Definitions by Khan (2355)
Showing 711-720 from 2355

Ψαγμενίστικο συνώνυμο του άσε με να νομίζω.

Ο όρος φαντασιακή αυτοθέσμιση ανήκει στον φιλόσοφο, κοινωνιολόγο κ.ά. Κορνήλιο Καστοριάδη. Πολύ χοντρικά σημαίνει μια φαντασία, μία φαντασιακή κατασκευή με την οποία αυτο-ορίζουμε την θέση μας μέσα στον κόσμο, είτε ως άτομα, είτε ως συλλογικότητες. (Εδώ για τα περαιτέρω). Μερικές σπουδαίες φαντασιακές αυτοθεσμίσεις είναι λ.χ. η αντίληψη κάποιου ότι ανήκει στον περιούσιο λαό του Θεού, ή και η ίδια η έννοια του Θεού, η πεποίθηση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι φυσικά ή και η ίδια η έννοια της φύσης, η διάκριση Έλλην- βάρβαρος, η θεώρηση ότι το πολίτευμά μας είναι δημοκρατία. Κάποιες πιο τρίβιαλ φαντασιακές αυτοθεσμίσεις μπορεί να είναι λ.χ. ότι η γκόμενά μου είναι θεόμουνο, ότι είμαι γκρηκ λόβερ και αρέσω στις Σουηδανές κ.ο.κ.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, υπάρχει αυτό το αηδιαστικό και μοχθηρό είδος ανθρώπων που λέγονται γειωτές, (όπως φαίνεται παραστατικά και στον κνάσειο ορισμό του άσε με να νομίζω) οι οποίοι σε χρόνο ντετέ μπορούν να ανιχνεύσουν ποια ακριβώς είναι η ιδιαίτερη φαντασιακή σου αυτοθέσμιση και να κάνουν ό,τι μπορέσουν για να σου την γαμήσουν. Οπότε η φράση λειτουργεί ως άμυνα απέναντι σε αυτούς τους γειωτές, όπως και τα άσε με να νομίζω και μη μου το γαμάς.

Ως προς την ιστορία της φράσης, στην δεκαετία του '80 κυρίως, αλλά και λίγο νωρίτερα και λίγο αργότερα, ο όρος φαντασιακή αυτοθέσμιση ήταν πολύ της μοδός και χρησιμοποιείται σαν μια πασπαρτού και πασπαντού καραμέλα, που όλοι οι κουλτουριαρέοι χρησιμοποιούσαν χωρίς να ξέρουν όλοι τι ακριβώς σήμαινε. Έτσι το μη μου γαμάς την φαντασιακή αυτοθέσμιση χρησιμοποιήθηκε εντός τέτοιων κουλτουριάρικων παρεών για να διακωμωδήσει αυτήν την πασπαρτουζοποίηση του Καστοριάδη, αλλά και για τον λόγο ότι επρόκειτο για εποχές γεμάτες από ουτοπικές φαντασιακές αυτοθεσμίσεις αλλά και τους συναφείς γειωτές που τις ισοπέδωναν. Σήμερα, νομίζω, η έκφραση έχει περισσότερο μουσειακή αξία ως μία από τις πλέον τιραμισουρεαλιστικές εκδοχές του νεοελληνικού σχήματος γαμώ + αντικείμενο, ήτοι του τι μπορεί να γαμήσει ο Νεοέλληνας.

Λεξιπλασία εκ των βλάκας και Βαλκάνια, αποτελεί έναν μειωτικό τρόπο να αποκαλέσει κανείς τα Βαλκάνια και τις χώρες τους, που ναι μεν είναι μπανεύκολος, αλλά αρκετά διαδεδομένος (πάνω από 10 σελίδες χτυπήματα στον γούγλη). Μπορεί να λεχθεί σε διαφορετικά συμφραζόμενα, λ.χ. ότι τα Βαλκάνια είναι ένας καθυστερημένος τόπος, ή ότι μας πιάνουν κότσους κ.ά.

Σύνηθες υποκοριστικό για τον τοξικομανή, τον ντρογκάτο, ή, δευτερευόντως, και για την ίδια τη ντρόγκα, δηλαδή τη ναρκωτική ουσία.

Από τις ατάκες που καθιέρωσε ο αθλητικογράφος Γιώργος Γεωργίου.

Χρησιμοποιείται ως απάντηση σε ατάκα προλαλήσαντος συνομιλητή. Μερικές περιπτώσεις που την χρησιμοποιούμε:

- Όταν ο συνομιλητής ξεστομίζει παπαριά καμαρωτή, δηλαδή μια άνευ νοήματος φράση, η οποία όμως ακούγεται ως ψαγμενιά, οπότε τον καυτηριάζουμε ως δοκησίσοφο. Με αυτήν την σημασία την χρησιμοποιεί και ο Γεωργίου.

- Όταν ο συνομιλητής λέει κάτι που θεωρούμε ότι είναι βασικά λάθος, όμως στην πορεία της έκθεσης της σκέψης του κάνει ένα πόιντ. Δηλαδή σε περιπτώσεις που θέλουμε να πούμε «διαφωνώ, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι» (που λέει και το ανέκδοτο). Ή πιο απλά που αναγνωρίζουμε στον συνομιλητή ότι έχει πει κάτι witty στην προσπάθειά του για να αποδείξει μια μαλακία. Έχω την εντύπωση ότι και με αυτήν την σημασία το χρησιμοποιεί ο Γεωργίου.

Γενικότερα, η έμφαση είναι άλλοτε στο μαλακία (συνηθέστερα), και άλλοτε στο σοφή (πιο σπάνια). Στην πρώτη περίπτωση ασκούμε κριτική στο ότι κάποιος λέει μια μαλακία με περιτύλιγμα σοφίας. Στην δεύτερη αναγνωρίζουμε ότι ό,τι και να πει κανείς για ένα θέμα, ή έστω η πλειοψηφία αυτών που λέγονται, είναι μαλακίες, αλλά as far as μαλακίες go , η συγκεκριμένη έχει ψήγματα σοφίας.

Ως προς την τελευταία αυτή σημασία, μπορούμε να κάνουμε μια προέκταση. Στον προγραμματικό πλουραλισμό του μηντιακού πολιτισμού μας, συχνά πανηγυρίζουμε εκ των προτέρων ότι τίποτα από όσα θα ειπωθούν δεν θα είναι η αλήθεια, αλλά θέλουμε να τα πούμε για να νιώσουμε ότι έχουμε δημοκρατία των πολλών απόψεων. Οπότε αποφασίζουμε α πριόρι ότι θα πούμε μαλακίες, ή και ότι όλα θα είναι μαλακίες, ως άσχετα με την αλήθεια, αλλά επιβραβεύουμε αν ορισμένες από αυτές τις μαλακίες έχουν ένα πόιντ. Όλοι έχουν από μια κωλοτρυπίδα, αλλά κάποιων είναι καλύτερη.

Συναφώς, σε ερμηνευτικές «επιστήμες», όπως λ.χ. η ψυχανάλυση ή και η ιστοριογραφία (με την πιο αφηρημένη έννοια του όρου), όπου δεν ισχύει αυστηρά η αρχή της διαψευσιμότητας, ο κάθε επίδοξος ερμηνευτής μπορεί να καταθέσει την δική του πρόταση, και εντέλει δεν έχει πάντα σημασία ποιος είναι πιο κοντά στην ούτως ή άλλως δυσθήρατη αλήθεια, αλλά ποιανού η μαλακία δείχνει πιο σοφή, ήτοι ποιανού το ερμηνευτικό σχήμα φαίνεται πιο ψαγμένο και μας ικανοποιεί περισσότερο.

Για να το γειώσουμε κάπως, η φράση μπορεί να ειπωθεί και σε μια παρέα, που συζητούν με γιαλομική διάθεση λ.χ. τις αντιδράσεις γυναικών ή αντρών σε ερωτικά παιχνίδια. Ο καθένας θα πει και μια μαλακία, καθώς σε αυτά τα θέματα είναι αδύνατο να κατέχεις την αλήθεια, λ.χ. να καταλάβεις τι έχουν στο μυαλό τους οι γυναίκες, αλλά ορισμένων οι μαλακίες θα είναι πιο εμπειρικά φορτισμένες, πραγματιστικά επιτυχείς, αισθηματικά συντονίσιμες, εν ολίγοις πιο σοφές.

Τέλος, να επισημάνουμε ότι η έκφραση είναι πρόσφορη ως διαδικτυακό σχόλιο, λ.χ. στο Facebook ή σε blogs, ή σε φόρα, κυρίως αθλητικά, για να καυτηριάσει καμαρωτές παπαριές πολιτικών, δημοσιογράφων ή απλά αντίπαλων συνομιλητών (λ.χ. από άλλες αθλητικές ομάδες).

Μια από τις πολλές εκφράσεις που λέγεται κατά την διέλευση μιας επικίνδυνα όμορφης γκόμενας, ή για να την αξιολογήσει / χαρακτηρίσει συνολικά ως τέτοια.

Η έκφραση μπορεί να συσχετισθεί με την συνώνυμη εργαλείο. Για να παραφράσουμε ατάκα του Ζακ του Λακάν για τον φαλλό, ο άντρας έχει το εργαλείο, ενώ η γυναίκα είναι το εργαλείο. Κατά παρόμοιο τρόπο, ο άντρας έχει το όπλο, δηλαδή το εν στύσει πέος (πρβλ. οπλίζω= τελώ εν στύσει, και όπλο πρωκτικής καταστροφής), ενώ η γυναίκα είναι το όπλο. Αν, δηλαδή, ο στόχος είναι η άπιαστη εκπλήρωση της επιθυμίας (γκαύλας), τότε η ούμπερ-σέξι πανέμορφη γκόμενα είναι το πολύτιμο εργαλείο-όπλο για την επίτευξή του.

Καίτοι (Γαρμπή) συνώνυμα τα εργαλείο και όπλο έχουν διαφορετικές αποχρώσεις. Το εργαλείο, όταν δηλώνει την ευειδή γκόμενα, έχει μια υφή βάναυσης χρηστικότητας. Η ομορφιά γίνεται ένα tool για την χρηστική ικανοποίηση του άντρα. Αντιθέτως, η έκφραση όπλο παραπέμπει περισσότερο στο αριστοκρατικό ιδεώδες ενός ευγενούς πολεμιστή που αποδύεται σε έναν αγνό αγώνα (τ. Holy Graal κιέτσ'), όπου πολύτιμο αναδεικνύεται το ιδιαίτερο προσωπικό του όπλο (λ.χ. το Excalibur). Είναι σημαντικό εν προκειμένω ότι ο κυρίως στόχος δεν είναι η κατάκτηση της ίδιας της γκόμενας, αλλά το ακράγγιγμα μιας μέγιστης αποφατικής γκαύλας, για την ουτοπική επίτευξη της οποίας η συγκεκριμένη γκόμενα δεν είναι παρά ένα όπλο- φίλος του ιππότη. Συγκρίνοντας όπλο και εργαλείο , θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη ότι η έκφραση όπλο ανήκει συχνά (όχι αποκλειστικά) σε ένα δεξιό ντίσκουρς φίλιο προς την οπλοκατοχή κιετς, ενώ για τον γερμανό μεταφραστή να πούμε ότι η έκφραση εργαλείο για την όμορφη γκόμενα είναι πολύ πιο συχνή από ό,τι το πιο σπάνιο όπλο.

Σχετικό συνώνυμο του όπλο είναι το τουφέκι, ενώ επίσης συναφές είναι το έγκλημα.

Πάσα: John Black.

Αυτός που μοιάζει με αστυνομικό (είτε είναι όντως αστυνομικός, είτε δεν είναι). Και ως εμφάνιση, αλλά δευτερευόντως και ως συμπεριφορά ή ως ψυχική ποιότητα.

Πώς είναι μια μπατσόφατσα; Σίγουρα είναι σκατόφατσα, αν όχι ως άσχημη, τότε σίγουρα ως αποτυπούσα ψυχικά χαρακτηριστικά. Μπορούμε βεβαίως να υποθέσουμε ότι η μπατσόφατσα θα είναι πολύ καθώς πρέπει, καλοξυρισμένη και καλοκουρεμένη, ενώ ως συμπεριφορά θα χαρακτηρίζεται από αυταρχισμό και καθεστωτισμό.

Περισσότερο σημαντική είναι η συνάφεια, όπου βρίσκουμε συχνά τον όρο. Αφενός χρησιμοποιείται σε αντιεξουσιαστικό ντίσκουρς, ιδίως για αστυνομικούς που κρύβονται φορώντας πολιτικά ή ως προβοκάτορες, κουκουλοφλώροι κ.τ.ό. Αφεδύο στην μπουρδελοσλάνγκ για κάποιον που προκαλεί δυσπιστία σε κορασίδα, επειδή δίνει την εντύπωση ότι είναι στρουμφάκι, οπότε αυτή αρνείται το κατιτίς παραπάνω (είναι μεγάλη ατυχία για μπουρδελιάρη να έχει μπατσόφατσα). Επίσης σε περιπτώσεις, όπου υβρίζονται όχι μόνο οι αστυνομικοί, αλλά και αυτοί που έχουν ψυχή / νοοτροπία μπάτσου.

Για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ως βλάκα είναι σύνηθες το λολοπαίγνιο να βάζουμε να κάνουν ρίμα με τον Δείκτη Νοημοσύνης (Intelligent Quotient), ζώα, φυτά, φαγητά, ή άλλα όντα, των οποίων η νοημοσύνη είναι προφανώς χαμηλότερη από του ηλιθιωδέστερου ανθρώπου ή ανύπαρκτη.

Κάπως έτσι προκύπτουν οι εκφράσεις:

- άι κιου ραδικιού
- άι κιου κατσικιού
- άι κιου ποντικιού
- άι κιου τζιτζικιού
- άι κιου τζατζικιού
- άι κιου μπιφτεκιού

Αλλά: άι κιου αμοιβάδας.

Δύο ακόμη μπανεύκολα λολοπαίγνια που γίνονται με το I.Q. είναι ο άγιος Άη Κιού, προστάτης των ξανθιών, και η υποτιθέμενη βρισιά άι κιου, κατά το άι γαμήσου προς όσους μας εκνευρίζουν με τον ψυχαναγκασμό τους για τους δείκτες νοημοσύνης.

Πάσα: tzagos.

Αναφέρεται πολύ λιγότερο σε ένα στόμα που λόγω κάποιων ανατομικών λεπτομερειών, όπως λ.χ. τα τσιμπουκόχειλα, φυσικά ή κονάτα, θα προσέφερε ηδονjική αίσθηση κατά την τέλεση πεολειχίας, ενώ περισσότερο είναι βρισιά που χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να απαιτήσουμε από τον συνομιλητή μας να σωπάσει άμεσα. Χρησιμοποιείται, δηλαδή, περισσότερο σε φράσεις τύπου «μην πιάνεις το τάδε στο τσιμπουκόστομά σου», «να πλένεις το τσιμπουκόστομά σου όταν μιλάς για το τάδε», «βούλωσε το τσιμπουκόστομά σου» κ.τ.ό. Εννοείται ότι το στόμα του συνομιλητή είναι μιασμένο και για αυτό δεν έχει το δικαίωμα να ομιλεί για ορισμένα θέματα, που χαρακτηρίζονται από ιερότητα.

Δευτερευόντως, βέβαια, ο όρος μπορεί να αναφερθεί και κατά την περιγραφή μιας αναγεννησιακής πουτανόφατσας, ή ως γαμησιάτικο μπινελίκι κυρίως κατά την τέλεση CIM.

Σκωπτικά η πόλη Τρίκαλα, υπονοώντας ότι οι κάτοικοί της είναι τυρόβλαχοι, τύροι, ή τυρόλδοι (βλ. και ντιρόλο). Βέβαια, συνήθως οι παρόμοιες εκφράσεις χαρακτηρίζουν τους Λαρισαίους, πρβλ. τυρί, τυρέμπορας, τυρόγαλο, αλλά πιάνει η μπάλα και τους Τρικαλινούς.

Είμαι νωθρός, ράθυμος, άχρηστος, τεμπελιάζω και το μόνο που κάνω είναι να ξύνω τα αρχίδια μου.

Πρόκειται για την ορίτζιναλ έκφραση από την οποία προήλθαν πολλές, μεταξύ άλλων οι επαγγελματίας ξύστης, ξύσ' τ' αρχίδια σου με το γκράιντερ ή με τον γκασμά γιατί η τσουγκράνα αφήνει κενά, ξυσαρχίδας, ξυσαρχίδι, ξυσαρχιδισμός, ξύσιμο, ξύσιμο συνεχές, και χωρίς ενοχές, ξυσοκάρυδος, ξυστό, τρεις και ξύστα, δυοξύνη, εντωμεταξύνομαι, ποιο με ξύνει, τα ξύνω, www.xystarhidiasou.gr, www.ksistarxidiasou.gr.

Στο Δ.Π. υπό Galadriel.