α) Ο πόρνος, ο μπουρδελιάρης.
β) Ο ματάκιας, ο μπανιστηρτζής ή μικρός τυμπανιστηρτζής. Με αυτόν τον όρο χαρακτηρίζονται και καλτ μορφές της παλιάς ελληνικής τσόντας που διέπρεπαν στον ρόλο του ανώμαλου που παρακολουθεί ζευγάρια κρυμμένος πίσω από δέντρα, με κιάλια και άλλα τέτοια σιχαμερά.
γ) Αυτός που τον κάνει σφεντόνα βλέποντας ταινίες ή βιντεάκια πορνό.
Κυρίως στις δύο πρώτες περιπτώσεις, αλλά και γενικότερα, ο όρος πορνατζής βγάζει μια ανωμαλία γεροντίλας, δηλαδή μιλάμε για κάποιον παλαιάς κοπής ανώμαλο λούζερ, που επειδή δεν μπορεί πια να γαμήσει με την αξία του καταφεύγει σε όποια σιχαμάρα μπορέσει.
Στο Δ.Π. υπό Sir Demetrius Sui Generis.
Οποια πετρα και αν σηκωσεις
να σου κι ενας πορνατζης!
τι εκπληξεις που θα βιωσεις
μαγκα μου οσο θα ζεις!
[...] Κι ο βαγγελης φουρνιστακης
πορνατζης ηταν και αυτος
και ηταν κλασικος ματακιας
Ο Παναγιωτης Πιτσιλος. (Εδώ).
