Tagged definitions (7330)
Showing 5481-5490 from 7330

H καραμπίνα τόσο από πλευρά μορφής όσο και λόγω βλητικής δυνατότητας της παρομοιάζεται με το πέος. (βλ. υγρό πυρ). Η επαναληπτική παραπέμπει σε κάποιον που χαρακτηρίζεται για τη σεξουαλική υπερεπίδοσή του. Σε κάποιον που μπορεί να χτυπάει σεξουαλικά σετ πολλαπλών επαναλήψεων χωρίς να μασάει τον πούτσο του και χωρίς να παθαίνει εμπλοκή κι αφλογιστία. Σε κάποιον που έχει αρκετά μεγάλη ενέργεια και υπεαραπόδοση έναντι των στάνταρντ στο σεξουαλικό τομέα. Μιλάμε δηλαδή κάποιον σεξουαλικά ντούρασελ. Για κάποιον ακάματο εργάτη του σεξ. Για κάποιον που δουλεύει το διπλό καρμπυρατέρι, χωρίς ανάσα. Για κάποιον που δουλεύει εργολαβικά και μεθοδικά αξιοποιώντας πλήρως το νυχτοκάματό του. Για κάποιον που ενσωματώνει τη δύναμη και τη μαεστρία του καλού, του κακού και του άσχημου (3 σε 1). Για κάποιον που το βόλι του δεν είναι απλά καλό αλλά άριστο.

Η αποτελεσματικότητα της επαναληπτικής καραμπίνας εξαρτάται από την εμπειρία, την ιδιοσυγκρασία, την τεχνική, τη χημεία των εραστών, κλπ. Δεν είναι λίγες οι παντρεμένες που φορτώνουν τον άντρα τους με περικοκλάδες για λόγους επαναληπτικής καραμπίνας.

Πολλές φορές κάποιος ντούρασελ δεν θέλει να φυλακίζει, ή μ’ άλλα λόγια να αφιερώνει την επαναληπτική καραμπίνα του σε μια γυναίκα. Θέλει το ιδιαίτερο χάρισμά του να το χαρούν κι άλλες. Θεωρεί απαράδεκτο το ιδιαίτερο αυτό τάλαντό του να το γεύεται μόνο μία, που συν τω χρόνο γερνάει κιόλας. Θεωρεί πως δεν αξιοποιεί το εργαλείοτου. Θεωρεί πως δεν έχει κοσμογυρισμένο πέος. Σιγά σιγά αποκτά πανανθρώπινα ιδεώδη. Αρχίζει να σιγομουρμουρίζει το άσμα: «Θέλω πολλές, γυναίκες, θέλω πολλές, απ’ όλες τις φυλές». Και η γυναίκα του ακούγοντας το άσμα καμαρώνει που έχει αντιρατσιστή άνδρα. Κι ο άντρας της σιγά σιγά σιγά αρχίζει να διευρύνει τον κύκλο του. Τότε είναι που γίνεται και φαν του στοίχου «Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω» του τραγουδιού, «το πουλί». Δυνητικά καταλήγει ελεύθερος σκοπευτής και μουνόταυρος. Φτάνοντας σ’ αυτό το στάδιο συνήθως βλέπει μόνο τη σεξουαλική διάσταση του θέματος. Όταν βλέπει γυναίκα αφηνιάζει. Ο μουνόταυρος δεν χάνει το χρόνο του. Είναι εργαλειοσυλλέκτης της μιας βραδιάς. Οπότε η λογική ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε έχει ορίζοντα υλοποίησης μέχρι το deadnight (deadline βραδιάς). Κάνει λοιπόν την περαντζάδα του, σκανάρει, τσεκάρει και σαν κομάντο χτυπάει. Μετά, πολεμάει φορώντας το κράνοςτου στο χαράκωμα για να μην πάρει κανένα παράσημο. Είναι τόσες λίγες οι νύχτες στη ζωή ενός ανθρώπου. Γιατί να τις μειώσει; Και όσο για τη γυναίκα του; Αν δεν τον έχει χωρίσει, καμαρώνει που ο άντρας της ξεσκίζεται στα meeting περιμένοντας την πολυπόθητη προαγωγή που «του τάξανε, αλλά του την αργούν εσκεμμένα γιατί όπως της λέει: ο κόσμος είναι άδικος». Και εν τω μεταξύ το σπίτι γεμίζει από περικοκλάδες .

Σημείωση: H επαναληπτική καραμπίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση της οθωμανικής προσέγγισης.

Αποτελεί μέρος υβριστικής προσφώνησης και αναφέρεται στο αρσενικό, το οποίο αυνανίζεται περισσότερες από πέντε (5) φορές την ημέρα και του οποίου το συγκεκριμένο όργανο έχει αποκτήσει α) την υφή, β) το μέγεθος, καθώς και γ) τις ιδιότητες του προαναφερθέντος καρπού.

Το αναφέρουμε για να τονίσουμε την απουσία καθαριότητας από ένα μέρος, σπίτι συνήθως, όπου τελευταία φορά που σκούπισε άνθρωπος ήταν αμέσως μετά το τελείωμα της οικοδομής. Πέρα από αχούρι σε θέματα ακαταστασίας, στο μέρος αυτό έχουν κάθε χρόνο τα παγκόσμια συνέδρια τους κατσαρίδες και ποντίκια. Η μπόχα, δε,φτάνει στα 2 παρακείμενα οικοδομικά τετράγωνα.

Παροιμιώδης έκφραση που πηγάζει από ανέκδοτο γεννημένο μέσα στα σκυλάδικα (βλ. παράδειγμα 1). Λέγεται όταν, ως κομπλεξάρες, ευχαριστούμε πικρόχολα κάποιον για την κακιούλα που -καταλάθος ή ξεπίτηδες- μόλις μας ξεστόμισε (βλ. παράδειγμα 2). Η ατάκα έχει πλάκα και έχει μείνει στην ιστορία μάλλον επειδή έχει να κάνει με τον περίφημο τραγουδιάρη Λάμπη Λιβιεράτο για τον οποίον προφανώς ό,τι και να ειπωθεί σηκώνει γέλιο.

Η φαινομενικότερα αθωότερη αφορμή εξόδου από το σπίτι μετά το «πάω τα σκουπίδια», είναι ουσιαστικά ένα ισχυρότατο statement.

Σημαίνει:
«καμιά μέρα μαλάκω /-α /-ες θα την κάνω χωρίς προειδοποίηση, και μετά θα με ψάχνεις /-ετε και θα λέτε μα τι έπαθε κι εξαφανίστηκε αυτός!».

Ιδιαίτερα βαρυσήμαντη απειλή, καθώς αφενός δηλώνει ότι είμαι και λίγο τρελός εμένα που με βλέπεις, ότι δεν το 'χω και σε τίποτα να πάω γι' άλλα, και επίσης γεννά αμέσως την όσο να 'ναι ισχυρή εικόνα της πολυθρόνας, καρέκλας κ.λπ. άδειας από τον ομιλούντα. Eκφέρεται από ανθρώπους που δεν την παλεύουν άλλο, και για τους οποίους ένας Α.Κ.Τ. δεν είναι πια αρκετός.

Η φράση προφανώς προέρχεται από τις περιγραφές περιστατικών εξαφανισθέντων: «Τι να σας πω, πήγε μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα και εξαφανίστηκε, και από τότε, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση».

Είναι το πρώτο συνθετικό φράσης πασπαρτού, πραγματικό διαμάντι passive-aggressive (παθητικής-επιθετικής) συμπεριφοράς. Εννοεί επί της ουσίας ότι ΦΤΑΙΣ! Το δεύτερο συνθετικό είναι παραμετρικό και η χρήση του παρατίθεται στη συνέχεια κατά περίπτωση.

Κύρια Χρήση
Κατά κόρον από τις Ελληνίδες:

• σε ρόλο μητέρας: για να γίνεται η κατάλληλη εκπαίδευση των κορασίδων που θα την χρησιμοποιήσουν στο μέλλον (μη χαθεί η παράδοση) και των κανακάρηδων για να τη συνηθίσουν (το λεγόμενο conditioning που έλεγε και ο Pavlov).
• σε ρόλο γκόμενας/συζύγου: Ως καλά εκπαιδευμένες από τις μητέρες τους (βλ. προηγούμενο), για να φέρνουν το άρρεν έτερον ήμισυ στα πρόθυρα φυγής/χειροδικίας/φόνου/αυτοκτονίας.

Η χρήση της φράσης γίνεται φυσικά και από άντρες, αντιστοίχως σε ρόλο πατέρα προς τα βλαστάρια, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις αντιπαράθεσης με τρίτους. Σε καμία περίπτωση όμως, το αποτέλεσμα (net effect) της φράσης από άντρες δεν φτάνει αυτό των γυναικών (ο λόγος γίνεται σαφής στη συνέχεια).

Λόγω της ευρύτατης χρήσης της φράσης, αυτή δύναται να χρησιμοποιηθεί και χιουμοριστικά, ανεξαρτήτως φύλου (βλ. Παραδείγματα).

Τέλος, ο εκφέρων μπορεί να χρησιμοποιήσει τη φράση στον πληθυντικό, με πολλαπλούς ταυτόχρονους παραλήπτες.

Σκοπός
Σκοπός της φράσης είναι, μέσω της αντίφασης να δημιουργήσει στον παραλήπτη αίσθημα ντροπής (κατ' ελάχιστον), για κάτι που έχει πει ή πράξει και το οποίο επιφέρει την μήνιν του εκστομίζοντος. Σε πολλές περιπτώσεις, η φράση αποτελεί την κορύφωση μιας αντιπαράθεσης, κάτι σαν δεν περιγράφω άλλο από το άτομο που τα έχει πάρει στην κράνα.

Εκτέλεση
Λόγω του σκοπού χρήσεως, η φράση σχεδόν πάντα παραδίδεται με χειρονομίες ή/και μορφασμούς, ώστε να τονιστεί περαιτέρω το ειδικό βάρος που έχει για τον παραλήπτη. Με τον τρόπο αυτό, ο εκστομίζων υπογραμμίζει και καθιστά σαφέστατο το παράδοξο της φράσης: «δεν φταις εσύ» αλλά φταις!

Το ρεπερτόριο των χειρονομιών/μορφασμών είναι ανεξάντλητο αλλά οι συνήθεις εκτελέσεις περιλαμβάνουν:

• κλαψομουνιάρικο ύφος για να τονιστεί πόσο θύμα είναι ο εκφέρων,
• κούνημα του κεφαλιού ημικυκλικά (όπως κάτι σκυλάκια που βάζουν οι κάγκουρες στις εταζέρες των αυτοκινήτων τους)· σκοπός είναι να τονίσει το πόσο άχρηστος είναι ο παραλήπτης και στην κατινέ-extreme έκδοσή του συνδυάζεται με:
• τσαμπουκαλεμένη κορμοστασιά και τα χέρια στη μέση στην στερεότυπη πόζα της θειας με το φακιόλι που γκρινιάζει για την μπουγάδα,
• χτύπημα χεριού/χεριών σε αντικείμενο ή στο σώμα του ίδιου του εκφέροντος (εκδήλωση δήθεν απελπισίας),
• τα χέρια στη διάταση και ανασήκωμα των ώμων με το κεφάλι ελαφρώς γερμένο (ομοίως δήθεν απελπισία).

Σύνθεση - Ιδιαιτερότητες
Η φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έχει, αφήνοντας τις τελίτσες να εννοούν το αυτονόητο, ήτοι επαφίεται στην φαντασία του παραλήπτη να συμπληρώσει νοητά το δεύτερο συνθετικό κατά βούληση. Σε τέτοιες περιπτώσεις το «εσύ» μπορεί να δοθεί με μακρόσυρτο «υ».

Συχνά, της φράσης προηγείται το «Αμ» ή «Εμ»: Αμ, δεν φταις εσύ...

Το ενδιαφέρον ωστόσο, εστιάζεται στο δεύτερο μέρος της φράσης, το οποίο παρουσιάζει πολλές και ποικίλες παραλλαγές αναλόγως με την περίσταση και την διάθεση του παραδίδοντος. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους ευρύτατης χρήσης της φράσης: κολλάει παντού!

Παρατίθενται λοιπόν κάποια καθιερωμένα δεύτερα συνθετικά αναλόγως των περιστάσεων:

Δε φταις εσύ, εγώ φταίω που σε παντρεύτηκα.
Μαζί με το επόμενο παράδειγμα, ίσως η πιο διαδεδομένη χρήση της φράσης. Επί της ουσίας, εννοείται ότι δεν φταίει αυτή (το παράδειγμα σχεδόν πάντα εκφέρεται από γυναίκα), αλλά ο ρεμπεσκές, χοντροκομμένος, χωριάτης, άξεστος, ηλίθιος, γαϊδούρι σύζυγος (ναι φίλε μου, εσύ!). Όπως είναι προφανές, το συγκεκριμένο μπορεί να αποτελέσει εισαγωγή ή κορύφωση γκρίνιας (άμεσα εξαρτώμενης από τα επίπεδα μουρμουρόνης).

Δε φταις εσύ, εγώ φταίω που: [σε πίστεψα / πίστεψα σε σένα / σε εμπιστεύτηκα].
Μαζί με το παραπάνω, εκτιμάται ότι μοιράζονται την κορυφή στη συχνότητα χρήσης. Το μαγικό με το συγκεκριμένο τριπλό παράδειγμα, είναι ότι αποτελεί πασπαρτού για πρακτικά οποιαδήποτε περίπτωση, με οποιονδήποτε συνδυασμό εμπλεκομένων και ανεξαρτήτως της σχέσης που έχουν (συζυγική, ερωτική, επαγγελματική, φιλική). Εννοείται ότι ο εκφέρων στηρίχθηκε στον παραλήπτη και απογοητεύτηκε πλήρως από το αποτέλεσμα.

Δε φταις εσύ, ο πατέρας σου φταίει που δεν τραβήχτηκε.
Από τις πιο ευφάνταστες παραλλαγές. Δεν χρησιμοποιείται ακριβώς για τον σκοπό που περιγράφεται παραπάνω, καθώς έχει έντονα προσβλητικό χαρακτήρα. Εννοεί ότι ο παραλήπτης είναι τόσο ηλίθιος/άχρηστος/γάιδαρος, που θα έπρεπε να μην έχει καν γεννηθεί. Η φράση πλήττει επίσης γενεαλογικώς τον παραλήπτη καθώς περιλαμβάνει και τους γονείς (οι οποίοι εν προκειμένω, μοιράζονται την ηλιθιότητα/αχρηστοσύνη/γαϊδουριά).

Δε φταις εσύ, ο πατέρας σου φταίει που δεν σε έδειρε/πήδηξε μικρό. Ομοίως με το προηγούμενο, χρησιμοποιείται προσβλητικά για να δηλώσει ότι ο παραλήπτης είναι κακομαθημένος και η συμπεριφορά του θα ήταν σαφώς καλύτερη, αν ο πατέρας είχε κάνει χρήση της ράβδου. Προφανώς το δεύτερο είναι για πιο βαριές καταστάσεις, ωστόσο η φράση (με το «πήδηξε»), χρησιμοποιείται ευρύτατα μεταξύ φίλων όταν κάποιος κάνει μια λόγω ή έργω ανοησία. Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιείται εναλλακτικά και το πληθυντικό: «…άλλοι φταίνε που δεν σε πήδηξαν μικρό.»

Δε φταίτε εσείς, ο προϊστάμενος σας φταίει που δεν σας το έκανε λιανά.
Φράση τετραπλό τζακ-ποτ για το αφεντικό:
α. δήλωση «με απογοητεύσατε όλοι»
β. πολλαπλοί παραλήπτες (ομογενοποίηση του χεσίματος)
γ. χαρακτηρισμός της ομάδας ως ηλιθίων (που δεν το κατάλαβαν) δ. χαρακτηρισμός του προϊσταμένου ως ηλιθίου που απέτυχε να το εξηγήσει!

Το παράδειγμα αυτό όπως αντιλαμβάνεται κανείς είναι διαδεδομένο στον εργασιακό χώρο (με τις απαραίτητες παραλλαγές).

Πάλι από παλιά διαφήμιση, αλλά δεν θυμάμαι πια το προϊόν. Λάδι ήντουνα, ή απορρυπαντικό πιάτων; Ή μήπως κάτι σε μινέρβα, φυτίνη ή βιτάμ; Πάντως η γιαγιά Ευτυχία (θα σας εξηγήσω άλλην ώρα τον συμβολισμό του ονόματος αυτού, είναι τόσο δύσκολο που δεν θα μπορέσω εδώ, θα πάρει πολύ), η γιαγιά Ευτυχία λοιπόν έδωσε για άλλη μια φορά τα φώτα της γνώσης της και της πολύχρονης εμπειρίας της σε όλη την οικογένεια. Αυτό είναι το ρεζουμέ και έτσι χρησιμοποιούμε την έκφραση όταν θέλουμε να επιβεβαιώσουμε τον οποιονδήποτε συνομιλητή μας για το σοφόν και το σαφές της ρήσης του. Το λέμε δε και λίγο τραγουδιστά και γυναικεία: «α!-κριβώως,γιαγιαευτυχίααα...»

Από διαφήμιση των αθάνατων έιτιζ, βεβαίως βεβαίως. Διαφημιστικό σλόγκαν του πρακτορείου ταξιδίων Μάνος (πάει, έκλεισε να πάρει!). Το βαθύ νόημα της έκφρασης είναι το εξής: προτιμάτε να ταξιδεύετε μόνος ή με το πρακτορείο Μάνος; Φοβερό το δίλημμα. Να σε φάει η μαύρη μονάξια στα εξωτερικά, να ξοδέψεις μια περιουσία και να κινδυνεύεις να πάθεις κάτι κακό (ή έστω να γίνεις / νιώθεις ρεντίκολο), ή μήπως να το ξανασκεφτείς και να χωθείς σε κάποια από τα απεχθή αυτά μπουλούκια που ταξιδεύουν φτηνιάρικα και κοπαδηδόν και δεν βλέπουν τίποτα από τα μέρη όπου τους πηγαίνουν;

Η έκφραση χρησιμοποιούνταν μεταφορικά και πάντως τώρα πια πρέπει να έχει ξεχαστεί. Ανέκαθεν ήταν λίγο ώς πολύ ξενέρωτη.

Υπερκομματική φράση για τους κάθε λογής πολιτικάντηδες, τοπικούς άρχοντες και λοιπούς Μαυρογιαλούρους οι οποίοι έχουν αναδείξει σε τέχνη όλο τo χειρονομιακό ρεπερτόριο που παραπέμπει στο «χαιρέτα μου τον Πλάτανο».
Τρεις είναι οι κύριες μορφές χειραψίας τύπου Καλοχαιρέτα:

α. Χειραψία φωλίτσα ή σου ψειρίζω και τη βέρα. Κλασική χειραψία με το δεξί, την οποία ο βουλευτής Κ. συνοδεύει με χούφτωμα του καπακιού της παλάμης του χειραπτόμενου με το αριστερό ελεύθερο χέρι. Εγκάρδιος χαιρετισμός, για τα δικά μας παιδιά.

β. Χειραψία εκ του μακρόθεν, ή αλλιώς χειραψία πανηγυρισμός πυγμάχου. Ο βουλευτής Κ. σφίγγει του χέρια στον αέρα, περίπου όπως οι πυγμάχοι. Το κάνει αυτό είτε i. κρατώντας σταθερή βλεμματική επαφή προς κάποιον στο χώρο, στον οποίο δεν μπορεί να βρεθεί κοντά λόγω συνωστισμό ή
ii. μπροστά σε πλήθος, σφραγίζοντας συμβόλαιο με τη λαοθάλλασα ότι θα τα κάνει θάλασσα.

γ. Χειράψία με πατ-πατ ή ταπ-ταπ -. Για τα μέλη της ΔΑΚΕ και λοιπούς συνδικάλους που κάνουν το περφόρμανς τους, ή για πραγματικά διαμαρτυρόμενους, που έτσι αποσπούν τη δέσμευση του βουλευτή-Κ. ότι το αιτήμά τους περνά στα υπ'όψιν .

Ο Καλοχαιρέτας είναι ο επικοινωνιακός πολιτικός, ο οποίος με την προσιτότητά του από τη μια και το ειδικό του κύρος από την άλλη συγκεντρώνει το συνδυασμό κάφρος μεν, λεβεντομαλάκας δε που τόση απήχησή έχει στο μέσο ψηφοφόρο.
Παππουδίστικη φράση, που άκουσα όμως από νεανικά χείλη στη Θεσσαλονίκη.

Έκφραση που βγήκε από παλιό ανέκδοτο (βλ. παράδειγμα 1) και η οποία τονίζει την απλή έκφραση «αρχίδια». Είναι διπλής σημασίας. Αφενός δηλώνει ένδειξη υποτίμησης προς τον συνομιλητή μας, αφετέρου σημαίνει ότι γνωρίζουμε το ανέκδοτο άρα και το πόσο μαλακία είναι να ειρωνευόμαστε τον συνομιλητή μας αυτόν αφού κατά βάθος συνειδητοποιούμε ότι μας λέει κάτι το σωστό.