Tagged definitions (29)
Showing 1-10 from 29

Σλανγκιά του νεοέλληνα, με την οποία απαξιώνει συλλήβδην, τα αναρίθμητα και άχρηστα, τις περισσότερες φορές, χαρακτηριστικά που φέρνουν οι πρεσβευτές της Χάϊ Τεκ, στη ζωή μας. Και ενώ ως σκοπό έχουν να διευκολύνουν τη ζωή μας, τις περισσότερες φορές μας πονοκεφαλιάζουν.

Η έκφραση απαντάται και με τις εξής μορφές:

• Μόνο καφέ δεν κάνει!!!
• Κάνει και καφέ!!!

• Τι θες, να κάνει και καφέ;!!

  Το απόγειο της τεχνολογίας για το νεοέλληνα, δεν μπορεί παρά να είναι συνυφασμένο με τη προετοιμασία και το σερβίρισμα του ανωτέρω ροφήματος. Τι να την κάνεις την Χάϊ Τεκ, αν δεν μπορεί να φτιάξει καφέ, και καφέ που να πίνεται!

Οι έξυπνες Ελληνίδες από την άλλη, κωλώνες του σπιτιού [sic], γνωρίζοντας το, χρησιμοποιούν την παρασκευή και το σερβίρισμα του καφέ, αντί SMS. Δηλαδή και εδώ η τεχνολογία υπολείπεται. Παράδειγμα:

• άρνηση παρασκευής και σερβιρίσματος σημαίνει ότι έρχεται καταιγίδα,
• σερβίρισμα με λουκούμι, ή χειροποίητο κουραμπιέ σημαίνει, έρχεται η πεθερά σας για δεκαπενθήμερη επίσκεψη,
• απλή παρουσίαση και σερβίρισμα σημαίνει ευτυχισμένος γάμος, και ότι η γυναίκα, όπως σε κάθε τέτοιο γάμο, είναι το αφεντικό της οικογένειας.

Το γνωστό σέ όλους "κατά Τσοβόλαν" καλαμάκι. Ετυμολογία (για τυχόν αγνοούντες): "Αυτό που ρ'φαν", ήτοι "αυτό με το οποίο ρουφάν". Προτείνεται η καθιέρωση του όρου πανελλαδικώς, διότι ούτω πέως θα επιλυθεί η μεγίστη διχογνωμία Βορρά-Νότου, σχετικώς με το "καλαμάκι" και επί πλέον θα αποφευχθούν παρεξηγήσεις βήτα ή γάμα τύπου.

Έτσι αν τυχόν βρεθείτε σ' εκείνα τα μέρη και ακούσετε:

θα ξέρετε ότι πρόκειται για "ένα Johnnie Walker με seven up και καλαμάκι".

Ο καφές στα καλιαρντά (προφανώς ο ελληνικός/τούρκικος).

Ρήμα που μέχρι πρότινος έλειπε από τη γραμμική β και την ελληνική και σημαίνει «πίνω καφέ».

Οι μύστες φυσικά θα προσέξουν τη μέση διάθεση του ρήματος η οποία τονίζεται όπως της πρέπει από την παθητική φωνή και υποδηλώνει μια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ενεργούν (λέμε τώρα) υποκείμενο ή υποκείμενα. Ήτοι σημαίνει ότι δεν είμεθα Ιταλοί να πίνομε τον γκαϊφέ όρθιοι λες και τραγουδάμε τον ύμνοτα του ιταλοφώνου Σολομώντα, αλλά παίζει ένα κάποιο άραγμα και μια κάποια χαλάρωσις και ραστώνη και ραθυμία, μια μερακλοκατάστα σαν να λέμε.

Το ρήμα συναντάται και στην ενεργητική φωνή, αλλά όχι τόσο συχνά και πιθανώς γιατί δεν είναι τόσο δηλωτικό έτσι; Έτσι.

Ειρωνική φράση όταν ο καφές (ή κάτι άλλο) που παραγγείλαμε αργεί αδικαιολόγητα, σαν να ήταν κρέας με κόκαλα που θέλει πολλή ώρα να βράσει.

Μάλλον έχει παλιώσει.

Ο φραπέλληνας του οποίου η συνοδευόμενη μετά φραπέ ραστώνη έχει καταστεί πλέον φρόνημα και έχει διαμορφώσει το ίδιο το μυαλό του.

Συνήθως εκφέρεται μαζί με το καναπεδόμυαλοι ως συνώνυμο για το καναπεδάτοι, καναπεδάκηδες.

Αποτελεί μία από τις αγαπημένες εκφράσεις στην ιδιόλεκτο του Νίκου Κωνσταντινίδη, αλλά έχει διαδοθεί αρκετά στον διαδικτυακό- μπλογκικό λόγο. Χρησιμοποιείται συνήθως (τουλάχιστον βάσει των γουγλικών ευρημάτων) σε ένα ντίσκουρς (που λέμε και στο χωριό μου) διατύπωσης μιας ανάγκης εθνικής αφύπνισης του αποχαυνωμένου Έλληνα, που είναι χαρακτηριστικό κυρίως ενός δεξιόστροφου λαϊκισμού, χωρίς όμως να αποκλείεται η χρήση του και από άλλους ιδεολογικούς χώρους, καθώς άλλωστε περιγράφει ένα πολύ γνωστό φαινόμενο.

Σύνθετη λέξη από: φραπές + έλληνας ή φραπεδιά + έλληνας. Χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον αδιάφορο, σταρχιδιστή, εξυπνάκια νεοέλληνα που αδιαφορεί επιδεικτικά για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του, κοιτάζοντας αποκλειστικά και μόνο την πάρτη του ή, χάριν συμβολισμού, την κατανάλωση φραπέ.

Στην περίπτωση, βέβαια, που καλείται να συμμετέχει σε πορείες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια κλπ, αρνείται κατηγορηματικά, προβάλλοντας δικαιολογίες του τύπου «δε βαριέσαι, που να τρέχω», «σιγά μην κάτσω να τις φάω από τους μπάτσους» ή «που να τρέχω με τα αναρχοκομμούνια». Ο ίδιος, όμως, θα είναι ο πρώτος που θα τρέξει να επωφεληθεί από έναν νέο ευνοϊκό νόμο ή νέο κοινωνικό κεκτημένο, για το οποίο δεν κουράστηκε ιδιαίτερα, με την προϋπόθεση, φυσικά, να συμπίπτει με κάποια άλλη προσωπική του υπόθεση ή δουλειά. Παρόλα αυτά, ο γνήσιος φραπέλληνας / φραπεδέλληνας αρνείται να δεχτεί αυτόν τον χαρακτηρισμό, θεωρώντας τον εαυτό του ενεργό και άξιο μέλος της κοινωνίας.

Τέλος, χρησιμοποιείται, σε κάποιες περιπτώσεις, και από αρκετούς δεξιόφρονες και εθνικόφρονες συμπολίτες μας ως υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τους εκπροσώπους του αριστερού χώρου και, γενικότερα, για όσους δεν συμφωνούν με τις απόψεις ή τις θεωρίες τους περί φυλετικής καθαρότητας και αρχαιοελληνικού πολιτισμού, πιστεύοντας πως οι τελευταίοι προσπαθούν, απλώς, να πουλήσουν μούρη και να εντυπωσιάσουν με τις εναλλακτικές τους απόψεις (βλ. θολοκουλτούρα).

Πάσα από: Khan (ΔΠ)

Ο καφές στα καλιαρντά. Μάλλον λόγω του ότι εννοείται ο καφές που όλοι ονομάζουν «τουρκικό», ενώ εμείς τον λέμε ελληνικό (βλ. λίνκι για την πιθανή του προέλευση).

Πολύ πικρός (συνήθως για ροφήματα). Ως γνωστόν τα περισσότερα δηλητήρια έχουν πικρή γεύση. Έτσι η Μητέρα Φύση μας προστατεύει από το να τα φάμε ή να τα πιούμε.

Ο καφές.

Προφανώς το λήμμα έγινε ευρέως γνωστό από τον 2ο δίσκο των ΗΜΙΖ (Ημισκούμπρια), με τα θρυλικά άσματα «Πώς γινόταν ένας γκαϊφές» και «Πώς γίνεται ένας γκαϊφές».