Προφ εκ του αγγλικού after (βλ. και άφτερ), είναι το -άδικο μέρος, όπου πας μετά, δηλαδή επακριβώς στις αργάμιση, ή μετά από κάτι, δηλαδή αφτερότερα. Αντίστοιχη αγγλική έκφραση είναι το afterhours club αλλά στα ελληνικά το αφτεράδικο μπορεί να σημάνει κάπως διαφορετικά πράγματα.
Μπορεί να είναι ένα μπαράκι ή κλαμπάκι που το ξενυχτάει όλη τη νύχτα, όσο πάει.
Ή κάποιο μέρος που πας μετά το ξενύχτι και το ξεσάλωμα, για να στανιάρεις από την κραιπάλη, και να φας κάτι όπως πατσά, ή κάτι βρώμικο, που θα σε συνεφέρει από το μεθύσι, κάνοντας τα διάφορα κόλπα που γνωρίζουν οι χανγκάιβερ. Ως προς αυτή τη δεύτερη σημασία βλέπε τα κάτωθι παραδείγματα:
1.Ακόμα κι αν σιχαίνεσαι τον πατσά, το Αυτόφωρο της Αλεξάνδρας είναι
εκείνο το «πήγε κιόλας 6...κοντεύει να ξημερώσει, πιάσε μία πατσές και
ποδαράκια» ξημέρωμα που μαζί με την παρέα σου σας έχει βρει να μετράτε
αστείες στιγμές από το περασμένο βράδυ, τη χυλόπιτα που σας
έδωσε μια αγέλη κοριτσιών και πολλά άλλα. (Εδώ).
2.Το πιο ιστορικό αφτεράδικο της πόλης. [...] “Εκείνες τις εποχές η νύχτα ζούσε μεγάλες στιγμές. Έβγαιναν παρέες 15-20 άτομα, πήγαιναν
μπουζούκια, ξόδευαν λεφτά και μετά ερχόντουσαν εδώ και ξόδευαν άλλα
τόσα. Τσακώνονταν ποιος θα κεράσει τον άλλον. Παλιά εδώ είχαμε ουρές.
Έπαιρνε ο άλλος την σούπα και την έτρωγε στο αμάξι έξω γιατί δεν είχε
τραπέζι. Κάποια περίοδο είχα και πορτιέρη γιατί τσακώνονταν ποιος θα
μπει. Ήταν και λίγο μεθυσμένοι από πριν και καταλαβαίνεις. Αίμα κι
άμμος ήταν τότε. Όλη η Αθήνα, ένα τεράστιο πάρτι”. (Αναπόληση
εϊτίλας εδώ).
3.έτσι από το να μαζεύεται και ο ίδιος σε άλλα στέκια, έφτιαξε αυτός το καλύτερο αφτεράδικο σουβλάκι και μαζεύει όλους τους φίλους του
ιδιοκτήτες από νυχτερινά μαγαζιά και τους εργαζόμενους τους.
(Εδώ)
Γενικά πάντως το αφτεράδικο, βγάζει κάποια παράκμα με την καλή έννοια και μια έλλειψη κανόνων, που παρόλο που είναι παρακμιακό ή μάλλον επειδή είναι παρακμιακό σου δίνει μια σιγουριά, ξέρεις ότι θα το βρεις εκεί, δεν θα σε προδώσει. Ξέρεις ότι όταν θα έχεις φτάσει στο πάτωμα της μέθης, θα υπάρχει κάτι ακόμη χειρότερο, το βρώμικο άφτερ, ή ξέρεις ότι άμα θα έχεις βαρεθεί από την γκλαμουριά των κλαμπακίων, θα υπάρχει κάτι πιο αναπαυτικά ντέκα για σβήσιμο. Πώς να το κάνουμε εκ των πραγμάτωνε η κατάστα άφτερ παραπέμπει σε ποστίλα και σε τελειωμενάδικες συνθήκες, ή άλλοτε σε έναν συνδυασμό παράκμας και χαλαρουίτας, μιας δηλαδή απελευθερωτικά χαλαρωτικής και απενοχοποιημένης παρακμής.
Και για να θυμούνται οι παλιοί/ μαθαίνουν οι νεώτεροι ορισμένα από τα διαμαντάκια του σάιτ, παραθέτω πώς περιγράφει τα λίγο πιο ψαγμένα αφτεράδικα από το κλασικό πατσατζίδικο ή βρώμικο, ο Κνάσος:
Το άφτερ που παίζει συνήθως μέταλ αλλά όταν θα πάτε εσείς θα έχει
αφιέρωμα disco, η πολλά υποσχόμενη μπουζουκλερί δ' και βγάλε διαλογής
με καλλιτέχνες που ή τώρα αρχίζουν να πατάνε στο πεντάγραμμο ή είναι
τελειωμένοι, το μπουγατσατζίδικο με τον τύπο με το λιγδωμένο μαλλί, η
ολ-τάιμ κλάσικ καντίνα με την γεννήτρια να αγκομαχάει για να ακουστεί
λίγο παραπάνω από το τρανζίστορ που παίζει το τελευταίο καψουροχίτ.
Δεν χρειάζεται να ειπωθεί πως το σβήσιμο είναι απαραίτητα το τελευταίο
μαγαζί που επισκέπτεστε πριν το ονομάσετε μια μέρα. Αν δεν είναι το
τέλος δεν είναι σβήσιμο, αν δεν είναι σβήσιμο δεν είναι το τέλος. Με
αυτήν ακριβώς τη σειρά.
εδώ
Και μερικά παραδείγματα από το Διαδίκτυο (εδώ για μπαράκια αφτεράδικα):
Τα καλύτερα after-άδικα της πόλης. Στέκι ξενύχτηδων και σουρεάλ
σκηνικών από το 1989. Το πιο κλασικό after της πόλης δικαιωματικά, ο
Batman έχει κοιμίσει και μεθύσει όλους όσους υπήρξαν για μια, δύο ή
και παραπάνω νύχτες της ζωής τους, εργένηδες, χωρισμένοι, μποέμ,
νυχτόβιοι και ερωτευμένοι. Στέκι που γνωρίζουν πολλοί αλλά που
πηγαίνουν λίγοι, αφού η απουσία ταμπέλας χρήζει να το επισκεφτείς με
παραδοσιακούς μύστες του. [...] Ό,τι γίνεται στο Batman, μένει στο
Batman είναι το σύνθημα που συνοδεύει το εν λόγω after σε πολλές
παρέες. [...] Χρυσές και κόκκινες αποχρώσεις, κομμένα χέρια αλά Adams
family, θέσεις διαχωρισμένες με δίχτυα και ένας κορμός στη μέση του
μπαρ. Το Μπρίκι αποτελεί κλασική επιλογή ξενύχτηδων και ερωτικών
παρορμήσεων. [...] Με μουσική "όλα τα έχει ο μπαξές", με φτηνά ποτά
και με διακόσμηση "ντύθηκα πρόχειρα και έβγαλα το κραγιόν μου", στον
Άνθρωπο θα γνωρίσετε αταίριαστους θαμώνες, διαθέσιμους για όλα! [...]
Χρώματα παντού, περίεργα παιδικά φωτιστικά, ζωγραφισμένες
τοιχογραφίες, αυλή, δύο stages και μια μπάρα για το τέλος είναι όλα
όσα χρειάζονται οι πιο friendly νυχτόβιοι τύποι για να κλείσουν
ευχάριστα το βράδυ τους και είναι όλα όσα παρέχει το Νηπιαγωγείο.
[...] Κλίμα φιλόξενο, φωτισμός "καθωσπρέπει" με ευγενικούς θαμώνες και
ιδιοκτήτες, το Barelhouse, στο όλο και πιο αναπτυσσόμενο μπαρόβιο
Κουκάκι, αποτελεί ιδανική επιλογή για όλα τα "σκυλιά της νύχτας". (Η
Αθήνα ξενυχτάει).
Δεδομένου, όμως, ότι ορισμένα αφτεράδικα είναι τόοοοσο άφτερ ώστε όχι μόνο μας πιάνει το ξημέρωμα αλλά και το μεσημέρι, υπάρχει και μια ντεκαφεϊνέ χρήση του αφτεράδικου, που είναι να πέφτεις για ύπνο νωρίς και να πηγαίνεις στο αφτεράδικο νωρίς το πρωί έως μεσημέρι (ελεεινά χιπστέρια!). Είναι κάτι σαν αυτό που λέμε πιο χίπστερ γίνεσαι μέϊνστριμ.
Ένα μεγαλύτερο ποσοστό των θαμώνων του Skull είναι άνθρωποι που
δουλεύουν τη νύχτα και όταν σχολάνε ξεδίνουν από την πίεση της βάρδιάς
τους εκεί, ενώ οι περισσότεροι πελάτες του μαγαζιού που συνηθίζουν να
το επισκέπτονται Κυριακή πρωί είναι άνθρωποι που έχουν κοιμηθεί
κανονικά και ξυπνούν για να πάνε για χορό. «Είναι πολύ σύνηθες να
βλέπεις αγουροξυπνημένο κόσμο, που δεν δουλεύει την Κυριακή, να έχει
μόλις πιει καφέ και να έρχεται σ' εμάς". (Από τη Γλάιφο).
Ευτυχώς στη χιπυστερική εποχή μας παραμένουν και κάποιοι υπερήρωες να φυλάνε την πόλη στις κρίσιμες άφτερ στιγμές, προκαλώντας και ακραίες αφτεράδικες καταστάσεις.
"Batman" [...γιατί...] και, τέλος, δεν έκλεινα ποτέ, ούτε όταν έβγαζε
νόμους ο Παπαθεμελής ούτε τίποτα. Εμείς μένουμε ανοιχτοί για να φυλάμε
την πόλη. [...] «Ο Τάκης και η Φιλία γνωρίστηκαν στο μαγαζί.
Ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν. Τη νύχτα του γάμου τους, αφού χαιρέτησαν
τους συγγενείς στην εκκλησία, ήρθαν σκαστοί στο μαγαζί. Έδωσαν σε
όλους μπομπονιέρες και κέρασαν ποτά. Τους έπαιρναν τηλέφωνο από το
τραπέζι: “Πού είστε;” Ο Τάκης τους έλεγε: “Εμείς στο “Batman”
γνωριστήκαμε, θα πιούμε πρώτα το ποτό μας εδώ και μετά θα ’ρθούμε”».
(Εδώ).
