Tagged definitions (7331)
Showing 5121-5130 from 7331

Όπως και το με δικά σου λόγια!, η φράση «άγνωστες λέξεις» προέρχεται από το σχολείο και το φροντιστήριο, από τα γλωσσικά μαθήματα (ελληνικά και ξένων γλώσσων). Ο διδάσκων, μετά την ανάγνωση κάποιου κειμένου, καλεί τους μαθητές να του επισημάνουν τους όρους το περιεχόμενο των οποίων αγνοούν, για να τους διαφωτίσει.

Στη σλανγκ κυρίως βρίσκει χρήση σε καταστάσεις όπου ο χρήστης δεν θέλει να εμπλακεί σε συζήτηση για πολύπλοκα, τεχνικά ή αόριστα θέματα και εγκαλεί τον συζητητή του για το βαρύγδουπο των εκφράσεων που χρησιμοποιεί. Ειδικά σε περιπτώσεις που οι όροι που χρησιμοποιούνται είναι δυσανάλογα βαρύγδουποι και σύνθετοι για το θέμα. Δεν σημαίνει δηλαδή απαραίτητα άγνοια των όρων, αλλά διάθεση απεμπλοκής από συζήτηση πριν αυτή καταλήξει στο να πεις «ε, το το γάμησες και ψόφησε».

Χαρακτηρίζεται έτσι η απαίσια μυρωδιά, εκείνη η οποία δύναται να σε στείλει στον αγύριστο, η μπόχα η ανείπωτη που ξεφεύγει από κάθε προηγούμενο.

Συνδυάζοντας δύο κατατεθέντα σήματα της συγκεκριμένης ιδιότητας, επιτυγχάνεται το απόλυτο!

Ο όρος διαδόθηκε πολύ από τους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς στην Σερβία το 1999 και μετά και μας συνόδευσε σε όλην την τελευταία δεκαετία. Το σλανγκικό του ενδιαφέρον έγκειται στο ότι εννοείται ακριβώς το αντίθετο από αυτό που δηλώνει ο όρος, ήτοι η παράπλευρη απώλεια συνήθως είναι ο κατεξοχήν στόχος. Έχουμε δηλαδή ένα φαινόμενο παρόμοιο με το «εξοστρακίζομαι», που, όπως έγραψε σύντροφος σλανγκιστής, σημαίνει «πηγαίνω κατευθείαν στον στόχο».

Στον όρο «παράπλευρη απώλεια» έχουμε πάλι έναν έντεχνο ευφημισμό, που αποσκοπεί αφενός να κατευνάσει την ανθρωπιστική (με ή χωρίς εισαγωγικά) κατακραυγή των μήντια, και αφετέρου να τρομοκρατήσει και πανικοβάλλει τον αμυνόμενο λαό. Δεν είναι τυχαία τα θύματα που επελέγησαν μεταξύ των «παραπλεύρων απωλειών» στην τελευταία δεκαετία.

- Κινέζικη πρεσβεία στο Βελιγράδι το 1999. Στον ίδιο πόλεμο «έξυπνες» βόμβες κάνουν την «εξυπνάδα» να πέσουν στην Βουλγαρία. Παρόμοιες «εξυπνάδες» άλλων «έξυπνων» βομβών, που το 2003 έπεσαν αντί για το Ιράκ, στο Ιράν, την Τουρκία και την Συρία.
- Ρώσοι διπλωμάτες το 2003 στο Ιράκ.
- Ασθενοφόρα, μαιευτήριο, τρένα στη Σερβία το 1999.
- Δημοσιογράφοι στο Ιράκ.
- Σχολείο του ΟΗΕ στην Γάζα, τώρα.

Οι παράπλευρες απώλειες είναι κυρίως δύο ειδών: Διπλωμάτες ή στελέχη δεύτερης / τρίτης δύναμης, την οποία η υπερδύναμη θέλει να τεστάρει μέχρι τι είναι διατεθειμένη να υπομείνει. Αυτό συνέβαινε κυρίως την εποχή που ονομάζαμε τον Πρόεδρο της υπερδύναμης «πλανητάρχη» χωρίς δεύτερη σκέψη. Ύστερα από τα περσινά γεγονότα στην Γεωργία, παρόμοια τεσταρίσματα αποδείχθηκαν όχι και τόσο αποτελεσματικά. Δεύτερον, στόχοι με συμβολική σημασία για να καταρρακωθεί το ηθικό του λαού. Έτσι κι αλλιώς πάντα μπορείς να πεις ένα σόρι εκ των υστέρων και να επικαλεστείς έναν λάθος χάρτη, ή μια λάθος πληροφορία...

Σλανγκικώς, ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε «παράπλευρη απώλεια» αποτελούσε τον λιγότερο ή περισσότερο μύχιο πρωτεύοντα σκοπό μας (βλ. παράδειγμα 4).

Προέρχεται από ανέκδοτο παιδικής ηλικίας, μάλλον δημοτικό (όχι ρεμπέτικο). Υπήρχε και άλλο ανέκδοτο με ορόφους και αράπηδες, με μάγους, δεν ξέρω γιατί ήντουνε μόδα τότε.
Πα να πει «πλέον δεν παίζουμε», «τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα» και άλλα τέτοια.

Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Σταύρωσης, ο Ιησούς, μην αντέχοντας το μέγεθος της αμαρτίας που διέπραξαν αυτοί που τον βασάνισαν και τον σταύρωσαν, παρακάλεσε από το σταυρό τον Κύριο να τους συγχωρέσει γιατί δεν ήξεραν τι έκαναν, και αναφώνησε: «Ήμαρτον Κύριε ου γαρ οίδασι τι ποιούσι!»
Βλέποντας λοιπόν μία μουνάρα, ένα Λίλιαν, η/το να κυκλοφορεί και να χαριεντίζεται δημόσια με ένα χλέμπουρα, μία σκατόφατσα, και νιώθοντας την αγανάκτηση να ξεχειλίζει αναφωνούμε: Ήμαρτον Κύριε! Ου γαρ οίδασι τι γαμούσι. Δηλαδή: Συγχώρα τους Θεέ μου δεν ξέρουν τι γαμάνε...

Ένα από τα εκατοντάδες συνώνυμα του γκέι. Η λέξη πιθανόν είναι ηχομιμητική, αλλά αγνοείται τι ακριβώς μιμείται. Θα έλεγα αγνώστου ετύμου. Επίσης αγνοείται ο τυχόν συσχετισμός της με τον επιθετικό προσδιορισμό φιρολί φιρολά, που κατεχώρησε σλανγκιστής σύντροφος. Αντιθέτως, πιθανολογείται σχέση με τον όρο «φιρφιρής», που σημαίνει φλώρος, χλεχλές.

Trivia: Σλανγκικό αίνιγμα παραμένει η φράση «Γεια σου ρε (τάδε) φιρφιρή, πού 'χεις μια πούτσα σα σφυρί»! Πώς μπορεί να συνδυαστεί με τον ορισμό του «φιρφιρή» ως φλώρου, όθεν πιθανώς και ο όρος «φιρουλί φιρουλό»; Καταθέτω την απορία μου στην σλανγκική κοινότητα...

Τις ευχαριστίες μου στον νονό Acg για την ωραία ιδέα!

Η ατάκα προέρχεται από τη γνωστή διαφήμιση της γνωστής εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ.

α)Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για κάποιους ξερόλες, κάποιους WWW, κάποιους πανεπιστήμονες, κάποιους μπουρδολόγους, αερολόγους, κάποιους «φωτεινούς παντογνώστες», κάποιες σοφές κουκουβάγιες, κάποιους μπορόλες, κάποιους συναδέλφους του Θεού σε θέματα που αφορούν γνώση και ικανότητα, κάποιους . Όλα, σύμφωνα με την κομπιουτερική ορολογία), κάποιους γνωστικούς servers. Κάποιους που το παίζουν διανοούμενοι και αισθάνονται σαν το σοφό Σολομώντα, το δρυϊδη Πανοραμίξ, τη θεία Ολγα και τη γιαγιά Ευτυχία. Οι τυπάδες θεωρούν πως επειδή είναι άσσοι στη γνώση και στην εφαρμογή της (περίπτωση: 2 σε 1 και ξερόλες και μπορόλες), οι άλλοι πρέπει να τους βλέπουν ως γνωστικά κέντρα του σύμπαντος.

Οι τύποι λειτουργούν ως υπερέκδοσεις της εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ. Δεν υπάρχει μια έκδοση σε μια χρονική περίοδο (όσοι ξερόλες, τόσες και οι εκδόσεις. Και η καθεμιά «καλύτερη» απ' τις άλλες). Την εγκυκλοπαίδεια αυτή τη συναντάς παντού (π.χ: στην εργασία, στο μετρό, στα μπαρ, στις πλατείες). Δεν της διαφεύγει κανένας τομέας της ανθρώπινης γνώσης, όπως: Πολιτική, οικονομία, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, σεξ, περιβάλλον, υγιεινή διατροφή, γκάτζετς, καψουροτράγουδα, κουτσομπολιό, ό,τι θες. (Όποια πέτρα σηκώσεις θα βρεις, τους τυπάδες από κάτω). Διαθέτει φωνητική υποστήριξη, είναι πάντα μονίμως ενημερωμένη, πάντα παρέχει on line ενημέρωση(εξαιρούνται οι ώρες ανάπαυσης, όπου οι τυπάδες φορτίζουν τις μπαταρίες τους... χα χα χα), ξέρει και τα μελλούμενα και θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτά που περιγράφει στα λήμματα της (και μπορούν να υλοποιηθούν, π.χ.: κατασκευές, επισκευές, κ.λπ.) ως άλλος Κύρος Γρανάζης, αρκεί να μπορούσε να βρει... το χρόνο.

Και όπως όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ, έτσι και η εγκυκλοπαίδεια αυτή είναι τόσο υπερεξελιγμένη, που όταν δεν πας εσύ σ' αυτή, έρχεται αυτή σε σένα, γιατί θεωρεί πως όλοι πρέπει να τη συμβουλεύονται. (Δεν μπορούν οι τυπάδες, να μη συμμετάσχουν σε μια κουβέντα, γι’ αυτό και πετάγονται σαν πούτσες και φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν).
Και μάλιστα θα επιλέξει εκείνη τον «προβληματισμένο» και θα το κάνει αυτό ακόμα και με το έτσι θέλω και στην πιο «κατάλληλη στιγμή».

Αυτά είναι ορισμένα από τα σπέκς αυτής της πανίσχυρης εγκυκλοπαίδειας. Τι να πουν μπροστά της εγκυκλοπαίδειες, που βγαίνουν σε DVD και που θα βγουν σε BLU RAY (αργότερα); Εδώ μιλάμε για 2000 χρόνια ++ (plus plus) μπροστά. Τότε οι παραπάνω τεχνολογίες, θα αναφέρονται στα ψιλά γράμματα και στα πλαίσια αναφοράς στον πολιτισμό των αρχαίων που έζησαν γύρω στο 2.000 μ.Χ.

Οι τύποι αυτοί είναι, ομιλητικοί και φιλικοί και γι’ αυτό ξεγελάνε τους άλλους που στην αρχή τους θαυμάζουν (αφού από τη φύση τους κάνουν εύκολα γνωριμίες και είναι άσσοι στο μπίρι μπίρι). Ωστόσο πολλές φορές οι τυπάδες, μπορεί να σπάσουν τον πάγο και με τη σλανγκική έννοια και να έχουμε ντράβαλα.

Οι τύποι ως άλλοι Μεσσίες, σκορπάνε λύσεις, γνώμες, βελτιώσεις. Πολλές φορές τους πιάνει και το αστυνομικό τους δαιμόνιο α λα Σερλοκ Χόλμς, δαιμόνιο που πολλές φορές αποδεικνύεται δαιμόνιο αστυνόμου Σαΐνη. Έχουν τόσες γνώσεις μέσα στο κεφάλι τους, που ξεχύνονται μόνες τους, δημιουργώντας γνωστικό τσουνάμι, που πνίγει όποιον βρει στο πέρασμα του.

Ενώ οι τύποι, θεωρούν μεγάλη αδυναμία να ρωτήσουν για να μάθουν κάτι, εντούτοις, αν δεν ξέρουν τα απολύτως βασικά σε ένα θέμα, θα προσπαθήσουν να πάρουν στο άψε σβήσε κάποια ελάχιστη πληροφόρηση. Δεν τους ενδιαφέρει, η ουσία ενός θέματος αλλά η αυτοπροβολή τους μέσω οποιουδήποτε θέματος. Γι’ αυτό κι όταν ο άλλος μιλάει, αυτοί σκέπτονται πως θα πάρουν την πάσα. Κατόπιν διακόπτοντας ασύστολα τους άλλους θα κάνουν παιχνίδι. Αποδεικνύονται ικανότατοι σε τέτοιου είδους τερτίπια. Αλί βέβαια σε αυτούς που θα τολμήσουν να διακόψουν τον ειρμό τους.

Επειδή οι τύποι δεν αρκούνται σε αυτά που γνωρίζουν, πρέπει να μάθουν κι άλλα... κι άλλα... κι άλλα, για να μπορούν να μιλάνε οσοδήποτε με οποιονδήποτε, για οτιδήποτε με στόχο να καταπλήξουν τα πλήθη. (Θυμόμαστε, σχετικά την παλιά διαφήμιση του Χρυσού Οδηγού: Που, πως, πόσο, ποιο; Ρώτα το Χρυσό Οδηγό). Για να εμπλουτίσουν τη data base (βάση δεδομένων) τους, διαβάζουν συνεχώς και επί παντός επιστητού. Διαβάζουν ότι τύχει. Δεν έχουν προτιμήσεις. Το καθετί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Επειδή δεν προλαβαίνουν όμως να τα αφομοιώσουν όλα αρκούνται, στα SOS και σε ένα γενικότερο πασάλειμμα! Βέβαια, κάπου κάπου μπερδεύονται και αυτοί και πολλές φορές τα κάνουνρώσικη σαλάτα. Λογικό είναι με τόσες ξέχειλες γνώσεις που έχουν μποτιλιάρει προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον εγκέφαλό τους!.

Πολλές φορές, ο ντάτα μπέης (με την έννοια του άρχοντα των δεδομένων) αρχίζει να μιλάει χωρίς να ξέρει τι να πει. Δεν τους πειράζει αν λένε μαλακίες, αυτό που έχει σημασία γι’ αυτούς, είναι να έχουν πάντα πρόχειρη μια μαλακία για να πουν. Και συνήθως το καταφέρνουν. Έτσι, μιλώντας για τους αδελφούς Μαρξ, μπορεί να πουν πως ο Μαρξισμός δεν πέθανε όπως διατείνονται ορισμένοι, αφού υπάρχει το Μαρξ εντ Σπένσερ!

Πολλοί απ’ αυτούς λειτουργούν ως ατακο-συλλέκτες, που πετάνε ατάκες, για να δημιουργήσουν θόρυβο με στόχο να εντυπωσιάσουν. Έχουν μια ατάκα πρόχειρη για κάθε περίσταση. Το γνωμικό που για ευνόητους λόγους δε χρησιμοποιούν είναι:«Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Έτσι για ότι θέμα και να θες να μιλήσεις, θα προσπαθήσουν να σου φορέσουν τα γυαλιά, αφού εκτός του ότι είναι ξερόλες, είναι ασυναγώνιστοι biri biri makers. Τους ρίχνεις δεκάρικο παίζουν για πενηντάρικο.

Αν το ακροατήριο αποτελείται από αδαείς σε ένα θέμα, αυτοί μπορούν ανετότατα να τους πείσουν. Ωστόσο αυτοί οι ντουρασελ μπορούν να καταντήσουν και κάποιους, κούρασελ. Έτσι είναι ικανοί να κάνουν σε κάποιους, τα νεύρα τσατάλια. Α… όσο για αυτό... Αυτή την ικανότητα την έχουν. Αυτό δεν αμφισβητείται.

Αν στο ακροατήριο υπάρχουν γνώστες... κάποια στιγμή βαριούνται και μπορεί να τους αφήσουν να αγορεύουν. Τότε οι άλλοι μπορεί να αισθανθούν μεγάλοι μαγίστροι και στο τέλος δεν είναι απίθανο να πουν στους πραγματικούς γκουρού:«Κατάλαβες;», εκνευρίζοντας τους όσο δεν πάει. Οι τύποι αυτοί δεν κωλώνουν. Την έχουν δειγκραν γαμάω και αγνοούν τους άλλους χαρακτηριστικά. Αν ωστόσο αντιληφθούν πως δεν τους παίρνει, να το παίζουν ειδήμονες, τότε μέσω διακοπών και μπλά μπλα μπορεί να πάνε την κουβέντα στα δικά τους χωρικά ύδατα.

Η πλάκα βεβαίως, γίνεται όταν δυο τέτοιοι σμίξουν. Τότε δεν είναι απίθανο, ο ένας να αποκαλέσει τον άλλο ξερόλα και μπορόλα.

Πολλές φορές τους βλέπεις στο ρόλο του μαϊντανούκαι του ψώνιου (π.χ.: Θώδη, Ρούλα Βροχοπούλου, Μπεζεντάκου, κ.λπ.) στην TV, που μαζί με ξερομπορόλες πολιτικούς (π.χ.: Παναγιωτόπουλος,Ψωμιάδης,) ωσάν περιφερόμενοι Ιουδαίοι γυροβολάνε από πάνελ σε πάνελ. Είναι περιζήτητοι στα κανάλια γιατί με τσάμπα σενάριο, γεμίζουν τηλεοπτικές τρύπες! Αυτό το ξέρουν καλά οι επίσης παντογνώστες δημοσιοκάφροι και παρουσιαστές (π.χ:Εισαγγελάτος, Χατζηνικολάου, Κακακουνάκης,Μάκης, Αυτιάς, Παπαδάκης, Πρετεντέρης, Μικρούτσικος) που, ωσάν γριές πουτάνες, κινούν τα νήματα καταλλήλως. Δεοντολογία Σχολής γαρ. Έτσι!. Κανένα παράθυρο ξενοίκιαστο. Ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να διαφημιστούν προϊόντα. Και έτσι άπαντες εκ των αναφερομένων είναι ευχαριστημένοι.

Ο γνωστός Λιακό πάλι, έχει καταφέρει χωρίς παράθυρα, μέσω μονόπρακτου, να πείθει τους διάφορους απογοητευμένους (από δουλειά, σχέση, κ.λπ.) πως όλα θα φτιάξουν με τον ερχομό των Ε, που αν έχουν καθυστερήσει να έρθουν, είναι γιατί... οι Νεφελίμ,(βλ.ομάδα Ε) έχουν μπλοκάρει τις επικοινωνίες με το Σείριο και έχουν κατορθώσει σε μυστική αποστολή να χαλάσουν τα διαστημόπλοια των Ε. Έτσ… να μη γίνουν ακόμη τα μελλούμενα, ώστε να πουληθούν ακόμα μερικοί τόνοι βιβλίων.

Ίσως το θέμα σηκώνειγιαλομοθεωρίες.
Oι τύποι-ΔΟΜΗ σπάνια κριτικάρουν τον εαυτό τους. Μπορεί να νιώθουν τεράστια μοναξιά και απόρριψη και ίσως έχουν την ανάγκη να είναι απαραίτητοι, αλλά παρά την κατωτερότητα που ενδεχομένως αισθάνονται πλασάρονται, ως Αϊνστάιν για κάθε γνωστικό χώρο. Πολλές φορές αυτή τους η τάση για ξερολισμό μπλοκάρει την πραγματική μαθησιακή ικανότητα και δυσχεραίνει τη συνεργασία. Στις παραπάνω αντιλήψεις τους φταίει και το οικογενειακό τους περιβάλλον του που δε διέγνωσε από νωρίς αυτή τους την τάση.

Πολλές φορές, όταν κάποιος ξερόλας ακούσει να του λένε, με τρόπο τη φράση: «Μα ποιος είσαι, η Δομή;» δεν πιάνει το δούλεμα και φουσκώνει σα γάλοςγιατί μπορεί να έχει πιστέψει το μύθο του.

Για τα παραπάνω, βλ. Παραδείγματα 1, 2, 3, 4, 5, 6.

β)Η εκφορά της ατάκας γίνεται και στην περίπτωση που εκφράζεται ο θαυμασμός μας για έναν τύπο που αποδεικνύεται
εγκέφαλος, που το μυαλό του ωσάν σκληρός δίσκοςτεράστιας χωρητικότητας περιέχει ένα σωρό αξιόπιστες πληροφορίες σε ένα τομέα ή και σε περισσότερους (σπάνια περίπτωση). Γνωρίζει ουσιώδη και επουσιώδη θέματα, λεπτομέρειες. Χαμός γίνεται. Μια ανεξάντλητη data base το μυαλό του. Μια βιβλιοθήκη με απολύτως ταξινομημένες πληροφορίες και με ωράριο επίσκεψης, όσο τα μάτια του είναι ανοικτά. Θυμόμαστε το έργο «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» με τον Κώστα Βουτσά, όπου σε όλες τις ερωτήσεις, που του έκαναν γνώριζε τα πάντα (βλ. Παράδειγμα 7). Ο τύπος αυτός κάνει update τη database του, μέσω: ενδελεχούς μελέτης, περιήγησης στο internet, προσωπικής εμπειρίας και ερωτήσεων που κάνει σε κάποιους που γνωρίζουν ένα θέμα. Τις πληροφορίες που παίρνει όμως τις επεξεργάζεται κριτικά και τις διασταυρώνει προκειμένου αυτές να είναι έγκυρες και αξιόπιστες.

γ)Εδώ έχουμε την περίπτωση όπου κάποιος, ζηλεύει κάποιον που έχει εμπεριστατωμένη γνώση για κάποιο γνωστικό τομέα ή για κάποιο γνωστικό θέμα (βλ. Παράδειγμα 8)

Σημείωση: Πολλές φορές η εκφορά της ατάκας μπορεί να γίνει απουσία του ανθρώπου-ΔΟΜΗ. Τότε η ατάκα εκφέρεται ως: Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;

Το αντικείμενο το οποίο, ω του θαύματος, βγάζει τα πιο κουφά, τα πιο άκυρα αντικείμενα από μέσα του ανά πάσα στιγμή. Η φράση προέρχεται από τα Μικυμάου, όπου ο συμπαθέστατος εξωγήινος Ήτα-Βήτα είχε ένα απίστευτο σώβρακο (αγνοώ τη μάρκα, κάτι έχω ακούσει για Κάβλιν Κλάνι) που έβγαζε τα κέρατά του από μέσα, πραγματικά οτιδήποτε αλλά πάντα τις κατάλληλες στιγμές, δηλαδή όταν οι ήρωες βρίσκονταν σε κίνδυνο ή είχε σπάσει το νύχι της Μίνι, της Νταίζυ ή της Κλάραμπελ. Μπορεί να εκφράσει εκνευρισμό-αγανάκτηση (βλ. πρώτο παράδειγμα) ή και ικανοποίηση-ευγνωμοσύνη (βλ. δεύτερο παράδειγμα).

Το καράτε επί το ελληνικότερον. Όταν κάποιος λέει «ξέρω βαράτε» σημαίνει ότι πολύ απλά δεν ξέρει καμία πολεμική τεχνική, απλά κάνει ντου από παντού με κινήσεις βουρ στον πατσά, κι όποιον πάρει ο Χάρος! Ιδίως άμα ο βαρατέκας είναι και γομάρι. Η έκφραση ήταν πολύ της μόδας στα έητιζ.

Έκφραση παραπλήσια του χτίζω κοιλιακούς. Σημαίνει τρώω τον αγλέορα, αλλά με τον τίμιο σκοπό να χτίσω τους μύες των σαγονιών. Δεν θέλει κόπο, θέλει μάσα!