Tagged definitions (16)
Showing 1-10 from 16

Είναι το μικρό σκυλί (το λέμε και για μεγάλα αλλά ειρωνικά). Τελείως κοροϊδευτική λέξη έχει παρόμοια σημασία με τον ποκοπίκο, όσο αφορά το μέγεθος. Είναι και αρσενικού γένους, αλλά και ουδέτερου. Προέρχεται από το αμερικάνικο goofy goober, που είναι το χαζό άτομο, ο σπασίκλας.

Τρελαίνω κάποιον με τις μαλακίες που λέω. Όρος αυστηρά απευθυνόμενος από και προς Σαλονικιούς.

Η έκφραση έχει απαθανατιστεί στο τραγούδι «Υβρεοπομπή» του Φοίβου Δεληβοριά (βλ. παράρτημα). Εκεί ο εθνικός μαλάκας, αν και μελαγχολικός, εμφανίζεται να ανοίγει την υβρεοπομπή ως σημαιοφόρος όλων των βρισιών! Είναι πράγματι ο εθνικός μαλάκας η επιτομή της βρισιάς;

Σχέση εθνικού μαλάκα και απλού μαλάκα. Νομίζω για να γίνει ένας μαλάκας εθνικός μαλάκας χρειάζονται τρία πράγματα: α) ένταση, ποσότητα της μαλακίας, 2) αρχετυπικότητα, καθολικότητα, να αναγνωρίζουμε στον εθνικό μαλάκα όλοι τον εαυτό μας ως μαλάκα και γ) ειδική σχέση με σύμβολα του έθνους.

Αντιστοίχως, θα έλεγα ότι ο εθνικός μαλάκας είναι αφενός ο Υπερθετικός του μαλάκα, ο σε ποσότητα πολλά κιλά μαλάκας. Δηλ. θετικός: μαλάκας. Συγκριτικός: καλός μαλάκας. Υπερθετικός: εθνικός μαλάκας. Αφεδύο, είναι ο Άγνωστος Μαλάκας. Δηλαδή, όπως στον Άγνωστο Στρατιώτη του έθνους μπορούν να εκπροσωπηθούν όλα τα φανταράκια, έτσι στον εθνικό μαλάκα θα πρέπει να μπορεί να εκπροσωπηθεί η μαλακία όλων μας. Να μπορούμε βρε παιδί να του στήσουμε ένα μνημείο εθνικού μαλάκα, και να του καταθέτουμε στεφάνια.

Αφετρία, θα πρέπει να έχει μια ειδική σχέση με τους εθνικούς μας συμβολισμούς. Τον φαντάζομαι ως έναν λεβεντομαλάκα στο στυλ του Δημήτρη Παπαμιχαήλ - άντρα της εθνικής μας σταρ. Τον φαντάζομαι γενικά ως έναν μαλάκα που είναι Ελληνάρας, ίσως και ιντερνετομαλάκας e-λληνάρας. Στην ιδεώδη περίπτωση ένας ολυμπιονίκης μαλάκας

Όπως, όμως, λέει κι ο Έγελος, πρέπει να βρεθεί ένα «καθολικό συγκεκριμένο» για να εκφράσει αυτό το πνεύμα του λαού. Όπως δηλαδή η Αλίκη Βουγιουκλάκη ενσαρκώνει την ιδέα της εθνικής σταρ, κι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την ιδέα του εθνικού γκαντέμη, πρέπει να βρεθεί κι ο εθνικός μαλάκας. Ύστερα από λίγη σκέψη, σκέφτομαι να προτείνω ως εθνικό μας μαλάκα τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη, αφού πληρεί και τους τρεις όρους. Ως επιλαχόντα σκέφτηκα τον Τέως Βασιλέα μας Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, ο οποίος ως μαλάκας De Grecia, ως ολυμπιονίκης μαλάκας και ως συνδεόμενος με την εποχή της εθνικής μας σταρ Αλίκης Βουγιουκλάκη, θα εκπληρούσε ιδανικά τον τρίτο όρο. Όμως προτιμώ τον Ψωμιάδη, γιατί εκπληρεί ιδανικά τον δεύτερο όρο, ήτοι να εκπροσωπεί την μαλακία (αλλά και το μασκαριλίκι, το καραγκιοζιλίκι, το έξω καρδιά, το καλό παιδί, την λεβεντιά κ.ο.κ.) όλου του έθνους μας, που τον ψηφίζει ξανά και ξανά και τον απογειώνει σε δημοφιλία (κάτι που δεν ισχύει για τον Γλύξμπουργκ). Δεν κατάφερα να βρω άλλο πρόσωπο που να πετυχαίνει έτσι την εκπλήρωση και της έντασης και της καθολικότητας και της εθνικής ευαισθησίας του εθνικού μαλάκα, όσο ο Ψωμιάδης, κι έτσι τον ανακηρύσσω εκθύμως ως εθνικό μαλάκα!

Δεν είσαι αστείος.

Ρητορική ερώτηση, χρησιμοποιείται ως απάντηση σε και καλά αστείο πείραγμα, με το οποίο δε γέλασε κανείς και κυρίως όχι ο θιγόμενος. Συχνά διατυπώνεται σε εμφατική επανάληψη. Μειωτικό, προφέρεται με απέχθεια κι έχει στόχο να κόψει το βήχα.

Το δόκιμο καταφατικό "είσαι αστείος" μπορεί επίσης να είναι μειωτικό, με την έννοια του "είσαι γελοίος" και αντίστοιχο του "είσαι γραφικός". Επίσης μειωτικό είναι το "δεν είσαι αστείος", άντε βρες άκρη.

Χρησιμοποιείται όταν κάποιος έχει κάνει / πει κάτι βλακώδες, συνήθως συνδέεται με την «μαλακία στον εγκέφαλο».

Πολλές φορές, όταν στην συζήτηση αναφέρεται κάποιος κοινός γνωστός που όμως δεν ξέρουμε το επίθετό του και έχει συνηθισμένο όνομα (Μαρία, Γιώργος, Γιάννης), συνηθίζουμε να εστιάζουμε σε σωματικά χαρακτηριστικά όπως το ύψος, το χρώμα μαλλιών ή ματιών κλπ για να τον / την περιγράψουμε.

Ενδιαφέρον είναι ότι παράλληλα με την περιγραφή κάνουμε και τις αντίστοιχες κινήσεις. Έτσι, όταν μιλάμε για κάποιον με χαρακτηριστικό ύψος, φέρνουμε το χέρι σε ένα ύψος και το κουνάμε προς τα πάνω / κάτω καθώς προφέρουμε τις λέξεις ψηλός / κοντός, αν έχει μούσι κάνουμε μία κίνηση σαν να χαϊδεύουμε την αόρατη γενειάδα μας, φέρνουμε το χέρι στο ύψος του λαιμού ή των ώμων για να δείξουμε το μήκος των μαλλιών.

Το πάχος, αν είναι το κύριο χαρακτηριστικό του περί ου ο λόγος ατόμου, αποφεύγουμε να το αναφέρουμε και όταν το κάνουμε χρησιμοποιούμε ευπρεπείς εκφράσεις, όπως «εύσωμος» και «γεματούλης», ανοίγοντας τα χέρια ανάλογα με τον όγκο που θα έπιανε αν καθόταν στην θέση μας.

Όταν επιστρατεύουμε την αστειατορική μας διάθεση, αντί να πούμε τις παραπάνω ευφημιστικές εκφράσεις, ξεκινάμε αναφερόμενοι στο ύψος, κάνοντας την αντίστοιχη χειρονομία που όμως δεν σταματά και εξελίσσεται με χορογραφική χάρη στην χειρονομία που δηλώνει πάχος ενώ ταυτόχρονα λέμε το χρώμα μαλλιών.

Το κοντή ξανθιά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως δηλωτικό γκόμενας τόταλλυ ανφακάμπλ: αμ κοντή, αμ χοντρή αμ και ηλίθια.

Ο ποιητής θέλει να πει: «Κόψε την πρωινή μαλακία». Η ατάκα αυτή έχει νόημα να λέγεται πρωινές ώρες. Πίσω από τα λόγια του ποιητή υπάρχει η θεώρηση μεταξύ της συσχέτισης της πεοκρουσίας και της αποδιοργάνωσης του νοητικού κέντρου ελέγχου, με αποτέλεσμα η κυριολεκτική παραγωγή μαλακίας να μπορεί να οδηγήσει τόσο σε λεκτική μαλακία, όσο και σε άλλες μαλακισμένες πρακτικές.

Όταν η βλακεία φτάσει στο απροχώρητο και το επόμενο στάδιο είναι η μαμακία!

1. Με αφορμή ένα άρθρο από τον ιστότοπο του σλάνγκου συναδέλφου sarant, πρότεινα να γίνει μια καταγραφή των συνωνύμων της «μπαρούφας», ώστε να την ρίξω δωδαπανά στο σλανγκρ, με σκοπό να προστεθούν και άλλα, να γίνουν τα δέοντα λυνξ, κουτουλού κουτουλού.

2. Ο Σάραντ μου μάζεψε όσα πέρασαν από το σάιτ του (βλ. εδώ), προσέθεσα και μερικά δικά μας και ιδού.

3. Η καταγραφή εννοείται ότι, όπως γίνεται με όλα τα συγκεντρωτικά αυτά λήμματα, είναι ανοιχτή σε προσθήκες.

4. Στον αλφαβητικό αυτόν κατάλογο χωράει οποιοδήποτε συνώνυμο, σλανγκ ή μη, σημερινό ή όχι, μονολεκτικό ή περίφραση / έκφραση, σε ενικό ή πληθυντικό, ό,τι.

5. αεροκοπανίσματα

6. αερολογίες
7. αηδίες
8. ακριτολογίες
9. ακριτομυθίες
10. αλαμπουρνέζικα
11. αμερικλανιές
12. ανοησίες
13. αντίδια (Χ. Κλυνν)
14. άρες, μάρες, κουκουνάρες
15. αρλούμπες
16. αρτίδια
17. αρκίδια
18. αρχιδέες
19. αρχίδια
20. αρχίδια καλαβρέζικα
21. αρχίδια Μιραλέικα
22. αρχιδιές
23. αρχιδιές καμαρωτές
24. ασυναρτησίες
25. ατοπίες
26. αφέλειες
27. βαλακείες
28. βατταρισμοί
29. βερμπαλισμοί
30. βλακείες
31. βλακεύματα
32. βουρλισιές (κερκυραϊκό)
33. γελοιότητες
34. γκαβά
35. γκαβομάρες
36. εγκεφαλοκλάνι
37. εύκαιρα, τα (ποντιακό)
38. ηλιθιότητες
39. ζαντά, τα (ποντιακό)
40. ζεβζεκιές
41. ιστορίες για αγρίους
42. ιστορίες με φίδια
43. και τα ρέστα παγωτά
44. καμενιές
45. κασμέρια (κοζανίτικο)
46. κασμιρλίκια
47. κενολογίες
48. κλαπαρχιδιές
49. κλαπαρχιδέλες
50. κογιοναρίες (επτανησιακό)
51. κολοκύθια τούμπανα
52. κολοκύθια με τη ρίγανη
53. κοτσάνες
54. κουζουλάδες
55. κούκου
56. κοντραπαξιμάδια
57. κουκουρουκιά
58. κουκουρούκου μανταλάκια
59. κουλά
60. κουραφέξαλα
61. κουρλά (Κεφαλλονιά, κουρλός= τρελός)
62. κουταμάρες
63. κουτουράδες
64. κουφά
65. κουφαμάρες
66. κρετινισμοί
67. Λασκολογίες
68. λαφαζανιές (κυπριακό)
69. λήροι
70. ληρωδίες
71. λωλάδες (Θάσος)
72. μαβλακείες
73. μακακίες
74. μαλακίες
75. μαλακίες στο πάτερο
76. μα-μου ιστορίες
77. μαρσίρες
78. μασάλια
79. ματαιολογίες
80. μερελιές (Πατρινό)
81. μερεμέτια
82. μιναριές(Πατρινό)
83. μουρλάδες
84. μούφες
85. μπαγκατέλες
86. μπαλαφάρες
87. μπανταλά, τα
88. μπαπατάτες
89. μπαρμπούτσαλα ή μπουρμπούτσαλα
90. μπαρούφες
91. μπίρι-μπίρι
92. μπλα μπλα
93. μπαρτζολέτες
94. μπούρδες
95. μπουρδολογίες
96. μπουρμπουλήθρες
97. μπούρου-μπούρου μαλακίες
98. μπόφκες
99. μωρία
100. μωρολογίες
101. ξεροκεφαλιές
102. ξουρίες του μπαρμπέρη
103. ό,τι νά 'ναι
104. παλαβάδες
105. παλαλά, τα
106. παπάντζες (αγρινιώτικο)
107. παπατζιλίκια
108. παπαραλήρημα
109. παπαρδέλες
110. παπαριά καμαρωτή
111. παπάρες
112. παπάρια μέντολες / μάντολες
113. παπαριές
114. παπαριές μανίτσα μου
115. παπαρολογίες
116. παπαρούπες
117. παραλογισμοί
118. παραμυθιάσματα
119. παρλαπίπες
120. πατάτες
121. πέη πουά
122. πελάρες (κυπριακό, λαλώ πελάρες)
123. περικοκλάδες
124. πίπες
125. πίτσες μπλε
126. πομφόλυγες
127. πούτσες μάλλινες
128. πούτσες μπλε
129. πουτσίδια
130. ρουβάδες
131. σαχλαμάρες
132. σαχλαμπούχλες
133. σάχλες
134. σαψαλίκια
135. σεντίνες
136. σερσεμιές
137. σιουφίνες (γιαννιώτικο)
138. σκουπίδια
139. σούξου μούξου
140. σούξου μούξου μανταλάκιακαι τα ρέστα καραμέλες
141. σοφιστείες
142. τούβλα
143. τον πούτσο κλαίγανε
144. τρίχες
145. τρίχες κατσαρές
146. τρίχες κατσαρές και μαλλοβάμβακες
147. τσαμπουνίσματα
148. τσουμτσούκια
149. τσούτσες
150. ύθλοι
151. φαντασιοκοπήματα
152. φληναφήματα
153. φλήναφοι
154. φούμαρα
155. φούσκες
156. χαζά
157. χαζολογήματα
158. χαζομάρες
159. χειρηλασίες
160. χοντράδες
161. χοντροκοπιές
162. ψευτιές

Σχετικά: 1. άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε
2. από την πόρτα σου περνώ...
3. άρτσι μπούρτσι και λουλάς
4. γκάου
5. ζαβαρακατρανέμια
6. καλά κρασιά
7. καλά, πιάσε μια Amstel
8. ό,τι θυμάται χαίρεται
9. ο,τινανισμός
10. ό,τι του φανεί, του Λωλοστεφανή
11. τον πούτσο κλαίγανε
12. του Κίτσου η μάνα κάθονταν
13. τρία πουλάκια κάθονται
14. ωραία φέτα
15. και το αυτοαναφορικό λημματολάσπη

Λέγεται για τον ανεγκέφαλο, τον πανίβλακα, τον εντελώς ηλίθιο. Ισοδύναμο της έκφρασης άι κιού ραδικιού. Η προέλευση της φράσης είναι προφανής: το άτομο για το οποίο μιλάμε, έχει τόσο μυαλό στο κεφάλι του όσο μυαλό έχει ένα κεφάλι πούτσας, δηλαδή καθόλου.