Tagged definitions (7597)
Showing 3311-3320 from 7597

Σημαίνει ότι ήμαστε πολύ χάλια, τόσο ώστε να μας κλαίνε ακόμη και οι ρέγγες. Τώρα, γιατί οι ρέγγες και όχι κάποιο άλλο ψάρι, ή άλλο ζώο, ή πρόσωπο, είναι απορίας άξιον. Εικάζω ότι η επιλογή της ρέγγας οφείλεται στην εμφάνιση της αποξηραμένης (καπνιστής, λιαστής κ.λπ.) ρέγγας που λέγεται και τσίρος. Ο όρος τσίρος χρησιμοποιείται για τον πολύ αδύνατο άνθρωπο, τον λιπόσαρκο, αυτόν που είναι για λύπηση· επομένως όταν μας κλαίνε οι ρέγγες σημαίνει ότι έχουμε μεγάλο χάλι, πιάσαμε πάτο.

Σημαίνει το έσχατο σημείο κατάντιας. Προφανώς ο όρος προέρχεται από το κυριολεκτικό πιάνω πάτο, που σημαίνει ότι έχω φτάσει τόσο βαθιά που έπιασα πάτο. Οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση του όρου είναι κατάφωρος πλατειασμός. Η έκφραση, προφανώς, απαντά σε όλα τα πρόσωπα και σε όλους τους χρόνους: έπιασε πάτο, πιάσαμε πάτο, θα πιάσει πάτο κλπ.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΧΙ ΨΟΦΟΦΟΡΙΕΣ [sic] - εάν θέλετε ψηφίστε στα σχόλια.

Σε ένα λιβάδι με φτέρες ήταν ένας κυνηγός και παραφύλαγε για κανα θήραμα. Σε αυτό το λιβάδι με φτέρες ζούσαν και λαγοί. Ως γνωστόν τα μηρυκαστικά αυτά έχουν φαγούρα και τρίβονται πάνω στις φτέρες. Τη μπανίζει ο κυνηγός τη φτέρη να κουνιέται και μπαμ και κάτω ο λαγουδάκος.

Προσοχή: δώσατε έμφαση στο ότι ο κυνηγός δεν είδε το λαγό, αλλά τα αποτελέσματα της βλακείας του λαγού που δεν πήγε στο πλησιέστερo καταφύγιο ζώων να τον ξύσουν... Kαι κάπως έτσι είναι στην ζωή μας.

Μπεεε τα προβατάκια και ο χασαπάκος κρύβει τον μπαλτά πίσω από την πλάτη του.

Από εκεί βγήκε η παροιμία και κανονικά είναι έτριβε και όχι κούναγε.

Από Δ.Π. και ΑΝ21.

Έκφραση ακραίας δυσαρέσκειας και θυμού για μια συνεχιζόμενη δεινοπάθηση ή ταλαιπωρία που υφιστάμεθα.

Η αιτία της αγανάκτησής μας μπορεί να είναι κάποιος συνάνθρωπός μας (παρ.1), η θεά τύχη που μας έχει μονίμως κλασμένους (παρ.2), η άτιμη κενωνία, ο ανάστροφος Ερμής, το Ελ Νίνιο, ο Χατζηπετρής κ.λπ, κ.λπ. - υπάρχει πάντα κάτι να κατηγορήσει κανείς.

Η φάση προφέρεται συνηθέστερα κοιτώντας ψηλά και πολλές φορές μέσα από τα δόντια.

Κυρίως στο πλήρες έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές. Το πρώτο σκέλος ακούγεται και σε πολλές εύχρηστες παραλλαγές (παράδειγμα 5).

Η έκφραση δηλώνει:

1. Επιφύλαξη για τον ενθουσιασμό του συνομιλητή μας ν' αποκτήσει μια ιδιότητα που εμείς έχουμε ήδη, να μετακομίσει στην πόλη μας, να ασκήσει το επάγγελμά μας, να αγοράσει την ίδια μάρκα αυτοκίνητο με το δικό μας και λοιπά και λοιπά. Εκφράζουμε, δηλαδή, με ήπια ειρωνεία την απαρέσκειά μας που κάποιος θα μας μιμηθεί είτε γιατί αυτό είναι κακό γι' αυτόν (παράδειγμα 1), είτε γιατί είναι κακό για εμάς (παράδειγμα 2) είτε και τα δύο (παράδειγμα 3).

2. Πραγματική χαρά που κάποιος θα μας συντροφεύσει σε κάτι, συνήθως όχι ιδιαίτερα σημαντικό: ένα πάρτυ, μια εξόρμηση ή κάτι ανάλογο (μη τυχόν και πάει το μυαλό σας εδώ). Ιδίως αν έχουμε πρόβλημα στο να μαζέψουμε λαό.

Ο άντρας που χρησιμοποιεί την έκφραση σίγουρα διακατέχεται από την παιχνιδιάρικη διάθεση μιας λαρτζ ξεκομπλαρισμένης ανδροπρέπειας, στο ίδιο μήκος κύματος με το «τι τραβάμε κι εμείς οι χορεύτριες!» ή το να απευθύνεται κανείς στην παρέα του ως «κορίτσια».

Ακόμα κι όταν το «πολλές» αναφέρεται κυριολεκτικά σε γυναίκες, η φράση έχει κι εκεί μιαν αυτοτέλεια, μια χαριτωμενιά που στέκεται από μόνη της στο λόγο και μεταφέρει την αύρα της, σε φάση «λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα». Η διαφορά είναι πως σ' αυτήν την περίπτωση η κυριολεκτική διάθεση επεκτείνεται κατά κανόνα και στην πρόσκληση (παράδειγμα 6).

Στην πολιτική, ο όρος καθιερώθηκε κατά την περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ 2004-2009. Σημαίνει το μεγάλο κόμμα τσαντήρι, πανδοχείο, καραβάν σαράι που δέχεται στους κόλπους του κάθε πικραμένο ή χαμένο σε πρόσφατες ή ακόμη και παλιότερες εκλογές. Εννοείται όμως και ολόκληρη η δεξιά παράταξη με την πολύ ευρεία έννοια που περιλαμβάνει από φασιστοειδή πολιτικά μορφώματα μέχρι κεντροαριστερές φράξιες άλλων κομμάτων κατά τη διάρκεια πολιτικής σκοτοδίνης.

Πιο συγκεκριμένα, ο όρος προωτοχρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τη σχέση της Ν.Δ. με το ΛΑ.Ο.Σ. καθώς το αίμα νερό δεν γίνεται και ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ ήταν κάποτε στέλεχος της πολυκατοικίας κλπ κλπ. Τη στιγμή που γράφεται τούτο το λήμμα (Νοέμβριος 2009), οι ένοικοι της πολυκατοικίας έχουν γενική συνέλευση για εκλογή διαχειριστή, θυρωρού, καθαρίστριας κλπ, υπάρχει δε σοβαρή περίπτωση να γίνουν μάλε-βράσε που θα οδηγήσουν σε κατεδάφιση ή ανακαίνιση της πολυκατοικίας.

Αναφερόμαστε στα εγκεφαλικά ημισφαίρια. Σύμφωνα με τη Βίκυ, το δεξί ημισφαίριο ελέγχει αισθητικά και κινητικά το αριστερό ήμισυ του σώματος ενώ το αριστερό ημισφαίριο ελέγχει αισθητικά και κινητικά το δεξί ήμισυ του σώματος. Δηλαδής... τα ημισφαίρια, το παίζουν... χιαστί ένα πράγμα, χωρίς ωστόσο να μπερδεύουν τα μπούτια τους... Ετς!

Άλλα βασικά θέματα που σχετίζονται με το:

• αριστερό ημισφαίριο είναι: η αντίληψη του χρόνου, η ομιλία, η γραφή, η αντίληψη του λόγου, η λεκτική μνήμη, η αναλυτική σκέψη, η λεκτική επικοινωνία, η επεξεργασία των ακουστικών ερεθισμάτων, κλπ.

• δεξί ημισφαίριο είναι: η αντίληψη του χώρου, η κατανόηση των μεταφορικών εννοιών και του χιούμορ, η συσχέτιση, η οπτική μνήμη, η εξωλεκτική επικοινωνία (π.χ. γλώσσα σώματος, τόνος φωνής), η παρορμητική συμπεριφορά, τα αισθήματα, οι συγκινήσεις, η φαντασία, κλπ

  Ο θεωρούμενος τσακωμός των δυο ημισφαιρίων παραπέμπει:

• Στην υποτιθέμενη διένεξη των νοητικών λειτουργιών που έχει οδηγήσει και καλά... σε πνευματική εντροπία, σε νοητικό μπάχαλο.

• Στον ψυχρό πόλεμο (δυτικό μπλοκ vs ανατολικού μπλοκ). Η παραπομπή στο φόβο του πυρηνικού πολέμου και στην καταστροφή του κόσμου δίνει έμφαση στο νοητικό μπάχαλο που αναφέρθηκε προηγουμένως και στις συνέπειες του.

  Εκφέροντας την ατάκα... προσπαθούμε και καλά να δικαιολογήσουμε τα λεγόμενα ή τα πεπραγμένα κάποιου που:

• Είναι σεσημασμένος βλάκας, βλακόμετρο, βλάκας με περικεφαλαία, βλάκας με κεφαλαίο μι, μαλάκας με πατέντα, ολυμπιονίκης μαλάκας, αρχιμαλάκας, κλπ. (βλ. παρ. 1).

• Είπε ή έκανε... τη βλακεία χωρίς να είναι εγκεφαλικά λειψός. Συγκυριακοί οι λόγοι. (π.χ: τα 'χει κοπανήσει άγρια, έχει το ακαφελόγιστο, είναι μπαγιάτικο μύδι απ' την κούραση, βιάζεται, κλπ). Βλ. παρ. 2.
• Παρατηρούμε πως δεν ξέρει να χειρίζεται κάποιο θέμα που το θεωρούμε απλό. (βλ. παρ. 3).

• Θεωρούμε πως κάποιος έχει πέσει σε πλάνη και κατά συνέπεια η άποψη του είναι εσφαλμένη. Δεν παίρνει από λόγια και στην τσαντίλα μας επάνω του ξεφουρνίζουμε την ατάκα. (βλ. παρ. 4).

  Σημείωση: Η εκφορά της φράσης βγάζει την... εκτόνωση και σε ειδικά περιβάλλοντα... συμβάλλει στο γέλιο (π.χ: όταν στη συνάντηση της σαββατοπαρέας συζητάμε για τη... βλακεία που είδαμε ή ακούσαμε).

Έκφραση που υποδηλώνει ότι μια κατάσταση βαίνει ήδη προς το χειρότερο, ή πρόκειται να έχει κακή εξέλιξη στο εγγύς ή απώτερο μέλλον. Συνήθως αφορά σε ύπουλη μεταστροφή της κατάστασης και όχι σε περιπτώσεις όπου η επερχόμενη καταστροφή είναι προφανής. Παρόμοια σημασία έχει και η φράση «όσο νυχτώνει η πούτσα μεγαλώνει», που όμως πρέπει να αποφεύγεται λόγω καταφανούς χυδαιότητας.

Η φράση χρησιμοποιείται και κυριολεκτικά από σαραπεντάρηδες και άνω, για να διασκεδάσει τις πικρές συνέπειες της, όλο και πιο συχνά απαντώμενης, στυτικής δυσλειτουργίας με μέτρια όμως αποτελέσματα.

Απορία του εκλεκτού patsis στο εξαιρετικό λήμμα σκέτη μπουγάτσα, ας αναλύσουμε την παλαιά αλλά πάντα επίκαιρη έκφραση εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε.

Τα παλαιά τα χρόνια λοιπόν, όταν οι εν Ελλάδι φίλοι του κινηματογράφου πήγαιναν να δουν τα αριστουργήματα της εβδόμης τέχνης, ποσώς ενδιαφέροντο για τετριμμένα θέματα όπως ώρα έναρξης της προβολής, εναρμονιζόμενοι με τα ήθη αντίληψης του χρόνου στην καθ' ημάς ανατολή (βλέπε και σχετικά Lewis, B., Western Impact and Middle Eastern Response, Time, Space and Modernity, 131ff, Λονδίνο, 2002).

Οι σινεφίλ της υπόθεσης αγόραζαν το στραγαλάκι τους από του Ηρακλή στην διασταύρωση και εισέρχοντο στην αίθουσα προβολής ασχέτως του εάν είχε αρχίσει η ταινία.

Δεδομένου ότι Ster, Village και άλλες αμερικλανιές ήτο παντελώς άγνωστες, και ιδιοκτήτης του σινεμά ήταν ο Κυρ-Χρήστος, ο άντρας της Τασούλας που μένει πάνω από το ψαράδικο του Θωμά, ποσώς λοιδορείτο αυτή η πρακτική πέραν κάποιων ήδη καθήμενων, οίτινες έχαναν για λίγο την μεγαλειώδη ερμηνεία του Τζουλιάνο Τζέμα.

Οι φίλοι μας λοιπόν εκάθοντο εις την θέση των και παρακολουθούσαν την ταινία από το εκάστοτε σημείο, πολλάκις μεγαλοφώνως αναρωτώμενοι τι θέλει η καμήλα στο φαρ-ουέστ. Μετά από τα σχετικά διαλείμματα (Ντιν-ντον, Intermission, Απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα στην αίθουσα ΑΥΣΤΗΡΩΣ) η ταινία τελείωνε και μεσολαβούσε κάνα τεταρτάκι μέχρι να αρχίσει η επόμενη προβολή. Οι φίλοι μας εκεί, στραγαλάκι και σχολιασμός της ερμηνείας των πρωταγωνιστών. Όταν λοιπόν οι σινεφίλ έβλεπαν την ταινία από την αρχή αφενός κατανοούσαν το βαθύτερο νόημα της καμήλας, αφετέρου συνειδητοποιούσαν ότι η σκηνή όπου ο Μπαντ Σπένσερ έτρωγε φασουλονταβά και επέρδετο ασυστόλως τους ήταν οικεία. Τότε ανέκραζον ομαδηδόν εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε και εξέρχοντο της αιθούσης.

Στη σημερινή αλλοτριωμένη εποχή μας, η έκφραση αυτονομήθηκε και δηλοί ότι το παρόν θέμα ενασχόλησης αποτέλεσε και στο παρελθόν αντικείμενο έντονης πλην ατελέσφορης διένεξης και ουδέν αποτέλεσμα συγκεράσθη, ως εκ τούτου η περαιτέρω εστίαση είναι χρονοβόρος και άσκοπος, άρα ας άγωμεν προς νεαρά.

Η ερώτηση συνοδεύεται από μια χαριτωμένη και γενναιόδωρη δόση ειρωνείας, η οποία αμφισβητεί την από τρίτου μαρτυρία για τα κατορθώματα κάποιου, που αρνούμαστε να πιστέψουμε. Και έχουμε δίκιο, όπως στην -τραγικά απόλυτη- πλειοψηφία των μέχρι τούδε διαπιστώσεων μας.

Με την έκφραση αυτή, μειώνουμε το άτομο που λέει ότι έκανε κάτι, διότι, ως παντελώς άγνωστος και ολίγον παπάρας, αποκλείεται ποτέ να εμφανίστηκε σε εκπομπή.... Όπερ, το να είναι αλήθεια αυτά που μας μεταφέρονται από κάποιον τρίτο, ισοδυναμεί με την πιθανότητα ότι το συγκεκριμένο άτομο τα είπε σε τηλεοπτική εκπομπή.