατικού και ανεξήγητου για πολλούς τέλους της σειράς, ακόμα και σήμερα προσπαθεί να το εξηγήσει.

Αν και εν μέρει το έχει καταφέρει, έχει χάσει λίγα από τα λογικά του και θα ήθελε ο δισεκατομμυριούχος καλύτερος του φίλος να του αφαιρέσει χειρουργικά κομμάτια από τον εγκέφαλο του για ξεχάσει αυτές τις ιδέες, μετά να κλειστεί για 17 χρόνια στο St.Claire's Mental Institution στην Κομητεία Essex της πολιτείας της Μασαχουσέτης και να έρθει ο γιος του από το παράλληλο σύμπαν,

τον οποίο απήγαγε από «εκεί» σκίζοντας την υφή του ίδιου του χώρου πάνω στην παγωμένη λίμνη Raiden στο Schenectady στην κεντρικό-ανατολική πολιτεία της Νέας Υόρκης το 1985,

να τον βγάλει ως κηδεμόνας του μαζί με την ξανθιά καύλα πράκτορα του FBI που μόλις μετατέθηκε σε ένα τμήμα του FBI που έχει διευθυντή τον Phillip Broyles (για να φάει τα λαχανικά του παιδί σας και σας παρακάλω δεν χρειάζεται να με ευχαριστήσετε) και το οποίο ερευνά υποθέσεις που σε κάνουν άνετα a psycho and a complete mental.

Αυτά ως μια περιγραφή από έμενα, ένα γνήσιο Φρίτζουλα

Και μέχρι την επόμενη φορά κ. JJ Abrams τρεις τελείες

Ραπερόνια τση εκ Περάματος ορμώμενης χιπχοπικής φυλής των low bap.

Πρωτοπόροι λοουμπαπάδες οι Active Member, συγκρότημα που ίδρυσε ο εύχοντρος B.D. Foxmoor το 1992 μετά από θεία επιφοίτηση σε συναυλία των Public Enemy.

Σε πείσμα του επικούρειου υπογαστρίου του ιδρυτή τους, πρόκειται για απολλώνια έκφανση της εγχώριας χιπχοπικής σχολής: οι λοουμπαπάδες είναι οργισμένοι μαυροφορεμένοι βαρυψώληδες-σταυροφόροι που τα χώνουν σε κάθε κοινωνική αδικία με πάθος αλλά χωρίς ιδιαίτερο χιούμορ αλλά και σε μεϊνστριμικούς χιπχοπάδες δίκην εναλλακτικίλας. Πέραν των Active Member βλ. και La Bruja Muerta, Umicah, Totem, Βαβυλώνα, Non Grata, Βrigade καθώς και την πα μαλ, πα μαλ Sadahzinia.

Εκτός από ραπ, οι λοουμπαπάδες φέρονται να ασχολούνται και με έτερα εικαστικά (βιβλίο, κινηματογράφο) και ακτιβισμό στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος.

Ετυμολογικά, εικάζω ότι το low αναφέρεται στο πιο αργό τους τέμπο (σε σχέση με την χιπχόπ), το δε bap αναφέρεται στην κοιλιά τ. ζυμαρούλη του Foxmoor ή σε ωδή στη βυζόμπα (βλ. εδώ).