Definitions (28002)
Showing 21-30 from 28002

Μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικού glory hole, βλ. εδώ, (αν και τα αρχαιόκαυλα ένστικτά μου θα προτιμούσαν το οπή του κλέους / κλεόπη/ Κλεόπας).

Πρόκειται για τρύπα που είναι ανοιγμένη στις μεσοτοιχίες δημοσίων αποχωρητηρίων ή άλλων χώρων, λ.χ. δωματιάκια σε τσοντάδικα, με σκοπό να έρθουν σε σεξουαλική επαφή οι χρήστες / ένοικοί τους. Λέγεται και τσιμπουκότρυπα, αλλά αυτός ο όρος είναι κάπως περιοριστικός, καθώς αν και οι τρύπες της χαράς προορίζονται κυρίως για στοματικό σεξ, δεν αποκλείεται να γίνει και ολοκληρωμένο σεξ, ή και πρωκτικό, καμιά φραπεδιά βρε αδερφέ, ένα τσιμπουκομάσχαλο για τους πιο κίνκι συμπολίτες μας.

Η τρύπα της χαράς έχει το πλεονέκτημα ότι προσφέρει εύκωλο σεξ με ανωνυμία και περνάς γρήγορα τα προκαταρκτικά τύπου καμάκι, μ' αγαπά δεν μ' αγαπά, ταιριάζουμε κ.τ.λ. Για όσους γκέι δεν έχουν βγει από την ντουλάπα, προσφέρει το πλεονέκτημα της ανωνυμίας. Επίσης είναι καλή για όσους είναι άσχημοι, τόφαλοι, έχουν τον ανθρωποδιώκτη και δεν έχουν αλλέως πώς ευκαιρία να γαμήσουν.

Έχει περάσει ωστόσο γενικά στην κουλτούρα, στις ονειρώξεις και στην κουλτούρα του πορνό, ενώ μπορεί να προσφέρεται και ως επιλογή σε ευαγή ιδρύματα. Όπως αποκάλυψε σύσλανγκος, όταν οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούσαν τον κώλο τους μόνο για να χέζουν, εμείς οι Έλληνες είχαμε ήδη τρύπες της χαράς σε κωλάδικα. Δεν αποκλείεται επίσης η χρήση τους σε παρτουζάδικα νέας κοπής και σε παιχνίδια ρόλων με χαρακτήρα εξευτελισμού, κυριαρχίας- υποταγής.

Δεδομένου βέβαια ότι κυκλοφορούν και δαγκανόμουνα-κωλα θέλει αρετή και τόλμη η τρύπα της χαράς. Δεν είναι και λίγο να εκθέτεις τον πέοντα στο άγνωστο με βάρκα την ελπήδα.

Στο Δ.Π. υπό Mr Cadmus.
(σ.ς.: Δεν βρήκα χτυπήματα στον γούγλη πέρα από το lexilogia.gr, ωστόσο κάπως πρέπει να ονομαστεί αυτή η πρακτική και το τσιμπουκότρυπα δεν αποδίδει όλο το φάσμα. Πρόκειται βέβαια για σλανγκ εκ των άνω).

Το ορθογώνιο κομμάτι από το τριχωτό του εφηβαίου που αφήνουν ορισμένες γυναίκες, ενώ έχουν αποτριχώσει το υπόλοιπο άκα διάδρομος προσγείωσης.

Λήμμαν άκυρο και οξύμωρο εκ πρώτης όψεως, Ελβετός ναύαρχος και Αλβανός τουρίστας ένα πράμα.

Στην διεθνή ιστιογραφία παίζει ως εξής:

• Ψυχροπολεμικό χεσίδι εθνικοφρόνωνε παλαιάς κοπής προς όσους θεωρούν ότι προσανατολίζονται αριστερότερα του Καλιγούλα. Αντικαθιστά το αναρχοκουμμουνιστής που είναι παρώ,
• Νεοφιλελέ χαρακτηρισμός για τα κουκούλια, τους μπαχαλάκηδες και τους σφυριζαίους, και

• Συντροφικό μπινελίκωμα αντιμαχομένων αριστεριτζήδων καθώς βγάζουν τα μάτια τους στο indymedia. Πέον να σημειωθεί ότι στα ογδόνταζ ορισμένοι αυτοπροσδιοριζόσαντε κι έτσι.

  Βλ. επίσης αναρχοκαπιτάλες και αναρχοναζοί.

Για κάποιο περίεργο λόγο συνηθίζεται να λέμε έτσι το «της μόδας». Το γλωσσικό φαινόμενο λέγεται «υπεραστισμός». Δηλαδή σχηματίζονται ψευδοκαθαρεύουσες, ή ψευδολόγιες εκφορές, που δεν έχουν καμία γραμματική δικαιολογία, επειδή σε κάποιους τους καύλωσε έτσι σλανγκικώς κι οι υπόλοιποι ακολουθούμε σαν πρόβατα για να μην υστερήσουμε. Σημειωτέον ότι ένας υπεραστισμός συμβαίνει κάθε φορά που ξενικός όρος με -d, μεταφέρεται στα ελληνικά με δέλτα, όπως το μόδα που έχει ήδη υποστεί έναν υπεραστισμό και δεν λέγεται «μόντα», αλλά και τα μοδέρνος, μοδίστρα, μοδέλο, μορταδέλα.

Λέγεται και στον ενικό, νιτερέσο.
Συμφέροντα, σχέση.

Η λέξη “νιτερέσα” (δηλαδή ιντερέσα=συμφέροντα) έχει επτανησιακές ρίζες.

Βλακείες, ανοησίες, μαλακίες.

Παλιομοδίτικη, απ' όσο ξέρω παροπλισμένη έκφραση που σημαίνει: απολύω / ξηλώνω κάποιον από θέση που κατέχει. Όσον αφορά την απίστευτη παραστατικότητά της δεν θα επεκταθώ. Σταματήστε να τα ξύνετε, πιάστε καμιά σπάτουλα για εξάσκηση και κυρίως βάλτε λίγο τη φαντασία σας να δουλέψει.

Μ. Λουντέμης, Το κρασί των δειλών (1965).

Δημ. Λουκάτος, Οπλίτης στο Αλβανικό μέτωπο, Ημερολογιακές Σημειώσεις 1940-41. Εκδ. Ποταμός.

Το πενηντάρικο, το χαρτονόμισμα των 50 ευρώ.

Το σινάφι των αθλητών, κατά το πρότυπο της λέξης αληταριό. Ο όρος έχει ελαφρά μειωτικό (ή και κάπως συνένοχο) τόνο.

Συνέντευξη με ένα αθληταριό

https://www.facebook.com/groups/maikprokomotini/

Ο γομαράς, το ντερέκι, ο γεροδεμένος από φυσικού του ή από τη δουλειά. Όχι δηλαδή ο σφίχτερμαν και σίγουρα όχι ο μπρατσορακέτας, αλλά ο παιδαράς. Λέγεται στη Δ. Κρήτη και κυριολεκτικά είναι το πέτρινο πεζούλι (η λέξη έχει τούρκικη προέλευση - beden = έπαλξη, πολεμίστρα). Λέγεται και ειρωνικά για τύπους που τους κάνεις φου και πάνε 4 μέτρα πιο κάτω.