Tagged definitions (7331)
Showing 5261-5270 from 7331

Αφιερωμένο στο νονό σύντεκνο Χαλικιούτη.

Η μάνα του λόχου είναι ο επιλοχίας του λόχου.

Θεωρείται μητέρα του λόχου, με την έννοια πως μεριμνά για τη διευθέτηση των θεμάτων που επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του λόχου (άδειες, υπηρεσίες, ποινές κλπ).

Η φράση έχει τη ρίζα της από παλιά αλλά έγινε ευρέως γνωστή από ένα επεισόδιο που είχε στο στρατό ο παλιός ηθοποιός Παντόπουλος. Λέγεται πως κάποτε μιμήθηκε τον αυστηρό λοχαγό τους (ο οποίος με το παραμικρό τους έκλεινε στο πειθαρχείο). Τον μιμήθηκε λέγοντας:

«Εγώ βρε γαϊδουρογουρουνοτόμαρα, σας τιμωρώ γιατί είμαι ο λοχαγός, ο πατέρας σας. Σας τιμωρώ γιατί δεν ακούτε με το πρώτο, τον επιλοχία, που σας φροντίζει σα μάνα!»

Μετά το σχετικό ντόρο, η φράση απέκτησε δημοσιότητα.
Για την ιστορία ο λοχαγός ονομαζόταν Κουρουβέλης κι ο επιλοχίας Κοντομίχαλος.

Η ατάκα προέρχεται από το γεγονός πως ορισμένα ρούχα (πχ μάλλινα), μαζεύουν κατά το πλύσιμο στο πλυντήριο, μ' αποτέλεσμα να μικρύνει το μέγεθος τους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση και βάσει των παραπάνω, η ατάκα αναφέρεται :

1. Σε κοντό άνθρωπο, σε τάπερμαν, σε κάποιον που είναι ένα και τίποτα. (παράδειγμα 1)

2. Σε άνθρωπο που αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. (παράδειγμα 2)

Παραφρασμένο το γνωστό σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», σύνθημα που ακούγεται σε συγκεντρώσεις ορισμένων κομμάτων, σε πορείες εργατικών σωματείων κλπ. Το σύνθημα αυτό υποδηλώνει πως, ανεξαρτήτως της νομοθεσίας που ψηφίζεται από την κουστωδία των λαμογιών του κοινοβουλίου (με στόχο να εξυπηρετηθούν τα ντόπια και ξένα συμφέροντα), ο νόμος είναι αυτό που επιζητεί η πλέμπα. Είναι όμως, γνωστό τοις πάσι, πως δεν παίζουν έτσι τα πράγματα. Το φωνάζουν όμως οι συνδικαλισταράδες, μπας και το πιστέψουν τα πλήθη.

Οι συνδικαλισταράδες χειραγωγούν τις μάζες μέσω των υποτιθέμενων διεκδικήσεων. Επιζητούν τις πορείες μπας και καταφέρουν να γίνουν βολευτές και έτσι να μπουν κι αυτοί στη λαμογιοοικογένεια της συλλογικής μάσας. Το σύστημα βέβαια, δεν έχει πρόβλημα από τέτοιες ελέγξιμες καταστάσεις. Τουναντίον ο κόσμος παραμυθιάζεται, εκτονώνεται, τσιμπάει «λίγο παραπάνω» ψιλικό οξύ (που νομίζει ότι κέρδισε μέσω των διεκδικήσεων), ενώ στην ουσία αυτό ήταν προαποφασισμένο να τους δοθεί μετά τις πορείες.

Το λήμμα ενώ παραπέμπει στο όνομα του μεγάλου φιλοσόφου, εντούτοις, αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
Το λήμμα αναφέρεται στο μεγαλολαμόγιο Σωκράτη Κόκκαλη και εκφράζει τη στυγνή διαπίστωση της παρείσφρησης του συγκεκριμένου κυρίου στα θέματα που αφορούν τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ώστε να στηριχθούν τα συμφέροντά του.

Αυτό το σύνθημα βγήκε από δυσαρεστημένους οπαδούς κάποιων ποδοσφαιρικών ομάδων, βλέποντας τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ποδοσφαίρου. Ωστόσο όμως, σε άλλες δραστηριότητες, βλέπουμε να δραστηριοποιούνται κι άλλα μεγαλολαμόγια (Πατέρας, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας, Τεγόπουλος, Λαμπράκης, κλπ). Στην τελική, τα διάφορα μεγαλολαμόγια μοιράζουν τις διάφορες μπίζνες μεταξύ τους. Στην προσπάθεια προώθησης των συμφερόντων τους, αξιοποιούν τη δύναμη των καναλιών στα οποία είναι στις περισσότερες φορές μεγαλομέτοχοι (όσοι δεν είναι, έχουν τα κατάλληλα κονέ).
Την προσπάθεια αυτή επιτυγχάνουν μέσω της αρωγής των δημοσιοκάφρων. Δυστυχώς λοιπόν, νόμος είναι το δίκιο των απανταχού οικονομικά ισχυρών (είτε μιλάμε για ντόπια είτε για ξένα λαμόγια). Τελικά οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα τα λαμόγια μένουν.

Πίπα-κώλο κάνουνε πολλές, δηλ. σου παίρνουν πίπα και μετά σου δίνουν κώλο. ΟΚ, συνηθισμένο... Υπάρχουν όμως σπάνιες γυναίκες, λίγες και καλές που κάνουν το αντίστροφο, δηλ. σου παίρνουν πίπα ΑΦΟΥ τις έχεις γαμήσει από κώλο. Η προστυχιά και η βρωμιά τους είναι τόσο σπάνια που τέτοιες γκόμενες δεν αφήνονται εύκολα, ξέρεις ότι μαζί τους θα κάνεις τα άγραφα και θα ικανοποιήσεις κάθε σου απωθημένο. Είναι γυναίκα «να την πας νύφη στη μάνα σου».

Τα βίτσια, τα φετίχ, οι ανωμαλίες. Ορισμένα είναι στάνταρ και θέλουμε να τα κάνουμε με όλες, άλλα γούστα είναι σε λανθάνουσα κατάσταση στο υποσυνείδητο μας και πρέπει να τύχει η κατάλληλη γκόμενα να μας τα ξυπνήσει.

Η προσφορά συνεχίζεται!

Μετά το ανεπανάληπτο ενδιαφέρον του κοινού για light εκφράσεις, οι οποίες διατηρούν τη γεύση της πρωτότυπης αλλά με λιγότερες θερμίδες, επανέρχομαι Δημήτριος με κάτι πρωτοποριακό που υπόσχεται ν' αλλάξει τον τρόπο που περιγράφετε την ομορφιά!

Εκπάγλου καλλονής: εκπληκτικής ομορφιάς. «Έκπαγλος» είναι αυτός που αφήνει τον άλλο έκπληκτο με κάτι. Και για να το δυσκολέψουμε λιγάκι, προέρχεται από το «έκπΛαγλος» το οποίο με ανομοίωση των δύο «λ» γίνεται «έκπαγλος». Το «έκπλαγλος» σχετίζεται με την απαρεμφατική μορφή του παθ. αορίστου «εκπλαγήναι». Θέλετε κι άλλο; Γιατί να ταλαιπωρείστε άδικα όταν υπάρχει το...

Εκ Παύλου καλλονής: εκπληκτικής ομορφιάς. Όπως και το ορίτζιναλ. Χωρίς όμως τις πομπώδεις και παρωχημένες αναφορές σε λέξεις και γραμματικούς τύπους που δεν αφορούν κανέναν. Ομορφιά εκπληκτική όπως του Παύλου Νεάντρα, γνωστού στο ευρύ κοινό ως Paul Newman. Για τις κυρίες που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την έκφραση, προσφέρεται και η επιλογή Παύλου Περιπατητή, γνωστού και ως Paul Walker, ανερχόμενου ηθοποιού τον οποίο ... λατρεύει το ασθενές φύλο. (σσ: οι άντρες παρακαλούνται να χρησιμοποιούν την πρώτη επιλογή, διότι ο τύπος ήταν και οδηγός αγώνων και ούτως ή άλλως πέθανε, οπότε δεν κινδυνεύουν ν' ακούσουν ότι τον βοσκάνε τον Κένταυρο)

Χρησιμοποιείται όπως και το φίδιν μύδιν: Αν σας πάρουν πρέφα, το γυρίζετε στους προαναφερθέντες κοινής αποδοχής όμορφους και λέτε ότι μιλούσατε για καλλονή σαν του Παύλου. Αλλιώς, μόνο εσείς θα ξέρετε.

Εκ Παύλου καλλονής: Απολύτως δωρεάν.

Και όπως πάντα, για τους άλλους φίλους μας υπάρχει και σε «εκ Παύλου καλλονήσ» με την ίδια ακριβώς λειτουργικότητα.

Προέρχεται απο τη φράση αρχίδια - μύδια, χρησιμοποιείται όταν βαριόμαστε να μιλήσουμε πολύ, ή όταν στους παρευρισκόμενους υπάρχει μικρό παιδί ή θεία Φωτούλα και δε θέλουμε να πούμε τη λέξη αρχίδια. Το τελικό «α» μπορει να είναι και παρατεταμένο, κάτι σαν αναστεναγμός.

Από τα πρώτα παιδικά ποιηματάκια που μαθαίνουν οι νέοι μας (πριν ακόμη και απο τον Εθνικό μας Ύμνο). Η του μικρού αγοριού δικαιολογία εις το να ενδώσει η μικρή κορασίδα και να του δείξει -κάνει φανερόν- το αιδοίο της, καθ' ότι (ψευδώς) δεν υπάρχει και μεγίστη διαφορά μεταξύ του ανδρικού μορίου και της γυναικείας υπόφυσης.

1. Κανονικά είναι το κλασσικό μαγιώ δύο κομματιών που κυκλοφορεί κατά κόρον στις παραλίες.

2. Επίσης είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για τις μουνότριχες τους, την κόμη του μουνιού τους.

Και εδώ ανοίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο για τα διαφορετικά στύλ μπικινιού:

α) Το μουνί άφρο, γνωστο και ως αφάνα, το μουνί «a naturelle». Συναντάται πολύ σε γυναίκες τύπου ταγάρι. (Για τις Γιωτούλες αυτού τού κόσμου που είναι τσακωμένες με τα σαπούνια γίνεται και ράστα. Άκρως απαράδεκτο στις μέρες μας. (Συναντάται σε τσόντες 60'ς)

β) Το γαλλικό, η ελάχιστη δυνατή περιποίηση, για τις πολύ συντηρητικές. Λίγο κούρεμα στο μήκος, και λίγο στένεμα αριστερά δεξιά, θυμίζει ένα πολύ φαρδύ ισόπλευρο τρίγωνο. (Συναντάται σε τσόντες 70'ς)

γ) Το μουνί μοϊκανός γνωστό και ως μπραζίλιαν, είναι η κόμμωση που επέβαλε το βραζιλιάνικο μπικίνι όταν ήρθε στη μόδα, να' ναι καλά αυτοί που το σχεδίασαν. (Συναντάται σε τσόντες 90'ς)

δ) Ο διάδρομος προσγείωσης λίγο πιό φαρδύ από το μπραζίλιαν, λίγο πιό στενό από το γαλλικό. Μία μέση κατάσταση. (Συναντάται σε τσόντες 80'ς)

ε) Ο Αδόλφος Χίτλερ ή Τσάρλι Τσάπλιν. Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.

στ) Του τζόγου, κουρεμένο σε καρό, σπαθί, μπαστούνι ή κούπα. (Η καρδούλα μακράν το δημοφιλέστερο)

ζ) Το βελάκι, είναι το μπραζίλιαν με ένα βελάκι προς τα κάτω. Γι' αυτούς που δέ βρίσκουν το δρόμο.

η)Το μουνί Κότζακ, ή Λόλα, ή Χόλιγουντ. Το πεντακάθαρο, το λαμπερό, να το γλείφεις απο το πρωϊ ως το βράδι.

Από τις πρώτες παροιμίες που μάθαμε από τα παιδικά μας χρόνια στις αλάνες σε ενδεχόμενο σκληρό φάουλ στην μπάλα. Την συνεχίζουμε και μεγάλοι σήμερα σε τυχόν παραβίαση προτεραιότητας ή σε βίδα που δεν λέει να βιδώσει.

Παράφραση του παρόντος λήμματος ... και μην το παρακάνεις.