Tagged definitions (7597)
Showing 1281-1290 from 7597

Τεχνική της πεολειχίας: συνδυάζει κινήσεις στόματος και χειρός κατά τρόπον ώστε με κάθε ξεμπούκωμα του πέους να εκτελείται περιστροφική χειρομάλαξη με άνω ή κάτω φορά, προκειμένου να επιτυγχάνεται βέλτιστη ευχαρίστηση.

Η τεχνική αυτή ονομάζεται και «τσιμπούκι μπαγιονέ», λόγω της ημιπεριστροφής του χεριού στον κορμό του πέους, που θυμίζει το βίδωμα λάμπας μπαγιονέ με μισή βόλτα.

α) ανάβω, εκπυρσοκροτώ, προκαλώ σπίθα ή μικρής κλίμακας έκρηξη.
β) λάμπω, ακτινοβολώ ή και ανακλώ τη λάμψη.

Μεταφορικά: έχω σπινθηροβόλο, διαπεραστικό βλέμμα.

Πιθανό να είναι ηχοποίητη λέξη (από το «τσακ» του τσακμακιού;) με καταγωγή από τη βόρεια Ελλάδα (ακουσμένη από τη γκατζιλάνδη) με πολλαπλές σημασίες.

Παγκοσμίως αναζητάται η ετυμολογική της προέλευση. καθώς συνδέεται νοηματικά με το τσακμάκι. αλλά το «τ» μετά το «κ» στο τσακτ- μπερδεύει και σπέρνει τη διχόνοια στους απανταχού σλανγκολόγους.

Μετάφραση της αμερικλανιάς long walk ή perp walk, η απόσταση δηλαδή που είναι αναγκασμένος να διανύσει ένας κατηγορούμενος ή κρατούμενος φορώντας (ή όχι) χειροπέδες, συνοδεία των αστυνομικών οργάνων προκειμένου να παρουσιαστεί στον ανακριτή ή να διαβεί το κατώφλι του σωφρονιστικού καταστήματος, κατά τη διάρκεια της οποίας είναι εκτεθειμένος σε κάμερες, φωτορεπόρτερ, και λοιπούς παριστάμενους που μάλιστα τον λούζουν και με διάφορα κοσμητικά. Αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για απόσταση ολίγων μέτρων, εντούτοις (του) φαίνεται ότι διαρκεί μια αιωνιότητα.

Ορθογραφείται έτσι συχνά η δημοκρατία, ώστε να δηλωθεί ότι έχει εκφυλιστεί σε πολίτευμα, όπου το κράτος- ισχύ το έχει όχι ο δήμος, αλλά ο δείμος, δηλαδή ο τρόμος. (Ο Δεῖμος και ο Φόβος ήταν οι δύο γιοι του Άρη στην αρχαία ελληνική μυθολογία). Το νόημα είναι ότι μπορεί τυπικά να μην έχει καταλυθεί η δημοκρατία, αλλά να ισχύει φορμαλιστικά, όμως στην πράξη ασκεί καταλυτική παραμορφωτική επίδραση ο τρόμος, που ακυρώνει την βούληση του δήμου.

Ορισμένες περιπτώσεις, όπου η δημοκρατία τρέπεται σε δειμοκρατία: α) Επικρέμαται μακροχρόνια η απειλή της χρεωκοπίας. Κατά μία άποψη αυτό αποτελεί δομικό στοιχείο είτε του καπιταλισμού εν γένει, είτε της μορφής καπιταλισμού που ζούμε στην όψιμη (μετα)νεωτερικότητα με το σύμπλεγμα από Fitchουλες, δουνουτάδες και μερκοζί, οπότε μιλάμε για συστημική χρεοκρατία. β) Υπάρχει κίνδυνος εξωτερικού πολέμου ή επέμβασης (βλ. Δείμο, γιο Άρη), οπότε ο λαός δεν αποφασίζει με γνώμονα το εσωτερικό καλό του τόπου καθ' εαυτόν, αλλά με βάση πώς θα αντιδράσουν οι εκτός, ποιος θα είναι ο λιγότερο επίφοβος διαχειριστής της εθνικής μοίρας σε μια δυσμενή διεθνή συγκυρία κ.ο.κ. Συναφής είναι και η επιτήδεια πρόταξη των «εθνικών» συμφερόντων υπέρ τα κοινωνικά- καθαυτό πολιτικά. γ) Καλλιεργείται κλίμα κινδυνολογίας από τα Μ.Μ.Ε., που επίσης παίζουν συστημικό ρόλο στο να εκφυλίζουν την δημοκρατία χειραγωγόντας τον λαό. δ) Στα νότιζ ζήσαμε και μπούστικες τακτικές τρομολαγνείας κυρίως από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όμως και στην Ελλάδα συχνά ο ενδιάθετος τρόμος προβάλλεται επί του αποδιοπομπαίου Άλλου. Όλος αυτός ο καταιγισμός πανικών στερεί από τον πολίτη το απαραίτητο «καταφύγιο χρόνου» (κατά τον Αλαίν τον Μπαντιού), ή την ἀνειμένην δίαιταν (κατά Θουκυδίδη), που χρειάζεται για να διαβουλευθεί και να επιλέξει.

Η έκφραση απαντάται και ως Κυνοβολευτική Δειμοκρατία (βλ. λ.χ. εδώ), για να δηλωθεί το πώς διαστρεβλώνεται η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία από ένα συνονθύλευμα κυνισμού, βολέματος, ρουσφετιού, φόβου και παράνοιας, που προσιδιάζουν στην ελληνική κοινωνία (πρβλ. κυνοβούλιο και βολευτής). Ενώ σπανιότερα συναντάται ως Νέα Δειμοκρατία για να θιγεί το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά χρησιμοποιείται και από (ακρο)δεξιούς για να απαξιωθεί η δημοκρατία τους, που αφού είναι όπως είναι, καλύτερα να καταφύγουμε (κατ' αυτούς) σ' έναν Παπαδόπουλο, που είναι δη ρήαλ σταφ, κι όχι η απομίμηση.

Είναι, όμως, και πολύ της μοδός κατά την πρόσφατη κρίση, καθώς σχετίζεται με χαρακτηριστικά φαινόμενα, όπως η χρεοκρατία, η συναινετική χούντα, η κινδυνολογία έως εσ(κ)χατολογία, και λοιπές δειμοκρατικές δυνάμεις. Βέβαια ανήκει περισσότερο στα pas vraiment slangue μπλογκίστικα, δηλ. σε εκφράσεις του γραπτού διαδικτυακού λόγου σε μπλόγκια και σάη, που βασίζονται σε εναλλακτικές ορθογραφήσεις όπως λ.χ. και τα καπιταληστής, σοσιαληστής, κώμα κ.ά. (από τα οποία το πιο πετυχημένο είναι κττμγ το κυνοβούλιο).

Απ' τον συνδυασμό των λέξεων «καυλί» και «καλά». Είναι η σύντομη εκδοχή του «έτσι θα είναι πιο καλά για τον πούτσο μας».

Την έμπνευση για το λήμα μου έδωσε η ανάγνωση του λήματος άρον άρον. Η εκλεκτή Galadriel έδωσε συνώνυμα το πετάδην και το σφαιράδην, γεγονός που ξύπνησε μέσα μου καταχωνιασμένες στρατιωτικές μνήμες.

Σφαιροπετάδην λοιπόν, σύνθετη λέξη από το σφαίρα - σφαιράδην και το πετάω - πετάδην, που χρησιμοποιείται για να εκδηλώσει ανάγκη για χρήση ταχύτητας πετούμενης σφαίρας κατά την τέλεση κάποιας εντολής.

Συνώνυμο είναι και το γνωστό σφυροπετάδην, το οποίο θα μπορούσε να αποτελεί παράφραση του παραπάνω λήμματος, στην ουσία όμως πρόκειται περί σύνθετης λέξης από τη σφύρα-σφυρί και πάλι το πετάδην, όπου η σφαίρα αντικαθίστανται με σφυρί για να δηλώσει τόσο την ταχύτητα όσο και την σοβαρότητα των επιπτώσεων με την οποία πρέπει να τελεστεί μια (στρατιωτική) εντολή.

Άλλη συνώνυμη έκφραση: τσακίσου πήγαινε, χτες.

Κοινωνάω (μτβ.): χύνω το σπέρμα μου σε στόμα.

Πολύπλοκα και εντυπωσιακά στοιχεία σε μια κατάσταση ή ένα αντικείμενο.

Η εθελοδουλία, το γλείψιμο μέχρις αηδίας, το στήσιμο του κώ...

Το μεταχειρισμένο (συνήθως αμάξι). Κατά το καινουργίλα.